III SA/Wa 730/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-12-05Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marcin Piłaszewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Marcin Piłaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 5 grudnia 2012 r. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku dor. pod. J. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości p o s t a n a w i a przyznać pełnomocnikowi stron skarżącej dor. pod. J. P. - kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postępowania przed sądem I instancji, kwotę 23 % podatku VAT w wysokości 55,20 zł ( pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy); łącznie kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy)
Uzasadnienie
Pismem z 16 lipca 2012 r. r. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wskazała dor. pod. J. P. jako pełnomocnika z urzędu w sprawie ze skargi J.G..
Z protokołu rozprawy z 28 listopada 2012 r. wynika, ze pełnomocnik stawił się na rozprawie, wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów i oświadczył, ze nie zostały one pokryte przez stronę.
Referendarz sądowy wskazuje, że wyznaczony doradca podatkowy ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270) - dalej jako u.p.p.s.a. Do czynności, o których mowa w tym przepisie, należą – m.in. – środki odwoławcze, czy sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, jak też pomoc prawna świadczona do momentu wydania wyroku w I instancji.
Referendarz sądowy zauważa, że decyzja o przyznaniu pomocy prawnej oznacza, że Skarb Państwa przejmuje na siebie ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu i że Sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Oznacza to uprawnienie i obowiązek referendarza sądowego ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona.
Należy przyznać wynagrodzenie dla ustanowionego doradcy podatkowego, kiedy strona nie jest w stanie ponieść kosztów działania doradcy podatkowego ustanowionego z urzędu, a pełnomocnik zwróci się do Sądu o zwrot kosztów postępowania sądowego i złoży oświadczenie o tym, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały pokryte w całości, ani w części (§ 4 pkt 2 rozporządzenia z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu Dz.U. Nr 31, poz 153)
Zgodnie z § 3 ust 1 pkt 2, kwota wynagrodzenia doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądem administracyjnym wynosi w pierwszej instancji w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, wynosi - 240 zł.
Z analizy stanu faktycznego wynika, ze pełnomocnik brał udział w rozprawie przed Sądem Administracyjnym.
Biorąc pod uwagę wkład pracy pełnomocnika z urzędu, tj. reprezentowanie strony w postępowaniu przed sądem I instancji, koszty nieopłaconej pomocy prawnej należało ustalić – na obecnym etapie postępowania, kiedy nie odbyła się rozprawa przed NSA - z uwzględnieniem § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia na kwotę 240 zł. Z uwagi na treść § 2 ust. 3 stawkę kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należało powiększyć o 23 % podatku od towarów i usług.
Mając powyższe na uwadze referendarz sądowy uznał, że na podstawie art. 250, art. 258 § 2 pkt 8, § 3 u.p.p.s.a., należało postanowić, jak w sentencji
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marcin Piłaszewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Marcin Piłaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 5 grudnia 2012 r. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku dor. pod. J. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości p o s t a n a w i a przyznać pełnomocnikowi stron skarżącej dor. pod. J. P. - kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postępowania przed sądem I instancji, kwotę 23 % podatku VAT w wysokości 55,20 zł ( pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy); łącznie kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy)
Uzasadnienie
Pismem z 16 lipca 2012 r. r. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wskazała dor. pod. J. P. jako pełnomocnika z urzędu w sprawie ze skargi J.G..
Z protokołu rozprawy z 28 listopada 2012 r. wynika, ze pełnomocnik stawił się na rozprawie, wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów i oświadczył, ze nie zostały one pokryte przez stronę.
Referendarz sądowy wskazuje, że wyznaczony doradca podatkowy ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270) - dalej jako u.p.p.s.a. Do czynności, o których mowa w tym przepisie, należą – m.in. – środki odwoławcze, czy sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, jak też pomoc prawna świadczona do momentu wydania wyroku w I instancji.
Referendarz sądowy zauważa, że decyzja o przyznaniu pomocy prawnej oznacza, że Skarb Państwa przejmuje na siebie ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu i że Sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Oznacza to uprawnienie i obowiązek referendarza sądowego ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona.
Należy przyznać wynagrodzenie dla ustanowionego doradcy podatkowego, kiedy strona nie jest w stanie ponieść kosztów działania doradcy podatkowego ustanowionego z urzędu, a pełnomocnik zwróci się do Sądu o zwrot kosztów postępowania sądowego i złoży oświadczenie o tym, że koszty zastępstwa procesowego nie zostały pokryte w całości, ani w części (§ 4 pkt 2 rozporządzenia z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu Dz.U. Nr 31, poz 153)
Zgodnie z § 3 ust 1 pkt 2, kwota wynagrodzenia doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądem administracyjnym wynosi w pierwszej instancji w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, wynosi - 240 zł.
Z analizy stanu faktycznego wynika, ze pełnomocnik brał udział w rozprawie przed Sądem Administracyjnym.
Biorąc pod uwagę wkład pracy pełnomocnika z urzędu, tj. reprezentowanie strony w postępowaniu przed sądem I instancji, koszty nieopłaconej pomocy prawnej należało ustalić – na obecnym etapie postępowania, kiedy nie odbyła się rozprawa przed NSA - z uwzględnieniem § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia na kwotę 240 zł. Z uwagi na treść § 2 ust. 3 stawkę kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należało powiększyć o 23 % podatku od towarów i usług.
Mając powyższe na uwadze referendarz sądowy uznał, że na podstawie art. 250, art. 258 § 2 pkt 8, § 3 u.p.p.s.a., należało postanowić, jak w sentencji
