PP-II-005/263/AM/05

Pytanie podatnika:

Czy szczególna procedura przy świadczeniu usług turystyki jest obowiązkowa, czy też podatnik ma prawo z niej zrezygnować i opodatkować usługi turystyki na zasadach ogólnych?

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawyz dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), w związkuz weryfikacją interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, udzielonejna podstawie art. 14a w/w ustawy zmienia z urzędu - postanowienie Naczelnika PierwszegoUrzędu Skarbowego w Opolu z dnia 4 sierpnia 2005r. nr PP/443-109-1-1/05, wydane wzwiązku z zapytaniem Pana E. w kwestii stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dot. szczególnej procedury opodatkowania marży w przypadku świadczenia usług turystyki - i stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2005r. jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 21.06.2005 r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego UrzęduSkarbowego w Opolu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu isposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie. Z opisanego stanufaktycznego wynika, iż Pan E. świadczy usługi organizatora i pośrednika turystycznego (PKWiU 63.3).

Podatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu m. in. o udzielenie informacji, czy szczególna procedura przy świadczeniu usług turystyki jest obowiązkowa czy też podatnik ma prawo z niej zrezygnować i opodatkować usługi turystyki na zasadach ogólnych.

W opinii podatnika zastosowanie szczególnej czy ogólnej zasady opodatkowania w przypadku świadczenia usług turystyki jest dowolne, gdyż stosownie do przepisu art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnik ma prawo (a nie obowiązek) zastosować szczególną procedurę świadczenia usługturystyki.

Postanowieniem z dnia 4 sierpnia nr PP/443-109-1-1/05, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu uznał, że stanowisko podatnika przedstawione w piśmie z dnia 20 czerwca 2005 r. jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania powyższego postanowienia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. l pkt l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 119 ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 04.54.535 ze zm.), podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Przez marżę, o której mowa w ust. l, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust.2 ustawy o VAT).

Opodatkowanie marży przy usługach turystycznych - bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki (osoba fizyczna czy prawna) - na zasadach określonych w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT stosuje podatnik, który:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3. przy wykonywaniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (czyli klienta biura turystycznego);

4. prowadzi ewidencję, z której wynikaj ą kwoty wydatkowane na nabycie towarów iusług od innych podatników, dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadadokumenty, z których wynikaj ą te kwoty.

Z brzmienia art. 119 ust l i 3 wynika, że podatnik stosuje procedurę szczególną przy rozliczeniu usługi turystyki, gdy spełni łącznie w/w warunki. Z treści tych przepisów nie wynika by podatnik spełniający te 4 warunki mógł wybrać (wg uznania) stosowanie procedury szczególnej bądź ogólnej (art. 29 ustawy o VAT). Ustawodawca nie użył w treści przepisu art. 119 ust.3 ustawy o VAT słowa ?może" tylko ?stosuje się", a zatem nie pozostawił podatnikowi dowolności wyboru zasady opodatkowania usługi turystyki między opodatkowaniem na zasadach ogólnych (art. 29 ustawy o VAT) a opodatkowaniem na zasadach szczególnych (art. 119 ustawy o VAT).

W tym miejscu należy stwierdzić, że zasady szczególne opodatkowania marży mają charakter obligatoryjny, dlatego też podatnik, który spełnia wymogi wynikające z przepisu art. 119 ust. 3 nie może wybrać ogólnych zasad opodatkowania (tak jak np. rolnik ryczałtowy). Jednakże podatnik, który nie spełni chociażby jednego z 4 w/w warunków, powinien stosować zasady ogólne (art. 119, ust. 3), nie mniej jednak przejście na zasady ogóle będzie wynikało z faktu niespełnienia przez podatnika jednocześnie wszystkich warunków wynikających z przepisu art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, a nie z możliwości wyboru wynikającej z przepisów powołanej ustawy.

Istotne jest również to, że zgodnie z przepisem art. 119 ust. 4 ustawy o VAT, gdy podatnik opodatkowuje usługi turystyki na zasadach szczególnych, to nie przysługuje jemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Analizując regulację art. 119 ustawy o VAT należy stwierdzić, że istotą zasady procedury szczególnej przy świadczeniu usługi turystyki określonej w przepisie art. 119 ustawy o VAT, jest to, że podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Marża stanowi różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Jeżeli zatem przy organizacji imprezy turystycznej podatnik nabędzie usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty (m.in. zakwaterowanie, transport, wyżywienie), podstawą opodatkowania tej usługi będzie marża (z zastrzeżeniem, że podatnik spełnienia jednocześnie wszystkie warunki wynikające z przepisu art. 119 ust 3 ustawy o VAT), która stanowi różnicę między ceną zapłaconą przez nabywcę usługi (turystę) a kosztami poniesionymi przez podatnika na zorganizowanie imprezy (czyli nabyte obce usługi zakwaterowania, transportu, wyżywienia).

Natomiast, gdy podatnik przy świadczeniu tych usług wykorzysta jednocześnie usługi własne np. przejazd własnym autokarem, pobyt w hotel stanowiącym jego własność itp., wówczas musi odrębnie ustalić podstawę opodatkowania dla tych usług - w myśl przepisu art. 29 cyt. ustawy. Istotne znaczenie praktyczne ma więc określenie właściwych relacji pomiędzy usługami własnymi a nabywanymi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty. Dlatego też w myśl przepisu art. 119 ust. 6 ustawy o VAT, podatnik powinien wykazywać w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty a jaka na usługi własne.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej informuje, iż określenie prawidłowej stawki podatku VAT dla wykonywanych przez podatnika usług powinno być poprzedzone zakwalifikowaniem usług do właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowości stosowania w/w klasyfikacji podatnik winien zwrócić się do właściwego organu jakim jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego, 93-176 Łódź ul. Suwalska 29, albowiem organy podatkowe nie posiadają uprawnienia do dokonywania takiej klasyfikacji.

Na niniejszą decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji - zgodnie z art. 221 i art. 223 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60).