• Interpretacja indywidualn...
  28.03.2024

ILPB1/415-1414/10-2/AO

Interpretacja indywidualna
z dnia 7 marca 2011

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 1124 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2010 r. (data wpływu 10 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 10 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wykorzystuje do celów działalności gospodarczej samochód osobowy będący Jej własnością. Samochód ten nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Rozliczenie kosztów związanych z używaniem samochodu odbywa się na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu. Przy zakupie paliwa do tego samochodu Zainteresowana nie ma prawa do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni rozlicza w koszty uzyskania przychodów podatek VAT w ramach limitu wynikającego z ewidencji przebiegu pojazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozliczanie naliczonego podatku VAT, który nie podlega odliczeniu zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług powinno odbywać się w ramach limitu wynikającego z ewidencji przebiegu pojazdu, czy też w całości bez ujmowania w limicie...

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla samochodów, które nie spełniają wymogów wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalających na zaliczenie ich do samochodów ciężarowych i nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych konieczne jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu. Brak ewidencji pozbawia Zainteresowaną prawa do zaliczenia kosztów eksploatacji samochodu do kosztów uzyskania przychodów. Limit wydatków ustala się mnożąc liczbę kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów związanych z działalnością gospodarczą (udokumentowaną w ewidencji przebiegu pojazdu) przez obowiązującą stawkę za jeden kilometr przebiegu. Wskazany w ustawie limit jest wspólny dla wszystkich wydatków na eksploatację samochodu osobowego poniesionych przez Wnioskodawczynię w związku z prowadzoną działalnością, a zatem dotyczy łącznych wydatków na bieżące remonty, przeglądy, zakup paliwa, części zamiennych, akcesoriów, w tym także ubezpieczenie pojazdu. Poniesione koszty winny być zaliczane do kosztów uzyskania w kwocie netto. Podatek VAT stanowi odrębną kategorię kosztów.

Zasadniczo podatek VAT nie stanowi kosztów uzyskania, od tej reguły istnieje jednak kilka wyjątków m.in. VAT naliczony stanowi koszt, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług tak jest przy zakupie paliwa do napędu samochodów osobowych, jeżeli więc podatnikowi nie przysługuje odliczenie VAT naliczonego przy zakupie paliwa do samochodu osobowego, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych całego wydatku - łącznie z nieodliczonym VAT może się zdarzyć, że poniesione koszty brutto przekraczają limit wynikający z ewidencji przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, VAT naliczony przy zakupie paliwa do samochodu osobowego jest kosztem w całości, niezależnie od tego, czy zakup paliwa mieści się w limicie wynikającym z ewidencji przebiegu, czy też nie. W związku z tym, przy wyliczaniu limitowanych kosztów eksploatacji samochodu Zainteresowana powinna w ramach przysługującego limitu sumować wydatki w kwocie netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W zapisie art. 23 ust. 4 cyt. ustawy sprecyzowano, że ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu pojazdu, rozumie się przez to stawkę określoną dla samochodów osobowych, uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika.

W myśl art. 23 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przebieg pojazdu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 36 i 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby działalności gospodarczej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane (art. 23 ust. 7 cyt. ustawy).

Zatem warunkiem zaliczenia wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów jest prowadzenie przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu. Brak ewidencji przebiegu pojazdu lub prowadzenie tej ewidencji w sposób nie pozwalający na stwierdzenie ww. warunków powoduje, iż wydatek poniesiony z tytułu używania samochodu osobowego niestanowiącego składników majątku podatnika, nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Powołane powyżej przepisy stanowią o wydatkach z tytułu używania samochodu, a więc jego eksploatacji. Należy przez to rozumieć wydatki związane ze zwykłym używaniem samochodu jak np. wydatki na zakup paliwa, wydatki na bieżące remonty, naprawy, ubezpieczenia.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Wyżej powołany przepis dopuszcza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy tego podatku.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowana wykorzystuje do celów działalności gospodarczej samochód osobowy będący jej własnością, który nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Przy zakupie paliwa do tego samochodu Zainteresowana nie ma prawa do odliczenia podatku VAT na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług w związku z zakupem paliwa do samochodu osobowego, który nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy podatek naliczony VAT nie podlega odliczeniu w rozliczeniu VAT, ponieważ podatnikowi takie odliczenie nie przysługuje i koszty z tytułu używania samochodu, z którymi wiąże się ten VAT były poniesione w celu uzyskania przychodów podatek ten może w całości stanowić koszty uzyskania przychodu.

Reasumując, rozliczanie naliczonego podatku VAT, który nie podlega odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług nie powinno odbywać się w ramach limitu wynikającego z ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek ten może w całości stanowić koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...