• Interpretacja indywidualn...
  29.03.2024

IPTPB3/423-168/11-4/PM

Interpretacja indywidualna
z dnia 16 września 2011 r.

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 1622 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.


INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t. j. Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 2 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:
niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym,
wartości kwoty odstępnego.
Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wezwaniem z dnia 8 sierpnia 2011 r., nr IPTPB3/423-168/11-2/PM, wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.
W odpowiedzi na wezwanie w dniu 22 sierpnia 2011 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 17 sierpnia 2011 r.)
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych oraz chemii gospodarczej poprzez sieć ponad 180 placówek handlowych (supermarketów), które działają na terenie całego kraju i stanowią jej własność, jak również są przedmiotem najmu.
Rozwój firmy oraz duża konkurencja w branży sprzedaży detalicznej artykułów konsumpcyjnych wymusza poszukiwanie nowych lokalizacji dla nowopowstających sklepów sieci Wnioskodawcy. W wynajętych lokalach handlowych Wnioskodawca zwykle dokonuje modernizacji i adaptacji, przystosowujących taki lokal do potrzeb działalności detalicznej. Natomiast poniesione nakłady kwalifikuje do inwestycji w obcych środkach trwałych i amortyzuje je zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 w okresie dziesięciu lat. Umowy najmu zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a właścicielami nieruchomości są wieloletnie (najczęściej dziesięcioletnie). Dodatkowo w przypadku, gdy działalność prowadzona jest w wynajmowanych obiektach Wnioskodawca jest zmuszony do zapłaty tzw. odstępnego stanowiącego ekwiwalent za rezygnację z prowadzenia działalności w danym obiekcie handlowym przez dotychczasowego właściciela lub najemcę.
Wnioskodawca tzw. odstępne rozpoznaje jako koszty pośrednie działalności i rozlicza je w sposób proporcjonalny do długości trwania umowy.
W dniu 2 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką jawną umowę przekazania na mocy, której wyraziła ona gotowość odstąpienia lokalizacji a wraz z tym rezygnację z prowadzenia w niej dotychczasowej działalności. W przedmiotowym porozumieniu dotychczasowy najemca oświadczył, iż lokal spełnia wszystkie wymagania techniczne i normy oraz że jest dopuszczony do użytkowania w zakresie prowadzenia w nim działalności handlowej (supermarketu) i nie są mu znane żadne okoliczności, które wyłączają bądź utrudniają prowadzenie w lokalu działalności gospodarczej, którą zamierza prowadzić Wnioskodawca.
Na mocy przedmiotowej umowy dokonano także przejęcia od dotychczasowego najemcy wybranych aktywów: wyposażenia, towarów oraz pracowników. Niemniej jednak Wnioskodawca przed faktycznym rozpoczęciem działalności poniósł znaczne nakłady inwestycyjne (inwestycje w obcym środku trwałym) adaptując lokal do potrzeb prowadzonej przez siebie działalności i wymaganych standardów.
W dniu 8 sierpnia 2007 r. zawarto porozumienie o przeniesieniu praw i obowiązków wynikających z umowy najmu zgodnie z którym Spółka jawna przeniosła na Wnioskodawcę ogół praw i obowiązków najemcy wynikających z umowy najmu. Z tytułu rezygnacji Spółki jawnej z prowadzenia działalności gospodarczej w przedmiotowym lokalu Wnioskodawca wypłacił stosowne wynagrodzenie (odstępne) rozliczane proporcjonalnie do długości trwania umowy najmu.
Właścicielem tego obiektu handlowego była Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z, którą to 2007 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu na okres dziesięciu lat, tj. do 2017 r.
Natomiast w 2009 r. Wnioskodawca powziął wiadomość o planowanej na lata 2009-2012 w rejonie lokalizacji sklepu inwestycji drogowej, co w konsekwencji miało doprowadzić do fizycznej likwidacji obiektu a tym samym rozwiązania umowy najmu, w którym prowadzona była działalność handlowa.
Decyzją z dnia 15 stycznia 2010 r. Wojewoda zezwolił na realizację przedmiotowej inwestycji drogowej.
Po przeprowadzeniu stosownego postępowania odwoławczego przez Ministra Infrastruktury pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. Miejski Zarząd Dróg poinformował Wnioskodawcę o planowanym rozpoczęciu budowy węzła drogowego i wezwał do opuszczenia i opróżnienia lokalu użytkowego w nieprzekraczalnym terminie do dnia 30 czerwca 2011 r.
Na chwilę obecną przedmiotowy lokal został opróżniony i nie jest już w nim prowadzona działalność gospodarcza.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy w związku z zaistniałą sytuacją Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów bieżącego okresu niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym...
Czy Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów bieżącego okresu wartości kwoty odstępnego, która do tej pory nie została ujęta w kosztach podatkowych Spółki...
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 wniosek Spółki został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną nr IPTPB3/423-168/11-5/PM.
Zdaniem Wnioskodawcy, na tak postawione pytanie odpowiedź jest twierdząca. Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zamiany rodzaju działalności. Rozumując a contrario zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że będą stanowiły koszt uzyskania przychodów te straty nie w pełni umorzonych środków trwałych, które utraciły swoją przydatność gospodarczą w inny sposób aniżeli zamiana rodzaju działalności.
Jak wspomniano na wstępie głównym nurtem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest sprzedaż dóbr szybko zbywalnych za pośrednictwem sieci swoich placówek. Likwidacja jednej z nich w żadnym przypadku w ocenie Wnioskodawcy nie przesądza o zmianie rodzaju działalności zwłaszcza, iż Wnioskodawca dalej się rozwija i planuje dokonać w roku bieżącym otwarć ok. czterdziestu nowych placówek handlowych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jednostkowy przypadek nie może w żadnym stopniu być postrzegany w kategorii zmiany rodzaju działalności. W tej sytuacji w ocenie Wnioskodawcy uprawnionym jest twierdzenie, iż ma on prawo do zaliczenia do kosztów działalności niezamortyzowanej części nakładów w likwidowanym środku trwałym. Przyjęcie innego rozwiązania byłoby nie tylko sprzeczne z ratio legis komentowanego przepisu, ale także naruszałoby szeroko rozumiane zasady współżycia społecznego, w którym podmiot gospodarczy byłby dodatkowo karany za decyzję organów państwowych i samorządowych na które nie miał wpływu. W tej sytuacji w ocenie Wnioskodawcy nie powinna budzić wątpliwości możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym.
Dodatkowy problem zdaniem Wnioskodawcy powstaje z określeniem konkretnej daty przyjęcia zaliczenia do kosztów podatkowych niezamortyzowanej części nakładów. Przepisy prawa podatkowego nie definiują bowiem dla potrzeb podatku terminu „likwidacja”. W związku z czym powstaje problem czy powyższy termin należy rozumieć zgodnie z jego potocznym brzmieniem oznaczającym fizyczne unicestwienie danego składnika majątku, czy dla potrzeb podatku należy utożsamiać ten termin raczej z jego wycofaniem z ewidencji w następstwie zaprzestania eksploatacji.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. II FSK 260/10, zgodnie z którym straty powstałe w związku z nieumorzeniem w pełni likwidowanych środków trwałych można zaliczyć do kosztów podatkowych, bez względu na to czy doszło do ich fizycznej likwidacji. Wnioskodawca wskazuje również, iż podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 maja 2011 r., sygn. II FSK 33/10, stwierdzając, że skoro art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych, a wśród nich nie wymienia się strat powstałych w związku z nieumorzeniem w pełni środków trwałych zlikwidowanych z innych przyczyn aniżeli wymieniona w art. 16 ust. 6 ww. ustawy oznacza to, że straty są kosztem.
Odnosząc powyższe do stanu faktycznego sprawy Wnioskodawca uznał, że jego zdaniem będzie to dzień 31 maja 2011 r., bowiem z tą datą doszło do opuszczenia zajmowanego lokalu zgodnie z decyzją organu administracji. Bez znaczenia w tej sytuacji jest data faktycznej likwidacji (wyburzenia) obiektu, który w związku z zakończeniem procedury wywłaszczeniowej stał się z mocy prawa własnością Województwa w trwałym zarządzie Miejskiego Zarządu Dróg. Wnioskodawca nie ma zatem żadnego wpływu ani na termin ani na sam fakt fizycznej likwidacji środka trwałego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego w stanie faktycznym uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 357 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.
Co do zasady wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztami uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych wartości (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy). Wydatki te mogą być odniesione w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 15 ust. 6 wskazanej ustawy).
Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy, amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do użytkowania inwestycje w obcych środkach trwałych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji „inwestycji w obcych środkach trwałych”, ale stanowią je np. wszelkie nakłady poniesione w wykorzystywanym na potrzeby działalności gospodarczej budynku (lokalu), którego podatnik nie jest właścicielem, lecz najemcą lub dzierżawcą. Ustawodawca dając podatnikowi prawo samodzielnego (indywidualnego) ustalenia stawki amortyzacyjnej dla tych składników majątku trwałego, jednocześnie zastrzegł, że dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat (art. 16j ust. 4 pkt 1 ww. ustawy).
Przepisy prawa podatkowego przewidują sytuację wcześniejszego zakończenia umowy najmu dając możliwość „odzyskania” niezamortyzowanej części środka trwałego jakim jest inwestycja w obcym środku trwałym bez ponoszenia konsekwencji podatkowych. Przy czym ażeby taka sytuacja mogła zaistnieć konieczne jest przejrzyste uregulowanie stosunków pomiędzy stronami umowy najmu. W szczególności należy zwrócić uwagę na możliwość dowolnego – oczywiście w granicach określonych przepisami prawa – kształtowania stosunków cywilnoprawnych, przy czym odpowiedzialność za takie a nie inne ukształtowanie danego stosunku obciąża strony tejże czynności.
Stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Ograniczenie to polega na tym, że wyżej powołany art. dotyczy wyłącznie środków trwałych, których utrata przydatności gospodarczej nie była skutkiem zmiany rodzaju działalności.
Wnioskując a contrario z analizowanej normy prawnej należy stwierdzić, iż w określonym przypadku, gdy łącznie zostaną spełnione następujące przesłanki:
ma miejsce likwidacja nie w pełni umorzonego środka trwałego (inwestycji w obcym środku trwałym) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
zaistnieje strata związana z ww. likwidacją w rozumieniu unormowań ww. ustawy,
utrata przydatności gospodarczej nastąpi z przyczyn innych niż zmiana rodzaju działalności,
- podatnik może zaliczyć poniesione koszty odpowiadające nieumorzonej wartości inwestycji w obcym środku trwałym do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia ogólnych przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. gdy zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W tym miejscu należy zaznaczyć, iż pojęcie straty jako kosztu uzyskania przychodu nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Znaczenia straty, jako kosztu poszukiwać zatem należy w drodze wykładni językowej. W języku potocznym strata natomiast oznacza „ubytek, poniesioną szkodę, to co się przestało posiadać”.
W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostało również zdefiniowane pojęcie „likwidacji" środka trwałego. Natomiast w języku potocznym pojęcie „likwidacja" – w kontekście omawianego przypadku - oznacza zniszczenie, usunięcie lub rozwiązanie czegoś (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Wychodząc zatem od pojęcia słownikowego wskazać należy, iż sytuacja utraty prawa do amortyzacji w wyniku rozwiązania umowy najmu będzie mieściła się w pojęciu „straty powstałej w wyniku likwidacji środka trwałego", gdyż w odniesieniu do poczynionych przez Wnioskodawcę inwestycji w obcym środku trwałym można zastosować określenia: zniszczenie, usunięcie lub rozwiązanie.
Wskazać należy również, iż w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, iż likwidacja to fizyczne zniszczenie nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego. W Komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pod red. Prof. Dr. Hab. W. Nykiela oraz dr. A. Mariańskiego, Stan prawny na dzień 1 marca 2009 r., Wydanie IV uaktualnione, Gdańsk 2009) wskazano, iż: „Ustawa nie definiuje pojęcia „likwidacja”. Zgodnie z językowym znaczeniem tego zwrotu likwidować to dokonywać likwidacji, usuwać coś, pozbywać się czegoś, uwalniać się od czegoś (Słownik Języka Polskiego PWN, t. II, Warszawa 1981, s. 35). Niewątpliwie będzie to więc fizyczne zniszczenie nie w pełni umorzonego środka trwałego”.
Wobec powyższego, likwidację, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć jako utratę ustawowych przymiotów środka trwałego - kompletności i przydatności do użytku (funkcjonalności użytkowej) w wyniku np. zniszczenia, uszkodzenia, demontażu, złomowania itp.
Niemniej jednak niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym może zostać zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów (jako poniesiona strata), jeżeli nastąpi jej faktyczna likwidacja.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą m. in. w wynajmowanych w tym celu lokalach. W wynajętych lokalach handlowych Wnioskodawca dokonuje modernizacji i adaptacji, przystosowując taki lokal do potrzeb działalności detalicznej. Poniesione nakłady zostały zakwalifikowane jako inwestycje w obcych środkach trwałych, które są amortyzowane zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w okresie dziesięciu lat. Wnioskodawca w 2009 r. powziął wiadomość o planowanej na lata 2009-2012 w rejonie lokalizacji sklepu inwestycji drogowej, co miało doprowadzić do fizycznej likwidacji obiektu, oraz do rozwiązania umowy najmu, w którym była prowadzona działalność handlowa. Na chwilę obecną przedmiotowy lokal jest opróżniony i nie jest w nim prowadzona działalność gospodarcza. W związku z powyższym, powstała strata w wysokości nieumorzonej części wartości początkowej przyjętej do użytkowania inwestycji w obcym środku trwałym.
W sytuacji, gdy przed pełnym zamortyzowaniem inwestycji w obcym środku trwałym dochodzi do rozwiązania umowy łączącej strony i przekazania tej inwestycji wraz ze środkiem trwałym właścicielowi, niezamortyzowana część tej inwestycji nie stanowi kosztów uzyskania przychodów u podatnika amortyzującego dotychczas taki środek trwały, nie dochodzi bowiem do likwidacji środka trwałego, rozumianej jako jego zużycie (zniszczenie), lecz do zaprzestania jego użytkowania dla celów prowadzonej działalności.
Ustosunkowując się natomiast do kwestii określenia konkretnej daty zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części nakładów, stwierdzić należy, iż straty tego rodzaju stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie faktycznej likwidacji ww. środka trwałego a nie dniu, w którym doszło do opuszczenia lokalu, tj. w przypadku Wnioskodawcy 31 maja 2011 r.
W tym miejscu należy zaznaczyć, iż likwidacja księgowa nie jest tożsama z likwidacją fizyczną. Istnieją sytuacje, w których środek trwały zostaje wyksięgowany z ewidencji bilansowej, a jego fizyczna likwidacja nie zostaje jeszcze przeprowadzona. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środka trwałego jest jego faktyczna likwidacja. Z czynności tej sporządza się protokół fizycznej likwidacji, który oznacza zakończenie procesu likwidacji środka trwałego.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż straty z tytułu likwidacji nie w pełni umorzonych inwestycji w obcych środkach trwałych, spowodowane zdarzeniami niezwiązanymi ze zmianą rodzaju działalności Wnioskodawcy, mogą być uznane jednorazowo za koszty uzyskania przychodu w dacie poniesienia (pod warunkiem fizycznej ich likwidacji), w wysokości niezamortyzowanej wartości tych środków.
Ponadto zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej podatkowo wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym, likwidowanej w związku z demontażem, wyburzeniem, możliwe jest przy spełnieniu dwóch łącznych warunków:
fizycznej likwidacji inwestycji w obcym środku trwałym,
ujęcia w księgach tego zdarzenia,
przy czym ujęcie w kosztach uzyskania przychodów nie może nastąpić wcześniej niż fizyczna likwidacja.
Reasumując, kosztem podatkowym może być niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym, jeżeli nastąpi faktyczna likwidacja nie w pełni umorzonego środka trwałego. Jednak rozwiązanie łączącej strony umowy nie oznacza automatycznie, iż miała miejsce likwidacja środka trwałego.
Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie miał on prawo do zaliczenia do kosztów bieżącego okresu niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym.
Wskazać także należy, iż przedstawione we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych, zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odrębnych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.
Ponadto należy stwierdzić, że orzecznictwo sądowe w przedmiotowej materii jest niejednolite.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...