• AKT ARCHIWALNY - Rozporzą...
  09.12.2024

AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie

Stan prawny aktualny na dzień: 09.12.2024

Dz.U.2014.0.81 t.j. - AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie

Obserwuj akt
Uchylony dnia: 2023-03-02
Dz.U. uchylający akt: 2019.0.1696

   Na podstawie art 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465 i Nr 106, poz. 496 oraz Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1. Przepisy ogólne

1.
Rozporządzenie ustala warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i związane z nimi urządzenia budowlane oraz ich usytuowanie.
2.
Rozporządzenie określa warunki, które przy zachowaniu przepisów prawa budowlanego oraz odrębnych przepisów, a także ustaleń Polskich Norm zapewniają:
1)
bezpieczeństwo konstrukcji;
2)
bezpieczeństwo pożarowe;
3)
bezpieczeństwo użytkowania;
4)
odpowiednie warunki higieniczne i zdrowotne oraz ochronę środowiska;
5)
ochronę przed hałasem i drganiami;
6)
oszczędność energii i odpowiednią izolacyjność cieplną przegród;
7)
odpowiednie warunki użytkowe;
8)
ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich;
9)
trwałość budowli;
10)
ochronę dóbr kultury.
Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, budowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania budowli rolniczych lub ich części, a także związanych z nimi urządzeń budowlanych.
Przy nadbudowie, rozbudowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania istniejących budowli rolniczych, wymagania, o których mowa w § 1, mogą być spełnione w sposób inny niż określony w rozporządzeniu, stosownie do wskazań ekspertyzy technicznej właściwego instytutu badawczego albo rzeczoznawcy budowlanego oraz do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, uzgodnionych z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej lub państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym, odpowiednio do przedmiotu tej ekspertyzy.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o budowlach rolniczych - rozumie się przez to budowle dla potrzeb rolnictwa i przechowalnictwa produktów rolnych, w szczególności takie jak: zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce, płyty do składowania obornika, silosy na kiszonki, silosy na zboże i pasze, komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu rolniczego.

Rozdział 2. Zabudowa i zagospodarowanie terenu

Usytuowanie budowli rolniczych i projekt zagospodarowania działki lub terenu powinny być zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku tego planu z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
1.
Do budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych należy zapewnić dojścia i dojazdy przystosowane do sposobu ich użytkowania, oraz drogi pożarowe, jeżeli gęstość obciążenia ogniowego strefy pożarowej przekracza 500 MJ/m2 i zachodzi co najmniej jeden z warunków:
1)
powierzchnia strefy pożarowej przekracza 1000 m2,
2)
występują strefy zagrożenia wybuchem wewnątrz budowli.
2.
Szerokość dojazdów, o których mowa w ust. 1, do budowli rolniczych powinna wynosić co najmniej 3 m.
3.
Ukształtowanie niwelety podłużnej i przekrojów poprzecznych dojazdów oraz dojść do budowli rolniczych powinny zapewniać spływ wód opadowych.
4.
Stanowiska postojowe i dojazdy do budowli rolniczych powinny posiadać nawierzchnię utwardzoną, zapewniającą odpływ wód opadowych.
1.
Do usuwania i przechowywania odchodów zwierzęcych powinny być zastosowane urządzenia i budowle rolnicze odpowiednie do systemów utrzymywania zwierząt.
2.
Zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce powinny mieć:
1)
dno i ściany nieprzepuszczalne;
2)
szczelne przykrycie, z wyłączeniem zbiorników na płynne odchody zwierzęce lub ich części znajdujących się pod budynkiem inwentarskim, stanowiących technologiczne wyposażenie budynku inwentarskiego;
3)
wylot wentylacyjny i zamykany otwór wejściowy.
3.
Zbiorniki na płynne produkty powstałe w wyniku procesu fermentacji towarzyszącej produkcji biogazu rolniczego, zwane dalej "zbiornikami na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej", powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne, a w przypadku gdy są to zamknięte zbiorniki na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej, powinny być szczelnie przykryte oraz zaopatrzone w wylot wentylacyjny i zamykany otwór wejściowy.
4.
Odległości zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce oraz zamkniętych zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej, mierzone od pokryw i wylotów wentylacyjnych, powinny wynosić co najmniej:
1)
10 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach sąsiednich, jednak nie mniej niż 15 m od otworów okiennych i drzwiowych w tych pomieszczeniach;
2)
15 m od magazynów środków spożywczych, a także od obiektów budowlanych służących przetwórstwu, artykułów rolno-spożywczych;
3)
4 m od granicy działki sąsiedniej;
4)
5 m od budynków magazynowych pasz i ziarna;
5)
5 m od silosów na zboże i pasze;
6)
5 m od silosów na kiszonki.
5.
Odległość otwartych zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej oraz płyt do składowania obornika powinna wynosić co najmniej:
1)
25 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach sąsiednich, jednak nie mniej niż 30 m od otworów okiennych i drzwiowych w tych pomieszczeniach;
2)
50 m od budynków służących przetwórstwu artykułów rolno-spożywczych i magazynów środków spożywczych;
3)
10 m od budynków magazynowych pasz i ziarna;
4)
4 m od granicy działki sąsiedniej;
5)
5 m od silosów na zboże i pasze;
6)
10 m od silosów na kiszonki.
6.
Dopuszcza się sytuowanie zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce oraz zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej, a także płyt do składowania obornika w odległościach mniejszych niż określone w ust. 4 pkt 3 i ust. 5 pkt 4 lub na granicy działek, w przypadku gdy będą przylegać do tego samego rodzaju budowli rolniczych na działce sąsiedniej.
Odległości komór fermentacyjnych i zbiorników biogazu rolniczego powinny wynosić co najmniej:
1)
20 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz od budynków inwentarskich;
2)
20 m od budynków innych niż określone w pkt 1 niepowiązanych technologicznie z instalacją służącą do otrzymywania biogazu rolniczego;
3)
5 m od granicy działki sąsiedniej;
4)
15 m od składu węgla i koksu;
5)
15 m od komór fermentacyjnych i zbiorników biogazu rolniczego, będących elementem odrębnych instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego;
6)
15 m od silosów na zboże i pasze;
7)
5 m od innych obiektów budowlanych niebędących budynkami.
1.
Odległość silosów na zboże i pasze o pojemności do 100 ton powinna wynosić co najmniej:
1)
8 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi;
2)
8 m od innych budynków, z wyłączeniem budynków inwentarskich i gospodarczych;
3)
15 m od instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego;
4)
15 m od składu węgla i koksu;
5)
4 m od granicy działki sąsiedniej.
2.
Odległość silosów na zboże i pasze o pojemności większej niż 100 ton powinna wynosić co najmniej:
1)
10 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz od budynków inwentarskich, jednak nie mniej niż 15 m od otworów okiennych i drzwiowych w tych pomieszczeniach oraz budynkach;
2)
8 m od budynków innych niż określone w pkt 1;
3)
15 m od instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego;
4)
15 m od składu węgla i koksu;
5)
4 m od granicy działki sąsiedniej.
1.
Odległość silosów na kiszonki powinna wynosić co najmniej:
1)
25 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, jednak nie mniej niż 30 m od otworów okiennych i drzwiowych w tych pomieszczeniach;
2)
50 m od budynków służących przetwórstwu artykułów rolno-spożywczych i magazynów środków spożywczych;
3)
8 m od budynków magazynowych pasz i ziarna;
4)
15 m od instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego;
5)
15 m od składu węgla i koksu;
6)
5 m od granicy działki sąsiedniej.
2.
Silosy na kiszonki powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne.
Odległości myjni urządzeń ochrony roślin powinny wynosić co najmniej:
1)
30 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, silosów na kiszonki, magazynów pasz i ziarna oraz obiektów budowlanych służących przetwórstwu, artykułów rolno-spożywczych,
2)
5 m od granicy działki sąsiedniej.
Odległości pomiędzy budowlami rolniczymi a budowlami i budynkami związanymi z nimi technologicznie nie ogranicza się, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Nie ogranicza się odległości, o których mowa w § 6 ust. 4 pkt 3 i ust. 5 pkt 4, § 8 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 5 oraz § 8a ust. 1 pkt 6, jeżeli działka sąsiednia jest własnością inwestora lub jest on jej użytkownikiem wieczystym.
Budowle rolnicze uciążliwe dla otoczenia, w szczególności z uwagi na zapylenie, zapachy lub wydzielanie się substancji toksycznych, powinny być odizolowane od przyległych terenów pasem zieleni złożonym z roślinności średnio- i wysokopiennej.

Rozdział 3. Budowle rolnicze i urządzenia budowlane z nimi związane

1.
Budowle rolnicze i urządzenia budowlane z nimi związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający w fazie budowy i eksploatacji zachowanie stanów granicznych nośności i użytkowania konstrukcji.
2.
W stalowych elementach konstrukcyjnych budowli rolniczych narażonych na korozję należy, niezależnie od zabezpieczenia antykorozyjnego, stosować naddatki.
Posadowienie budowli rolniczych powinno:
1)
być dostosowane do warunków hydrogeologicznych i innych cech podłoża gruntowego;
2)
być dostosowane do rodzaju konstrukcji oraz sposobu użytkowania budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych;
3)
zapewniać zachowanie stanów granicznych nośności i użytkowania.
1.
Występujące w budowlach rolniczych urządzenia techniczne powodujące wstrząsy i wibracje powinny być wykonane na oddzielnych fundamentach, z zachowaniem odstępów dylatacyjnych, w sposób uniemożliwiający przenoszenie wstrząsów i wibracji na fundamenty obiektu.
2.
Fundamenty budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych powinny być zabezpieczone przed:
1)
negatywnymi skutkami oddziaływania wód gruntowych;
2)
skutkami przemarzania podłoża gruntowego, jeżeli podłoże stanowią grunty wysadzinowe;
3)
uszkodzeniami umożliwiającymi przeniknięcie do gruntu szkodliwych substancji znajdujących się w budowli.
Przegrody budowlane budowli rolniczych powinny być projektowane i wykonywane z zapewnieniem bezpieczeństwa i odporności ogniowej konstrukcji, przy doborze materiałów zapewniających walory użytkowe i trwałość budowli.
W budowlach rolniczych przeznaczonych do magazynowania produktów spożywczych i pasz oraz komponentów przeznaczonych do ich produkcji zabronione jest stosowanie materiałów toksycznych i charakteryzujących się stężeniem naturalnych izotopów promieniotwórczych większym od przewidzianego w przepisach w sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi.
Przegrody budowlane podziemnych budowli rolniczych oraz zagłębione w gruncie części przegród pozostałych budowli rolniczych powinny być zabezpieczone przed negatywnymi skutkami oddziaływania środowiska gruntowo-wodnego oraz przed zawilgoceniem i przenikaniem wilgoci do wnętrza budowli.
1.
Przegrody budowlane budowli rolniczych narażone na negatywne oddziaływanie środowiska wewnętrznego, niezależnie od szczelności ich wykonania, powinny być osłonięte od wewnątrz powłokami zabezpieczającymi.
2.
Przegrody budowlane, o których mowa w ust. 1, powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób umożliwiający wymianę elementów zniszczonych lub uszkodzonych.
Przykrycia podziemnych budowli rolniczych przenoszące obciążenie zewnętrzne stałe lub zmienne powinny być oznakowane tablicami ostrzegawczymi zawierającymi informacje o wielkości dopuszczalnych obciążeń i ich rozmieszczeniu.
1.
W instalacjach służących do otrzymywania biogazu rolniczego powinny być stosowane niskociśnieniowe zbiorniki biogazu metalowe, żelbetowe lub z tworzyw elastycznych.
2.
Zbiorniki powłokowe z tworzyw elastycznych powinny być zabezpieczone ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8 m.
3.
Odległość ogrodzenia od płaszcza zbiornika biogazu rolniczego powinna wynosić co najmniej 0,85 m.
4.
Dopuszcza się odległość mniejszą od określonej w ust. 3, pod warunkiem wykonania ogrodzenia w sposób uniemożliwiający sięgnięcie do płaszcza zbiornika.
5.
Zbiorniki biogazu metalowe i żelbetowe mogą być nie obudowane.
6.
Podziemne zbiorniki biogazu rolniczego mogą być obciążone jedynie znajdującym się nad nimi gruntem.
Komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu rolniczego powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zabezpieczający przed:
1)
pożarem lub wybuchem;
2)
zamarznięciem przewodów doprowadzających i odprowadzających gaz;
3)
kondensacją gazu;
4)
korozją powodowaną przez substancje zawarte w gazie, a w szczególności przez amoniak i siarkowodór.
1.
Komory fermentacyjne powinny być wykonywane z materiałów niepalnych.
2.
Izolacja cieplna komór fermentacyjnych i przewodów biogazu rolniczego powinna być wykonana w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia.
1.
Komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu rolniczego powinny być chronione od elektryczności statycznej.
2.
Instalacje elektryczne powinny być prowadzone w rurach o stopniu ochrony nie niższym niż IP-54; w wypadku stosowania mieszadeł nurkowych stopień ochrony powinien wynosić IP-68.
Tworzywa elastyczne przeznaczone do budowy zbiorników biogazu rolniczego powinny charakteryzować się:
1)
wytrzymałością na rozrywanie co najmniej 15 N/cmb;
2)
przepuszczalnością metanu nie większą niż 10 cm3/m2h bar;
3)
odpornością na działanie temperatur w granicach od -30°C do +50°C;
4)
możliwością odprowadzania ładunków elektrostatycznych.
1.
W pomieszczeniach, w których znajdują się zbiorniki biogazu rolniczego, należy zapewnić wentylację grawitacyjną.
2.
Otwory nawiewne w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, powinny znajdować się bezpośrednio nad posadzką, a kanały wywiewne powinny być wyprowadzone ponad dach.
3.
W pomieszczeniach ze zbiornikami biogazu rolniczego otwory nawiewne i wywiewne powinny mieć powierzchnię przekroju dla zbiorników o pojemności:
1)
do 50 m3 - 400 cm2;
2)
powyżej 50 m3 do 100 m3 - 700 cm2;
3)
powyżej 100 m3 do 200 m3 - 1.000 cm2;
4)
powyżej 200 m3 - 1.500 cm2.
Pomieszczenia sterowni znajdujące się obok komór fermentacyjnych powinny być wentylowane.
1.
Konstrukcja zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce oraz zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej powinna zapewniać warunki ich użytkowania przez:
1)
umożliwienie dojazdu oraz opróżnienia gromadzących się osadów;
2)
wykonanie spadków w dnie w kierunku komory czerpalnej płynnych odchodów zwierzęcych oraz produktów pofermentacyjnych w postaci płynnej;
3)
wykonanie spadków na zewnątrz dla odpływu wód opadowych.
2.
Zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce oraz zamknięte zbiorniki na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej zaopatrzone w przykrycie inne niż sztywne i odporne na uszkodzenia mechaniczne, a także otwarte zbiorniki na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej, o wysokości mniejszej niż 1,8 m, powinny być zabezpieczone ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8 m.
3.
Pomosty obsługowe i dojścia dla obsługi zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce oraz zamkniętych zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej zaopatrzonych w przykrycie inne niż sztywne i odporne na uszkodzenia mechaniczne oraz otwartych zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej powinny być zabezpieczone barierkami ochronnymi o wysokości co najmniej 1,1 m z poprzeczką umieszczoną w połowie ich wysokości i na wysokości 0,15 m nad pomostem.
4.
Izolacja wodoszczelna skarp i dna ziemnych zbiorników na płynne odchody zwierzęce oraz ziemnych zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej powinna być wykonana z trwałych materiałów izolacyjnych.
Płyty do składowania obornika powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne.
1.
Składy otwarte węgla, koksu i żużla powinny być położone w terenie, w którym nie gromadzą się wody opadowe.
2.
Skład powinien mieć dojazd dla pojazdów mechanicznych.
3.
Podłoże składu powinno być utwardzone ze spadkiem nie mniejszym niż 3%.
4.
Skład węgla brunatnego powinien być przykryty.
1.
Myjnie płytowe dla pojazdów i urządzeń rolniczych powinny posiadać utwardzoną nawierzchnię z betonu szczelnego ze spadkami dla odpływu wód opadowych oraz szczelne osadniki błota i tłuszczu, a także studzienki zbiorcze.
2.
Myjnie urządzeń do ochrony roślin powinny być wyposażone w szczelne zbiorniki ścieków.

Rozdział 4. Trwałość budowli rolniczych

1.
Budowle rolnicze narażone na działanie korozji powinny mieć konstrukcję ukształtowaną w sposób zmniejszający negatywne skutki oddziaływania środowiska; w budowlach tych należy stosować wyroby odporne na oddziaływanie środowiska.
2.
Przyjęty sposób ochrony przed korozją powinien uwzględniać przewidywany okres eksploatacji budowli rolniczej.
1.
Sposób ochrony powierzchniowej budowli rolniczych narażonych na działanie korozji powinien:
1)
być dostosowany do rozwiązań materiałowych;
2)
spełniać wymagania higieniczne;
3)
umożliwiać konserwację i naprawy.
2.
Rozwiązania technologiczne, architektoniczne, instalacyjne i konstrukcyjne powinny uniemożliwiać zniszczenie budowli rolniczej w razie uszkodzenia korozyjnego niektórych elementów.
3.
Do elementów wymagających okresowej kontroli i konserwacji należy zapewnić dostęp.
Konstrukcje budowli rolniczych narażonych na działanie korozji powinny być zabezpieczone przed powstawaniem odkształceń i rys powodujących naruszenie szczelności powłoki ochronnej.
Konstrukcja silosów na kiszonki powinna zapewniać ochronę przed oddziaływaniem soków powstałych w procesie kiszenia oraz przenikaniem tych soków do otaczającego środowiska przez wykonanie odpowiednich spadków i kanalików do odprowadzania soków do szczelnych studzienek.
W dnie i ścianach zbiorników przy ciśnieniu hydrostatycznym do 0,05 MPa może być stosowany beton zwykły; przy ciśnieniu wyższym powinien być stosowany beton hydrotechniczny.
1.
Żelbetowe elementy budowli rolniczych narażone na działanie korozji powinny być wykonane z betonu szczelnego klasy co najmniej C16/20, zbrojonego stalą węglową o niepodwyższonej wytrzymałości.
2.
W elementach, o których mowa w ust. 1, należy stosować zbrojenie z naddatkiem na korozję.
3.
Złącza elementów budowlanych, dla których beton nie stanowi dostatecznej ochrony, należy zabezpieczać powłokami ochronnymi lub wykonywać ze stali nierdzewnej.
4.
Minimalna otulina zbrojenia w elementach budowlanych, o których mowa w ust. 1, powinna wynosić:
1)
50 mm od strony środowiska powodującego korozję w silosach na kiszonki;
2)
30 mm w ścianach i dnach leja silosów na zboża i pasze, w których beton powinien spełniać dodatkowo warunek podwyższonej ścieralności.
5.
Składniki betonu nie powinny powodować korozji zbrojenia.
Elementy stalowe w konstrukcjach i przegrodach budowlanych narażonych na działanie korozji należy zabezpieczać powłokami ochronnymi lub wykonywać ze stali nierdzewnej.

Rozdział 5. Bezpieczeństwo pożarowe i zabezpieczenie przed wybuchem

Budowle rolnicze powinny być zabezpieczone przed pożarem lub wybuchem, w szczególności przez zapewnienie:
1)
nośności ogniowej konstrukcji przez założony czas, przy czym dla konstrukcji nośnej zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce, zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej, silosów na kiszonki oraz silosów na zboże i pasze wyniesionych ponad ziemię należy zapewnić klasę odporności ogniowej co najmniej R 30;
2)
warunków ewakuacji;
3)
bezpiecznych odległości między obiektami budowlanymi;
4)
dróg pożarowych;
5)
rozwiązań technicznych i materiałowych dostosowanych do występującego zagrożenia pożarowego lub zagrożenia wybuchem;
6)
instalacji i urządzeń elektrycznych o stopniu bezpieczeństwa odpowiadającym występującemu zagrożeniu pożarowemu lub zagrożeniu wybuchem;
7)
wody do celów przeciwpożarowych;
8)
podręcznego sprzętu gaśniczego i urządzeń ratowniczych;
9)
oznakowania znakami bezpieczeństwa.
Budowle rolnicze powinny być wykonane z elementów budowlanych nie rozprzestrzeniających ognia.
Odległości stanowisk postojowych dla pojazdów samochodowych i samojezdnych maszyn rolniczych od instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego powinny wynosić co najmniej 10 m.
1.
W budowlach rolniczych, w których występują materiały mogące wytworzyć mieszaniny wybuchowe, i na terenach przyległych do tych budowli dokonuje się oceny zagrożenia wybuchem zgodnie z zasadami określonymi w przepisach przeciwpożarowych.
2.
Wymiary stref zagrożenia wybuchem dla budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych określa załącznik do rozporządzenia.
3.
Dopuszcza się przyjmowanie innych wymiarów stref zagrożenia wybuchem niż określone w załączniku, o którym mowa w ust. 2, w przypadku zastosowania rozwiązań technicznych uzasadniających ich przyjęcie zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów o ochronie przeciwpożarowej.
1.
Wokół instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego ustala się strefy bezpieczeństwa, w zależności od łącznej pojemności komór fermentacyjnych i zbiorników biogazu rolniczego, mierzone od zewnętrznych krawędzi skrajnych budowli i urządzeń budowlanych wchodzących w skład instalacji. W przypadku instalacji o pojemności:
1)
do 350 m3 - strefa bezpieczeństwa wynosi co najmniej 3 m;
2)
ponad 350 m3 do 700 m3 - strefa bezpieczeństwa wynosi co najmniej 5 m;
3)
ponad 700 m3 - strefa bezpieczeństwa wynosi co najmniej 8 m.
2.
Strefa bezpieczeństwa powinna być oddzielona ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,5 m oraz oznakowana tablicami ostrzegawczymi: "Instalacja służąca do otrzymywania biogazu rolniczego. Zagrożenie wybuchem. Używanie ognia otwartego i palenie tytoniu zabronione.
Budowle rolnicze, z wyłączeniem płyt do składowania obornika i silosów na kiszonki, powinny być chronione przed wyładowaniami atmosferycznymi zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi ochrony odgromowej.

Rozdział 6. Higiena i zdrowie

1.
Budowle rolnicze i urządzenia budowlane z nimi związane powinny być projektowane i wykonane w sposób zabezpieczający przed wydzielaniem szkodliwych substancji.
2.
W wypadku gdy nie można uniknąć wydzielania się szkodliwych substancji, należy przewidzieć właściwą wentylację, aby stężenia tych substancji nie przekraczały dopuszczalnych norm, określonych w odrębnych przepisach.
W budowlach rolniczych, wewnątrz których wydzielają się szkodliwe dla zdrowia substancje i zapachy, należy przewidzieć skuteczny system wentylacji na czas doraźnego pobytu obsługi, zapewniający wykonywanie czynności związanych z czyszczeniem, naprawą i konserwacją, zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy.
1.
Dojścia i przejścia do urządzeń technicznych w budowlach rolniczych, niezbędne na czas konserwacji i remontów, powinny zapewniać bezpieczne wykonywanie czynności remontowych.
2.
Przy projektowaniu przejść i dojść przepisy o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, stosuje się odpowiednio.
Instalacje i urządzenia budowli rolniczych służące do odprowadzania zużytych wód, soków kiszonkowych, a także innych nieczystości i zanieczyszczeń, powinny być projektowane i wykonane w sposób zabezpieczający przed przenikaniem szkodliwych substancji do wód i gruntu.

Rozdział 7. Przepisy przejściowe i końcowe

Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do budowli rolniczych, jeżeli przed dniem wejścia w życie rozporządzenia została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę lub został złożony wniosek o wydanie takiej decyzji lub jeśli budowę nie wymagającą pozwolenia rozpoczęto przed dniem wejścia w życie rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.


Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 marca 2013 r. (poz. 472)


WYMIARY STREF ZAGROŻENIA WYBUCHEM DLA BUDOWLI ROLNICZYCH I URZĄDZEŃ BUDOWLANYCH Z NIMI ZWIĄZANYCH


1. Instalacje służące do otrzymywania biogazu rolniczego:
1) komory fermentacyjne – strefa 0 w całej komorze nad osadem gnilnym, w komorach przelewowych i syfonach,
2) wokół niezapewniających gazoszczelności włazów do komór – strefa 1 – 3 m,
3) wokół połączeń kołnierzowych gwintowanych i ściskanych rurociągów gazowych, dławic i gniazd zaworów przy ciśnieniach ponad 2 bary – strefa 2 – 0,5 m,
4) aparatura kontrolno-pomiarowa, filtry w pomieszczeniach – strefa 2 – całe pomieszczenia,
5) filtry w pomieszczeniach wyposażonych w eksplozymetry i wentylację mechaniczną awaryjną – nie wyznacza się,
6) wokół zaworów bezpieczeństwa – strefa 1 – 5 m,
7) wokół przewodów odpowietrzających i wydmuchowych – strefa 1 o promieniu 5 m, przy czym 1 m w dół, 10 m w górę,
8) pomieszczenia sprężarek biogazu rolniczego – strefa 1 w całym pomieszczeniu,
9) pomieszczenia sprężarek biogazu rolniczego wyposażone w eksplozymetry i wentylację mechaniczną awaryjną – strefa 1 – 0,5 m wokół możliwych źródeł wydzielania.


2. Suszarnie, wytwórnie pasz, silosy zbóż i pasz, punkty przyjęciowe zbóż:
1) silosy i urządzenia technologiczne, w tym obudowane urządzenia transportowe – strefa 20 wewnątrz urządzeń i zbiorników zamkniętych,
2) urządzenia rozładowcze i pakujące – strefa 21 w promieniu 3 m od miejsca pakowania worków lub zasypu zbiorników, przyczep ciągnikowych i samochodów ciężarowych,
3) kosze zasypowe sypkich palnych produktów rolnych – strefa 21 w objętości kosza i dodatkowo 3 m w każdym nieograniczonym szczelnymi przegrodami kierunku.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...