1.
Decyzję w sprawie uznania za obywatela polskiego wydaje wojewoda, o ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej.
2.
Decyzje w sprawach określonych w art. 6 prawo opcji, ust. 3 oraz w art. 10 nadanie obywatelstwa cudzoziemcowi pozostającemu w związku małżeńskim, i art. 11 reintegracja, wydają:
1)
właściwy miejscowo wojewoda w stosunku do osób zamieszkałych w Polsce,
2)
konsul Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do osób zamieszkałych za granicą.
3.
Oświadczenie o wyborze obywatelstwa obcego, o którym mowa w art. 6 prawo opcji, ust. 1, i o wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 8 naturalizacja, ust. 5 pkt 3 i ust. 6, a także o wyrażeniu zgody na utratę przez dzieci obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 13 zrzeczenie się obywatelstwa, ust. 3, przyjmuje:
1)
właściwy miejscowo wojewoda od osób zamieszkałych w Polsce,
2)
konsul Rzeczypospolitej Polskiej od osób zamieszkałych za granicą.
4.
Posiadanie i utratę obywatelstwa polskiego stwierdza wojewoda. Odmowa stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego lub jego utraty następuje w drodze decyzji administracyjnej.
5.
W sprawach, o których mowa w art. 6 prawo opcji, ust. 2 i w art. 13 zrzeczenie się obywatelstwa, ust. 4, przekazanych do rozstrzygnięcia sądowi, orzeka sąd polski. Rzeczowo właściwym jest sąd rejonowy, działający jako władza opiekuńcza. Miejscową właściwość sądu określa się według miejsca zamieszkania dziecka w Polsce, a jeżeli nie ma ono miejsca zamieszkania w Polsce według miejsca jego pobytu w Polsce. W razie braku tych podstaw właściwym jest Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy.
