1.
Może być uznana za obywatela polskiego osoba o nieokreślonym obywatelstwie lub nieposiadająca żadnego obywatelstwa, jeżeli zamieszkuje w Polsce na podstawie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, co najmniej 5 lat.
2.
Uznanie za obywatela polskiego następuje na wniosek osoby zainteresowanej.
3.
Uznanie za obywatela polskiego rozciąga się na dzieci uznanego, jeżeli zamieszkują w Polsce.
4.
Przepisy art. 8 naturalizacja, ust.4-7 stosuje się odpowiednio.
