• Ustawa o biegłych rewiden...
  26.04.2024
Obserwuj akt

Oddział 9. Postępowanie w sprawach przewinień dyscyplinarnych popełnionych przy wykonywaniu usług atestacyjnych i usług pokrewnych zgodnie z krajowymi standardami wykonywania zawodu

1.
Przepisy niniejszego oddziału stosuje się w sprawach przewinień dyscyplinarnych popełnionych przez biegłego rewidenta przy wykonywaniu usług atestacyjnych lub usług pokrewnych zgodnie z krajowymi standardami wykonywania zawodu.
2.
W sprawach, o których mowa w ust. 1, postępowanie dyscyplinarne jest prowadzone wyłącznie przez organy i na zasadach, o których mowa w niniejszym oddziale.
3.
Z uwzględnieniem przepisów niniejszego oddziału, w sprawach, o których mowa w ust. 1, przepisy:
1)
art. 18 skreślenie z rejestru biegłych rewidentów ust. 7 i 8, art 139–142, art. 146 obrońcy i pełnomocnicy w postępowaniu dyscyplinarnym ust. 1 i 2, art. 147 dochodzenie dyscyplinarne, art. 148 postępowanie wyjaśniające ust. 1 i 3–6, art 149–151, art. 156 rozprawa przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym ust. 2, art 158–160, art. 162 kara łączna w postępowaniu dyscyplinarnym, art. 163 uzasadnienie rozstrzygnięcia kończącego postępowanie dyscyplinarne, art. 164 odwołanie od rozstrzygnięcia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego ust. 3–5, art. 165 wykonanie kar orzeczonych w postępowaniu dyscyplinarnym ust. 3, art. 166 zatarcie kar orzeczonych w postępowaniu dyscyplinarnym oraz art. 171 odesłanie do przepisów Kodeksu postępowania karnego i Kodeksu karnego stosuje się;
2)
art. 143 zakres postępowania dyscyplinarnego, art. 144 uprawnienie do przystąpienia do postępowania dyscyplinarnego na prawach strony ust. 1, art. 146 obrońcy i pełnomocnicy w postępowaniu dyscyplinarnym ust. 3, art. 154 strony postępowania przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym, art. 155 czynności przewodniczącego Krajowego Sądu Dyscyplinarnego po otrzymaniu wniosku o ukaranie, art. 156 rozprawa przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym ust. 1, art. 157 niestawiennictwo uczestników postępowania na wezwanie oraz odmowa złożenia zeznań lub przyrzeczenia–157c, art. 161 umorzenie postępowania dyscyplinarnego przez Krajowy Sąd Dyscyplinarny oraz art. 165 wykonanie kar orzeczonych w postępowaniu dyscyplinarnym ust. 1 stosuje się odpowiednio.
1.
W sprawach, o których mowa w art. 172 stosowanie przepisów oddziału ust. 1, Agencja:
1)
prowadzi postępowanie wyjaśniające;
2)
prowadzi dochodzenie dyscyplinarne;
3)
jest oskarżycielem przed sądem.
2.
Postępowanie przed sądem obejmuje postępowanie przed sądem, o którym mowa w art. 176 wniosek o ukaranie po zamknięciu postępowania dyscyplinarnego, oraz postępowanie przed sądem rozpoznającym odwołanie od orzeczenia lub postanowienia wydanego przez sąd pierwszej instancji.
3.
Sąd na rozprawie w pierwszej instancji orzeka w składzie jednego sędziego.
1.
Agencja może upoważnić pracowników Agencji do podejmowania w jej imieniu i ustalonym zakresie działań w toku dochodzenia dyscyplinarnego oraz reprezentowania Agencji w postępowaniu przed sądem.
2.
(uchylony)
Postępowania wyjaśniającego nie wszczyna się w przypadku, gdy zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przewinienia dyscyplinarnego złoży Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny lub organy, o których mowa w art. 148 postępowanie wyjaśniające ust. 2.
Jeżeli dochodzenie dyscyplinarne dostarczyło podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie, Agencja, w terminie 30 dni od dnia zamknięcia dochodzenia dyscyplinarnego, sporządza wniosek o ukaranie i wnosi go do sądu okręgowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego.
Środki, o których mowa w art. 157 niestawiennictwo uczestników postępowania na wezwanie oraz odmowa złożenia zeznań lub przyrzeczenia ust. 3–4, stosuje sąd rozpoznający sprawę.
1.
W sprawach, o których mowa w art. 172 stosowanie przepisów oddziału ust. 1, w pierwszej instancji orzeka sąd, o którym mowa w art. 176 wniosek o ukaranie po zamknięciu postępowania dyscyplinarnego.
2.
Sąd, o którym mowa w art. 176 wniosek o ukaranie po zamknięciu postępowania dyscyplinarnego, rozpoznaje zażalenia na postanowienia, o których mowa w art. 148 postępowanie wyjaśniające ust. 6.
3.
Od wydanego w pierwszej instancji orzeczenia lub postanowienia kończącego postępowanie dyscyplinarne stronom przysługuje odwołanie, chyba że ustawa lub przepisy, o których mowa w art. 171 odesłanie do przepisów Kodeksu postępowania karnego i Kodeksu karnego pkt 1, stanowią inaczej.
1.
Wpływy z tytułu kary pieniężnej orzeczonej w sprawie, o której mowa w art. 172 stosowanie przepisów oddziału ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa, a w przypadku, o którym mowa w art. 159 kary dyscyplinarne ust. 5a pkt 2 - przychód Funduszu Edukacji Finansowej, o którym mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego, o Rzeczniku Finansowym i o Funduszu Edukacji Finansowej.
2.
Prawomocne orzeczenie w zakresie kary pieniężnej oraz kosztów postępowania, w ramach którego została orzeczona ta kara, podlega egzekucji w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W postępowaniu egzekucyjnym mającym na celu wyegzekwowanie należności z tytułu kary pieniężnej czynności przewidziane dla wierzyciela podejmuje Agencja.
1.
Koszty postępowania w sprawie, o której mowa w art. 172 stosowanie przepisów oddziału ust. 1, ponosi Agencja.
1a.
Koszty postępowania dyscyplinarnego mają charakter zryczałtowany.
2.
W przypadku uznania biegłego rewidenta winnym popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, kosztami postępowania dyscyplinarnego obciąża się biegłego rewidenta.
3.
Wysokość zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego określa, w drodze uchwały, Rada Agencji, mając na względzie przeciętne koszty postępowania dyscyplinarnego.

1.
Agencja i Krajowa Rada Biegłych Rewidentów po uprawomocnieniu się orzeczenia nakładającego karę podają do publicznej wiadomości, bez zbędnej zwłoki, publikując na swoich stronach internetowych, informację o popełnionym przez biegłego rewidenta przewinieniu dyscyplinarnym, o którym mowa w art. 172 stosowanie przepisów oddziału ust. 1, oraz orzeczonej za to przewinienie karze.
2.
W przypadku orzeczenia na podstawie art. 159 kary dyscyplinarne ust. 3 o nakazie podania do publicznej wiadomości imienia i nazwiska osoby fizycznej, na którą nałożono karę, obok informacji, o której mowa w ust. 1, podaniu do publicznej wiadomości podlega również imię i nazwisko osoby fizycznej, na którą nałożono karę, wraz z numerem, pod którym osoba ta jest lub była wpisana do rejestru.
3.
Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, są publikowane przez 5 lat, licząc od dnia, w którym orzeczenie nakładające karę stało się prawomocne.
4.
(uchylony)
1.
Firma audytorska podlega karze administracyjnej za naruszenie przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014, w przypadku gdy:
1)
nie przestrzega wymogów dotyczących wynagrodzenia za badanie, o których mowa w art. 80 zasady wynagrodzenia za przeprowadzenie badania, oraz limitów wynagrodzenia za usługi dozwolone niebędące badaniem wynikających z art. 4 rozporządzenia nr 537/2014, z uwzględnieniem art. 137 zwolnienie z wymogów dotyczących usług dozwolonych;
2)
nie przestrzega limitu wynagrodzenia całkowitego od jednostki innej niż jednostka zainteresowania publicznego, o którym mowa w art. 70 warunki zlecenia firmie audytorskiej badania jednostki innej niż jednostka zainteresowania publicznego, oraz limitu wynagrodzenia całkowitego od jednostki zainteresowania publicznego, o którym mowa w art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 537/2014;
3)
przeprowadza badanie z naruszeniem wymogów określonych w art. 49 realizacja zadań firmy audytorskiej przez podwykonawców pkt 1, art. 69 obowiązek przestrzegania przez biegłego rewidenta zasad etyki zawodowej ust. 2–7 i 9, art. 71 zakaz żądania i przyjmowania korzyści majątkowych lub osobistych oraz art. 72 obowiązki firmy audytorskiej w przypadku kontynuowania badania po połączeniu lub przejęciu jednostek;
4)
świadczy usługi zabronione w rozumieniu art. 5 rozporządzenia nr 537/2014 oraz art. 136 usługi zabronione lub narusza warunki ich świadczenia;
5)
nie przestrzega wymogów świadczenia usług dozwolonych niebędących badaniem, określonych w art. 73 świadczenie usług innych niż badanie oraz art. 5 ust. 4 i 5 rozporządzenia nr 537/2014;
6)
nie dokonuje oceny ani nie dokumentuje w zakresie określonym w art. 74 obowiązki firmy audytorskiej i kluczowego rewidenta przed przyjęciem lub kontynuowaniem zlecenia oraz art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 537/2014 w przypadku badań jednostek zainteresowania publicznego;
7)
nie składa przed przystąpieniem do badania oświadczenia w sprawie niezależności, o którym mowa w art. 74 obowiązki firmy audytorskiej i kluczowego rewidenta przed przyjęciem lub kontynuowaniem zlecenia ust. 2;
8)
nie omawia z komitetem audytu zagrożeń dla niezależności firmy audytorskiej lub biegłego rewidenta oraz zabezpieczeń zastosowanych w celu ograniczenia tych zagrożeń w przypadku określonym w art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 537/2014;
9)
nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia nr 537/2014;
10)
przed sporządzeniem sprawozdania z badania sprawozdania finansowego jednostki zainteresowania publicznego oraz sprawozdania dodatkowego, o którym mowa w art. 11 rozporządzenia nr 537/2014, nie przeprowadza kontroli jakości wykonania zlecenia, o której mowa w art. 8 tego rozporządzenia, lub narusza warunki przeprowadzenia, zakresu lub dokumentowania takiej kontroli, określone w art. 8 obowiązki biegłego rewidenta tego rozporządzenia, krajowych standardach kontroli jakości oraz polityce kontroli jakości wykonania zlecenia badania, o której mowa w art. 132 opracowanie polityki kontroli jakości wykonania zlecenia przez niezależnego biegłego rewidenta;
11)
nie przestrzega przepisów art. 83 sprawozdanie biegłego rewidenta z przeprowadzonego badania–87, a w przypadku badań jednostek zainteresowania publicznego również przepisu art. 10 rozporządzenia nr 537/2014, dotyczących sprawozdania z badania;
12)
nie przestrzega przepisów art. 81 badanie skonsolidowanego sprawozdania finansowego ust. 2 i art. 131 sprawozdanie dodatkowe oraz przepisu art. 11 rozporządzenia nr 537/2014, dotyczących sprawozdania dodatkowego;
13)
nie przekazuje informacji dotyczących badanej jednostki zainteresowania publicznego, o których mowa w art. 12 zadania Komisji Egzaminacyjnej ust. 1 rozporządzenia nr 537/2014, Komisji Nadzoru Finansowego lub nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 138 obowiązki informacyjne firmy audytorskiej w przypadku przeprowadzania badania ustawowego jednostki zainteresowania publicznego, Agencji;
14)
nie prowadzi dialogu, o którym mowa w art. 12 ust. 2 rozporządzenia nr 537/2014, z Komisją Nadzoru Finansowego lub nie uwzględnia w prowadzeniu tego dialogu wytycznych, o których mowa w akapicie trzecim tego przepisu;
15)
nie przestrzega przepisu art. 13 rozporządzenia nr 537/2014, dotyczącego sporządzania, publikowania i aktualizowania sprawozdania z przejrzystości oraz informowania właściwego organu o publikacji sprawozdania z przejrzystości;
16)
nie przestrzega przepisów dotyczących rotacji firmy audytorskiej i kluczowego biegłego rewidenta;
17)
nie przestrzega obowiązku zapewnienia zastępującej firmie audytorskiej dostępu do wszelkich informacji na temat badanej jednostki i ostatniego badania tej jednostki lub do akt badania, o którym mowa w art. 82 zastąpienie firmy audytorskiej inną firmą audytorską oraz art. 18 rozporządzenia nr 537/2014;
18)
nie przestrzega wymogów, o których mowa w art. 46 firma audytorska, dotyczących składu swoich organów;
19)
prowadzi działalność w obszarach innych niż określone w art. 47 przedmiot działalności firmy audytorskiej;
20)
nie przestrzega przepisów dotyczących ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o których mowa w art. 53 obowiązek zawarcia ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej;
21)
nie przestrzega przepisów art. 49 realizacja zadań firmy audytorskiej przez podwykonawców, art. 50 system wewnętrznej kontroli jakości w firmie audytorskiej oraz art 65–67 w zakresie wdrożenia i funkcjonowania systemu wewnętrznej kontroli jakości, w tym nie posiada lub nie wdraża:
a) polityk, procedur, rozwiązań i mechanizmów, o których mowa w art. 64 obowiązki firmy audytorskiej w zakresie jej organizacji,
b) polityk i procedur przeprowadzania badań przez podwykonawców,
c) polityki, o której mowa w art. 132 opracowanie polityki kontroli jakości wykonania zlecenia przez niezależnego biegłego rewidenta,
d) procedur, o których mowa w art. 199 procedury zapewniające zachowanie anonimowości;
22)
nie przestrzega obowiązku zgłaszania zmian danych podlegających wpisowi na listę, o którym mowa w art. 57 lista firm audytorskich ust. 3;
23)
nie przestrzega obowiązków dotyczących wnoszenia opłat z tytułu nadzoru, o których mowa w art. 55 opłata wnoszona przez firmę audytorską z tytułu nadzoru;
24)
nie przestrzega przepisów art. 78 obowiązek zachowania tajemnicy i art. 79 przekazywanie dokumentacji badania ustawowego dotyczących zachowania tajemnicy zawodowej oraz przekazywania dokumentów organowi nadzoru publicznego z państwa trzeciego;
25)
nie przestrzega przepisów dotyczących badania grupy kapitałowej, o których mowa w art. 81 badanie skonsolidowanego sprawozdania finansowego;
26)
nie przestrzega przepisów dotyczących poddania się kontroli, o których mowa w art. 106 kontrole w firmie audytorskiej ust. 1, art. 123 kontrole tematyczne w firmach audytorskich ust. 1, art. 123a kontrole w firmach audytorskich w zakresie usług atestacyjnych ust. 1 i art. 124 kontrola doraźna w firmach audytorskich ust. 1, w tym nie stosuje się do żądania Agencji, o którym mowa w art. 111 określanie polityk i procedur dotyczących zarządzania systemem kontroli ust. 3, lub nie stosuje się do żądania okazania dokumentów, przekazania poświadczonych przez pracownika firmy audytorskiej kopii dokumentów lub udzielenia informacji i wyjaśnień w zakresie objętym kontrolą, o której mowa w art. 106 kontrole w firmie audytorskiej ust. 1, art. 123 kontrole tematyczne w firmach audytorskich ust. 1, art. 123a kontrole w firmach audytorskich w zakresie usług atestacyjnych ust. 1 lub art. 124 kontrola doraźna w firmach audytorskich ust. 1;
27)
nie wykonuje zaleceń, o których mowa w art. 121 działania pokontrolne Agencji ust. 1 pkt 1;
28)
nie wypełnia obowiązków informacyjnych, o których mowa w art. 51 sprawozdanie firmy audytorskiej prowadzącej badania ustawowe jednostki zainteresowania publicznego oraz art. 14 rozporządzenia nr 537/2014;
29)
świadczy usługi atestacyjne inne niż badanie lub usługi pokrewne niezgodnie z krajowymi standardami wykonywania zawodu;
30)
nie wypełnia obowiązku w zakresie przekazywania informacji, o którym mowa w art. 90 zadania Agencji ust. 6a.
2.
Na członków zarządu lub innego organu zarządzającego oraz członków rady nadzorczej lub innego organu nadzorczego firmy audytorskiej, oraz członków zespołu wykonującego badanie podejmujących decyzję co do wyniku badania, oraz osoby, o których mowa w art. 23 ust. 3 akapit drugi lit. e rozporządzenia nr 537/2014, niebędących biegłymi rewidentami, za naruszenia, o których mowa w ust. 1, może zostać nałożona kara administracyjna, o której mowa w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 1 pkt 1, 2 lub 6.
1.
Karami administracyjnymi są:
1)
kara upomnienia;
2)
kara pieniężna;
3)
zakaz przeprowadzania badań;
4)
zakaz wykonywania czynności rewizji finansowej;
5)
zakaz świadczenia usług objętych standardami wykonywania zawodu;
6)
zakaz pełnienia funkcji członka zarządu lub innego organu zarządzającego lub członka rady nadzorczej lub innego organu nadzorczego w firmach audytorskich przez osoby odpowiedzialne za naruszenie przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014;
7)
skreślenie z listy.
2.
Nakładając karę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nakazuje się zaprzestanie określonego postępowania i powstrzymanie się od niego w przyszłości.
3.
Kara pieniężna nakładana na firmy audytorskie nie może przekroczyć 10% przychodów netto ze sprzedaży usług świadczonych w ramach działalności, o której mowa w art. 47 przedmiot działalności firmy audytorskiej ust. 1 i 2, osiągniętych przez firmę audytorską w poprzednim roku obrotowym. Jeżeli w poprzednim roku obrotowym firma audytorska nie osiągnęła przychodów z tytułów, o których mowa w zdaniu pierwszym, wysokość kary odnosi się do ostatniego roku obrotowego, w którym firma osiągnęła przychody z tych tytułów.
4.
Kara pieniężna nakładana na poszczególne osoby, o których mowa w art. 182 naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia przez firmę audytorską podlegające karze administracyjnej ust. 2, nie może przekraczać 250 000 zł.
4a.
Kara, o której mowa w ust. 4, nakładana w przypadku gdy naruszenie:
1)
dotyczyło usługi świadczonej w związku z przygotowaniem lub przeprowadzeniem emisji, wystawieniem lub zbyciem instrumentu finansowego lub
2)
związane było z badaniem ustawowym jednostki zainteresowania publicznego
– nie może przekraczać kwoty 500 000 zł.
5.
Kary, o których mowa w ust. 1 pkt 3–6, nakładane są na okres od roku do 3 lat.
6.
Ustalając rodzaj i wymiar kary nakładanej na firmę audytorską lub osoby, o których mowa w art. 182 naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia przez firmę audytorską podlegające karze administracyjnej ust. 2, uwzględnia się w szczególności:
1)
wagę naruszenia i czas jego trwania;
2)
stopień przyczynienia się do powstania naruszenia;
3)
sytuację finansową wyrażającą się w szczególności w wysokości rocznych przychodów lub dochodów;
4)
kwotę zysków osiągniętych lub strat unikniętych, w zakresie, w jakim można je ustalić;
5)
stopień współpracy z Agencją;
6)
popełnione dotychczas naruszenia.
7.
Nie wszczyna się postępowania w sprawie nałożenia kary administracyjnej, o której mowa w ust. 1, jeżeli od dnia naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014 upłynęło 8 lat.
8.
Kara administracyjna, o której mowa w ust. 1, nie może zostać nałożona, jeżeli upłynęło 10 lat od dnia naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014.
Nakładając jedną z kar, o których mowa w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 1, organ postanawia również o nakazie podania do publicznej wiadomości nazwy wraz z numerem, pod którym firma audytorska jest wpisana na listę, lub imienia i nazwiska osoby, o której mowa w art. 182 naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia przez firmę audytorską podlegające karze administracyjnej ust. 2, chyba że podanie tych danych do publicznej wiadomości będzie środkiem nieproporcjonalnym do naruszenia, będzie stanowiło zagrożenie dla stabilności rynków finansowych, zagrozi prowadzonemu postępowaniu karnemu lub wyrządzi niewspółmierną szkodę jednostce, dla której firma audytorska świadczyła swoje usługi, lub zaangażowanym instytucjom lub osobom. Nie podlegają ujawnieniu dane podmiotu, dla którego wykonywane były czynności rewizji finansowej.
Kary administracyjne, o których mowa w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 1, nakłada Agencja.
1.
W przypadku gdy naruszenie przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014 było związane z badaniem ustawowym, nakładając jedną z kar administracyjnych określonych w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 1, organ stwierdza, czy sprawozdanie z badania spełnia wymogi, o których mowa w:
1)
art. 83 sprawozdanie biegłego rewidenta z przeprowadzonego badania oraz
2)
art. 10 rozporządzenia nr 537/2014 – w przypadku badania jednostek zainteresowania publicznego.
2.
W przypadku stwierdzenia, że sprawozdanie z badania nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 83 sprawozdanie biegłego rewidenta z przeprowadzonego badania lub art. 10 rozporządzenia nr 537/2014, informacja ta publikowana jest w trybie, o którym mowa w art. 191 publikacja informacji o karze nałożonej na firmę audytorską lub członka jej organu.
1.
(uchylony)
2.
Do decyzji w sprawie nałożenia kar administracyjnych, o których mowa w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

1.
(uchylony)
2.
Od decyzji Agencji wydanych w pierwszej instancji w sprawie nałożenia kary nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zgodnie z art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
1.
(uchylony)
2.
Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa, a w przypadkach, o których mowa w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 4a – przychód Funduszu Edukacji Finansowej, o którym mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego, o Rzeczniku Finansowym i o Funduszu Edukacji Finansowej.
3.
Kary pieniężne podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4.
Do kar pieniężnych stosuje się ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
5.
Na postanowienia w sprawach rozstrzygnięć i stanowiska wierzyciela dotyczących postępowania egzekucyjnego zażalenie nie przysługuje.
W przypadku wypełnienia obowiązku, którego niezrealizowanie stanowiło naruszenie, o którym mowa w art. 182 naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia przez firmę audytorską podlegające karze administracyjnej ust. 1, można odstąpić od wymierzenia kary. W przypadku odstąpienia od wymierzenia kary postępowanie umarza się.
1.
Agencja, po uprawomocnieniu się decyzji nakładającej karę, podaje do publicznej wiadomości, bez zbędnej zwłoki, publikując na swojej stronie internetowej, informację o popełnionym przez firmę audytorską lub osobę, o której mowa w art. 182 naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia przez firmę audytorską podlegające karze administracyjnej ust. 2, naruszeniu oraz nałożonej za to naruszenie karze.
2.
W przypadku, o którym mowa w art. 184 nakaz podania do publicznej informacji o nałożonej karze administracyjnej, obok informacji, o której mowa w ust. 1, podaniu do publicznej wiadomości podlegają również nazwa wraz z numerem, pod którym jest wpisana na listę firma audytorska, na którą nałożono karę, lub imię i nazwisko osoby, o której mowa w art. 182 naruszenia przepisów ustawy lub rozporządzenia przez firmę audytorską podlegające karze administracyjnej ust. 2.
3.
Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, są publikowane przez 5 lat, licząc od dnia, w którym decyzja nakładająca karę stała się prawomocna.
W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie do kar administracyjnych, o których mowa w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 1, stosuje się przepisy działu IVa ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
1.
Jednostka zainteresowania publicznego, członek jej zarządu lub innego organu zarządzającego lub rady nadzorczej lub innego organu nadzorczego, lub komitetu audytu oraz podmioty z nimi powiązane oraz powiązane strony trzecie, o których mowa w art. 23 ust. 3 akapit drugi lit. c rozporządzenia nr 537/2014, podlegają karze administracyjnej za naruszenie przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014 nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego w przypadku, gdy:
1)
nie posiadają polityki w zakresie świadczenia dodatkowych usług przez firmę audytorską, podmiot powiązany z firmą audytorską lub członka jego sieci;
2)
nie posiadają polityki w zakresie wyboru firmy audytorskiej;
3)
nie przestrzegają przepisów dotyczących:
a) wyboru firmy audytorskiej, w tym stosowania klauzul zabronionych,
b) zawarcia umowy o badanie na okres nie krótszy niż 2-letni i nie dłuższy niż wskazany w art. 17 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia nr 537/2014, z uwzględnieniem przypadku, o którym mowa w art. 17 ust. 6 rozporządzenia nr 537/2014,niem przypadku, o którym mowa w art. 17 ust. 6 rozporządzenia nr 537/2014,
c) obowiązkowych okresów karencji,
d) procedury wyboru firmy audytorskiej,
e) obowiązku informowania Komisji Nadzoru Finansowego o fakcie, że wyboru firmy audytorskiej dokonuje organ inny niż organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe;
4)
nie przestrzegają obowiązków związanych z rotacją firmy audytorskiej badającej sprawozdanie finansowe danej jednostki zainteresowania publicznego;
5)
nie przestrzegają przepisów dotyczących powołania, składu i funkcjonowania komitetu audytu;
6)
wywierają wpływ na wynik badania.
2.
W przypadku jednostek zainteresowania publicznego, którymi są otwarte fundusze emerytalne, dobrowolne fundusze emerytalne, fundusze inwestycyjne otwarte, specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte albo publiczne fundusze inwestycyjne zamknięte, karze administracyjnej nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego podlegają, będące ich organami, powszechne towarzystwa emerytalne albo towarzystwa funduszy inwestycyjnych lub działające w imieniu tych towarzystw osoby, o których mowa w ust. 1.
1.
Karami administracyjnymi nakładanymi przez Komisję Nadzoru Finansowego są:
1)
kara pieniężna;
2)
zakaz pełnienia funkcji członka zarządu lub innego organu zarządzającego lub członka rady nadzorczej lub innego organu nadzorczego w jednostkach zainteresowania publicznego przez osoby odpowiedzialne za naruszenie przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014 przez okres od roku do 3 lat.
2.
Kara pieniężna nakładana na jednostkę zainteresowania publicznego nie może przekroczyć 10% przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów, osiągniętych przez tę jednostkę w poprzednim roku obrotowym. Jeżeli w poprzednim roku obrotowym jednostka zainteresowania publicznego nie osiągnęła przychodów z tytułów, o których mowa w zdaniu pierwszym, wysokość kary odnosi się do ostatniego roku obrotowego, w którym jednostka ta osiągnęła przychody z tych tytułów.
3.
Kara pieniężna nakładana na poszczególne osoby, o których mowa w art. 192 naruszenia przepisów prawa podlegające karze administracyjnej nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego ust. 1, nie może przekraczać 250 000 zł.
3a.
Kara, o której mowa w ust. 3, nakładana w przypadku gdy naruszenie:
1)
dotyczyło usługi świadczonej w związku z przygotowaniem lub przeprowadzeniem emisji, wystawieniem lub zbyciem instrumentu finansowego lub
2)
związane było z badaniem ustawowym jednostki zainteresowania publicznego
– nie może przekraczać kwoty 500 000 zł.
4.
Ustalając rodzaj i wymiar kary nakładanej na jednostkę zainteresowania publicznego lub osoby, o których mowa w art. 192 naruszenia przepisów prawa podlegające karze administracyjnej nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego ust. 1, uwzględnia się w szczególności:
1)
wagę naruszenia i czas jego trwania;
2)
stopień przyczynienia się do powstania naruszenia;
3)
sytuację finansową wyrażającą się w szczególności w wysokości rocznych przychodów lub dochodów;
4)
kwotę zysków osiągniętych lub strat unikniętych w zakresie, w jakim można je ustalić;
5)
stopień współpracy z Komisją Nadzoru Finansowego;
6)
popełnione dotychczas naruszenia.
5.
Do wszczęcia postępowania w sprawach, o których mowa w art. 192 naruszenia przepisów prawa podlegające karze administracyjnej nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego, oraz do terminu nakładania kar administracyjnych w tych sprawach przepisy art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
1.
Wpływy z tytułu kar pieniężnych nałożonych przez Komisję Nadzoru Finansowego stanowią przychód Funduszu Edukacji Finansowej, o którym mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego, o Rzeczniku Finansowym i o Funduszu Edukacji Finansowej.
2.
Nakładając jedną z kar, o których mowa w art. 193 kary administracyjne nakładane przez Komisję Nadzoru Finansowego ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego postanawia również o nakazie podania do publicznej wiadomości nazwy i siedziby jednostki zainteresowania publicznego lub imienia i nazwiska osoby, o której mowa w art. 192 naruszenia przepisów prawa podlegające karze administracyjnej nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego ust. 1, chyba że podanie tych danych do publicznej wiadomości będzie środkiem nieproporcjonalnym do naruszenia, będzie stanowiło zagrożenie dla stabilności rynków finansowych, zagrozi prowadzonemu postępowaniu karnemu lub wyrządzi niewspółmierną szkodę zaangażowanym instytucjom lub osobom.
3.
Komisja Nadzoru Finansowego, po uprawomocnieniu się decyzji nakładającej karę, podaje do publicznej wiadomości, bez zbędnej zwłoki, publikując na swojej stronie internetowej, informację o popełnionym przez jednostkę zainteresowania publicznego lub osobę, o której mowa w art. 192 naruszenia przepisów prawa podlegające karze administracyjnej nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego ust. 1, naruszeniu oraz nałożonej za to naruszenie karze.
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, obok informacji, o której mowa w ust. 3, podaniu do publicznej wiadomości podlega nazwa i siedziba jednostki zainteresowania publicznego, a w przypadku osoby, o której mowa w art. 192 naruszenia przepisów prawa podlegające karze administracyjnej nakładanej przez Komisję Nadzoru Finansowego ust. 1, również imię i nazwisko osoby, na którą nałożono karę.
5.
Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, są publikowane przez 5 lat, licząc od dnia, w którym decyzja nakładająca karę stała się prawomocna.
5a.
Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje Agencji informację o nałożonych karach, o których mowa w art. 193 kary administracyjne nakładane przez Komisję Nadzoru Finansowego ust. 1, niezwłocznie po ich uprawomocnieniu się.
6.
Przepisy art. 189 przeznaczenie wpływów z kar pieniężnych ust. 3–5 i art. 190 odstąpienie od wymierzenia kary stosuje się odpowiednio.
7.
Do postępowań prowadzonych przez Komisję Nadzoru Finansowego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 660, z późn. zm.).
1.
Każdy może zawiadomić Agencję lub organy Polskiej Izby Biegłych Rewidentów o podejrzeniu naruszenia przez biegłego rewidenta, firmę audytorską lub inny podmiot lub osobę przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014.
2.
Jeżeli zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, uzasadniałoby wszczęcie dochodzenia dyscyplinarnego, postępowania w sprawie nałożenia kary administracyjnej na firmę audytorską, jednostkę zainteresowania publicznego lub członka jej zarządu lub innego organu zarządzającego lub członka rady nadzorczej lub innego organu nadzorczego, lub komitetu audytu lub innego postępowania, organem rozpatrującym zawiadomienie jest organ właściwy do prowadzenia postępowania w sprawie.
3.
Organ informuje zawiadamiającego o wszczęciu postępowania albo braku podstaw do wszczęcia postępowania, podając uzasadnienie.
Agencja może przeprowadzić kontrolę doraźną w firmie audytorskiej w celu wyjaśnienia okoliczności podniesionych w zawiadomieniu.
O sposobie rozpatrzenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 195 zawiadamianie o naruszeniach przepisów ustawy lub rozporządzenia ust. 1, organ informuje zawiadamiającego w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia organowi tego zawiadomienia. Przepisy art 36–38 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się.
1.
Dane zawiadamiającego nie podlegają ujawnieniu biegłemu rewidentowi, firmie audytorskiej lub innemu podmiotowi lub osobie, których zawiadomienie, o którym mowa w art. 195 zawiadamianie o naruszeniach przepisów ustawy lub rozporządzenia ust. 1, dotyczy, chyba że zawiadamiający wyrazi na to zgodę.
2.
Dane osoby lub firmy audytorskiej, których dotyczy zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, nie podlegają ujawnieniu osobom trzecim w toku postępowania.
Firmy audytorskie ustanawiają dla pracowników procedury umożliwiające zgłaszanie organowi zarządzającemu lub nadzorczemu firmy audytorskiej potencjalnych lub faktycznych naruszeń przepisów ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014 oraz zapewniające zawiadamiającemu, a także osobie, której zawiadomienie, o którym mowa w art. 195 zawiadamianie o naruszeniach przepisów ustawy lub rozporządzenia ust. 1, dotyczy, zachowanie anonimowości i ochrony przed ujawnieniem osobom trzecim.
1.
Agencja i Komisja Nadzoru Finansowego współpracują z właściwymi organami nadzoru publicznego z państw Unii Europejskiej, KEONA oraz europejskimi urzędami nadzoru w celu wykonywania zadań wynikających z niniejszej ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, w szczególności w związku z kontrolami doraźnymi dotyczącymi przeprowadzania badań ustawowych, Agencja lub Komisja Nadzoru Finansowego mogą udzielać informacji i przekazywać dokumenty, w tym objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy.
3.
Informacje i dokumenty są przekazywane w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku o udzielenie informacji lub przekazanie dokumentów złożonego przez właściwe organy nadzoru publicznego z państw Unii Europejskiej, KEONA lub europejskie urzędy nadzoru. O przyczynach niezachowania tego terminu Agencja lub Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia wnioskodawcę.
4.
Agencja lub Komisja Nadzoru Finansowego może odmówić udzielenia informacji lub przekazania dokumentów w przypadku, gdy:
1)
udzielenie informacji lub przekazanie dokumentów mogłoby mieć szkodliwy wpływ na suwerenność, bezpieczeństwo lub porządek publiczny Rzeczypospolitej Polskiej lub naruszać przepisy w zakresie bezpieczeństwa;
2)
przeciwko osobie lub podmiotowi, których dotyczy wniosek o udzielenie informacji lub przekazanie dokumentów, toczy się postępowanie sądowe w tej samej sprawie przed organami Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
wydane zostało prawomocne orzeczenie przez organ Rzeczypospolitej Polskiej w tej samej sprawie przeciwko osobie lub podmiotowi, których dotyczy wniosek o udzielenie informacji lub przekazanie dokumentów.
5.
Odmowa udzielenia informacji lub przekazania dokumentów następuje w formie pisemnej.
6.
Informacje i dokumenty otrzymane przez Agencję lub Komisję Nadzoru Finansowego są objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy w przypadku, o którym mowa w art. 95 obowiązek zachowania tajemnicy, lub w przypadku gdy strona przekazująca wskaże na potrzebę zachowania tajemnicy.
7.
Agencja może kierować do właściwych organów nadzoru publicznego z państw Unii Europejskiej wnioski o udostępnienie dodatkowej dokumentacji z badania, dotyczącej badań sprawozdań finansowych lub pakietów konsolidacyjnych jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej, której jednostka dominująca ma siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, w sytuacji gdy badania takie zostały przeprowadzone na potrzeby badania takiej grupy kapitałowej przez biegłych rewidentów lub firmy audytorskie zatwierdzone w państwach Unii Europejskiej.
8.
Na żądanie Agencji biegły rewident lub firma audytorska są obowiązani doręczyć jej informacje, akta badania i inne dokumenty.
9.
Biegły rewident lub firma audytorska nie mogą bezpośrednio przekazywać informacji, akt badania lub innych dokumentów właściwemu organowi nadzoru publicznego z państwa Unii Europejskiej oraz europejskim urzędom nadzoru.
1.
W ramach realizacji celu, o którym mowa w art. 88 zadania nadzorcze Agencji, Agencja może kierować wnioski o podjęcie przez właściwe organy nadzoru publicznego z państw Unii Europejskiej odpowiednich działań, w tym o charakterze dochodzeniowym.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Agencja może skierować wniosek do właściwego organu nadzoru publicznego z państwa Unii Europejskiej, aby jej upoważnieni przedstawiciele mogli uczestniczyć w działaniach o charakterze dochodzeniowym. Przepis art. 95 obowiązek zachowania tajemnicy stosuje się odpowiednio.
1.
Realizując wniosek właściwego organu nadzoru publicznego z państwa Unii Europejskiej, Agencja może podjąć odpowiednie działania, w tym przeprowadzić kontrolę doraźną.
2.
Agencja może wyrazić zgodę na uczestnictwo upoważnionych przedstawicieli właściwego organu nadzoru publicznego z państwa Unii Europejskiej w przeprowadzanych działaniach.
3.
W trakcie przeprowadzanych działań Agencja może konsultować się z upoważnionymi przedstawicielami właściwego organu nadzoru publicznego z państwa Unii Europejskiej i uwzględniać udzielone przez nich informacje i przekazane dokumenty.
4.
Agencja może odmówić realizacji wniosku, o którym mowa w ust. 1, albo wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 2. Przepis art. 200 współpraca polskich organów z organami z organami i urzędami nadzoru państw UE ust. 4 stosuje się odpowiednio.
1.
Firma audytorska zatwierdzona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie Unii Europejskiej i wpisana na listę na podstawie art. 58 obowiązek wpisu na listę firm audytorskich firmy zatwierdzonej w innym państwie UE podlega nadzorowi sprawowanemu przez Agencję w zakresie zgodności przeprowadzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej badań ustawowych z wymogami prawa Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Biegły rewident lub firma audytorska, przeprowadzający obowiązkowe badanie sprawozdania finansowego jednostki zarejestrowanej w państwie trzecim, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie Unii Europejskiej, podlegają nadzorowi sprawowanemu przez Agencję, w tym kontrolom, o których mowa w art. 106 kontrole w firmie audytorskiej ust. 1 i art. 124 kontrola doraźna w firmach audytorskich ust. 1, oraz karom obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach przewidzianych w niniejszej ustawie dla biegłych rewidentów lub firm audytorskich przeprowadzających badania sprawozdań finansowych.
3.
Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli badana jednostka jest emitentem wyłącznie dłużnych papierów wartościowych, które zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym:
1)
przed dniem 31 grudnia 2010 r., a ich jednostkowa wartość nominalna wynosi w dniu emisji co najmniej 50 000 euro lub równowartość co najmniej 50 000 euro – w przypadku dłużnych papierów wartościowych denominowanych w innej walucie lub
2)
w dniu 31 grudnia 2010 r. lub później, a ich jednostkowa wartość nominalna wynosi w dniu emisji co najmniej 100 000 euro lub równowartość co najmniej 100 000 euro – w przypadku dłużnych papierów wartościowych denominowanych w innej walucie.
4.
Równowartość kwoty w euro oblicza się według kursu średniego, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia emisji.
1.
Agencja prowadzi listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich.
2.
Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera adres Agencji, a także obejmuje następujące dane:
1)
numer wpisu na listę;
2)
pełną i skróconą nazwę oraz adres jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego;
3)
formę organizacyjno-prawną;
4)
nazwiska i imiona właścicieli lub wspólników, członków organów zarządzających oraz członków organów nadzorczych;
5)
adresy właścicieli lub wspólników, członków organów zarządzających oraz członków organów nadzorczych;
6)
nazwiska i imiona biegłych rewidentów zatrudnionych w jednostce audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego lub z nią powiązanych jako wspólnicy lub w inny sposób, którzy zamierzają przeprowadzać lub przeprowadzają badanie sprawozdania finansowego jednostki zarejestrowanej w państwie trzecim, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, oraz numery w rejestrach nadane tym biegłym rewidentom przez organy rejestrujące z państw trzecich albo innych państw Unii Europejskiej oraz nazwy tych organów;
7)
adresy oddziałów jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego;
8)
informację o członkostwie w sieci oraz wykaz nazw i adresów firm audytorskich należących do sieci oraz podmiotów powiązanych z jednostką audytorską pochodzącą z państwa trzeciego lub też wskazanie miejsca, w którym informacje te są publicznie dostępne;
9)
adres strony internetowej jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego;
10)
numer w rejestrze nadany jednostce audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego przez organ rejestrujący z państwa trzeciego albo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa Unii Europejskiej oraz nazwę tego organu;
11)
nazwę jednostki zarejestrowanej w państwie trzecim, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, na rzecz której jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego zamierza przeprowadzać lub przeprowadza badanie sprawozdania finansowego.
3.
Jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego składa do Agencji wniosek o zmianę danych podlegających wpisowi na listę w terminie 30 dni od dnia zaistnienia zmiany danych.
4.
Lista, o której mowa w ust. 1, podlega publikacji na stronie internetowej Agencji.
1.
Wpisowi na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, podlega, na swój wniosek, jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego, która zamierza przeprowadzać lub przeprowadza badanie sprawozdania finansowego jednostki zarejestrowanej w państwie trzecim, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że:
1)
większość członków organów zarządzających jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego spełnia wymagania dla biegłych rewidentów równoważne z wymaganiami przewidzianymi w niniejszej ustawie;
2)
biegły rewident pochodzący z państwa trzeciego, przeprowadzający w imieniu jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego badanie sprawozdania finansowego jednostki zarejestrowanej w państwie trzecim, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, spełnia wymagania równoważne z wymaganiami przewidzianymi dla biegłych rewidentów w niniejszej ustawie;
3)
jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego przeprowadza badanie sprawozdania finansowego jednostki zarejestrowanej w państwie trzecim, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z międzynarodowymi standardami badania lub standardami równoważnymi;
4)
jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego publikuje na swojej stronie internetowej roczne sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 13 rozporządzenia nr 537/2014, lub spełnia równoważne wymagania dotyczące ujawniania informacji;
5)
jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego spełnia wymagania określone w art. 69 obowiązek przestrzegania przez biegłego rewidenta zasad etyki zawodowej–76 i art. 80 zasady wynagrodzenia za przeprowadzenie badania lub wymagania równoważne.
2.
Jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego prowadząca działalność jako biegły rewident prowadzący działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek podlega wpisowi na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, pod warunkiem spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5.
3.
Badanie sprawozdania finansowego przeprowadzone przez jednostkę audytorską pochodzącą z państwa trzeciego, która nie została wpisana na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, nie wywołuje skutków prawnych.
4.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli badana jednostka jest emitentem wyłącznie dłużnych papierów wartościowych, które zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym:
1)
przed dniem 31 grudnia 2010 r., a ich jednostkowa wartość nominalna wynosi w dniu emisji co najmniej 50 000 euro lub równowartość co najmniej 50 000 euro – w przypadku dłużnych papierów wartościowych denominowanych w innej walucie lub
2)
w dniu 31 grudnia 2010 r. lub później, a ich jednostkowa wartość nominalna wynosi w dniu emisji co najmniej 100 000 euro lub równowartość co najmniej 100 000 euro – w przypadku dłużnych papierów wartościowych denominowanych w innej walucie.
5.
Równowartość kwoty w euro oblicza się według kursu średniego, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia emisji.
6.
Za rozpatrzenie wniosku o wpis na listę, o którym mowa w ust. 1, jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego wnosi opłatę w wysokości określonej w art. 60 opłata za rozpatrzenie wniosku o wpis na listę firm audytorskich ust. 1. Opłata jest wnoszona wraz ze złożeniem wniosku o wpis na tę listę. Przepisy art. 60 opłata za rozpatrzenie wniosku o wpis na listę firm audytorskich ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
7.
Do wniosku o wpis na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, dołącza się dokumenty potwierdzające dane, o których mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 2 pkt 2–11. W przypadku danych, o których mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 2 pkt 5, 6, 8 i 9, zamiast dokumentów potwierdzających te dane można dołączyć oświadczenie o zgodności tych danych ze stanem faktycznym i prawnym, podpisane zgodnie z zasadami reprezentacji wnioskodawcy lub przez jego pełnomocnika.
8.
Do wniosku o zmianę danych podlegających wpisowi na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, dołącza się dokumenty potwierdzające zmianę danych. W przypadku zmiany danych, o których mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 2 pkt 5, 6, 8 i 9, zamiast dokumentów potwierdzających zmianę danych można dołączyć oświadczenie o zgodności zmienionych danych ze stanem faktycznym i prawnym, podpisane zgodnie z zasadami reprezentacji wnioskodawcy lub przez jego pełnomocnika.
9.
Oświadczenia, o których mowa w ust. 7 i 8, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
10.
Agencja dokonuje zmiany danych podlegających wpisowi na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, w drodze czynności materialno-technicznej. Odmowa zmiany danych podlegających wpisowi na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, następuje w drodze decyzji Agencji. Agencja wydaje taką decyzję w przypadku:
1)
wskazania we wniosku danych niezgodnych ze stanem faktycznym znanym Agencji z urzędu;
2)
wskazania we wniosku danych niezgodnych ze stanem prawnym;
3)
niezłożenia dokumentów potwierdzających zmianę danych lub oświadczenia o zgodności zmienionych danych ze stanem faktycznym i prawnym.
11.
Do decyzji Agencji w przedmiocie wpisu na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, odmowy zmiany danych podlegających wpisowi na tę listę lub skreślenia z tej listy stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
12.
Od decyzji Agencji wydanych w pierwszej instancji w przedmiocie wpisu na listę, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, odmowy zmiany danych podlegających wpisowi na tę listę lub skreślenia z tej listy nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zgodnie z art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

1.
Agencja może uznać, że:
1)
system nadzoru publicznego, w tym system zapewnienia jakości i system kontroli doraźnych w państwie trzecim, jest równoważny z wymaganiami przewidzianymi w niniejszej ustawie, o czym Agencja informuje Komisję Europejską;
2)
standardy, o których mowa w art. 205 wpis na listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1 pkt 3, są równoważne z międzynarodowymi standardami badania;
3)
wymagania, o których mowa w art. 205 wpis na listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, są równoważne z wymaganiami przewidzianymi w niniejszej ustawie.
2.
Agencja, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje ustalenia Komisji Europejskiej, a w przypadku braku takich ustaleń, kieruje się przy podejmowaniu decyzji ustaleniami właściwych organów nadzoru publicznego z państw Unii Europejskiej lub ustaleniami własnymi.
1.
Jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego, wpisana na listę na podstawie art. 205 wpis na listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, lub biegły rewident, o którym mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 2 pkt 6, podlega nadzorowi sprawowanemu przez Agencję, w tym kontrolom, o których mowa w art. 106 kontrole w firmie audytorskiej ust. 1 i art. 124 kontrola doraźna w firmach audytorskich ust. 1, oraz karom obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach przewidzianych w niniejszej ustawie dla biegłych rewidentów lub firm audytorskich przeprowadzających badania sprawozdań finansowych.
2.
Agencja może zwolnić jednostkę audytorską pochodzącą z państwa trzeciego, na czas określony, z podlegania systemowi zapewnienia jakości obowiązującemu w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w ciągu ostatnich 3 lat podlegała kontroli przeprowadzonej przez właściwy organ odpowiedzialny za system zapewniania jakości innego niż Rzeczpospolita Polska państwa Unii Europejskiej lub właściwy organ państwa trzeciego, którego system zapewnienia jakości został uznany za równoważny z wymaganiami przewidzianymi w niniejszej ustawie.
1.
W przypadku przeprowadzenia kontroli w jednostce audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego, jednostka ta jest obowiązana wnieść opłatę w wysokości odpowiadającej kosztom przeprowadzenia tej kontroli.
2.
Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi przychód Agencji.
3.
Agencja określi, w drodze decyzji, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz tryb i termin jej uiszczenia, uwzględniając szacowany koszt przeprowadzenia kontroli w jednostce audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego.
4.
W przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w ust. 3, Agencja może nałożyć w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji karę administracyjną, o której mowa w art. 183 rodzaje kar administracyjnych ust. 1 pkt 2. Przepis art. 190 odstąpienie od wymierzenia kary stosuje się odpowiednio.
5.
Opłata, o której mowa w ust. 3, oraz kara administracyjna, o której mowa w ust. 4, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6.
Na postanowienia Agencji w sprawach rozstrzygnięć i stanowiska wierzyciela dotyczących postępowania egzekucyjnego zażalenie nie przysługuje.
7.
Odsetki za zwłokę, na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, pobiera się od nieuiszczonych w wyznaczonym terminie przez jednostkę audytorską pochodzącą z państwa trzeciego:
1)
opłat, o których mowa w ust. 1;
2)
kar nałożonych przez Agencję.
8.
Do opłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
9.
Od decyzji Agencji wydanych w pierwszej instancji dotyczących opłat, o których mowa w ust. 1, oraz kar nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zgodnie z art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
1.
Skreślenie jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego z listy, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, następuje:
1)
na wniosek jednostki;
2)
w przypadku niepoddania się kontroli, o której mowa w art. 106 kontrole w firmie audytorskiej ust. 1 lub art. 124 kontrola doraźna w firmach audytorskich ust. 1;
3)
w przypadku zaprzestania spełniania warunków, o których mowa w art. 205 wpis na listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1 i 2;
4)
w przypadku nieuregulowania opłaty, o której mowa w art. 205 wpis na listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 6;
5)
w przypadku nieuregulowania opłaty, o której mowa w art. 208 opłata za kontrolę jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego ust. 1;
6)
w przypadku skreślenia jednostki z rejestru prowadzonego przez organ rejestrujący państwa trzeciego.
2.
Jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego skreślona z listy, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, z przyczyn, o których mowa w ust. 1, może być ponownie wpisana na tę listę, jeżeli od dnia skreślenia upłynęło nie mniej niż 5 lat.
W przypadku skreślenia z listy, o której mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, jednostki audytorskiej pochodzącej z państwa trzeciego Agencja przekazuje informację o tym organowi rejestrującemu państwa, w którym jednostka ta jest zarejestrowana, wraz z podaniem przyczyny skreślenia.
1.
Agencja może odstąpić, na zasadzie wzajemności, od stosowania przepisów art. 205 wpis na listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich lub art. 207 nadzór na jednostką audytorską pochodzącą z państwa trzeciego, jeżeli jednostka audytorska pochodząca z państwa trzeciego podlega w tym państwie nadzorowi publicznemu i systemowi zapewnienia jakości oraz systemowi dochodzeń i sankcji, które zostały uznane za równoważne z wymaganiami przewidzianymi w niniejszej ustawie.
2.
W celu realizacji przepisu ust. 1 Agencja zawiera z właściwym organem nadzoru publicznego z państwa trzeciego porozumienie.
3.
Agencja informuje Komisję Europejską o zawartym porozumieniu i jego istotnych postanowieniach.
4.
Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, może mieć charakter wielostronny.
1.
Agencja może udzielić właściwemu organowi nadzoru publicznego nad jednostkami audytorskimi pochodzącymi z państwa trzeciego informacji lub przekazać mu dokumentację systemu wewnętrznej kontroli jakości, dokumentację badania w rozumieniu art. 68 objaśnienie pojęć rozdziału pkt 1 i inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firmy audytorskiej, a także dokumenty związane z kontrolami, o których mowa w art. 106 kontrole w firmie audytorskiej ust. 1 i art. 124 kontrola doraźna w firmach audytorskich ust. 1, jeżeli:
1)
informacje i dokumenty dotyczą pośrednio lub bezpośrednio badania sprawozdania finansowego jednostki, która wyemitowała papiery wartościowe w tym państwie trzecim lub która wchodzi w skład grupy kapitałowej sporządzającej skonsolidowane sprawozdanie finansowe w tym państwie trzecim, oraz
2)
między Agencją a właściwym organem nadzoru publicznego z państwa trzeciego zostało zawarte porozumienie, o którym mowa w art. 214 porozumienia Agencji z organem państwa trzeciego ust. 1.
2.
Biegły rewident lub firma audytorska są obowiązani doręczyć Agencji, na jej żądanie, informacje, dokumentację badania w rozumieniu art. 68 objaśnienie pojęć rozdziału pkt 1 i inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firmy audytorskiej w celu przekazania ich właściwemu organowi nadzoru publicznego z państwa trzeciego. Przepis art. 79 przekazywanie dokumentacji badania ustawowego stosuje się odpowiednio.
3.
Udzielenie informacji i przekazanie dokumentów, o których mowa w ust. 1, upoważnionym przedstawicielom właściwego organu nadzoru publicznego z państwa trzeciego może odbywać się w siedzibie firmy audytorskiej, w tym w trakcie kontroli.
4.
W trakcie przeprowadzanej kontroli Agencja może konsultować się z upoważnionymi przedstawicielami właściwego organu nadzoru publicznego z państwa trzeciego i uwzględniać udzielone przez nich informacje i przekazane dokumenty.
Agencja może odmówić właściwemu organowi nadzoru publicznego z państwa trzeciego udzielenia informacji lub przekazania dokumentów, o których mowa w art. 212 udzielanie przez Agencję informacji i przekazanie dokumentów organom nadzoru publicznego z państwa trzeciego, jeżeli:
1)
udzielenie informacji lub przekazanie dokumentów mogłoby mieć negatywny wpływ na suwerenność, bezpieczeństwo lub porządek publiczny Unii Europejskiej lub Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
przeciwko biegłemu rewidentowi lub firmie audytorskiej toczy się już postępowanie sądowe w sprawie, której dotyczy wniosek właściwego organu nadzoru publicznego z państwa trzeciego;
3)
wydane zostało w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocne orzeczenie w tej samej sprawie przeciwko biegłemu rewidentowi lub firmie audytorskiej, których dotyczy wniosek właściwego organu nadzoru publicznego z państwa trzeciego.
1.
W celu udzielenia informacji lub przekazania dokumentów, o których mowa w art. 212 udzielanie przez Agencję informacji i przekazanie dokumentów organom nadzoru publicznego z państwa trzeciego, Agencja zawiera z właściwym organem nadzoru publicznego z państwa trzeciego, który został uznany przez Komisję Europejską za adekwatny, porozumienie, które przewiduje na zasadzie wzajemności, że:
1)
właściwy organ nadzoru publicznego z państwa trzeciego jest obowiązany uzasadnić wniosek o udzielenie informacji lub przekazanie dokumentów;
2)
osoby obecnie lub w przeszłości zatrudnione we właściwym organie nadzoru publicznego z państwa trzeciego mające dostęp do udzielonych informacji lub przekazanych dokumentów są obowiązane do zachowania tajemnicy;
3)
właściwy organ nadzoru publicznego z państwa trzeciego może wykorzystać otrzymane informacje i dokumenty wyłącznie w celu realizacji powierzonych mu zadań w ramach sprawowania nadzoru publicznego, przeprowadzania kontroli w ramach systemu zapewnienia jakości lub kontroli doraźnych w danym państwie trzecim, jeśli system ten spełnia wymogi równoważne z wymogami przewidzianymi w niniejszej ustawie;
4)
zapewniona jest ochrona interesów handlowych jednostki, której sprawozdanie finansowe podlegało badaniu, w tym jej praw własności intelektualnej.
2.
Agencja informuje Komisję Europejską o zawartym porozumieniu i jego istotnych postanowieniach.
3.
Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, może mieć charakter wielostronny.
4.
Informacje i dokumenty otrzymane przez Agencję w ramach realizacji porozumienia, o którym mowa w ust. 1, są objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy w przypadku, o którym mowa w art. 95 obowiązek zachowania tajemnicy, lub w przypadku gdy strona przekazująca wskaże na potrzebę zachowania tajemnicy.
1.
Agencja może, zgodnie z porozumieniem, o którym mowa w art. 214 porozumienia Agencji z organem państwa trzeciego, kierować do właściwych organów nadzoru publicznego z państw trzecich wnioski o udostępnienie dodatkowej dokumentacji, dotyczącej badań sprawozdań finansowych lub pakietów konsolidacyjnych zarejestrowanych w tych państwach trzecich jednostek zależnych, wchodzących w skład grupy kapitałowej, której jednostka dominująca ma siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, lub zarejestrowanych w tych państwach trzecich jednostki dominującej i jednostek zależnych wchodzących w skład grupy kapitałowej, w której papiery wartościowe jednostki dominującej zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, w sytuacji gdy badania takie zostały przeprowadzone na potrzeby badania takich grup kapitałowych.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wniosek dotyczy jednostek, o których mowa w art. 205 wpis na listę jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 4.
Kto, nie będąc uprawnionym, posługuje się tytułem biegłego rewidenta, oznaczeniem firma audytorska” lub wykonuje czynności rewizji finansowej,
podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
W ustawie z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2016 r. poz. 21, 996 i 1250): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1440, 1920, 1948 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 191): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648 i 859): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 61, 245 i 791) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1315): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 794 i 1948): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 220 i 791): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 876) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 700) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1988, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 156): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2137, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, 1579, 2255 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 791) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 719, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2016 r. poz. 359 i 2260): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. z 2016 r. poz. 1826): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, 785 i 898): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2016 r. poz. 605, 904, 1361 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1727, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2060 i 1948): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1896, 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 724, 768 i 791) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 724, 768 i 791) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1639 oraz z 2017 r. poz. 452, 724 i 791) wprowadza się następujące zmiany): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 196, 724, 791 i 819) wprowadza się następujące zmiany): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1641 oraz z 2016 r. poz. 2028 i 2260): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2017 r. poz. 229): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1710 oraz z 2016 r. poz. 1206): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1910, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 471, 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 88 i 379) wprowadza się następujące zmiany): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 893 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2016 r. poz. 572, 1311, 1933 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 624): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2016 r. poz. 900, 1250, 1933 i 1954) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki (Dz. U. z 2016 r. poz. 1071) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 15) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2016 r. poz. 1131 i 1991 oraz z 2017 r. poz. 60 i 202): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1572 i 1997) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 26 września 2014 r. o Polskiej Agencji Kosmicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 759): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. poz. 238) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury (Dz. U. poz. 337 oraz z 2016 r. poz. 1202 i 2260): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2017 r. poz. 568): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. z 2016 r. poz. 614, 1202, 1789, 2003 i 2260): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844, z 2016 r. poz. 615 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 768) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. poz. 542, 1228 i 1579) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. poz. 996 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 791) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
1.
Osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, uznaje się za biegłych rewidentów w rozumieniu niniejszej ustawy.
2.
Rejestr biegłych rewidentów, prowadzony na podstawie przepisów dotychczasowych, staje się rejestrem w rozumieniu niniejszej ustawy z zachowaniem dotychczasowej numeracji.
1.
Podmioty, będące podmiotami uprawnionymi do badania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów dotychczasowych, stają się firmami audytorskimi w rozumieniu niniejszej ustawy.
2.
Lista podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, prowadzona na podstawie przepisów dotychczasowych, staje się listą w rozumieniu niniejszej ustawy z zachowaniem dotychczasowej numeracji.
1.
Jednostki uprawnione wpisane do wykazu jednostek uprawnionych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, uznaje się za jednostki uprawnione w rozumieniu niniejszej ustawy.
2.
Wykaz jednostek uprawnionych, prowadzony na podstawie przepisów dotychczasowych, staje się wykazem jednostek uprawnionych w rozumieniu niniejszej ustawy z zachowaniem dotychczasowej numeracji.
1.
Lista podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych z państw trzecich, prowadzona na podstawie przepisów dotychczasowych, staje się listą jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich w rozumieniu niniejszej ustawy z zachowaniem dotychczasowej numeracji.
2.
Dane z rejestru biegłych rewidentów z państw trzecich, prowadzonego na podstawie przepisów dotychczasowych, zostają wykorzystane do uzupełnienia listy jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich w rozumieniu niniejszej ustawy w zakresie, o którym mowa w art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 2 pkt 6.
Biegli rewidenci, firmy audytorskie oraz jednostki audytorskie pochodzące z państw trzecich przekażą Krajowej Radzie Biegłych Rewidentów albo Komisji Nadzoru Audytowego, w terminie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dane, o które zostały rozszerzone rejestr i listy, o których mowa w art. 17 rejestr biegłych rewidentów ust. 1, art. 57 lista firm audytorskich ust. 1 i art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1.
1.
Wnioski o wpis:
1)
do rejestru biegłych rewidentów,
2)
na listę podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych,
3)
na listę podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych z państw trzecich
– złożone i nierozpatrzone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozpatruje się na podstawie przepisów niniejszej ustawy.
2.
Wnioski o wpis do rejestru biegłych rewidentów z państw trzecich złożone i nierozpatrzone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pozostawia się bez rozpatrzenia.
Zgody na odbycie w terminie późniejszym obligatoryjnego doskonalenia zawodowego wyrażone na podstawie art. 4 warunki wpisu do rejestru biegłych rewidentów ust. 2f ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym zachowują ważność.
Legitymacje biegłych rewidentów wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność do czasu wydania nowych legitymacji, jednak nie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Zawiadomienia o podjęciu i formie wykonywania zawodu złożone na podstawie art. 3 wykonywanie zawodu biegłego rewidenta ust. 4 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym zachowują ważność.
1.
Egzaminy z wiedzy teoretycznej, egzamin z prawa gospodarczego oraz egzamin dyplomowy zdane na podstawie przepisów dotychczasowych uznaje się za egzamin z wiedzy, egzamin z prawa gospodarczego oraz egzamin dyplomowy, o których mowa w niniejszej ustawie.
2.
Osoby, które przystąpiły do postępowania kwalifikacyjnego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zdają egzaminy z wiedzy teoretycznej z zakresu określonego w przepisach dotychczasowych, do czasu opracowania nowego zakresu. Nowy zakres zostanie opracowany w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3.
Do wniosków o przystąpienie do postępowania kwalifikacyjnego złożonych i nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Kandydatowi na biegłego rewidenta, który przed dniem 1 marca 2017 r. zajmował stanowisko inspektora kontroli skarbowej, Komisja zalicza, na jego wniosek, egzamin z prawa podatkowego lub praktykę, o której mowa w art. 4 warunki wpisu do rejestru biegłych rewidentów ust. 2 pkt 5 lit. a.
Przepis art. 15 warunki zaliczenia egzaminów z wiedzy i praktyki ust. 2 stosuje się również do kandydata na biegłego rewidenta, który ukończył studia wyższe w Rzeczypospolitej Polskiej lub zagraniczne studia wyższe uznawane w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędne, na kierunku, co do którego, na podstawie art. 7 zadania komisji pkt 1b ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym, Komisja Egzaminacyjna stwierdziła, że zakresem kształcenia obejmuje on wiedzę teoretyczną w zakresie wskazanym w art. 9 egzamin ust. 1 i 2 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym.
1.
Do kontroli rozpoczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2.
Do kontroli przeprowadzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z których nie został sporządzony lub zatwierdzony raport z kontroli, stosuje się przepisy dotychczasowe.
3.
W przypadku kontroli przeprowadzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz kontroli, o których mowa w ust. 1, postępowania o nałożenie kar oraz postępowania dyscyplinarne są prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych.
Do spraw dyscyplinarnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Do biegu terminów przedawnienia karalności przewinień dyscyplinarnych, popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Do biegu terminów zatarcia kar dyscyplinarnych orzeczonych w postępowaniach dyscyplinarnych prowadzonych na podstawie przepisów dotychczasowych stosuje się te przepisy.
Do postępowań w sprawach o nałożenie kar, o których mowa w art. 27 protokół kontroli, raport z kontroli, kontrolerzy i wizytatorzy ust. 1 pkt 3 oraz art. 83 decyzji Komisji Nadzoru Audytowego ust. 1 pkt 2 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Petycje, skargi i wnioski, dotyczące Komisji Nadzoru Audytowego, złożone i nierozpatrzone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, rozpatruje się na podstawie przepisów dotychczasowych.
Do umów ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie wykonywania czynności rewizji finansowej lub usług i działalności, o których mowa w art. 48 przedmiot działalności podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych ust. 2 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Przepisów art. 130 zadania komitetu audytu ust. 2–7 nie stosuje się w przypadku, gdy wybór firmy audytorskiej przeprowadzającej badanie ustawowe jednostki zainteresowania publicznego za rok 2017 został przeprowadzony lub został rozpoczęty i niezakończony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
1.
Przepisy niniejszej ustawy oraz ustawy zmienianej w art. 221 zmiana ustawy o rachunkowości w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się do badań sprawozdań finansowych sporządzonych za lata obrotowe rozpoczynające się po dniu 16 czerwca 2016 r.
2.
Przepis art. 134 zasady badania ustawowego przez kluczowego biegłego rewidenta ust. 1 stosuje się do badań sprawozdań finansowych sporządzonych za lata obrotowe rozpoczynające się po dniu 31 grudnia 2017 r.
3.
Przepis art. 134 zasady badania ustawowego przez kluczowego biegłego rewidenta ust. 3 stosuje się do okresów karencji rozpoczętych dnia 17 czerwca 2016 r. lub później.
1.
Przepis art. 136 usługi zabronione stosuje się do badań ustawowych sprawozdań finansowych jednostek zainteresowania publicznego sporządzonych za lata obrotowe rozpoczynające się po dniu 31 grudnia 2017 r.
2.
Usługi zabronione, o których mowa w art. 136 usługi zabronione, świadczone przez biegłych rewidentów, firmy audytorskie lub podmioty należące do sieci na rzecz badanej jednostki zainteresowania publicznego, jej jednostki dominującej lub jednostek przez nią kontrolowanych, na podstawie umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, mogą być świadczone nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2017 r.
Przepisy art. 51 sprawozdanie firmy audytorskiej prowadzącej badania ustawowe jednostki zainteresowania publicznego i art. 52 uchylony stosuje się po raz pierwszy do sprawozdań firm audytorskich sporządzonych za 2017 r.
1.
Krajowa Izba Biegłych Rewidentów, utworzona na podstawie przepisów dotychczasowych, staje się Polską Izbą Biegłych Rewidentów w rozumieniu niniejszej ustawy.
2.
Organy Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych, stają się organami Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w rozumieniu niniejszej ustawy.
3.
Osoby wybrane do organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów przez VIII Krajowy Zjazd Biegłych Rewidentów zachowują mandat do następnych wyborów.
4.
Termin, o którym mowa w art. 27 Krajowy Zjazd Biegłych Rewidentów ust. 1, liczy się od dnia ostatniego Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów, który odbył się na podstawie przepisów dotychczasowych.
5.
Kontrolerzy i wizytatorzy, o których mowa w art. 26 Krajowa Komisji Nadzoru ust. 4 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym, stają się kontrolerami Krajowej Komisji Nadzoru w rozumieniu niniejszej ustawy, pod warunkiem że spełniają wymogi, o których mowa w art. 37 uchylony ust. 2.
1.
Komisja Egzaminacyjna, powołana na podstawie przepisów dotychczasowych, staje się Komisją Egzaminacyjną w rozumieniu niniejszej ustawy.
2.
Termin upływu kadencji Komisji Egzaminacyjnej liczy się od dnia jej powołania na podstawie przepisów dotychczasowych.
3.
Członkowie Komisji Egzaminacyjnej składają w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oświadczenia o spełnianiu warunków, o których mowa w art. 11 skład Komisji Egzaminacyjnej ust. 3 i 4.
4.
Osoby wchodzące w skład Komisji Egzaminacyjnej zachowują funkcje do czasu upływu kadencji, na którą zostali powołani na podstawie przepisów dotychczasowych.
5.
Członkowie Komisji Egzaminacyjnej niespełniający warunków, o których mowa w art. 11 skład Komisji Egzaminacyjnej ust. 3 lub 4, pełnią funkcje do czasu powołania nowych członków, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
6.
Powołanie nowych członków Komisji Egzaminacyjnej odbywa się w trybie art. 11 skład Komisji Egzaminacyjnej ust. 6 i 7. Przepis art. 11 skład Komisji Egzaminacyjnej ust. 8 stosuje się odpowiednio.
1.
Komisja Nadzoru Audytowego utworzona na podstawie przepisów dotychczasowych staje się Komisją Nadzoru Audytowego w rozumieniu niniejszej ustawy.
2.
Osoby wchodzące w skład Komisji Nadzoru Audytowego utworzonej na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują funkcje do czasu powołania Komisji Nadzoru Audytowego na podstawie art. 94 uchylony.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje Komisję Nadzoru Audytowego na podstawie art. 94 uchylony, nie później niż w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
4.
Podmioty wymienione w art. 94 uchylony ust. 2 dokonują rekomendacji, o której mowa w tym przepisie, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
1.
Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, jego Zastępcy i członkowie Komisji składają w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oświadczenia o spełnianiu warunków, o których mowa w art. 21 akapit trzeci rozporządzenia nr 537/2014.
2.
Osoby, o których mowa w ust. 1, niespełniające warunków, o których mowa w przepisie wymienionym w ust. 1, pełnią funkcje do czasu powołania lub wyznaczenia osób spełniających te warunki, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Kontrolerom Komisji Nadzoru Audytowego oraz osobom nadzorującym kontrolerów Komisji Nadzoru Audytowego zatrudnionym w komórce organizacyjnej w ministerstwie finansów właściwej do spraw rachunkowości i rewizji finansowej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, dodatek kontrolerski przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym niniejsza ustawa weszła w życie. Stawkę dodatku ustala się na zasadach określonych w art. 108 uchylony ust. 5. Pierwsza ocena, o której mowa w art. 107 uchylony, jest przeprowadzana po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
1.
Do opłat z tytułu nadzoru, o których mowa w art. 52 obowiązek uiszczenia opłat ust. 1 pkt 2 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym, należnych za lata wcześniejsze niż 2017 r. stosuje się przepisy dotychczasowe.
2.
Do opłat z tytułu nadzoru, o których mowa w art. 52 obowiązek uiszczenia opłat ust. 1 pkt 2 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym, należnych za 2017 r. stosuje się przepisy dotychczasowe, z wyłączeniem art. 30 obowiązek uiszczenia opłat ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym.
3.
Polska Izba Biegłych Rewidentów wpłaca na rachunek budżetu państwa, w terminie do dnia 30 września 2017 r., część opłat z tytułu nadzoru, o których mowa w art. 52 obowiązek uiszczenia opłat ust. 1 pkt 2 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym, należnych za 2017 r.
4.
Część opłat z tytułu nadzoru, o której mowa w ust. 3, stanowi różnicę pomiędzy kwotą 3,5 mln złotych, stanowiącą prognozowane koszty nadzoru nad badaniami jednostek zainteresowania publicznego w 2017 r. a kwotą należną do budżetu państwa w wysokości 20% opłat z tytułu nadzoru za 2016 r., o której mowa w art. 30 obowiązek uiszczenia opłat ust. 1 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym.
1.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, określając wysokość stawki procentowej opłat, o których mowa w art. 55 opłata wnoszona przez firmę audytorską z tytułu nadzoru ust. 1 i 2, uwzględnia niedobory i nadwyżki opłat z tytułu nadzoru powstałe po 2017 r.
2.
Krajowa Rada Biegłych Rewidentów, określając wysokość stawki procentowej opłat, o których mowa w art. 56 uchylony ust. 1 i 2, uwzględnia niedobory i nadwyżki opłat z tytułu nadzoru powstałe po 2017 r.
1.
Uchwały organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów wydane na podstawie art. 20 zadania Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów ust. 1 pkt 5–7, art. 21 Krajowa Rada Biegłych Rewidentów ust. 2 pkt 3 lit. e–g oraz art. 21 Krajowa Rada Biegłych Rewidentów ust. 2 pkt 7–9 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym zachowują moc.
2.
Uchwały organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów wydane na podstawie art. 21 Krajowa Rada Biegłych Rewidentów ust. 2 pkt 3 lit. a–c oraz art. 27 protokół kontroli, raport z kontroli, kontrolerzy i wizytatorzy ust. 9 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym zachowują moc do dnia wejścia w życie uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów wydanych na podstawie art. 30 obowiązek uiszczenia opłat ust. 2 pkt 3 lit. a–c oraz art. 43 uchylony pkt 1–3, nie dłużej jednak niż przez 9 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
1)
art. 4 obowiązki biegłego rewidenta ust. 11, art. 9 egzamin ust. 8 i art. 50 umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ust. 3 ustawy uchylanej w art. 301 utrata mocy ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 szkolenia w ramach obligatoryjnego doskonalenia zawodowego ust. 10, art. 16 opłaty egzaminacyjne ust. 6 i art. 53 obowiązek zawarcia ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ust. 6,
2)
art. 169f umowa o współpracy między firmami audytorskimi ust. 7 ustawy zmienianej w art. 238 zmiana ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 169f umowa o współpracy między firmami audytorskimi ust. 7 ustawy zmienianej w art. 238 zmiana ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
3)
art. 290 badanie sprawozdania o wypłacalności i kondycji finansowej ust. 5 ustawy zmienianej w art. 261 zmiana ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 290 badanie sprawozdania o wypłacalności i kondycji finansowej ust. 5 ustawy zmienianej w art. 261 zmiana ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą
– nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Krajowa Rada Biegłych Rewidentów i Komisja Nadzoru Audytowego dostosują, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, rejestr i listy, o których mowa w art. 17 rejestr biegłych rewidentów ust. 1, art. 57 lista firm audytorskich ust. 1 i art. 204 lista jednostek audytorskich pochodzących z państw trzecich ust. 1, do wymagań określonych w niniejszej ustawie.
1.
Jednostka zainteresowania publicznego, która ma obowiązek posiadać komitet audytu na podstawie niniejszej ustawy, jest obowiązana go powołać w terminie 4 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2.
Jednostki zainteresowania publicznego, które mają obowiązek posiadać komitet audytu na podstawie przepisów dotychczasowych, dostosują jego skład do wymogów określonych w niniejszej ustawie w terminie 4 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy.
3.
W przypadku jednostek zainteresowania publicznego, które na podstawie przepisów dotychczasowych powierzyły zadania komitetu audytu radzie nadzorczej, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Firmy audytorskie w terminie 4 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dostosują działalność do wymogów określonych w niniejszej ustawie.
1.
W latach 2017–2026 maksymalny limit wydatków ministra właściwego do spraw finansów publicznych na realizację zadań Komisji Nadzoru Audytowego będący skutkiem finansowym ustawy wynosi w:
1)
2017 r. – 3,5 mln zł;
2)
2018 r. – 4,1 mln zł;
3)
2019 r. – 4,1 mln zł;
4)
2020 r. – 0 zł;
5)
2021 r. – 0 zł;
6)
2022 r. – 0 zł;
7)
2023 r. – 0 zł;
8)
2024 r. – 0 zł;
9)
2025 r. – 0 zł;
10)
2026 r. – 0 zł.
2.
W przypadku zagrożenia przekroczenia limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, na dany rok budżetowy, wdrożony zostanie mechanizm korygujący polegający na:
1)
ograniczeniu kosztów rzeczowych Komisji Nadzoru Audytowego lub
2)
racjonalizacji częstotliwości wykonywania przez Komisję Nadzoru Audytowego czynności
– związanych z realizacją zadań wynikających ze sprawowania nadzoru publicznego nad wykonywaniem zawodu biegłego rewidenta, działalnością firm audytorskich oraz Polskiej Izby Biegłych Rewidentów.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych jest organem właściwym do:
1)
monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1;
2)
wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2.
1.
W latach 2017–2026 maksymalny limit wydatków Ministra Sprawiedliwości związanych z modyfikacją systemu Krajowego Rejestru Sądowego będący skutkiem finansowym ustawy wynosi w:
1)
2017 r. – 0,1 mln zł;
2)
2018 r. – 0 zł;
3)
2019 r. – 0 zł;
4)
2020 r. – 0 zł;
5)
2021 r. – 0 zł;
6)
2022 r. – 0 zł;
7)
2023 r. – 0 zł;
8)
2024 r. – 0 zł;
9)
2025 r. – 0 zł;
10)
2026 r. – 0 zł.
2.
W przypadku zagrożenia przekroczenia przyjętego w 2017 r. limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie wdrożony mechanizm korygujący polegający na zmniejszeniu kosztów:
1)
utrzymania systemu Krajowego Rejestru Sądowego lub
2)
zleconych modyfikacji tego systemu
– przy jednoczesnym zapewnieniu jego prawidłowego i nieprzerwanego działania.
3.
Minister Sprawiedliwości jest organem właściwym do:
1)
monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1;
2)
wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2.
Traci moc ustawa z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1000 i 1948).
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 55 opłata wnoszona przez firmę audytorską z tytułu nadzoru ust. 1–10, art. 56 uchylony ust. 1–9 oraz art. 226 zmiana ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.


----------
[Ustawa została ogłoszona 06.06.2017 r. - Dz.U. z 2017 r. poz. 1089]
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...