1.
Charakterystykę energetyczną budynku lub części budynku wyznacza się metodą opartą na standardowym sposobie użytkowania budynku lub części budynku (metoda obliczeniowa) albo metodą opartą na faktycznie zużytej ilości energii (metoda zużyciowa).
2.
Charakterystykę energetyczną istniejącego budynku lub części budynku można wyznaczać metodą zużyciową, jeżeli:
1)
na potrzeby ogrzewania lub przygotowania ciepłej wody użytkowej są one zasilane z sieci ciepłowniczej lub gazowej;
2)
zużycie:
a) ciepła rozlicza się na podstawie wskazań ciepłomierza,
b) gazu ziemnego rozlicza się na podstawie wskazań gazomierza,
c) ciepłej wody użytkowej rozlicza się na podstawie wskazań wodomierza;
a) ciepła rozlicza się na podstawie wskazań ciepłomierza,
b) gazu ziemnego rozlicza się na podstawie wskazań gazomierza,
c) ciepłej wody użytkowej rozlicza się na podstawie wskazań wodomierza;
3)
istnieją dokumenty potwierdzające rzeczywiste zużycie ciepła lub gazu ziemnego z ostatnich 3 lat poprzedzających
sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej;
sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej;
4)
w okresie, o którym mowa w pkt 3, nie przeprowadzono robót budowlanych wpływających na ich charakterystykę energetyczną;
5)
nie są one wyposażone w system chłodzenia;
6)
gaz ziemny jest zużywany wyłącznie na potrzeby ogrzewania lub przygotowania ciepłej wody użytkowej, a jego zużycie jest mierzone odrębnym gazomierzem;
7)
jest możliwe określenie ich powierzchni o regulowanej temperaturze powietrza.
3.
Metodologię wyznaczania charakterystyki energetycznej opartą na standardowym sposobie użytkowania budynku lub części budynku określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
4.
Metodologię wyznaczania charakterystyki energetycznej opartą na faktycznie zużytej ilości energii określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
