1.
W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID19, Dyrektor Generalny Służby Więziennej może określić, w drodze zarządzenia, czasowe cele, strukturę organizacyjną i zadania podmiotu leczniczego dla osób pozbawionych wolności, o którym mowa w art. 37 podmioty lecznicze podlegające szczególnym regulacjom ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Wydając zarządzenie, Dyrektor Generalny Służby Więziennej powinien określić zadania podmiotów leczniczych w taki sposób, aby zapewnić osobom pozbawionym wolności dostęp do opieki medycznej.
2.
W przypadku określonym w ust. 1 statut podmiotu leczniczego określony na podstawie art. 42 statut podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej ulega zawieszeniu.
3.
W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID19, badaniom kontrolnym podmiotowym (wywiad chorobowy) i przedmiotowym (fizykalnym) poddaje się osobę pozbawioną wolności przed jej zwolnieniem z zakładu karnego, a osobę pozbawioną wolności przed jej przetransportowaniem tylko wtedy, gdy według oceny personelu medycznego stan zdrowia osoby pozbawionej wolności tego wymaga lub osoba pozbawiona wolności zgłasza dolegliwości zdrowotne.
4.
W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID19, lekarz podmiotu leczniczego dla osób pozbawionych wolności może udzielić porady lekarskiej oraz zlecić wykonanie badania (w tym badania kontrolnego), nie mając bezpośredniego kontaktu z pacjentem.
5.
W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID19, przygotowane przez uprawniony personel medyczny jednorazowe dawki leków, także w podmiotach zapewniających całodobową opiekę pielęgniarską, mogą być przekazane osobie pozbawionej wolności za pośrednictwem funkcjonariusza lub pracownika Służby Więziennej w sposób uniemożliwiający niewłaściwe wydanie.
