1.
Potrzeby wyrównawcze ustala się dla jednostki samorządu terytorialnego, w której indywidualny wskaźnik zamożności, ustalony w sposób określony w ust. 3, jest równy określonej w ust. 2 procentowej wartości wskaźnika zamożności, ustalonego odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego w sposób określony w ust. 4, albo niższy od niej.
2.
Procentowa wartość wskaźnika zamożności wynosi:
1)
100 % dla gmin, powiatów i województw;
2)
80 % dla miast na prawach powiatu.
3.
Indywidualny wskaźnik zamożności jednostki samorządu terytorialnego oblicza się, dzieląc sumę podstawowych dochodów podatkowych danej jednostki samorządu terytorialnego przez przeliczeniową liczbę mieszkańców tej jednostki samorządu terytorialnego.
4.
Wskaźnik zamożności danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego ustala się, dzieląc sumę podstawowych dochodów podatkowych odpowiednio wszystkich jednostek samorządu terytorialnego danej kategorii przez przeliczeniową liczbę mieszkańców tej kategorii jednostek samorządu terytorialnego.
5.
Przez podstawowe dochody podatkowe, o których mowa w ust. 3 i 4, rozumie się łączną kwotę dochodów:
1)
za rok bazowy, z tytułu:
a) podatku od nieruchomości,
b) podatku rolnego,
c) podatku leśnego,
d) podatku od środków transportowych,
e) podatku od czynności cywilnoprawnych,
f) podatku od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej,
g) opłaty skarbowej,
h) opłaty eksploatacyjnej;
a) podatku od nieruchomości,
b) podatku rolnego,
c) podatku leśnego,
d) podatku od środków transportowych,
e) podatku od czynności cywilnoprawnych,
f) podatku od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej,
g) opłaty skarbowej,
h) opłaty eksploatacyjnej;
2)
planowanych na rok budżetowy, z tytułu udziału w:
a) podatku dochodowym od osób fizycznych,
b) podatku dochodowym od osób prawnych.
a) podatku dochodowym od osób fizycznych,
b) podatku dochodowym od osób prawnych.
6.
Do podstawowych dochodów podatkowych, o których mowa w ust. 5 pkt 1, przyjmuje się dochody, które jednostka samorządu terytorialnego może uzyskać z:
1)
podatku rolnego, stosując do ich obliczenia średnią cenę skupu żyta ogłoszoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego;
2)
podatku leśnego, stosując do ich obliczenia średnią cenę sprzedaży drewna ogłoszoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego;
3)
innych podatków, stosując do ich obliczenia górne granice stawek podatków obowiązujące w danym roku.
7.
Do podstawowych dochodów podatkowych, o których mowa w ust. 5 pkt 1, przyjmuje się także skutki finansowe wynikające z zastosowania ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego oraz ulg w spłacie zobowiązań podatkowych w postaci umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych.
8.
Kwoty potrzeb wyrównawczych dla gminy, powiatu i województwa ustala się w przypadku, gdy indywidualny wskaźnik zamożności jednostki samorządu terytorialnego:
1)
nie jest większy od 80 % wskaźnika zamożności ustalonego odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego – mnożąc przeliczeniową liczbę mieszkańców danej jednostki samorządu terytorialnego przez liczbę stanowiącą sumę:
a) 100 % różnicy między 80 % wskaźnika zamożności ustalonego odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego a indywidualnym wskaźnikiem zamożności jednostki samorządu terytorialnego,
b) 80 % różnicy między 100 % wskaźnika zamożności ustalonego odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego a 80 % tego wskaźnika;
a) 100 % różnicy między 80 % wskaźnika zamożności ustalonego odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego a indywidualnym wskaźnikiem zamożności jednostki samorządu terytorialnego,
b) 80 % różnicy między 100 % wskaźnika zamożności ustalonego odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego a 80 % tego wskaźnika;
2)
jest większy od 80 % i nie jest większy od 100 % wskaźnika zamożności ustalonego odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego – mnożąc przeliczeniową liczbę mieszkańców danej jednostki samorządu terytorialnego przez 80 % różnicy między wskaźnikiem zamożności ustalonym odpowiednio dla danej kategorii jednostek samorządu terytorialnego a indywidualnym wskaźnikiem zamożności jednostki samorządu terytorialnego.
9.
Kwotę potrzeb wyrównawczych dla miasta na prawach powiatu ustala się w przypadku, gdy indywidualny wskaźnik zamożności miasta na prawach powiatu nie jest większy od 80 % wskaźnika zamożności ustalonego dla wszystkich miast na prawach powiatu – mnożąc przeliczeniową liczbę mieszkańców danego miasta na prawach powiatu przez liczbę stanowiącą 100 % różnicy między 80 % wskaźnika zamożności ustalonego dla wszystkich miast na prawach powiatu a indywidualnym wskaźnikiem zamożności miasta na prawach powiatu.
