Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy przyczynami, które mogą stanowić usprawiedliwienie nieobecności pracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się pracownika do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy. W razie zaistnienia lub przewidywania wystąpienia w/w przyczyn pracownik powinien niezwłocznie uprzedzić o nich pracodawcę określając przewidywany okres swojej nieobecności w pracy (załączając odpowiednie dokumenty potwierdzające zaistniałe okoliczności).