1.
Osobę posiadającą skierowanie do domu lub osobę, o której mowa w § 4 ust. 6, niezwłocznie przyjmuje do domu kierownik domu lub osoba go zastępująca bądź pełniąca dyżur, zwana dalej "osobą przyjmującą".
2.
Osoba przyjmująca przeprowadza rozmowę, w której ustala aktualną sytuację osoby skierowanej, odnotowuje zmiany zaistniałe w jej sytuacji od momentu złożenia wniosku i ustala wstępne warunki pobytu wynikające ze standardu świadczonych usług, w tym:
1)
zakres usług świadczonych przez dom na rzecz osoby ubiegającej się;
2)
prawa i obowiązki osoby skierowanej.
3.
Osoba przyjmująca informuje osobę skierowaną o:
1)
okresie pobytu w domu, który kończy się z dniem wskazanym w decyzji lub z dniem ustania przyczyn uzasadniających skierowanie do domu, nie dłużej jednak niż jeden rok;
2)
możliwości przedłużenia okresu pobytu w domu, w przypadku kontynuowania nauki, zdobywania kwalifikacji zawodowych, zdarzeń losowych lub z innych uzasadnionych powodów.
4.
Małoletnia matka lub ojciec, którzy nie mają możliwości powrotu do rodziny lub rozpoczęcia samodzielnego życia, mogą mieć przedłużony pobyt do momentu możliwości realizacji procesu usamodzielnienia. Decyzję w tej sprawie podejmuje starosta na wniosek mieszkańca, w uzgodnieniu z kierownikiem domu.
