1.
Zagraniczny zakład ubezpieczeń mający siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, który zamierza wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń, o których mowa w dziale II w grupie 10 załącznika do ustawy, z wyjątkiem odpowiedzialności cywilnej przewoźnika, w inny sposób niż przez oddział, w ramach swobody świadczenia usług, przekazuje organowi nadzoru, za pośrednictwem organu nadzorczego państwa, w którym znajduje się jego siedziba:
1)
imiona i nazwiska lub nazwy, a także adresy przedstawicieli do spraw roszczeń upoważnionych do jego reprezentowania w zakresie niezbędnym do:
a) podejmowania i zaspokajania zgłaszanych roszczeń oraz
b) zapewnienia zastępstwa prawnego zakładu w sporach przed polskimi sądami powszechnymi;
a) podejmowania i zaspokajania zgłaszanych roszczeń oraz
b) zapewnienia zastępstwa prawnego zakładu w sporach przed polskimi sądami powszechnymi;
2)
oświadczenie, że jest członkiem Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
2.
W przypadku gdy zagraniczny zakład ubezpieczeń nie wyznaczy przedstawiciela do spraw roszczeń, organ nadzoru może wyrazić zgodę na reprezentowanie zakładu ubezpieczeń w zakresie, o którym mowa w ust. 1, przez ustanowionego przez ten zakład na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej reprezentanta do spraw roszczeń.
