• Ustawa o efektywności ene...
  16.10.2025

Ustawa o efektywności energetycznej

Stan prawny aktualny na dzień: 16.10.2025

Dz.U.2025.0.711 t.j. - Ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej

Obserwuj akt

Rozdział 6. Kary pieniężne

1.
Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 10 obowiązki podmiotów zobowiązanych ust. 1;
2)
nie uiszcza opłaty zastępczej w przypadku, o którym mowa w art. 11 opłata zastępcza;
3)
nie przedkłada towarowemu domowi maklerskiemu lub domowi maklerskiemu deklaracji, o której mowa w art. 13 nabycie energii elektrycznej lub gazu ziemnego na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym ust. 1, lub przedkłada ją niezgodną ze stanem faktycznym;
3a)
nie przedkłada podmiotowi paliwowemu informacji, o której mowa w art. 14a obowiązek informacyjny podmiotu wprowadzającego do obrotu paliwa ciekłe w postaci mieszanin ust. 2, lub przedkłada ją niezgodną ze stanem faktycznym;
4)
nie przedstawia, w wyznaczonym terminie, dokumentów lub informacji, o których mowa w art. 17 ogłoszenie informacji o osiągniętej oszczędności energii finalnej ust. 1, albo przedstawiając je, udziela nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji;
5)
zawiadamiając Prezesa URE o zakończeniu przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju, udziela nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji;
6)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 28 obowiązki podmiotu, któremu wydano świadectwo efektywności energetycznej ust. 1 pkt 2;
7)
nie przeprowadza audytu energetycznego przedsiębiorstwa.
2.
Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza Prezes URE, w drodze decyzji.
1.
Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach, o których mowa w art. 39 przesłanki wymierzenia kar pieniężnych ust. 1:
1)
pkt 1−5, nie może być wyższa niż 10% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa energetycznego lub odbiorcy końcowego, lub towarowego domu maklerskiego, lub domu maklerskiego, o których mowa w art. 10 obowiązki podmiotów zobowiązanych ust. 2, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym;
2)
pkt 6, nie może być wyższa niż 3 000 000 zł;
3)
pkt 7, nie może być wyższa niż 5% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.
2.
Ustalając wysokość kar pieniężnych, o których mowa w art. 39 przesłanki wymierzenia kar pieniężnych ust. 1, Prezes URE uwzględnia zakres naruszeń, powtarzalność naruszeń oraz możliwości finansowe ukaranego podmiotu.
Prezes URE może odstąpić od wymierzenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 39 przesłanki wymierzenia kar pieniężnych ust. 1, jeżeli zakres naruszeń jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek, zanim Prezes URE powziął o tym wiadomość.
1.
Karę pieniężną, o której mowa w art. 39 przesłanki wymierzenia kar pieniężnych ust. 1, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja Prezesa URE o wymierzeniu kary pieniężnej stała się prawomocna.
2.
Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa i są wnoszone na rachunek Urzędu Regulacji Energetyki.
3.
Do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111, 497, 621 i 622). Kara pieniężna podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...