• Ustawa o ekonomii społecz...
  28.03.2024

Ustawa o ekonomii społecznej

Stan prawny aktualny na dzień: 28.03.2024

Dz.U.2024.0.113 t.j. - Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej

Obserwuj akt

DZIAŁ II Przedsiębiorstwo społeczne

Rozdział 1 Organizacja i zasady działania przedsiębiorstwa społecznego

1.
Status przedsiębiorstwa społecznego mogą posiadać podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. a oraz d–f, oraz jednostka tworząca podmiot ekonomii społecznej, prowadzące:
1)
działalność odpłatną pożytku publicznego, o której mowa w art. 8 działalność odpłatna pożytku publicznego ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,
2)
działalność gospodarczą, o której mowa w art. 3 pojęcie działalności gospodarczej ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641, 803, 1414 i 2029),
3)
inną działalność o charakterze odpłatnym
– jeżeli spełniają warunki określone w ust. 2, art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1 oraz art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym–9.
2.
Status przedsiębiorstwa społecznego mogą posiadać podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. a oraz d–f, oraz jednostka tworząca podmiot ekonomii społecznej, jeżeli Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, państwowa albo samorządowa osoba prawna nie posiadają nad podmiotem ekonomii społecznej kontroli w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, z wyłączeniem spółdzielni socjalnych założonych przez osoby, o których mowa w art. 4 podmioty uprawnione do założenia spółdzielni ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych.
1.
Działalność przedsiębiorstwa społecznego służy rozwojowi lokalnemu i ma na celu:
1)
reintegrację społeczną i zawodową osób zagrożonych wykluczeniem społecznym lub
2)
realizację usług społecznych.
2.
Działania z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej realizowane na rzecz osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie społecznym nie są wykonywane w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo społeczne.
1.
Przedsiębiorstwo społeczne zatrudnia co najmniej 3 osoby na podstawie umowy o pracę lub spółdzielczej umowy o pracę. Każda z tych osób jest zatrudniona w wymiarze co najmniej 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy.
2.
W przedsiębiorstwie społecznym działającym w celu, o którym mowa w art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1 pkt 1, co najmniej 30% ogółu osób zatrudnionych stanowią osoby zagrożone wykluczeniem społecznym, wykonujące pracę na podstawie umowy o pracę lub spółdzielczej umowy o pracę. Każda z tych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym jest zatrudniona w wymiarze co najmniej 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy.
3.
Przez ogół osób zatrudnionych, o którym mowa w ust. 2, należy rozumieć osoby świadczące pracę na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego, umowy o pracę nakładczą lub umowy cywilnoprawnej lub osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą niebędące pracodawcami świadczące na rzecz przedsiębiorstwa społecznego usługi przez nieprzerwany okres co najmniej 3 miesięcy.
4.
Przedsiębiorstwo społeczne informuje osobę zagrożoną wykluczeniem społecznym, o której mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 6 lit. g, o skutkach podjęcia zatrudnienia w zakresie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, o którym mowa w art. 16a uchylony ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.
1.
Przedsiębiorstwo społeczne w przypadku każdej zatrudnionej osoby zagrożonej wykluczeniem społecznym, do której został udzielony instrument wsparcia, o którym mowa w art. 21 finansowanie ze środków Funduszu Pracy części wynagrodzenia odpowiadającej składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz części kosztów osobowych pracodawcy lub art. 22 formy wsparcia udzielane przedsiębiorstwu społecznemu, opracowuje i realizuje indywidualny plan reintegracyjny przez okres nie krótszy niż okres, na jaki został udzielony ten instrument, lub nie krótszy niż okres zatrudnienia danej osoby wymagany w związku z udzieleniem tego instrumentu.
2.
Indywidualny plan reintegracyjny jest opracowywany przy aktywnym uczestnictwie osoby zagrożonej wykluczeniem społecznym i ma na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych i kompetencji społecznych tej osoby.
3.
Indywidualny plan reintegracyjny zawiera w szczególności informacje o:
1)
sytuacji społecznej i zawodowej osoby zagrożonej wykluczeniem społecznym;
2)
planowanych działaniach z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej;
3)
zakładanych efektach planowanych działań z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej oraz sposobie ich oceny.
4.
W przypadku przedsiębiorstwa społecznego będącego jednostką tworzącą podmiot ekonomii społecznej, która zorganizowała warsztat terapii zajęciowej, utworzyła centrum integracji społecznej lub prowadziła klub integracji społecznej, indywidualny plan reintegracyjny stanowi kontynuację dotychczas realizowanego indywidualnego programu rehabilitacji, indywidualnego programu zatrudnienia socjalnego lub kontraktu socjalnego.
5.
Przedsiębiorstwo społeczne będące jednostką tworzącą podmiot ekonomii społecznej, która utworzyła zakład aktywności zawodowej, nie sporządza indywidualnego planu reintegracyjnego w przypadku osób realizujących indywidualny program rehabilitacji zawodowej i społecznej.
1.
Przedsiębiorstwo społeczne posiada organ konsultacyjno-doradczy, w którego skład wchodzą wszystkie osoby zatrudnione w tym przedsiębiorstwie.
2.
Jeżeli liczba osób, o których mowa w ust. 1, przekracza 10, organ konsultacyjno-doradczy może składać się z przedstawicieli tych osób w liczbie nie mniejszej niż 3.
3.
Do kompetencji organu konsultacyjno-doradczego należy w szczególności:
1)
zapoznawanie się nie rzadziej niż raz w roku z wynikami działalności przedsiębiorstwa społecznego oraz wyrażanie opinii w tym zakresie;
2)
opiniowanie regulaminu pracy lub zasad organizacji pracy ustalanych przez przedsiębiorstwo społeczne oraz proponowanych zmian w tym zakresie;
3)
opiniowanie planowanych działań przedsiębiorstwa społecznego, w tym na rzecz reintegracji społecznej i zawodowej.
4.
W przypadku spółki, o której mowa w art. 3 działalność pożytku publicznego, organizacje pozarządowe, wyłączenie stosowania przepisów ustawy ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, która uzyskała status przedsiębiorstwa społecznego, funkcję organu konsultacyjno-doradczego pełni rada nadzorcza albo komisja rewizyjna.
5.
W przypadku gdy spółdzielnia socjalna uzyskała status przedsiębiorstwa społecznego i której założycielem jest osoba prawna lub w przypadku gdy liczba członków spółdzielni socjalnej jest mniejsza niż liczba pracowników niebędących jej członkami, funkcję organu konsultacyjno-doradczego pełni spotkanie konsultacyjne, o którym mowa w art. 7a spotkanie konsultacyjne ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych.
1.
Przedsiębiorstwo społeczne nie może:
1)
udzielać pożyczek osobom prawnym organizacyjnie z nim powiązanym ani swoim członkom, członkom organów tego przedsiębiorstwa, osobom zatrudnionym w tym przedsiębiorstwie ani osobom, z którymi osoby zatrudnione w tym przedsiębiorstwie pozostają w związku małżeńskim, we wspólnym pożyciu albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związane z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, ani zabezpieczać ich zobowiązań mieniem przedsiębiorstwa społecznego;
2)
przekazywać majątku na rzecz osób, o których mowa w pkt 1, na zasadach innych niż w przypadku osób trzecich, w szczególności jeżeli przekazanie to następuje nieodpłatnie lub na preferencyjnych warunkach;
3)
wykorzystywać majątku na rzecz osób, o których mowa w pkt 1, na zasadach innych niż w przypadku osób trzecich, chyba że to wykorzystanie wynika bezpośrednio z celu statutowego;
4)
dokonywać zakupu towarów lub usług od osób prawnych organizacyjnie z nim powiązanych lub podmiotów, w których uczestniczą osoby, o których mowa w pkt 1, na zasadach innych niż w przypadku osób trzecich lub po cenach wyższych niż rynkowe.
2.
Przez osoby zatrudnione, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się osoby wymienione w art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym ust. 3.
1.
Przedsiębiorstwo społeczne nie przeznacza zysku albo nadwyżki bilansowej uzyskanych z wykonywanej działalności, o której mowa w art. 3 status przedsiębiorstwa społecznego ust. 1, do podziału między swoich członków, udziałowców, akcjonariuszy i osoby w nim zatrudnione.
2.
Do podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. d, które uzyskały status przedsiębiorstwa społecznego, przepisu art. 183 wynagrodzenie za pracę członka spółdzielni ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze nie stosuje się w zakresie udziału w części nadwyżki bilansowej przeznaczonej do podziału między członków zgodnie z zasadami ustalonymi w statucie.
1.
Przedsiębiorstwo społeczne sporządza roczne sprawozdanie i przekazuje je w formie elektronicznej wojewodzie właściwemu ze względu na siedzibę przedsiębiorstwa społecznego w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, za który jest składane to sprawozdanie.
2.
Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
informacje dotyczące przedsiębiorstwa społecznego:
a) nazwę i formę prawną,
b) adres siedziby oraz dane kontaktowe,
c) NIP, numer identyfikacyjny REGON oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;
2)
szczegółowe informacje o:
a) podjętych działaniach dotyczących reintegracji społecznej i zawodowej osób zatrudnionych wraz z osiągniętymi efektami,
b) zatrudnieniu, z uwzględnieniem warunków, o których mowa w art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym ust. 2,
c) korzystaniu z instrumentów wsparcia, o których mowa w art. 21 finansowanie ze środków Funduszu Pracy części wynagrodzenia odpowiadającej składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz części kosztów osobowych pracodawcy, art. 22 formy wsparcia udzielane przedsiębiorstwu społecznemu i art. 24 dofinansowanie do oprocentowania zaciągniętych kredytów bankowych i w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych–26.
3.
Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo społeczne sporządza:
1)
pierwszy raz za rok kalendarzowy, w którym uzyskało status przedsiębiorstwa społecznego;
2)
ostatni raz za rok kalendarzowy, w którym utraciło status przedsiębiorstwa społecznego.
4.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i wzór rocznego sprawozdania sporządzanego przez przedsiębiorstwo społeczne, uwzględniając potrzebę zgromadzenia jednolitych informacji niezbędnych do oceny prawidłowości realizacji przez przedsiębiorstwo społeczne jego celów oraz spełniania warunków do uzyskania statusu przedsiębiorstwa społecznego.
1.
Wojewoda po przeprowadzonej weryfikacji poprawności i kompletności informacji zawartych w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 10 obowiązek sporządzania rocznego sprawozdania ust. 1, przedstawia corocznie, nie później niż do dnia 31 maja roku następującego po roku, za który jest składane to sprawozdanie, ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego sprawozdanie zbiorcze z informacji zawartych w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 10 obowiązek sporządzania rocznego sprawozdania ust. 1.
2.
Sprawozdanie zbiorcze, o którym mowa w ust. 1, jest przekazywane przez wojewodę ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego w formie elektronicznej.

Rozdział 2 Zasady uzyskiwania i utraty statusu przedsiębiorstwa społecznego oraz nadzór nad przedsiębiorstwem społecznym

1.
Uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego następuje na wniosek podmiotu ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. a lub d–f, albo jednostki tworzącej podmiot ekonomii społecznej, w drodze decyzji wojewody właściwego ze względu na siedzibę tego podmiotu albo tej jednostki.
2.
Wniosek o uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego zawiera:
1)
nazwę i formę prawną wnioskodawcy;
2)
adres siedziby wnioskodawcy i miejsce wykonywania planowanej działalności;
3)
NIP, numer identyfikacyjny REGON i numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;
4)
określenie celu działalności, o którym mowa w art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1;
5)
planowany przedmiot dominującej działalności.
3.
Do wniosku o uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego dołącza się dokumenty potwierdzające spełnianie przez podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. a lub d–f, albo jednostkę tworzącą podmiot ekonomii społecznej warunków, o których mowa w art. 3 status przedsiębiorstwa społecznego, art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1, art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym oraz art. 7 kompetencje organu konsultacyjno-doradczego–9, w szczególności statut, umowę spółki lub inny dokument o tym charakterze oraz odpowiednie uchwały i regulaminy.
4.
Przepisu ust. 3 nie stosuje się do spółdzielni socjalnych.
Przedsiębiorstwo społeczne jest obowiązane zgłaszać wojewodzie zmiany powodujące naruszenie warunków, o których mowa w art. 3 status przedsiębiorstwa społecznego, art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1 oraz art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym–9, oraz wskazać przyczyny naruszenia tych warunków w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian.
1.
Wojewoda wzywa przedsiębiorstwo społeczne, pod rygorem utraty statusu przedsiębiorstwa społecznego, do zaniechania naruszeń warunków, o których mowa w art. 3 status przedsiębiorstwa społecznego, art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1 i art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym-10, oraz złożenia niezbędnych wyjaśnień w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania.
2.
Określając termin, o którym mowa w ust. 1, wojewoda uwzględnia rodzaj stwierdzonych naruszeń.
3.
Na wniosek przedsiębiorstwa społecznego wojewoda zwalnia, w drodze decyzji, na czas określony, nie dłuższy niż
6 miesięcy, przedsiębiorstwo społeczne od obowiązku spełniania warunków, o których mowa w art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym ust. 2, jeżeli jego naruszenie nastąpiło z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa społecznego oraz zostało zgłoszone w terminie, o którym mowa w art. 13 obowiązek zgłaszania wojewodzie zmian powodujących naruszenie warunków.
Nadzór nad działalnością przedsiębiorstwa społecznego w zakresie spełniania warunków, o których mowa w art. 3 status przedsiębiorstwa społecznego, art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1 oraz art. 5 minimalne zatrudnienie w przedsiębiorstwie społecznym–10, sprawuje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę przedsiębiorstwa społecznego.
1.
Wojewoda może zarządzić w przedsiębiorstwie społecznym kontrolę z urzędu lub na wniosek innego organu administracji publicznej w zakresie spełniania warunków, o których mowa w art. 3 status przedsiębiorstwa społecznego, art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1 oraz art 5–10.
2.
Do kontroli, o której mowa w ust. 1, przepisy rozdziałów 2–5 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 224) stosuje się odpowiednio.
3.
Wojewoda nie może równocześnie podejmować i prowadzić więcej niż jednej kontroli, o której mowa w ust. 1, wobec tego samego przedsiębiorstwa społecznego.
4.
Czas trwania wszystkich kontroli, o których mowa w ust. 1, w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać 15 dni roboczych.
Wojewoda wydaje decyzję o utracie statusu przedsiębiorstwa społecznego w przypadku, gdy:
1)
przedsiębiorstwo społeczne nie spełnia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 3 status przedsiębiorstwa społecznego, art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1 oraz art 5–10, mimo upływu terminu, o którym mowa w art. 14 wezwanie do zaniechania naruszeń warunków ust. 1;
2)
ogłoszono upadłość przedsiębiorstwa społecznego albo oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa społecznego z uwagi na fakt, że jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania;
3)
otwarto likwidację przedsiębiorstwa społecznego;
4)
przedsiębiorstwo społeczne wystąpiło z wnioskiem o wydanie tej decyzji.
Podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. a oraz d–f, oraz jednostka tworząca podmiot ekonomii społecznej, które utraciły status przedsiębiorstwa społecznego na podstawie art. 17 wydawanie decyzji o utracie statusu przedsiębiorstwa społecznego pkt 1, mogą ponownie uzyskać ten status nie wcześniej niż po upływie roku od dnia, w którym decyzja o utracie statusu stała się ostateczna.
1.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego prowadzi elektroniczny wykaz przedsiębiorstw społecznych i udostępnia go na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej.
2.
Wykaz, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do każdego przedsiębiorstwa społecznego zawiera:
1)
nazwę i formę prawną;
2)
adres siedziby i miejsce prowadzenia działalności;
3)
NIP, numer identyfikacyjny REGON i numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;
4)
datę uzyskania statusu przedsiębiorstwa społecznego;
5)
cel działalności, o którym mowa w art. 4 cel działalności przedsiębiorstwa społecznego ust. 1;
6)
przedmiot dominującej działalności.
3.
Wojewoda niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 12 wniosek o uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego ust. 1, stała się ostateczna, informuje ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego o uzyskaniu statusu przedsiębiorstwa społecznego, przekazując informacje, o których mowa w ust. 2.
4.
Wojewoda niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 17 wydawanie decyzji o utracie statusu przedsiębiorstwa społecznego, stała się ostateczna, informuje ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego o utracie statusu przedsiębiorstwa społecznego.
Organem wyższego stopnia w sprawach rozstrzyganych w drodze decyzji przez wojewodę jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

Rozdział 3 Instrumenty wsparcia przedsiębiorstwa społecznego

1.
W przypadku pracowników przedsiębiorstwa społecznego będących osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym część wynagrodzenia odpowiadająca składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadająca składce na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe za zatrudnionego, zwane dalej „składkami”, mogą podlegać finansowaniu ze środków Funduszu Pracy w pełnej wysokości przez okres 24 miesięcy od dnia zatrudnienia oraz w połowie wysokości przez kolejne 12 miesięcy, do wysokości odpowiadającej wysokości miesięcznej składki, której podstawą wymiaru jest kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę.
2.
Finansowanie, o którym mowa w ust. 1, może być realizowane przez refundację składek albo przekazanie zaliczki na składki w okresach kwartalnych na podstawie udokumentowanego wniosku przedsiębiorstwa społecznego, po zawarciu umowy ze starostą właściwym dla siedziby tego przedsiębiorstwa, w terminie określonym w tej umowie, nie dłuższym jednak niż 30 dni od dnia złożenia wniosku.
3.
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1)
dane dotyczące przedsiębiorstwa społecznego:
a) nazwę i formę prawną,
b) adres siedziby oraz dane kontaktowe,
c) NIP, numer identyfikacyjny REGON oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;
2)
datę zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2;
3)
dane rozliczeniowe, obejmujące:
a) okres opłacania składek,
b) kwotę opłaconych składek w przypadku ubiegania się o ich refundację,
c) kwotę składek podlegającą finansowaniu;
4)
dane osoby, której dotyczy rozliczenie:
a) imię, nazwisko i numer PESEL,
b) okres, na jaki nawiązano stosunek pracy,
c) wskazanie grupy osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, do której ta osoba należy zgodnie z art. 2 objaśnienie pojęć pkt 6;
5)
informację o nazwie banku i numerze rachunku bankowego albo informację o nazwie spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej i numerze rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, na który mają zostać przekazane środki na finansowanie składek.
4.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku przedsiębiorstwa społecznego o finansowanie składek oraz tryb finansowania składek, mając na względzie konieczność zapewnienia przejrzystości danych zawartych we wniosku oraz racjonalne gospodarowanie środkami Funduszu Pracy, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania wsparcia z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
1.
Przedsiębiorstwu społecznemu może zostać udzielone wsparcie w formie:
1)
jednorazowych środków na utworzenie stanowiska pracy;
2)
środków na finansowanie kosztów wynagrodzenia lub kosztów płacy.
2.
Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, może być finansowane ze środków:
1)
Funduszu Pracy na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;
2)
Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Wsparcie, o którym mowa w art. 21 finansowanie ze środków Funduszu Pracy części wynagrodzenia odpowiadającej składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz części kosztów osobowych pracodawcy i art. 22 formy wsparcia udzielane przedsiębiorstwu społecznemu, może być finansowane ze środków, o których mowa w art. 5 pojęcie środków publicznych i dochodów publicznych ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.), w tym za pośrednictwem ośrodka wsparcia ekonomii społecznej.
Przedsiębiorstwu społecznemu przysługuje dofinansowanie do oprocentowania zaciągniętych kredytów bankowych i w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych na zasadach określonych w art. 32 pomoc ze środków Funduszu dla prowadzącego zakład pracy chronionej ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz zwrot kosztów, o których mowa w art. 32 pomoc ze środków Funduszu dla prowadzącego zakład pracy chronionej ust. 1 pkt 2 tej ustawy.
Podmiotom dokonującym zakupu produkcji lub usługi, z wyłączeniem handlu, odpowiednio wytworzonej lub świadczonej przez przedsiębiorstwo społeczne przysługuje obniżenie wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na zasadach określonych w art. 22 obniżenie wpłat na Fundusz ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
1.
Jednostka sektora finansów publicznych, udzielając zamówienia publicznego, do którego ze względu na jego wartość nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720), może zastrzec, że o udzielenie zamówienia publicznego mogą ubiegać się wyłącznie przedsiębiorstwa społeczne działające na podstawie ustawy lub właściwych przepisów państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z uwzględnieniem art. 44 zasady ponoszenia wydatków publicznych ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
2.
Informację o zastrzeżeniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się we wniosku o uruchomienie procedury udzielenia zamówienia publicznego oraz odpowiednich dokumentach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
1.
Wojewoda na wniosek, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia złożenia wniosku, wydaje przedsiębiorstwu społecznemu na podstawie wykazu, o którym mowa w art. 19 wykaz przedsiębiorstw społecznych i udostępnianie go ust. 1, oraz posiadanych informacji zaświadczenie o spełnianiu przez przedsiębiorstwo społeczne warunków, o których mowa w art. 361 warunki udzielania zamówień na niektóre usługi zdrowotne, społeczne oraz kulturalne ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, albo odmawia wydania zaświadczenia w przypadku niespełniania przez przedsiębiorstwo społeczne tych warunków.
2.
Wojewoda na wniosek zamawiającego, o którym mowa w art. 7 objaśnienie pojęć pkt 31 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, potwierdza w terminie określonym w ust. 1 aktualność wydanego zaświadczenia.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...