Ustawa o ekonomii społecznej

Stan prawny aktualny na dzień: 20.04.2024

Dz.U.2024.0.113 t.j. - Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej

Ustawa o ekonomii społecznej

DZIAŁ III Wsparcie rozwoju ekonomii społecznej przez organy administracji publicznej

Obserwuj akt

DZIAŁ III Wsparcie rozwoju ekonomii społecznej przez organy administracji publicznej

Rozdział 1 Przepisy ogólne

Art. 28. Sposoby wsparcia rozwoju ekonomii społecznej przez władze publiczne

1.

Rozwój ekonomii społecznej podlega wsparciu przez władze publiczne, w szczególności przez:

1)

koordynację działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej realizowanych przez organy administracji publicznej;

2)

pomoc w tworzeniu podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych;

3)

udzielanie podmiotom ekonomii społecznej i przedsiębiorstwom społecznym wsparcia w szczególności w zakresie:
a) zatrudnienia oraz reintegracji społecznej i zawodowej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym,
b) rozwijania potencjału podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych w zakresie realizacji usług społecznych,
c) rozwijania działalności gospodarczej, działalności odpłatnej pożytku publicznego i innej działalności odpłatnej oraz konkurencyjności.

2.

Działania, o których mowa w ust. 1, są realizowane w szczególności za pomocą:

1)

programu rozwoju na rzecz ekonomii społecznej oraz regionalnych programów rozwoju na rzecz ekonomii społecznej opracowywanych na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2023 r. poz. 1259 i 1273);

2)

resortowych programów wspierania ekonomii społecznej;

3)

usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;

4)

instrumentów wsparcia, o których mowa w art. 21 finansowanie ze środków Funduszu Pracy części wynagrodzenia odpowiadającej składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz części kosztów osobowych pracodawcy i art. 22 formy wsparcia udzielane przedsiębiorstwu społecznemu.

Art. 29. Usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej

1.

Usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej obejmują działania w zakresie:

1)

animacji lokalnej, polegającej na upowszechnianiu idei i zasad ekonomii społecznej, pobudzaniu aktywności społecznej w społecznościach lokalnych oraz inicjowaniu i rozwoju międzysektorowych partnerstw lokalnych;

2)

tworzenia podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz wspierania prowadzonej przez nie działalności, a także finansowania powstawania w nich miejsc pracy;

3)

wsparcia działań reintegracyjnych podejmowanych przez przedsiębiorstwo społeczne, w tym wsparcia w tworzeniu planów reintegracyjnych, o których mowa w art. 6 opracowywanie indywidualnego planu reintegracyjnego ust. 1, oraz finansowania tych działań;

4)

wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego;

5)

wzmacniania potencjału kadrowego, finansowego i innowacyjnego podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz udzielania im wsparcia biznesowego.

2.

Usługę wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, ośrodek wsparcia ekonomii społecznej realizuje we współpracy z podmiotami ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. c.

3.

Współpraca, o której mowa w ust. 2, polega w szczególności na realizacji przez podmioty ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. c, usług z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej, o których mowa w art. 3 centrum integracji społecznej ust. 1 i art. 18 klub integracji społecznej ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym.

Rozdział 2 Zasady i formy wspierania podmiotów ekonomii społecznej na poziomie krajowym

Art. 30. Koordynowanie działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego koordynuje działania na rzecz rozwoju ekonomii społecznej, w szczególności:

1)

opracowuje program rozwoju na rzecz ekonomii społecznej na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

2)

zapewnia realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej na poziomie krajowym;

3)

przyznaje akredytację podmiotom realizującym usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej;

4)

gromadzi dane z obszaru ekonomii społecznej, w tym opracowane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego;

5)

prowadzi działania z zakresu upowszechniania wiedzy o ekonomii społecznej.

Art. 31. Opracowywanie resortowych programów wspierania ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego

1.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może opracować resortowe programy wspierania ekonomii społecznej, skierowane do podmiotów ekonomii społecznej lub jednostek samorządu terytorialnego, oraz finansowo wspierać te programy.

1a.

Koszty obsługi programów, o których mowa w ust. 1, wynoszą do 2,5% środków przeznaczonych na realizację tych programów.

2.

W ramach programów, o których mowa w ust. 1, są finansowane działania wspierające:

1)

rozwój ekonomii społecznej;

2)

tworzenie i rozwój podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz wzmacnianie ich potencjału innowacyjnego i rozwojowego;

3)

zatrudnianie w przedsiębiorstwach społecznych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;

4)

reintegrację społeczną i zawodową osób zagrożonych wykluczeniem społecznym będących pracownikami przedsiębiorstw społecznych;

5)

nabywanie i podnoszenie kompetencji i kwalifikacji osób zatrudnionych w podmiotach ekonomii społecznej;

6)

budowanie wspólnych przedsięwzięć przedsiębiorstw społecznych, podmiotów ekonomii społecznej oraz przedsiębiorców na rzecz rozwoju potencjału podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz rozwoju lokalnego;

7)

realizację usług społecznych.

3.

Realizacja działań w ramach programów, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie naboru wniosków, o którym mowa w art. 33 ogłoszenie o naborze wniosków o realizację działań w ramach programów wspierania ekonomii społecznej skierowane do podmiotów ekonomii społecznej lub jednostek samorządu terytorialnego, lub trybie otwartego konkursu ofert.

4.

W przypadku realizacji działań w ramach programów, o których mowa w ust. 1, w trybie otwartego konkursu ofert przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie stosuje się odpowiednio.

5.

W przypadku podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. b i c, ofertę realizacji zadania publicznego, o której mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub wniosek o realizację działań w ramach programów, o których mowa w ust. 1, w trybie naboru wniosków składają jednostki tworzące te podmioty.

6.

Programy, o których mowa w ust. 1, mogą być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 pojęcie środków publicznych i dochodów publicznych ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 32. Wsparcie działalności gospodarczej podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych przez udzielenie im dotacji przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego

1.

W ramach programów, o których mowa w art. 31 opracowywanie resortowych programów wspierania ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego ust. 1, wsparciu może podlegać również działalność gospodarcza podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych przez udzielenie im dotacji przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

2.

Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane jako pomoc de minimis zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 zgodność z rynkiem wewnętrznym pomocy przyznawanej przez Państwo Członkowskie i art. 108 badanie systemów pomocy w Państwach Członkowskich Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.), a w przypadku gdy podmiot ekonomii społecznej wykonuje usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 360/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie stosowania art. 107 zgodność z rynkiem wewnętrznym pomocy przyznawanej przez Państwo Członkowskie i art. 108 badanie systemów pomocy w Państwach Członkowskich Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis przyznawanej przedsiębiorstwom wykonującym usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 114 z 26.04.2012, str. 8, z późn. zm.).

3.

Zaświadczenie potwierdzające, że udzielone wsparcie, o którym mowa w ust. 1, jest pomocą de minimis, wydaje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego na zasadach określonych w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 702).

Art. 33. Ogłoszenie o naborze wniosków o realizację działań w ramach programów wspierania ekonomii społecznej skierowane do podmiotów ekonomii społecznej lub jednostek samorządu terytorialnego

1.

Nabór wniosków o realizację działań w ramach programów, o których mowa w art. 31 opracowywanie resortowych programów wspierania ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego ust. 1, jest ogłaszany przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

2.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego udostępnia ogłoszenie o naborze wniosków na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej. Termin składania wniosków nie może być krótszy niż 14 dni od dnia udostępnienia ogłoszenia o naborze wniosków.

3.

Ogłoszenie o naborze wniosków obejmuje:

1)

rodzaj zadania w ramach działań, o których mowa w art. 31 opracowywanie resortowych programów wspierania ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego ust. 2;

2)

podmioty uprawnione do składania wniosków;

3)

wysokość środków przeznaczonych na realizację zadania;

4)

kryteria oceny wniosków;

5)

termin i warunki realizacji zadania;

6)

termin i miejsce składania wniosków;

7)

termin rozpatrzenia wniosków;

8)

informację o możliwości odwołania naboru wniosków przed upływem terminu na złożenie wniosków oraz możliwości przedłużenia terminu złożenia wniosków i terminu rozpatrzenia wniosków;

9)

dodatkowe warunki lub informacje dotyczące realizacji zadania.

4.

Wniosek zawiera:

1)

szczegółowy sposób realizacji zadania;

2)

termin i miejsce realizacji zadania;

3)

harmonogram działań w zakresie realizacji zadania;

4)

kalkulację przewidywanych kosztów realizacji zadania;

5)

inne informacje wynikające z dodatkowych warunków lub informacji, o których mowa w ust. 3 pkt 9.

5.

Podmiot ekonomii społecznej lub jednostka tworząca podmiot ekonomii społecznej dołączają do wniosku:

1)

oświadczenie osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu ekonomii społecznej lub jednostki tworzącej podmiot ekonomii społecznej składających wniosek, potwierdzające, że w przypadku tego podmiotu lub tej jednostki nie stwierdzono niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania środków publicznych;

2)

oświadczenie osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu ekonomii społecznej lub jednostki tworzącej podmiot ekonomii społecznej składających wniosek o nieukaraniu zakazem pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi oraz niekaralności za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

Art. 34. Powołanie zespołu do oceny wniosków o realizację działań w ramach programów

1.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego powołuje zespół do oceny wniosków o realizację działań w ramach programów, o których mowa w art. 31 opracowywanie resortowych programów wspierania ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego ust. 1, w skład którego wchodzą jego przedstawiciele oraz osoby wskazane przez podmioty ekonomii społecznej, z wyłączeniem osób wskazanych przez podmioty ekonomii społecznej biorące udział w naborze wniosków.

2.

Zespół, o którym mowa w ust. 1, może działać bez udziału osób wskazanych przez podmioty ekonomii społecznej, jeżeli:

1)

żaden podmiot ekonomii społecznej nie wskaże osób do składu zespołu lub

2)

żadna wskazana osoba nie weźmie udziału w pracach zespołu, lub

3)

wszystkie osoby powołane w skład zespołu podlegają wyłączeniu na podstawie ust. 1 lub 3.

3.

Do członków zespołu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803) dotyczące wyłączenia pracownika.

Art. 35. Udostępnianie listy podmiotów, których wnioski o realizację działań zostały zatwierdzone, wraz ze wskazaniem kwoty przyznanych środków

1.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego udostępnia listę podmiotów, których wnioski o realizację działań w ramach programów, o których mowa w art. 31 opracowywanie resortowych programów wspierania ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego ust. 1, zostały zatwierdzone, wraz ze wskazaniem kwoty przyznanych środków na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej.

2.

Podmiot biorący udział w naborze wniosków może żądać, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia wyników naboru, uzasadnienia zatwierdzenia albo odrzucenia wniosku.

3.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przekazuje środki finansowe podmiotom, których wnioski zostały zatwierdzone, na podstawie umowy o wsparcie działalności podmiotu ekonomii społecznej.

4.

W przypadku podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. b i c, umowę o wsparcie działalności podmiotu ekonomii społecznej zawiera jednostka tworząca ten podmiot.

5.

Umowa o wsparcie działalności podmiotów ekonomii społecznej określa:

1)

wysokość przyznanych środków oraz sposób ich przekazania;

2)

uprawnienia i obowiązki stron;

3)

zakres działań i okres ich realizacji;

4)

zasady i zakres dokumentowania podjętych działań;

5)

termin i sposób rozliczenia przyznanych środków;

6)

sposób kontroli i zakres monitorowania realizacji zadania;

7)

warunki i sposób zmiany oraz rozwiązania umowy;

8)

inne postanowienia wynikające z dodatkowych warunków lub informacji, o których mowa w art. 33 ogłoszenie o naborze wniosków o realizację działań w ramach programów wspierania ekonomii społecznej skierowane do podmiotów ekonomii społecznej lub jednostek samorządu terytorialnego ust. 3 pkt 9.

6.

Do środków przekazanych jednostkom samorządu terytorialnego w trybie naboru wniosków przepisy art 60–67 i art. 169 dotacje podlegające zwrotowi do budżetu państwa ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio, z tym że organem właściwym do umarzania, odraczania terminów lub rozkładania na raty spłat należności, a także wydawania decyzji o zwrocie w związku z wykorzystaniem środków niezgodnie z przeznaczeniem albo pobraniem ich nienależnie lub w nadmiernej wysokości jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

Art. 36. Akredytacja i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej

1.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przyznaje w drodze decyzji akredytację i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej podmiotom realizującym usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej.

2.

Akredytacja i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej są przyznawane na okres nieprzekraczający 2 lat.

3.

Akredytację i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej może uzyskać podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. a lub d–f, realizujący usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, działający samodzielnie lub w partnerstwie, jeżeli spełnia następujące warunki:

1)

nie posiada zaległości w opłacaniu podatków i składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne;

2)

członkowie organu zarządzającego tego podmiotu nie byli ukarani zakazem pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi oraz skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe.

4.

W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w ust. 3, działa w partnerstwie, warunki, o których mowa w ust. 3, spełnia również partner.

Art. 37. Ogłaszanie naboru wniosków o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej

1.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza nabór wniosków o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej. W ogłoszeniu o naborze wniosków określa się termin na ich złożenie, który nie może być krótszy niż 14 dni od dnia udostępnienia ogłoszenia o naborze wniosków.

2.

Wniosek podmiotu ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 5 lit. a lub d–f, o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej zawiera:

1)

dane dotyczące wnioskodawcy, a także partnera, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie:
a) nazwę i formę prawną,
b) adres siedziby oraz dane kontaktowe,
c) NIP, numer identyfikacyjny REGON i numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze,
d) planowany obszar działania;

2)

informacje o dotychczasowym doświadczeniu wnioskodawcy w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, a także doświadczeniu partnera w realizacji takich usług, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie;

3)

informacje dotyczące posiadanych zasobów rzeczowych i kadrowych przez wnioskodawcę, a także partnera, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie;

4)

planowany sposób realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej oraz planowane efekty działania ośrodka wsparcia ekonomii społecznej.

3.

Do wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej wnioskodawca dołącza:

1)

statut lub inny dokument o tym charakterze;

2)

umowę partnerską, jeżeli planuje realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie;

3)

projekt regulaminu organizacyjnego ośrodka wsparcia ekonomii społecznej;

4)

zatwierdzone sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy;

5)

opinię regionalnego ośrodka polityki społecznej właściwego ze względu na siedzibę wnioskodawcy o przebiegu dotychczasowej współpracy;

6)

zaświadczenie właściwego naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające, że wnioskodawca oraz partner, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie, nie zalegają z opłacaniem podatków, wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku;

7)

zaświadczenie właściwej terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych potwierdzające albo inny dokument potwierdzający, że wnioskodawca oraz partner, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie, nie zalegają z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku;

8)

oświadczenia członków organu zarządzającego wnioskodawcy oraz partnera, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie, że nie byli ukarani zakazem pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi oraz skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe.

Art. 38. Rozpatrywanie wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej

1.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, rozpatrując wniosek o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej, ocenia:

1)

możliwość realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;

2)

dotychczasowe doświadczenie w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;

3)

planowany sposób realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i kwalifikacje osób, z których udziałem będą realizowane te usługi;

4)

spełnienie warunków, o których mowa w art. 36 akredytacja i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej ust. 3.

2.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wydaje decyzję o odmowie przyznania akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej w przypadku:

1)

dokonania negatywnej oceny, o której mowa w ust. 1;

2)

złożenia wniosku po upływie terminu, o którym mowa w art. 37 ogłaszanie naboru wniosków o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej ust. 1.

Art. 39. Obowiązek informowania ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego o każdej zmianie mogącej mieć wpływ na ocenę

Ośrodek wsparcia ekonomii społecznej jest obowiązany do informowania ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego o każdej zmianie mogącej mieć wpływ na ocenę, o której mowa w art. 38 rozpatrywanie wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej ust. 1, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian.

Art. 40. Weryfikowanie sposobu realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej przez ośrodki wsparcia ekonomii społecznej

1.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego weryfikuje sposób realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej przez ośrodki wsparcia ekonomii społecznej oraz uzyskane efekty.

2.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w ramach weryfikacji, o której mowa w ust. 1, ma prawo:

1)

wezwać ośrodek wsparcia ekonomii społecznej do przekazania informacji niezbędnych do dokonania tej weryfikacji, a ośrodek wsparcia ekonomii społecznej jest obowiązany do ich przekazania we wskazanym terminie, nie krótszym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania do przekazania informacji;

2)

wystąpić do regionalnego ośrodka polityki społecznej o opinię o sposobie realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej przez ośrodek wsparcia ekonomii społecznej.

Art. 41. Wezwanie ośrodka wsparcia ekonomii społecznej do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub złożenia wyjaśnień

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wzywa ośrodek wsparcia ekonomii społecznej do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub złożenia wyjaśnień w terminie nie krótszym niż 30 dni od dnia otrzymania wezwania.

Art. 42. Decyzja o utracie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wydaje decyzję o utracie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej w przypadku:

1)

stwierdzenia braku możliwości prawidłowej realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;

2)

niespełniania warunków, o których mowa w art. 36 akredytacja i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej ust. 3;

3)

nieprzekazania informacji, o których mowa w art. 40 weryfikowanie sposobu realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej przez ośrodki wsparcia ekonomii społecznej ust. 2 pkt 1;

4)

bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w art. 41 wezwanie ośrodka wsparcia ekonomii społecznej do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub złożenia wyjaśnień;

5)

złożenia przez ośrodek wsparcia ekonomii społecznej wniosku o wydanie tej decyzji.

Art. 43. Wykaz akredytowanych ośrodków wsparcia ekonomii społecznej i udostępnianie go

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego prowadzi wykaz akredytowanych ośrodków wsparcia ekonomii społecznej i udostępnia go na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej.

Art. 44. Zawartość wykazu akredytowanych ośrodków wsparcia ekonomii społecznej

Wykaz, o którym mowa w art. 43 wykaz akredytowanych ośrodków wsparcia ekonomii społecznej i udostępnianie go, w odniesieniu do każdego ośrodka zawiera:

1)

nazwę ośrodka wsparcia ekonomii społecznej i podmiotów go tworzących;

2)

adres siedziby ośrodka wsparcia ekonomii społecznej i obszar jego działania;

3)

okres, na jaki przyznano akredytację i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej;

4)

dane kontaktowe ośrodka wsparcia ekonomii społecznej.

Art. 45. Rozporządzenie określające szczegółowy tryb oceny oraz wzór wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb oceny, o której mowa w art. 38 rozpatrywanie wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej ust. 1, oraz wzór wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej, mając na względzie konieczność oceny doświadczenia wnioskodawcy w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i możliwości prawidłowej realizacji tych usług przez wnioskodawcę, a także konieczność zapewnienia przejrzystości danych zamieszczanych we wniosku.

Art. 46. Koszty związane z działaniami ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego pokrywane z budżetu państwa

Koszty związane z działaniami ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, o których mowa w art 36–38 oraz art 40–43, są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest ten minister, oraz mogą być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 pojęcie środków publicznych i dochodów publicznych ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 47. Krajowy Komitet Rozwoju Ekonomii Społecznej

1.

Przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego działa Krajowy Komitet Rozwoju Ekonomii Społecznej, zwany dalej „Krajowym Komitetem”, który jest jego organem opiniodawczo-doradczym.

2.

Do zadań Krajowego Komitetu należy:

1)

przedstawianie opinii o programie rozwoju na rzecz ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 30 koordynowanie działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego pkt 1, oraz projektach aktów prawnych i innych dokumentach związanych z funkcjonowaniem podmiotów ekonomii społecznej, a także funkcjonowaniu ustawy;

2)

opracowywanie propozycji działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej o charakterze innowacyjnym;

3)

przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego okresowych informacji o swojej działalności.

3.

Termin przedstawienia opinii przez Krajowy Komitet wynosi 30 dni od dnia doręczenia programu rozwoju na rzecz ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 30 koordynowanie działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego pkt 1, projektu aktu prawnego lub innego dokumentu związanego z funkcjonowaniem podmiotów ekonomii społecznej. Nieprzedstawienie opinii w terminie oznacza rezygnację z prawa do jej wyrażenia.

Art. 48. Powoływanie i odwoływanie członków Komitetu

1.

Krajowy Komitet składa się z co najmniej 15 członków, będących przedstawicielami:

1)

organów administracji rządowej i jednostek im podległych lub przez nie nadzorowanych;

2)

Przewodniczącego Komitetu do spraw Pożytku Publicznego;

3)

jednostek samorządu terytorialnego;

4)

podmiotów ekonomii społecznej;

5)

związków spółdzielczych;

6)

Krajowej Rady Spółdzielczej;

7)

związków zawodowych;

8)

organizacji pracodawców;

9)

Banku Gospodarstwa Krajowego;

10)

instytutów badawczych;

11)

uczelni.

2.

Członków Krajowego Komitetu powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, z tym że powołanie członków Krajowego Komitetu będących przedstawicielami:

1)

podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 5–11, następuje spośród osób zgłoszonych przez te podmioty;

2)

jednostek samorządu terytorialnego następuje spośród osób zgłoszonych przez organizacje jednostek samorządu terytorialnego tworzące stronę samorządową w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;

3)

podmiotów ekonomii społecznej następuje spośród osób, z których każda ma poparcie co najmniej 10 podmiotów ekonomii społecznej.

3.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego odwołuje członka Krajowego Komitetu:

1)

na jego wniosek;

2)

na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1, reprezentowanego przez odwoływanego członka;

3)

w przypadku skazania członka Krajowego Komitetu prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo;

4)

w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na trzech kolejnych posiedzeniach Krajowego Komitetu;

5)

w innych uzasadnionych przypadkach.

Art. 49. Zwoływanie posiedzeń Krajowego Komitetu

1.

Posiedzenia Krajowego Komitetu są zwoływane przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

2.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może zapraszać do uczestnictwa w posiedzeniach Krajowego Komitetu ekspertów oraz przedstawicieli organów administracji publicznej i podmiotów ekonomii społecznej niemających przedstawicieli w Krajowym Komitecie.

Art. 50. Kadencja Krajowego Komitetu

Kadencja Krajowego Komitetu trwa 3 lata.

Art. 51. Koszty funkcjonowania Krajowego Komitetu, związane z obsługą administracyjno-biurową oraz uczestnictwem w jego posiedzeniach ekspertów, członków i osób niebędących jego członkami

1.

Koszty funkcjonowania Krajowego Komitetu, związane z obsługą administracyjno-biurową oraz uczestnictwem w jego posiedzeniach ekspertów, członków i osób niebędących jego członkami, pokrywa się z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

2.

Koszty, o których mowa w ust. 1, mogą być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 pojęcie środków publicznych i dochodów publicznych ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

3.

Za udział w pracach Krajowego Komitetu ekspertom, członkom Krajowego Komitetu, o których mowa w art. 48 powoływanie i odwoływanie członków Komitetu ust. 1 pkt 4, oraz osobom niebędącym jego członkami przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77⁵ należności z tytułu podróży służbowej § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).

Art. 52. Obsługa administracyjno-biurowa Krajowego Komitetu

Obsługę administracyjno-biurową Krajowego Komitetu zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

Art. 53. Rozporządzenie określające tryb zgłaszania kandydatów na członków Krajowego Komitetu oraz organizację i tryb działania Krajowego Komitetu

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, tryb zgłaszania kandydatów na członków Krajowego Komitetu oraz organizację i tryb działania Krajowego Komitetu, mając na względzie sprawne funkcjonowanie Krajowego Komitetu i wypełnianie przez niego obowiązków wynikających z ustawy oraz konieczność zapewnienia efektywnego dialogu na rzecz rozwoju ekonomii społecznej.

Rozdział 3 Zasady i formy wspierania podmiotów ekonomii społecznej na poziomie regionalnym

Art. 54. Koordynowanie w województwie działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej przez samorząd województwa

1.

Samorząd województwa koordynuje w województwie działania na rzecz rozwoju ekonomii społecznej, w szczególności:

1)

opracowuje regionalny program rozwoju na rzecz ekonomii społecznej na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, zgodny ze strategią rozwoju województwa w zakresie polityki społecznej;

2)

opracowuje i konsultuje z podmiotami ekonomii społecznej zakres interwencji w obszarze ekonomii społecznej w programach oraz innych dokumentach, w szczególności służących realizacji umowy partnerstwa, o której mowa w art. 5 katalog pojęć ustawowych pkt 9a ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;

3)

wspiera tworzenie wspólnych przedsięwzięć podmiotów ekonomii społecznej w celu zwiększenia ich potencjału oraz wspólnej realizacji usług społecznych;

4)

upowszechnia wiedzę o ekonomii społecznej na poziomie regionalnym.

2.

Działania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane przy pomocy regionalnego ośrodka polityki społecznej.

Art. 55. Regionalny Komitet Rozwoju Ekonomii Społecznej

1.

Na terenie województwa działa Regionalny Komitet Rozwoju Ekonomii Społecznej, zwany dalej „Regionalnym Komitetem”.

2.

Do zadań Regionalnego Komitetu należy:

1)

przedstawianie opinii o regionalnym programie rozwoju na rzecz ekonomii społecznej oraz projektach uchwał organów samorządu województwa dotyczących funkcjonowania podmiotów ekonomii społecznej;

2)

zapoznawanie się z efektami realizacji regionalnego programu rozwoju na rzecz ekonomii społecznej oraz przedstawianie opinii w tym zakresie.

Art. 56. Kadencja Regionalnego Komitetu

Kadencja Regionalnego Komitetu trwa 3 lata.

Art. 57. Skład Regionalnego Komitetu

1.

Regionalny Komitet składa się z przedstawicieli:

1)

marszałka województwa;

2)

wojewody;

3)

jednostek samorządu terytorialnego;

4)

podmiotów ekonomii społecznej;

5)

wojewódzkiej rady działalności pożytku publicznego;

6)

związków spółdzielczych;

7)

instytutów badawczych;

8)

uczelni;

9)

związków zawodowych;

10)

organizacji pracodawców.

2.

Członków Regionalnego Komitetu powołuje i odwołuje marszałek województwa.

3.

Marszałek województwa odwołuje członka Regionalnego Komitetu:

1)

na jego wniosek;

2)

na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1, reprezentowanego przez odwoływanego członka;

3)

w przypadku skazania członka Regionalnego Komitetu prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo;

4)

w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na trzech kolejnych posiedzeniach Regionalnego Komitetu;

5)

w innych uzasadnionych przypadkach.

4.

Zarząd województwa określi, w drodze uchwały, organizację, koszty funkcjonowania oraz tryb powołania członków i działania Regionalnego Komitetu.

Art. 58. Pokrywanie kosztów funkcjonowania Regionalnego Komitetu związanych z obsługą administracyjno-biurową oraz uczestnictwem w jego posiedzeniach członków i osób niebędących jego członkami przez samorząd województwa

1.

Koszty funkcjonowania Regionalnego Komitetu związane z obsługą administracyjno-biurową oraz uczestnictwem w jego posiedzeniach członków i osób niebędących jego członkami pokrywa się z budżetu samorządu województwa.

2.

Koszty, o których mowa w ust. 1, mogą być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 pojęcie środków publicznych i dochodów publicznych ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 59. Zapewnianie realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej

1.

Samorząd województwa zapewnia realizację usług, o których mowa w art. 29 usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej.

2.

Samorząd województwa samodzielnie realizuje usługi, o których mowa w art. 29 usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, lub zleca ich realizację akredytowanemu ośrodkowi wsparcia ekonomii społecznej w trybie otwartego konkursu ofert, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub stosując przepisy ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818) lub ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027 (Dz. U. poz. 1079).

3.

Zadanie, o którym mowa w ust. 1, jest finansowane ze środków budżetu samorządu województwa oraz może być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 pojęcie środków publicznych i dochodów publicznych ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

4.

Samorząd województwa określa w regionalnym programie rozwoju na rzecz ekonomii społecznej sposób realizacji usług, o których mowa w art. 29 usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, mając na względzie potrzebę zapewnienia na terenie całego województwa równego dostępu do tych usług.