1.
Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi budynku są:
1)
identyfikator budynku;
2)
numeryczny opis konturu budynku określony zgodnie z zasadami przewidzianymi dla wyznaczenia powierzchni zabudowy budynku;
3)
rodzaj budynku według Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 40 standardowe klasyfikacje i nomenklatury ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej;
4)
liczba kondygnacji nadziemnych;
5)
liczba kondygnacji podziemnych;
6)
pole powierzchni zabudowy;
7)
łączne pole powierzchni użytkowej:
a) lokali stanowiących odrębne nieruchomości,
b) lokali niewyodrębnionych,
c) pomieszczeń przynależnych do lokali;
a) lokali stanowiących odrębne nieruchomości,
b) lokali niewyodrębnionych,
c) pomieszczeń przynależnych do lokali;
8)
identyfikator działki ewidencyjnej, na której budynek jest położony, a w przypadku gdy budynek jest położony na kilku działkach ewidencyjnych – identyfikatory wszystkich działek ewidencyjnych, na których budynek jest położony;
9)
oznaczenie dokumentów potwierdzających własność, o ile budynek stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności;
10)
numer księgi wieczystej, o ile budynek stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności;
11)
adres budynku, jeżeli został określony;
12)
oznaczenie jednostki rejestrowej budynków, do której należy budynek, o ile stanowi on odrębny od gruntu przedmiot własności.
2.
Pole powierzchni zabudowy oblicza się na podstawie prostokątnego rzutu na płaszczyznę poziomą zewnętrznych płaszczyzn ścian zewnętrznych kondygnacji przyziemnej budynku, a w budynkach posadowionych na filarach na podstawie rzutu zewnętrznych płaszczyzn ścian zewnętrznych kondygnacji opartej na tych filarach.
3.
W przypadku budynków posiadających tylko kondygnacje podziemne pole powierzchni zabudowy oblicza się na podstawie prostokątnego rzutu na płaszczyznę poziomą zewnętrznych krawędzi tego budynku.
