Filtr: Szukaj: Art./§ Wyłącz reklamy, przeglądaj orzecznictwo - SPRAWDŹ LEXLEGE PRO

Ustawa o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego

Stan prawny aktualny na dzień: 20.04.2024

Dz.U.2023.0.2098 t.j. - Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego

Rozdział 5. Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego

Obserwuj akt

Rozdział 5. Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego

Art. 74. Prawo do uposażenia

Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe.

Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje jedno uposażenie i inne świadczenia pieniężne określone w ustawie.

Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.

Wielokrotność, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW.

Art. 75. Składniki uposażenia

Uposażenie funkcjonariusza składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia.

Art. 76. Rozporządzenia w sprawie grup zaszeregowania i stawek uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, grupy zaszeregowania i stawki uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy w tych grupach oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat.

Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno umożliwić zróżnicowanie grup uposażenia w zależności od stanowiska, zakresu wykonywanych zadań służbowych, ponoszonej odpowiedzialności i wymaganych kwalifikacji. Uwzględniając powyższe uwarunkowania, rozporządzenie może określać jedną grupę lub kilka grup uposażenia na stanowiskach służbowych w grupie zaszeregowania. W przypadku wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat, rozporządzenie powinno określać okresy pełnienia służby, od których jest uzależniona wysokość dodatku, a także szczegółowe warunki i tryb ich przyznawania, zawieszania, obniżania i wstrzymywania.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, zasady i tryb zaliczania okresów służby, pracy i innych okresów do wysługi lat, uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, uwzględniając okresy innej służby traktowane jako równorzędne ze służbą w SKW lub SWW, okresy zatrudnienia i inne okresy, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, stanowiące informacje niejawne stanowiska służbowe i stopnie etatowe, zaszeregowanie tych stanowisk do grup uposażenia i przypisanych im stopni etatowych.

Art. 77. Uposażenie funkcjonariusza przeniesionego do dyspozycji Szefa SKW lub Szefa SWW

Funkcjonariusz przeniesiony na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska, ust. 1 do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne świadczenia pieniężne należne na stanowisku zajmowanym bezpośrednio przed przeniesieniem do dyspozycji właściwego Szefa, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na ich wysokość.

Art. 78. Uposażenie funkcjonariusza przeniesionego na niższe stanowisko służbowe

Funkcjonariusz przeniesiony na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego zachowuje prawo do kwoty uposażenia pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku do czasu uzyskania wyższej kwoty uposażenia według stanowiska służbowego.

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, mogą zezwolić na zachowanie przez funkcjonariusza przeniesionego na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego prawa do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku, z jednoczesnym zachowaniem stopnia związanego z tym stanowiskiem.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariusza przeniesionego na niższe stanowisko służbowe na podstawie art. 16 przeniesienie na niższe stanowisko służbowe, ust. 1 lub ust. 2 pkt 2 i 3 oraz funkcjonariusza przeniesionego na własną prośbę.

Art. 79. Dodatki do uposażenia funkcjonariuszy

Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia:

dodatek za stopień;

dodatek służbowy;

dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby.

Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w stawkach miesięcznych.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wysokość dodatków, o których mowa w ust. 1, zasady ich przyznawania i obniżania, sposób ich wypłaty oraz rodzaje dodatków uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby.

Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, określając wysokość dodatków do uposażenia, powinno uwzględniać charakter i zakres wykonywanych czynności, pracochłonność i stopień wykorzystywania czasu pozasłużbowego niezbędnego przy ich wykonywaniu, a także kwalifikacje niezbędne przy wykonywaniu tych czynności.

Art. 80. Płatność uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia

Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym są płatne miesięcznie z góry. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, mogą określić, w drodze zarządzeń, które dodatki o charakterze stałym są płatne z dołu.

Art. 81. Zmiana uposażenia

Zmiana uposażenia następuje z dniem zaistnienia okoliczności uzasadniających tę zmianę.

Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana uposażenia nastąpiła w ciągu miesiąca, uposażenie na czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień, gdy przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

Prawo do uposażenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub zaistniały inne okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa.

Art. 82. Przedawnienie roszczeń z tytułu prawa do uposażenia i świadczeń oraz należności pieniężnych

Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami.

Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa:

każda czynność przed odpowiednio Szefem SKW albo Szefem SWW lub kierownikiem jednostki organizacyjnej odpowiednio SKW albo SWW, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia;

uznanie roszczenia.

Art. 83. świadczenia pieniężne funkcjonariusza

Funkcjonariuszowi przysługują następujące świadczenia pieniężne:

zasiłek na zagospodarowanie;

nagrody oraz zapomogi;

nagrody jubileuszowe;

należności za podróże służbowe i przeniesienia;

świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby.

1a.

Funkcjonariuszowi realizującemu zadania, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, przysługuje świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 tej ustawy.

1b.

Funkcjonariuszowi przysługuje świadczenie motywacyjne.

1c.

Funkcjonariuszowi przysługuje świadczenie za długoletnią służbę.

W razie śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny przysługują:

zasiłek pogrzebowy;

odprawa pośmiertna.

Art. 83a. świadczenie teleinformatyczne

Do ustalenia wysokości świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa,
stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych
zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, jest przyznawane na czas
wykonywania zadań, o których mowa w art. 5 postępowanie kwalifikacyjne przy przyjęciu do służby w SKW albo SWW tej ustawy.

Świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, nie stanowi dodatku do uposażenia, o którym mowa w art. 79 dodatki do uposażenia funkcjonariuszy, i nie wlicza się go do uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, o którym mowa w art. 85 nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi ust. 1a.

Świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, jest przyznawane na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej zadania określone w art. 5 tej ustawy.

Szef SKW albo Szef SWW wydaje rozkaz personalny w formie decyzji administracyjnej w przedmiocie przyznania świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa.

Świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, nie przyznaje się funkcjonariuszowi:

przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne do czasu prawomocnego zakończenia tego postępowania;

ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;

tymczasowo aresztowanemu;

skazanemu prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub
w stosunku do którego postępowanie karne zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia.

Jeżeli po przyznaniu świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, funkcjonariusz przestanie realizować zadania, o których mowa w art. 5 postępowanie kwalifikacyjne przy przyjęciu do służby w SKW albo SWW tej ustawy, albo wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 6, Szef SKW albo Szef SWW niezwłocznie wydaje rozkaz personalny w formie decyzji administracyjnej w przedmiocie cofnięcia świadczenia teleinformatycznego.

Wysokość świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, za dany miesiąc obniża się o 1/30 część świadczenia teleinformatycznego za każdy dzień niewykonywania przez funkcjonariusza obowiązków, o których mowa w art. 5 tej ustawy, z powodu:

korzystania z urlopu bezpłatnego;

przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych wymienionych w art. 101 zawieszenie wypłaty uposażenia ust. 1–3, za które funkcjonariusz nie zachował prawa do uposażenia;

zawieszenia w czynnościach służbowych;

zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w art. 96b uposażenie funkcjonariusza w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim ust. 2 pkt 1 i 3–5;

innej nieobecności trwającej co najmniej jeden miesiąc, z wyłączeniem urlopu wypoczynkowego i urlopów, o których mowa w art. 57 płatny urlop dodatkowy i art. 59a coroczny dodatkowy płatny urlop wypoczynkowy, proporcjonalnie do tego okresu.

Prawo do świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub zaistniały okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa.

Art. 83b. świadczenie motywacyjne

Funkcjonariuszowi przyznaje się świadczenie motywacyjne po osiągnięciu:

25 lat służby, ale nie więcej niż 28 lat i 6 miesięcy – w wysokości 1500 zł miesięcznie albo

28 lat i 6 miesięcy służby – w wysokości 2500 zł miesięcznie.

Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy:

służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego;

służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służbie Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Celnej, Służbie Celno-Skarbowej i Służbie Więziennej;

traktowane jako równorzędne ze służbą, o której mowa w pkt 1 i 2, wymienione w art. 13 okresy służby funkcjonariuszy w innych formacjach ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2023 r. poz. 1280 i 1429).

Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, wydają nie później niż w terminie 30 dni po osiągnięciu przez funkcjonariusza stażu służby, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2.

Przed wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia motywacyjnego funkcjonariusz podlega opiniowaniu służbowemu na zasadach, o których mowa w art. 12 okresowe opiniowanie służbowe, jeżeli od dnia wydania ostatniej opinii o tym funkcjonariuszu upłynęły co najmniej 3 miesiące.

Minister Obrony Narodowej przyznaje świadczenie motywacyjne Szefowi SKW i jego zastępcom oraz Szefowi SWW i jego zastępcom.

Świadczenia motywacyjnego nie przyznaje się funkcjonariuszowi:

który podczas ostatniego opiniowania służbowego otrzymał jedną z opinii służbowych, o których mowa w art. 16 przeniesienie na niższe stanowisko służbowe ust. 2 pkt 2 albo 3 albo art. 19 zwolnienie ze służby ust. 1 pkt 2 albo ust. 2 pkt 1 – przez okres jednego roku od dnia wydania ostatecznej opinii służbowej;

przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe lub postępowanie dyscyplinarne – do czasu prawomocnego zakończenia tego postępowania;

ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;

skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do którego postępowanie karne zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

Jeżeli po przyznaniu świadczenia motywacyjnego wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 6, niezwłocznie wydaje się decyzję stwierdzającą ustanie prawa do wypłaty tego świadczenia.

Od decyzji o odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego oraz od decyzji stwierdzającej ustanie prawa do wypłaty świadczenia motywacyjnego wydanej przez Ministra Obrony Narodowej, Szefa SKW lub Szefa SWW funkcjonariuszowi przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.

Świadczenia motywacyjnego nie wypłaca się za okres:

korzystania z urlopu bezpłatnego,

przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariusz nie zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 101 zawieszenie wypłaty uposażenia ust. 1–3,

zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania,

zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w art. 96b uposażenie funkcjonariusza w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim ust. 2 pkt 1 i 3–5,

innej nieobecności trwającej co najmniej jeden miesiąc
– proporcjonalnie do tego okresu.

10.

Świadczenie motywacyjne wypłaca się w każdym kolejnym miesiącu kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano decyzję o przyznaniu świadczenia motywacyjnego.

11.

Świadczenie motywacyjne płatne jest z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który świadczenie motywacyjne przysługuje.

12.

Prawo do wypłaty świadczenia motywacyjnego ustaje w miesiącu, w którym decyzja, o której mowa w ust. 7, stała się ostateczna lub nastąpiło rozwiązanie stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby, z jego śmiercią lub zaginięciem. Świadczenia motywacyjnego za ten miesiąc nie wypłaca się.

Art. 83c. świadczenie za długoletnią służbę

Funkcjonariuszowi przysługuje świadczenie za długoletnią służbę w wysokości 5% należnego uposażenia zasadniczego po osiągnięciu 15 lat służby.

Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, zwiększa się o kwotę 1% należnego uposażenia zasadniczego za każdy kolejny rozpoczęty rok służby, nie więcej jednak niż do wysokości 15% po 25 latach służby, a prawo do niego wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub zaistniały inne okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa.

Do świadczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 80 płatność uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia oraz art. 83b świadczenie motywacyjne ust. 2.

Art. 84. Zasiłek na zagospodarowanie

Funkcjonariuszowi w związku z mianowaniem na stałe przysługuje zasiłek na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi w dniu mianowania na stałe.

Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w SKW albo w SWW po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek.

Art. 85. Nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi

Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.

1a.

Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.

1b.

Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi wypłaca się uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej członkom rodziny po tym funkcjonariuszu.

1c.

Nagrodę roczną wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który nagroda przysługuje, z wyjątkiem nagrody rocznej przysługującej funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby oraz nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, które wypłaca się, odpowiednio, w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

1d.

Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymanego w okresie:

zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1e.

Nagrodę roczną obniża się, nie więcej niż o 50% jej wysokości określonej w ust. 1a, w przypadkach:

warunkowego umorzenia postępowania karnego prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi albo odstąpienia
przez sąd od wymierzenia kary;

wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego.

1f.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1e, przy ustalaniu wysokości nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej SKW lub SWW uwzględnia charakter popełnionego przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki w służbie.

1g.

Nagroda roczna nie przysługuje w przypadkach:

skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1h.

Obniżenie lub nieprzyznanie nagrody rocznej następuje za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.

1i.

Jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu tego postępowania.

1j.

Nagrodę roczną przyznaje:

funkcjonariuszowi SKW – kierownik jednostki organizacyjnej SKW właściwy ze względu na miejsce pełnienia służby przez funkcjonariusza;

funkcjonariuszowi SWW – Szef SWW;

zastępcom Szefa SKW, kierownikom jednostek organizacyjnych SKW oraz ich zastępcom – Szef SKW;

Szefowi SKW oraz Szefowi SWW – Minister Obrony Narodowej.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.

Art. 86. Nagrody jubileuszowe

Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości:

po 20 latach służby - 75 %,

po 25 latach służby - 100 %,

po 30 latach służby - 150 %,

po 35 latach służby - 200 %,

po 40 latach służby - 300 %
- miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasady jej obliczania i wypłacania, uwzględniając sposób dokumentowania okresów, od których zależy nabycie prawa do tej nagrody.

Art. 87. Rozporządzenia w sprawie świadczeń funkcjonariuszy w razie przeniesienia, delegowania lub podróży służbowej

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, rodzaje świadczeń przysługujących funkcjonariuszom w razie przeniesienia lub delegowania do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości albo podróży służbowej poza stałe miejsce pełnienia służby. Rozporządzenia powinny określić rodzaje, wysokość i warunki przyznawania świadczeń, a także sposób ich wypłaty.

Art. 88. Należności pieniężne funkcjonariusza zwolnionego ze służby

Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska ust. 3, art. 16 przeniesienie na niższe stanowisko służbowe ust. 4 i art. 19 zwolnienie ze służby ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1 i 4-7 oraz ust. 3 otrzymuje:

odprawę;

ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe, z wyjątkiem urlopu, o którym mowa w art. 59a coroczny dodatkowy płatny urlop wypoczynkowy ust. 1;

zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w danym roku przejazd, ze środków Służby;

zwrot kosztów przejazdu do obranego miejsca zamieszkania dla siebie, małżonka oraz dzieci pozostających na jego utrzymaniu oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego według zasad obowiązujących przy przeniesieniach służbowych;

niewykorzystane w danym roku świadczenia pieniężne przysługujące stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 49 prawo przejazdu na koszt SKW i SWW lub równoważnik pieniężny ust. 4.

Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 19 zwolnienie ze służby ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 otrzymuje 50% odprawy oraz ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 19 zwolnienie ze służby ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2 i 8 otrzymuje ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Art. 89. Szczególna odprawa funkcjonariusza zwolnionego ze służby

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, lub upoważnieni przez nich przełożeni mogą w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie przyznać, z uwagi na uzasadnione potrzeby rodziny funkcjonariusza, odprawę w wysokości nieprzekraczającej 50 % w razie zwolnienia go ze służby na podstawie art. 19 zwolnienie ze służby, ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 2.

Art. 90. Odprawa funkcjonariusza zwolnionego ze służby

Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej równa się wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska, ust. 1. Odprawa ulega zwiększeniu o 20 % uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok.

Przy ustalaniu wysokości odprawy uwzględnia się również okresy nieprzerwanej zawodowej służby wojskowej, jeżeli w ciągu 90 dni po zwolnieniu z tej służby żołnierz został przyjęty do służby w SKW albo w SWW i nie otrzymał odprawy z tytułu poprzednio pełnionej służby.

Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia służby w SKW albo SWW po zwolnieniu ze służby w innych służbach, w których przysługują świadczenia tego rodzaju.

Do okresu nieprzerwanej służby w rozumieniu ust. 1-3 nie zalicza się okresów odbywania kary pozbawienia wolności oraz tymczasowego aresztowania, chyba że funkcjonariusz został uniewinniony lub postępowanie karne zostało umorzone.

Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej równa się wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa SKW albo Szefa SWW, na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska, ust. 1.

Art. 91. Odprawa pośmiertna

W razie śmierci funkcjonariusza pozostałej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, oraz świadczenia określone w art. 88 należności pieniężne funkcjonariusza zwolnionego ze służby ust. 1 pkt 2-4.

Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjonariuszy.

Art. 92. Roczne świadczenie pieniężne funkcjonariusza zwolnionego ze służby

Funkcjonariuszowi w służbie stałej, zwolnionemu ze służby na podstawie art. 19 zwolnienie ze służby, ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 5, wypłaca się co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu zasadniczemu wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW na podstawie art. 13 odwołanie z zajmowanego stanowiska, ust. 1.

Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń.

Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 19 zwolnienie ze służby, ust. 2 pkt 6 lub 7, który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy, chyba że wcześniej właściwa komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej.

Art. 93. Negatywne przesłanki prawa do odprawy

Odprawa, o której mowa w art. 88 należności pieniężne funkcjonariusza zwolnionego ze służby, ust. 1 pkt 1, oraz świadczenia określone w art. 92 roczne świadczenie pieniężne funkcjonariusza zwolnionego ze służby, nie przysługują funkcjonariuszowi, który bezpośrednio po zwolnieniu ze służby został przyjęty do zawodowej służby wojskowej lub do innej służby, w której przysługuje prawo do takich świadczeń.

Art. 94. Zasiłek pogrzebowy w razie śmierci funkcjonariusza

W razie śmierci funkcjonariusza, niezależnie od odprawy pośmiertnej, o której mowa w art. 91 odprawa pośmiertna, ust. 1, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:

000 zł, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice;

2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.

Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków odpowiednio SKW albo SWW. Szef SKW albo Szef SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego wskutek choroby pozostającej w związku ze służbą.

W przypadku pokrycia kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków odpowiednio SKW albo SWW małżonkowi funkcjonariusza, a w razie jego braku kolejno jednej z osób wymienionych w ust. 1 pkt 1, przysługuje połowa określonego tam zasiłku pogrzebowego.

Art. 94a. Zasiłek pogrzebowy w razie śmierci funkcjonariusza po zwolnieniu ze służby

Przepisy art. 94 zasiłek pogrzebowy w razie śmierci funkcjonariusza, stosuje się odpowiednio w razie śmierci funkcjonariusza, po zwolnieniu ze służby, w następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą.

Art. 95. Zasiłek pogrzebowy w razie śmierci członka rodziny funkcjonariusza

W razie śmierci członka rodziny funkcjonariuszowi przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:

000 zł - jeżeli koszty pogrzebu ponosi funkcjonariusz;

2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1 -jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.

W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz otrzymuje 80% uposażenia.

Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony od zajęć służbowych z powodu:

choroby funkcjonariusza, w tym niemożności wykonywania zajęć służbowych z przyczyn określonych w art. 6 niemożność wykonywania pracy jako niezdolność do pracy ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 1732, 2140 i 2476 oraz z 2023 r. poz. 641);

oddawania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi;

konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym lub małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia;

konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny; za członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, rodzica dziecka funkcjonariusza, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawowania nad nimi opieki;

konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia, w przypadku:
a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, a także w przypadku choroby niani, z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą, o której mowa w art. 50 pojęcie niani i umowa uaktywniająca ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2023 r. poz. 204 i 1429), lub dziennego opiekuna, sprawujących opiekę nad dzieckiem,
b) porodu lub choroby małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad dzieckiem,
c) pobytu małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.

Zwolnienie od zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, przysługuje przez okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4 – przez okres nie dłuższy niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy te łącznie nie mogą przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.

Przepis ust. 3 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki.

Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony od zajęć służbowych z powodu:

wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,

choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,

wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby,

choroby przypadającej w czasie ciąży,

poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,

oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi lub z powodu badania lekarskiego dawców krwi,

przebywania na obserwacji w podmiocie leczniczym w wyniku skierowania przez komisję lekarską,

stwierdzenia zakażenia lub zachorowania na chorobę, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, przy czym stwierdzone zakażenie lub zachorowanie powstało w związku z wykonywaniem zadań służbowych w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii z powodu tej choroby
– zachowuje on prawo do 100% uposażenia.

Prawo do 100% uposażenia przysługuje również wtedy, gdy funkcjonariusz został zwolniony od zajęć służbowych:

podczas wykonywania zadań poza granicami państwa w państwach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 44a delegacja ustawowa;

w wyniku popełnienia przez inną osobę umyślnego czynu zabronionego w związku z wykonywaniem przez funkcjonariusza czynności służbowych, stwierdzonego orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ;

na skutek czynów o charakterze bohaterskim dokonanych w szczególnie niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub zdrowia, w obronie prawa, nienaruszalności granic państwowych, życia, mienia lub bezpieczeństwa obywateli;

na skutek podlegania obowiązkowej kwarantannie, izolacji lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, jeżeli podleganie tej kwarantannie lub izolacji powstało w związku z wykonywaniem zadań służbowych w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii z powodu tej choroby.

6a.

Wykonywanie zadań służbowych, o których mowa w ust. 5 pkt 8 i ust. 6 pkt 4, stwierdza pisemnie przełożony właściwy w sprawach osobowych lub upoważniona przez niego osoba.

Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa w ust. 6 pkt 3, stwierdza, w drodze decyzji, przełożony funkcjonariusza.

Od decyzji, o której mowa w ust. 7, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego.