ITPP1/443-1068/10/TS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 30 listopada 2010 r. oraz 20 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży brykietu i pellet produkowanych ze słomy, siana, trocin oraz pozostałych roślin energetycznych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 3 listopada 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży brykietu i pellet produkowanych ze słomy, siana, trocin oraz pozostałych roślin energetycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem brykietu i pelletu opałowego. Surowcem do produkcji tych wyrobów jest m.in.: słoma i siano zakupione od rolników indywidualnych oraz rośliny energetyczne, takie jak:

pszenica, żyto, jęczmień, owies, pszenżyto, mieszanki zbożowe,

kukurydza, ziemniaki, buraki cukrowe, rzepak i rzepik,

proso, gryka, len oleisty, lnicznik siewny, szarłat, groch, gorczyca biała,

wierzba, róża wielokwiatowa, ślazowiec pensylwański, miskant olbrzymi, topinambur, spartina preriowa, trawy,

mozga trzcinowata, rdest sachaliński, robinia akacjowa, olszyna, topola, brzoza, leszczyna.

Urząd Statystyczny, jak wskazał Wnioskodawca, w piśmie z dnia 30 września 2010 r. powyższe wyroby zakwalifikował w sposób następujący:

wg PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r.:

brykiet i pellet ze słomy i siana – PKWiU 16.29.25.0 („Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie”);

brykiet i pellet wykonany z pozostałych roślin energetycznych, w przypadku gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze będą np. zdrewniałe części roślin – PKWiU 02.20.14.0 („Drewno opałowe”);

wg PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. ww. wyroby mieściły się w grupowaniach:

brykiet i pellet ze słomy i siana – PKWiU 01.11.60-00 („Słoma i rośliny pastewne”);

brykiet i pellet wykonany z pozostałych roślin energetycznych, w przypadku gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze będą np. zdrewniałe części roślin – PKWiU 02.01.14.00 („Drewno opałowe”);

wg PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. ww. wyroby mieściły się w grupowaniach:

brykiet i pellet ze słomy i siana – PKWiU 01.11.60-00 („Słoma i siano”);

brykiet i pellet wykonany z pozostałych roślin energetycznych, w przypadku gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze będą np. zdrewniałe części roślin – PKWiU 02.01.14.00 („Drewno opałowe”).

W uzupełnieniu wniosku dodano, iż brykiet i pellet produkowany z trocin mieści się:

wg PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. – w grupowaniu 20.10.40-05.30 („Brykiety z trocin”);

natomiast wg PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. – w grupowaniu 38.11.59.0 („Pozostałe odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, gdzie indziej nie sklasyfikowane”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka stawka podatku VAT powinna być zastosowana przy sprzedaży na terenie kraju wytwarzanych przez Wnioskodawcę produktów: brykietu i pelletu ze słomy i siana, brykietu i pelletu z trocin, brykietu i pelletu wyprodukowanego z pozostałych, wymienionych we wniosku, roślin energetycznych...

W ocenie Wnioskodawcy stawka podatku VAT wynosi:

3% w sprzedaży brykietu i pelletu ze słomy, gdyż symbol PKWiU 01.11.60-00, podany przez Urząd Statystyczny, zawiera się w grupie pod symbolem ex 01.11, wymienionej w zał. do ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług,

3% w sprzedaży brykietu i pelletu z pozostałych roślin energetycznych, gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze nie będą zdrewniałe części roślin np.: jęczmień, kukurydza, proso, gdyż pozostałe produkty rolnictwa (z wyłączeniami w tej sprawie nieistotnymi) mieszczą się w grupie ex 01.11, wymienionej w zał. do ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług,

7% w sprzedaży brykietu i pelletu z pozostałych roślin energetycznych, gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze będą zdrewniałe części roślin, gdyż symbol PKWiU podany przez Urząd Statystyczny, zawiera się w grupie 02.01.14, wymienionej w zał. nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

22% w sprzedaży brykietu i pelletu z trocin zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze. zm.).

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 1 powołanego załącznika zawarte były do dnia 31 grudnia 2010 r. wyroby o symbolu PKWiU ex 01.11 – zboża, ziemniaki, rośliny przemysłowe i produkty roślinne rolnictwa pozostałe – z wyłączeniem:

arachidów (orzeszków ziemnych) (PKWiU 01.11.32),

bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.11.7),

kauczuku naturalnego (PKWiU 01.11.80),

ziół suszonych sortowanych całych,

roślin dla przemysłu perfumeryjnego i farmacji itp.

Zgodnie z objaśnieniem do tego załącznika, wykaz nie miał zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

Pod pozycją 10 załącznika nr 3 wymienione zaś zostało – sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 02.01.14 – drewno opałowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 74, poz. 444), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, których przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów.

W poz. 1 załącznika do powołanej ustawy wymieniono wyroby o symbolu PKWiU ex 01.11 – zboża, ziemniaki, rośliny przemysłowe i produkty roślinne rolnictwa pozostałe – z wyłączeniem:

arachidów (orzeszków ziemnych) (PKWiU 01.11.32),

bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.11.7),

kauczuku naturalnego (PKWiU 01.11.80),

ziół suszonych sortowanych całych,

roślin dla przemysłu perfumeryjnego i farmacji itp.(PKWiU ex 01.11.9).

Z objaśnień do załącznika do ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca produkuje brykiet i pellety opałowe, wykorzystując do tego m.in. słomę i siano zakupione od rolników indywidualnych oraz rośliny energetyczne: (m.in. pszenicę, żyto, jęczmień, owies). Zgodnie z informacją uzyskaną z Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi brykiety i pellety produkowane ze słomy i siana mieszczą się w PKWiU w grupowaniu 01.11.60-00, zaś brykiety i pellety wykonane z pozostałych roślin energetycznych, w przypadku gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze tych wyrobów będą np. zdrewniałe części roślin mieszczą się w PKWiU w grupowaniu 02.01.14.00. Wnioskodawca wskazał, iż brykiety i pellety wytworzone z roślin energetycznych, kiedy komponentem decydującym o ich zasadniczym charakterze nie będą zdrewniałe części roślin (np.: jęczmień, kukurydza, proso) mieszczą się w PKWiU w grupowaniu 01.11. Natomiast wyroby produkowane z trocin, jak podaje Wnioskodawca, sklasyfikowane są w PKWiU w grupowaniu 20.10.40-05.30.

Odnosząc obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisy prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz uwzględniając załączoną opinię Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi należy stwierdzić, że:

dokonując sprzedaży brykietu i pelletów ze słomy i siana oraz brykietu i pelletów z roślin energetycznych, gdy komponentem decydującym o ich zasadniczym charakterze nie będą zdrewniałe części roślin – jako wyrobów sklasyfikowanych w PKWiU pod symbolem 01.11 i nie wymienionych w wyłączeniach, o których mowa w załączniku, należało zastosować stawkę podatku w wysokości 3% na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, poz. 1 załącznika do tej ustawy;

sprzedając brykiet i pellety wytworzone z roślin energetycznych, kiedy – jak wskazano powyżej – komponentem decydującym o zasadniczym charakterze tych wyrobów będą zdrewniałe części roślin, sklasyfikowanych w PKWiU w grupowaniu 02.01.14-00, należało zastosować stawkę podatku w wysokości 7% zgodnie z art. art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 10 załącznika nr 3 do tej ustawy,

natomiast przy sprzedaży brykietu i pellet z trocin – wyrobów sklasyfikowanych w PKWiU w grupowaniu 20.10.40-05.30, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należało zastosować podstawową stawkę podatku w wysokości 22%.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji opisanych towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Końcowo należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie z nowo dodanym przepisem art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Ponadto zgodnie z przepisem art. 1 pkt 17 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), od dnia 1 stycznia 2011 r. w załączniku nr 3 do ustawy tytuł drugiej kolumny otrzymuje brzmienie „Symbol PKWiU 2008”. Tym samym obowiązująca dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. zostaje zastąpiona PKWiU, stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Natomiast z dniem 1 stycznia 2011 r. do ustawy o podatku od towarów i usług dodany został załącznik nr 10, stanowiący wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%. Pod poz. 1 tego załącznika znajdują się towary o symbolu PKWiU z 2008 r. – ex 01.1.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.