IPPP1-443-855/10-2/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16.08.2010 r. (data wpływu 18.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 18.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług wysokościowych i ogólnobudowlanych. Ponieważ Wnioskodawca posiada odpowiedni sprzęt techniczny chciałby poszerzyć ofertę usług o usługi odśnieżania. W zakres ten wchodziłoby odśnieżanie zarówno budynków mieszkalnych jak też budynków niemieszkalnych, takich jak budynki galerii handlowych, szkół i przedszkoli, urzędów administracji państwowej samorządowej oraz biurowe. Wnioskodawca ma wątpliwości czy odśnieżenie budynków mieszkalnych i niemieszkalnych powinno być objęte tym samym kodowaniem PKWiU i powinno być opodatkowane tą samą stawką.

W związku z tymi wątpliwościami co do poprawności kwalifikowania usług odśnieżania Podatnik zwrócił się do Urzędu Statystycznego w Łodzi o rozstrzygnięcie w zakresie prawidłowej kwalifikacji usług odśnieżania.

W odpowiedzi udzielonej w piśmie z 19.05.2010 r. Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi stwierdził, że usługi odśnieżania budynków niemieszkalnych mieszczą się w grupowaniu:

PKWiU 81.29.12.0 – „Usługi zamiatania śmieci i usuwania śniegu” - obowiązującym obecnie na podstawie rozporządzenia RM z 29.10.2008 r.

PKWiU 90.03.13-00.10 – „Oczyszczanie ulic, dróg kołowych, placów i innych terenów, usuwanie śniegu i lodu” - obowiązującym na podstawie rozporządzenia RM z dnia 6.04.2004 r.

PKWiU 90.00.30-00.00 – „Oczyszczanie dróg kołowych, ulic, placów i innych terenów, usuwanie śniegu i lodu” - obowiązującym na podstawie klasyfikacji wprowadzonej rozporządzeniem RM z dnia 18.03.1997 r., którą to klasyfikację stosuje się do celów podatkowych.

Tak więc odśnieżanie, bez względu na to czy dotyczy budynków mieszkalnych czy niemieszkalnych mieści się w grupowaniu PKWiU 90.00.30-00.00 i zdaniem Podatnika powinno być opodatkowane stawką obniżoną 7% VAT.

W związku z wątpliwościami Podatnik zwraca się o dokonanie niniejszej interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka stawka podatku od towarów i usług będzie właściwa do opodatkowania usług odśnieżania budynków mieszkalnych oraz niemieszkalnych, takich jak szkoły, biurowce, urzędy administracji publicznej, galerie handlowe itp....

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podatnik uważa, że w świetle stanowiska zajętego przez Urząd Statystyczny w Łodzi, wymienione usługi odśnieżania budynków mieszkalnych i niemieszkalnych powinny być opodatkowane stawką 7%, na podstawie poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Tamże wymieniono bowiem grupowanie PKWiU 90.0 jako korzystające ze stawki obniżonej do wysokości 7%. Ustawodawca, zdaniem Wnioskodawcy nie różnicuje usług odśnieżania na wykonywane w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych, w związku z powyższym każdego rodzaju odśnieżanie będzie opodatkowane według stawki 7% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji - zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział obniżone stawki a także zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załącznika nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, pod poz. 153 wymieniono usługi o symbolu PKWiU 90.0 „Usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne”.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług wysokościowych i ogólnobudowlanych. Ponieważ Wnioskodawca posiada odpowiedni sprzęt techniczny chciałby poszerzyć ofertę usług o usługi odśnieżania. W zakres ten wchodziłoby odśnieżanie zarówno budynków mieszkalnych jak też budynków niemieszkalnych takich jak budynki galerii handlowych, szkół i przedszkoli, urzędów administracji państwowej samorządowej oraz biurowe. Wnioskodawca miał wątpliwości czy odśnieżanie budynków mieszkalnych i niemieszkalnych powinno być objęte tym samym kodowaniem PKWiU.

W związku z tymi wątpliwościami co do poprawności kwalifikowania usług odśnieżania Podatnik zwrócił się do Urzędu Statystycznego w Łodzi o rozstrzygnięcie w zakresie prawidłowej kwalifikacji usług odśnieżania.

W odpowiedzi udzielonej w piśmie z 19.05.2010 r. Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Ł., w którym Urząd zaklasyfikował powyższe usługi odśnieżania budynków niemieszkalnych do grupowania:

PKWiU 90.00.30-00.00 – „Oczyszczanie dróg kołowych, ulic, placów i innych terenów, usuwanie śniegu i lodu” - obowiązującym na podstawie klasyfikacji wprowadzonej rozporządzeniem RM z dnia 18.03.1997 r., którą to klasyfikację stosuje się do celów podatkowych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazał, iż odśnieżanie, bez względu na to czy dotyczy budynków mieszkalnych czy niemieszkalnych mieści się w grupowaniu PKWiU 90.00.30-00.00.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, iż świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na odśnieżaniu budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU 90.00.30-00.00., podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną 7% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w związku z pozycją 153 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacji udzielono w oparciu o wskazane we wniosku grupowania PKWiU.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, iż nie dokonuje analizy dokumentów załączonych do wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.