ITPP1/443-394/10/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 7 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki niezabudowanej – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina przeznaczyła do sprzedaży w trybie przetargu ustnego nieograniczonego działkę oznaczoną w ewidencji gruntów jako rolna (IVB). Działka ta nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy. Jednakże istnieje możliwość uzyskania takiej decyzji. Zgodnie z uchwalonym przez Radę Miejską w dniu 27 marca 2003 r. studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa działka oznaczona jest jako tereny mieszkalnictwa i usług. Rzeczoznawca majątkowy wyceniając ww. nieruchomość określił, iż wykorzystanie działki pod zabudowę mieszkaniową jest optymalnym sposobem użytkowania. Dla potrzeb wyceny analizie poddano wtórny rynek kupna-sprzedaży nieruchomości gruntowych niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową. Nieruchomość wyceniono jako działkę budowlaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do ceny wywoławczej przedmiotowej nieruchomości gmina powinna doliczyć podatek od towarów i usług w wysokości 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług tereny rolne zwolnione są od podatku. Natomiast z interpretacji indywidualnych wydanych w podobnych sprawach wynika, że dolicza się podatek od towarów i usług w odniesieniu do nieruchomości, które mogą być w przyszłości wykorzystywane jako tereny mieszkaniowe. W omawianym przypadku nieruchomość jest gruntem rolnym, ale istnieje możliwość uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. W opinii Wnioskodawcy, jeżeli istnieje możliwość postawienia na przedmiotowym gruncie budynku mieszkalnego, podatek od towarów i usług powinien zostać naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Przez dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel – art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Z kolei towar jest definiowany w art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy następująco: rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przytoczonych przepisów wynika więc, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i jako taka podlega opodatkowaniu.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy – wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy określono, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlega zatem dostawa, której przedmiotem jest nieruchomość gruntowa, zabudowana i niezabudowana, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych tylko ta, która stanowi teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę. Natomiast dostawa gruntu niezabudowanego, będącego np. gruntem rolnym czy leśnym, który nie jest przeznaczony pod zabudowę, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że intencją ustawodawcy było opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy), jak też przeznaczonych pod zabudowę.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż w odniesieniu do działki, która jest przedmiotem sprzedaży, nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Jednocześnie dla Gminy zostało uchwalone nowe studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że opisana wyżej działka przeznaczona jest pod teren zabudowy mieszkaniowej.

Zatem sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz będzie opodatkowana na zasadach ogólnych, tj. 22% stawką VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.