ILPP1/443-115/10-8/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu: 2 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 25 lutego 2010 r. (data wpływu: 16 kwietnia 2010 r.), 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu: 22 kwietnia 2010 r.) oraz 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu: 23 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 2 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 25 lutego 2010 r., 20 kwietnia 2010 r. oraz 21 kwietnia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem sprzedaży mają być nieruchomości stanowiące zabudowane działki gruntu oznaczone w ewidencji gruntów nr (…), (…) i (…) (obręb (…) arkusz mapy 6, pow. łączna 0,8166 ha), położone przy ul. (…) w (…). Działki gruntu nr (…) i (…) zabudowane są częścią budynku użytkowanego przez Zespół Szkół (dalej: ZS). Na działce nr (…) znajduje się boisko sportowe o nawierzchni asfaltowej. Część gruntu tej działki Uniwersytet wynajmuje najemcy na działalność gospodarczą – grunt pod niewielki budynek kwiaciarni niezwiązany trwale z gruntem (własność najemcy).

Pozostały teren zagospodarowany jest nasadzeniami roślinności ozdobnej. Działki są w pełni uzbrojone. W przeszłości, gdy powszechne było tzw. wieczyste użytkowanie gruntu, pozwolenie na budowę na ww. gruntach otrzymał ZSE, podlegający Miastu. Pierwsze budynki szkoły zostały oddane do użytku w roku 1964. W latach następnych szkołę rozbudowywano, remontowano, powstała infrastruktura otaczająca np. boiska szkolne, tereny zieleni. Jak wynika z wpisu w księgach wieczystych, prowadzonych w Wydziale V Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego, prawo własności przedmiotowych nieruchomości należy do Uniwersytetu pomimo, że Uniwersytet nie ponosił żadnych nakładów na część budynków położonych na jego gruntach. Jednocześnie ani ZS, ani Urząd Miasta nigdy nie podpisali z Uniwersytetem umowy dzierżawy opisanych nieruchomości gruntowych.

W piśmie z dnia 25 lutego 2010 r. Wnioskodawca oświadczył, iż:

1. nie została podpisana żadna umowa oddania w użytkowanie wieczyste gruntów pomiędzy Uczelnią a jakimkolwiek podmiotem, w tym Miastem, któremu podlega ZS. W świetle obowiązujących przepisów prawnych – art. 232 Kodeksu cywilnego – jedynie grunty stanowiące własność gmin, Skarbu Państwa, związków międzygminnych mogą być przedmiotem ustanowienia prawa użytkowania wieczystego. Uczelnia nie zalicza się do żadnej z ww. kategorii,

2. Miasto nie było wieczystym użytkownikiem, ZS korzystał z gruntu bezumownie,

3. zgodnie z art. 46, art. 47 i art. 48 Kodeksu cywilnego, Uniwersytet jest właścicielem gruntu wraz z częściami składowymi trwale z nim złączonymi, w tym z budynkami. Nakłady w postaci obiektów budowlanych na przedmiotowych nieruchomościach nie zostały wykonane ze środków Uczelni,

4. biorąc pod uwagę fakt, że Uniwersytet wynajmuje najemcy (kwiaciarnia) mały kawałek gruntu z jednej z działek przeznaczonych na sprzedaż, natomiast na pozostałej części działki i innych działkach nigdy nie była podpisana żadna umowa najmu, dzierżawy z ZS, można w świetle obowiązujących od 1 stycznia 2010 r. zmian w ustawie o VAT uznać, że przedmiotowa dostawa zostanie wykonana w ramach pierwszego zasiedlenia,

5. ponieważ Uczelnia nie ponosiła nakładów na budowę i utrzymanie ww. budynków nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto część budowli na pewno została wybudowana jeszcze przed wprowadzeniem w Polsce ustawy o podatku od towarów i usług,

6. Uczelnia nie ponosiła żadnych kosztów związanych z ww. budynkami i budowlami w związku z czym nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W piśmie uzupełniającym z dnia 20 kwietnia 2010 r., Wnioskodawca oświadczył, iż z ekonomicznego punktu widzenia właścicielem nakładów poniesionych na sprzedawanych nieruchomościach jest Miasto, które z dniem 1 stycznia 1996 r. nabyło z mocy prawa (decyzja Wojewody (…) nieodpłatnie mienie należące do ZS.

W związku z powyższym Miastu przysługuje zwrot kosztów z tytułu tych nakładów.

Nadto z pisma uzupełniającego z dnia 21 kwietnia 2010 r. wynika, że przed dokonaniem transakcji sprzedaży przedmiotowych działek nastąpi pomiędzy stronami, tj. Uniwersytetem i Miastem rozliczenie nakładów.

Umowa najmu części działki (…) z przeznaczeniem na kwiaciarnię została zawarta 1 stycznia 2000 r. Wg wiedzy Zainteresowanego, na dzień dzisiejszy, budynek kwiaciarni, będący własnością najemcy, niezwiązany trwale z gruntem, będzie znajdował się na działce (…) w chwili sprzedaży nieruchomości. Nabywca nieruchomości przejmie prawa wynajmującego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przejęcie nakładów poczynionych na gruncie Wnioskodawcy przez obcego inwestora jest usługą opodatkowaną w stawce 22%, czy jest czynnością niepodlegającą VAT...

2. Czy powyższa dostawa towaru podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%, czy jest zwolniona od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa omawianych zabudowanych nieruchomości podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22%. W analizowanym przypadku nie dochodzi do przeniesienia – w sensie ekonomicznym – prawa do rozporządzania budynkami jak właściciel. Zainteresowany zwraca uwagę, iż tylko część budynków leży na działkach gruntu należących do Uniwersytetu. Pozostała część leży na działkach sąsiadujących z działkami Uniwersytetu. Można zatem przyjąć, że przedmiotem planowanej transakcji nie będzie nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami i budowlami lecz grunt.

Grunty natomiast spełniają definicję towarów z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terenie kraju, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stawkę podatku regulują natomiast art. 41 ust. 1 oraz art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Z ostatniego wymienionego artykułu wynika, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę. Zatem opodatkowaniu podlega dostawa terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę i jest to opodatkowanie w stawce podstawowej. Jest to sytuacja podobna do sytuacji uregulowanej w art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

Wnioskodawca przytacza również stanowisko przyszłego nabywcy działek gruntu, czyli Urzędu Miasta, który uważa, że Uniwersytet powinien zaliczyć na poczet ceny poniesione przez Miasto nakłady w postaci części budynku szkoły i trzech boisk sportowych na nabywanej nieruchomości. Dodatkowo cała transakcja jest zwolniona od podatku VAT, ponieważ Uczelnia może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Nabywca uważa, że Uniwersytet nie ponosił nakładów na ww. nieruchomości i dlatego uznać należy że Uczelni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z tym sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, iż przyjmując stanowisko nabywcy, należy się zastanowić, czy przejęcie nakładów jest usługą opodatkowaną stawką 22%, czy jest czynnością poza VAT.

Gdyby przyjąć, że jest usługą opodatkowaną stawką 22%, to Uczelnia nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ usługa przejęcia nakładów będzie służyła wykonaniu czynności opodatkowanej, zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Transakcja będzie polegała na dostawie nieruchomości gruntowej w ramach pierwszego zasiedlenia – art. 43 ust. 1 pkt 10, więc podlega opodatkowaniu w stawce 22%.

Przy założeniu, że przejęcie nakładów jest czynnością poza VAT, to można przyjąć stanowisko nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług – stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE serii L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomości stanowiące działki gruntu, zabudowane częścią budynku użytkowanego przez ZS oraz boiskiem sportowym o nawierzchni asfaltowej. Część gruntu jednej z działek Uniwersytet wynajmuje najemcy na działalność gospodarczą – grunt pod niewielki budynek kwiaciarni nie związany trwale z gruntem (własność najemcy).

W zakresie używania przedmiotowych gruntów nie została podpisana żadna umowa oddania w użytkowanie wieczyste gruntów pomiędzy Uczelnią a jakimkolwiek podmiotem, w tym Miastem, któremu podlega ZS. ZS korzystał z gruntu bezumownie.

Nakłady w postaci obiektów budowlanych na przedmiotowych nieruchomościach nie zostały wykonane ze środków Uczelni. Uczelnia nie ponosiła żadnych kosztów związanych z ww. budynkami i budowlami w związku z czym nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto – jak wynika z pism uzupełniających – właścicielem nakładów poniesionych na sprzedawanych nieruchomościach jest Miasto, któremu przysługuje zwrot kosztów z tytułu tych nakładów. Przed dokonaniem transakcji sprzedaży przedmiotowych działek nastąpi pomiędzy stronami, tj. Uniwersytetem i Miastem rozliczenie nakładów.

Definicja usługi zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma szerszy zakres od definicji usługi zawartej w klasyfikacjach statystycznych. Przy definiowaniu „świadczenia” należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. W myśl art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Tak więc na świadczenie może składać się zachowanie polegające na działaniu (dokonanie czynności na rzecz innego podmiotu) albo na zaniechaniu (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji). Na świadczenie mogą się również składać jednocześnie zachowania polegające na działaniu oraz na zaniechaniu. Spod pojęcia świadczenia usług będzie natomiast wyłączone świadczenie, którego treścią jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 48 Kodeku cywilnego stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej (art. 47 § 1 k.c.). Zgodnie z zasadą „superficies solo cedit”, gdy najemca poniósł nakłady na nieruchomość, której był jedynie posiadaczem – budynek wybudowany przez posiadacza staje się własnością właściciela gruntu.

W myśl art. 676 Kodeksu cywilnego, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Skoro w ustawie określono, iż przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, to dokonywanie nakładów na obcym gruncie jest świadczeniem na rzecz właściciela. Nakład jest prawem majątkowym, który może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Odpłatnością za ww. świadczenie jest kwota, którą właściciel budynku lub budowli musi zapłacić Wnioskodawcy za poniesione nakłady.

W przedmiotowej sprawie poniesione przez Miasto na działkach nakłady, stanowią inwestycję w obcym środku trwałym i są sumą poniesionych wydatków w stosunku do, niestanowiącego jego własności, środka trwałego (gruntu). Zatem zwrot nakładów ulepszających nieruchomości, z uwagi na fakt, że przedmiotem świadczenia jest przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług w ujęciu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle powyższego przepisu, sprzedaż towarów i świadczenie usług podlega co do zasady opodatkowaniu według stawki 22%, za wyjątkiem towarów objętych zwolnieniem od podatku bądź stawką preferencyjną.

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę (art. 41 ust. 13 ustawy).

Rozliczenie nakładów, które jest odpłatnym świadczeniem usług nie zostało wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz nie zostało uwzględnione w przepisach o podatku od towarów i usług jako objętych obniżoną stawką podatku lub zwolnieniem, zatem podlega opodatkowaniu wg 22% stawki podatku VAT.

W analizowanej sprawie wskazać należy, iż Wnioskodawca – w następstwie rozliczenia poniesionych nakładów na wybudowanie budynków na przedmiotowym gruncie, które powinno zostać udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez Miasto (…) na rzecz Zainteresowanego – dokona na jego rzecz (Miasta …) sprzedaży nieruchomości zabudowanej (czyli gruntu i posadowionego na nim budynku oraz boiska, będącego budowlą).

Nadmienia się, iż w myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z powyższego wynika, iż jest to katalog przykładowy, otwarty i nie ogranicza możliwości uznania za budowlę innych obiektów. Wobec powyższego należy stwierdzić, że posadowione na gruncie boisko sportowe o nawierzchni asfaltowej stanowi budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, że w przypadku dostawy gruntu zabudowanego, wartości gruntu nie wyodrębnia się z podstawy opodatkowania, a także stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub

2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w związku z transakcją sprzedaży nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak to w którym momencie.

Przez okres od wybudowania budynku do momentu rozliczenia pomiędzy stronami nakładów poniesionych na jego wybudowanie na gruncie Wnioskodawcy, nie doszło do pierwszego zasiedlenia, ponieważ budynek ten nie został oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa).

Do pierwszego zasiedlenia nie dojdzie również w momencie rozliczenia pomiędzy stronami poniesionych nakładów, gdyż – jak wynika z art. 2 pkt 14 ustawy – pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. W sytuacji rozliczania nakładów, czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest dostawa towarów (budynków, budowli lub ich części), ale świadczenie usług.

W związku z powyższym, dopiero sprzedaż przedmiotowych nieruchomości przez Zainteresowanego, na których znajduje się część budynku i boisko sportowe, będzie spełniała definicję pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w cyt. art. 2 pkt 14 ustawy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od opodatkowania wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak wskazano powyżej, w przypadku, gdy nastąpi odpłatne zbycie nakładów przez Miasto na rzecz Wnioskodawcy, będzie ono wypełniało definicję świadczenia usług, w związku z czym, na okoliczność rozliczenia Miasto powinno wystawić fakturę. Na podstawie tej faktury będzie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach ogólnych zawartych w art. 86 ustawy.

Wskazać należy, iż zapis: „w stosunku” do których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawarty przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, odnosi się nie tylko do budynków, budowli lub ich części, które zostały nabyte przez podatnika, ale również takich, które zostały przezeń wytworzone oraz tych, przy budowie których podatnik korzystał z podwykonawców wystawiających mu faktury z podatkiem potwierdzające wykonanie usług lub dostawę towarów.

Zatem, w sytuacji, gdy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej rozliczenie nakładów poniesionych przez Miasto na wybudowanie budynku i budowli, na podstawie której nastąpi przeniesienie władztwa budynku na rzecz Wnioskodawcy, stwierdzić należy, iż „w stosunku” do tego budynku i budowli przysługiwało Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania zwolnienie wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca w odniesieniu do dostawy przedmiotowych nieruchomości nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a, zatem zobowiązany będzie do opodatkowania dostawy przedmiotowej nieruchomości na zasadach ogólnych, według stawki podstawowej – 22%, określonej w art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.