ITPP1/443-1174/09/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy energii cieplnej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 3 grudnia 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy energii cieplnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia jest podatnikiem podatku VAT. Podstawowa działalność zgodnie ze statutem jest zwolniona od podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług). Spółdzielnia świadczy też usługi podmiotom obcym, których obciąża fakturami VAT. Jednym z kontrahentów jest Wspólnota Mieszkaniowa. Spółdzielnia, posiadając kotłownię, dostarczała do budynku Wspólnoty energię cieplną – centralne ogrzewanie i ciepłą wodę w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 24 kwietnia 2009 r. Spółdzielnia obciążała Wspólnotę kosztem brutto zużytego gazu, dostarczanego przez PGNiG oraz kosztami własnymi wytwarzania energii cieplnej, stosując 22% stawkę podatku VAT. Wspólnota odmówiła zapłaty faktur w części dotyczącej podatku VAT i kosztów własnych twierdząc, że Spółdzielnia winna tylko refakturować koszty zużytego gazu. Istotne jest, że Spółdzielnia nie zarządza Wspólnotą, nie pobiera opłat zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Jednak siedziba Spółdzielni mieści się w budynku C. czyli Wspólnoty, co czyni ją członkiem Wspólnoty (zajmowane lokale są własnością Spółdzielni). Wspólnota w piśmie procesowym (sprawa w toku) odmowę zapłaty uzasadniła ww. faktem oraz zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na przeważającą działalność zwolnioną od podatku VAT, Spółdzielnia stosuje art. 90 ust. 1 z uwzględnieniem ust. 10 pkt 2 tegoż artykułu, czyli nie może odzyskać w 100% podatku naliczonego do zakupionych towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia Mieszkaniowa obciążając Wspólnotę Mieszkaniową postąpiła zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia obciążając Wspólnotę fakturami VAT i stosując stawkę 22% postąpiła zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Spółdzielnia nie jest zarządcą budynku, jego mieszkańcy nie są członkami Spółdzielni. Kotłownia jest własnością Spółdzielni i mieści się w oddzielnej „budowli”, przylegającej do budynku. Spółdzielnia dostarczając energię cieplną obcemu podmiotowi, dokonuje sprzedaży usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług ze stawką 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia jest podatnikiem podatku VAT. Jako właściciel kotłowni Spółdzielnia dostarcza energię cieplną obcym podmiotom, dokumentując sprzedaż fakturami VAT. W okresie od 1 stycznia 2008 r. do 24 kwietnia 2009 r. Spółdzielnia dokonała dostawy energii cieplnej na rzecz kontrahenta - Wspólnoty Mieszkaniowej. Spółdzielnia obciążała Wspólnotę fakturami VAT z tytułu wytworzonej energii cieplnej, ujmując w nich koszty brutto zużytego gazu dostarczanego przez PGNiG oraz koszty własne ze stawką 22% VAT.

Biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne oraz przedstawione okoliczności stwierdzić należy, iż dostawa energii cieplnej wytwarzanej przez kotłownię, której właścicielem jest Spółdzielnia, na rzecz jednego z kontrahentów, w tym przypadku Wspólnoty Mieszkaniowej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu. Dostawa energii cieplnej nie została wymieniona w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do ustawy, jako podlegająca opodatkowaniu według stawki obniżonej, w efekcie podlega ona opodatkowaniu 22% stawką VAT.

Nadmienić należy, że wartość należności oraz sposób jej wyliczenia winien wynikać z zawartej umowy pomiędzy stronami. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów cywilnoprawnych i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego przeprowadzonego przez właściwy organ podatkowy pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.