ITPP1/443-1015a/09/AT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.), uwzględniając postanowienie rozstrzygające w przedmiocie zażalenia na postanowienie znak ITPP1/443W-1/10/AT, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży działki gruntu – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 października 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania sprzedaży działki gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na Pana wniosek urząd gminy przedstawił ofertę sprzedaży gruntu o powierzchni 107 m2, będącego niezabudowanym terenem w formie działki o kształcie trójkąta ostrokątnego o wymiarach 8x27 m. Grunt ten po wydzieleniu uzyskał nr w rejestrze gruntów. Kształt działki, a także jej usytuowanie nie zezwala na jakąkolwiek zabudowę, gdyż w całości działka ta mieści się poza dozwoloną linią zabudowy, natomiast plan zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru, na którym działka jest położona, określa minimalną wielkość gruntu pod zabudowę mieszkaniową na 300 m2.

Urząd oszacował wartość rynkową gruntu w oparciu o ustawę o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenia Rady Ministrów. Wartość ta, ustalona operatem szacunkowym rzeczoznawcy, wyniosła 38.460 zł. Do tak określonej wartości gruntu urząd doliczył podatek VAT w stawce podstawowej 22%, którego nie może Pan odliczyć.

Z załączonych do wniosku dokumentów, na których treść powołuje się Pan we wniosku, tj. z uchwały rady miasta w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wynika, że wskazana działka mieści się na terenie zabudowy mieszkaniowej (obszar oznaczony jako MN2 – zabudowa jednorodzinna wolnostojąca lub bliźniacza).

Ponadto, dla terenu objętego ww. planem zagospodarowania przestrzennego, na którym położona jest opisana działka gruntu, zgodnie z pkt 6 lit. d) tiret 6 Karty Terenu do Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, przewidziano, iż nieprzekraczalne linie zabudowy nie dotyczą stacji transformatorowych. Natomiast na podstawie pkt 6 lit i) ww. Karty Terenu, przewiduje się, iż dopuszczalna jest zmiana położenia i wielkości urządzeń elektroenergetycznych (stacje transformatorowe), znajdujących się na terenach oznaczonych jako 11 MN2 i 14 MN2, w uzgodnieniu z instytucją eksploatującą urządzenia elektroenergetyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słuszne jest Pana stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż tego gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Pana zdaniem, w tym konkretnym przypadku, sprzedaż wskazanego gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe opiera Pan na treści przytoczonych we wniosku przepisów art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 2 pkt 12 i art. 4 ust. 1 ustawy planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wskazując na uchwałę Rady Miasta, obowiązującą dla terenu położenia wskazanej działki gruntu, dla której przewidziano oznaczenie w Karcie Terenu jako 15 MN2, uważa Pan, że działki tej nie można uznać za grunt budowlany (gdyż nie można jej zabudować czymkolwiek), co potwierdza § 12 pkt 6 lit. d) i pkt 7 lit. a) ww. uchwały.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 omawianej ustawy, podstawowa stawka podatku – co do zasady – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o podatku od towarów i usług lub przepisy wykonawcze do ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, iż na Pana wniosek urząd gminy przedstawił ofertę sprzedaży gruntu o powierzchni 107 m2, będący niezabudowanym terenem w formie działki o kształcie trójkąta ostrokątnego o wymiarach 8x27 m. Jednocześnie w treści wniosku podniósł Pan, iż kształt działki, jak również jej usytuowanie nie zezwala na jakąkolwiek zabudowę, gdyż w całości działka ta mieści się poza dozwoloną linią zabudowy. Zgodnie natomiast z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru minimalną wielkość gruntu pod zabudowę mieszkaniową wynosi 300 m2. Ponadto analiza załączonych do wniosku dokumentów, tj. uchwały rady miasta w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na które powołuje się Pan we wniosku, wynika, że działka ta mieści się na terenie zabudowy mieszkaniowej (obszar oznaczony jako MN2 – zabudowa jednorodzinna wolnostojąca lub bliźniacza). Jednocześnie dla terenu objętego ww. planem zagospodarowania przestrzennego, na którym znajduje się przedmiotowa działka gruntu, dla której przewidziano oznaczenie w Karcie Terenu jako 15 MN2, zgodnie z pkt 6 lit. d) tiret 6 Karty Terenu do Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, nieprzekraczalne linie zabudowy nie dotyczą stacji transformatorowych. Natomiast na podstawie pkt 6 lit i) ww. Karty Terenu, przewiduje się, iż dopuszczalna jest zmiana położenia i wielkości urządzeń elektroenergetycznych (stacje transformatorowe), znajdujących się na terenach oznaczonych jako 11 MN2 i 14 MN2, w uzgodnieniu z instytucją eksploatującą urządzenia elektroenergetyczne.

Mając powyższe na względzie wskazać należy, iż na podstawie art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), za budowlę uznaje się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a więc także stację transformatorową.

Ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, wskazując na możliwość objęcia zwolnieniem od podatku od towarów i usług dostawy terenów niezabudowanych, posłużył się kryterium przeznaczenia terenu. Skoro z okoliczności sprawy wynika, iż przedmiotowy grunt znajduje się na obszarze, dla którego – zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego – przewidziano przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową (obszar oznaczony jako MN2 – zabudowa jednorodzinna wolnostojąca lub bliźniacza), to tym samym – uwzględniając okoliczność, że na podstawie Karty Terenu do tego planu – pkt 6 lit. d) tiret 6 oraz pkt 6 lit. i) dopuszcza się możliwość zmiany lokalizacji i wielkości stacji transformatorowych – ma on przeznaczenie pod zabudowę. Przedmiotowy grunt może być bowiem przeznaczony pod zabudowę budowlą w rozumieniu powołanych wcześniej przepisów ustawy Prawo budowlane, jaką jest stacja transformatorowa, pod warunkiem uzgodnienia tej okoliczności z instytucją eksploatującą urządzenia elektroenergetyczne.

Reasumując, dostawa działki niezabudowanej, stanowiącej teren przeznaczony pod zabudowę, na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla gminy (sprzedawca ww. gruntu), która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.