ITPP1/443-372/07/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2007 r. (data wpływu 17 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17 września 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu sierpniu 2007 r. Gmina dokonała sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Przedmiotową nieruchomość stanowią grunty rolne oznaczone symbolem R. Nabywcą była osoba fizyczna posiadająca status rolnika, prowadząca gospodarstwo rolne. Dla nieruchomości tej została wydana decyzja o przeznaczeniu gruntu pod zabudowę mieszkalną wraz z usługami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja zbycia gruntu rolnego, na który została wydana decyzja o przeznaczeniu pod zabudowę podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem wnioskodawcy ww. transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przedmiotowa nieruchomość rolna posiada decyzję o przeznaczeniu gruntu pod zabudowę mieszkalną wraz z usługami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie tych przepisów tj. od 1 maja 2004 roku zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów ww. podatkiem. Od podatku od towarów i usług – jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy – zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Regulacja ta oznacza, że zwolnieniem przedmiotowym nie jest objęta dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, a co za tym idzie podlegają one opodatkowaniu stawką w wysokości 22% - w myśl art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Z zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy wynika, że decydujące znacznie ma więc kwalifikacja przedmiotowego terenu, która została zawarta w planie zagospodarowania przestrzennego lub w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Gminę była niezabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca grunty rolne przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową wraz z usługami. Zatem dostawa takiej nieruchomości podlega opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 22% (art. 41, ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.