IS.II/2-4430/394/05

Pytanie podatnika:

Czy fakt, iż po ewentualnej kontroli nie zostanie odnaleziony nabywca towaru, bądź gdy nie figuruje on w ewidencjach swojego kraju, będzie miał wpływ na możliwość zastosowania stawki 0% przez podatnika?

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28.11.2005r., wniesionego przez N. Sp. z o.o., na postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 17.11.2005 r. znak: PUS.II/443/193/2005/RO, zmienia postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie i uznaje stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29.07.2005 r.:

- za prawidłowe w części dotyczącej warunków, jaki muszą być spełnione aby czynności wykonywane przez podatnika można było kwalifikować jako eksport w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,

- za nieprawidłowe w zakresie oceny skutków przyszłych ustaleń organów podatkowych.

Wnioskiem z dnia 29.07.2005 r. N. Sp. z o.o. zwróciła się do Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu hurtowego i detalicznego, przy czym sprzedawane towary będą wywożone na Ukrainę lub innych krajów zza wschodniej granicy RP. Jak wskazuje Podatnik, firma nie będzie zawierać pisemnych umów z nabywcami towaru, a zamówienia będą składane np. drogą telefoniczną. Również drogą telefoniczną będą uzgadniane szczegóły transakcji, zaś płatności w większości przypadków będą dokonywane w formie gotówkowej. Podatnik wskazuje, iż faktura będzie wystawiana w oparciu o dane przedstawione przez odbiorcę, przy czym Jednostka nie będzie sprawdzać jego tożsamości. Nabywca dokona ostatecznej odprawy na granicy i wywozu zakupionego towaru. W związku z powyższym, Podatnik zwrócił się do Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z pytaniem, czy w przedstawionym stanie faktycznym, będzie miał prawo do zastosowania stawki 0% oraz czy fakt, iż po ewentualnej kontroli nie zostanie odnaleziony nabywca towaru, bądź gdy nie figu-ruje on w ewidencjach swojego kraju, będzie miał wpływ na możliwość zastosowania stawki 0% przez Jednostkę. W ocenie Podatnika, ewentualne ustalenia organów podatkowych w kwestii istnienia bądź nie istnienia kontrahentów zagranicznych, nie mają znaczenia w odniesieniu do prawa zastosowania stawki 0%.

Udzielając odpowiedzi na zadane przez podatnika pytania, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie wydał dwa postanowienia: z dnia 17.11.2005 r., PUS.II/443/192/2005/RO, w którym wskazał w jakich warunkach podatnik dokonujący eksportu towarów może zastosować stawkę 0% oraz postanowienie z dnia 17.11.2005r. PUS.II/443/193/2005/RO, w którym odniesiono się do konsekwencji ewentualnych ustaleń organów podatkowych w kwestii istnienia bądź nie istnienia kontrahentów zagranicznych. W treści postanowienia z dnia 17.11.2005 r., PUS.II/443/193/2005/RO wskazano, iż w przypadku, gdy nabywca towaru nie figuruje w odpowiedniej ewidencji swojego kraju (przewidzianej tamtejszym prawem krajowym), bądź nie zostanie przez organ podatkowy odnaleziony, czy też odnaleziony nabywca nie potwierdzi transakcji - transakcja sprzedaży eksportowej nie ma miejsca, ponieważ brak jest podmiotu dokonującego zakupu towaru. Pismem z dnia 28.11.2005 r. Podatnik wniósł zażalenie na postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 17.11.2005 r., PUS.II/443/193/2005/RO, w którym podniósł, iż wydana interpretacja opiera się wyłącznie na przypuszczeniach, a żaden przepis prawa nie wyklucza możliwości zastosowania stawki 0%, w przypadku gdy nabywca towaru okaże się podmiotem niezarejestrowanym, lub gdy podane przez niego dane w oświadczeniu do faktury, okażą się nieprawidłowe.

Rozpatrujący przedmiotową sprawę, Organ odwoławczy stwierdza, iż wydana przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego wiążąca interpretacja przepisów prawa podatkowego wymaga zmiany. Podatnik dokonujący eksportu towarów, który spełni warunki określone w art. 41 ust. 4, 6-9 i 11 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), ma prawo do zastosowania stawki 0%. Podkreślić należy równocześnie, iż eksportem towarów, w rozumieniu przywołanej wcześniej ustawy, jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o podat-ku od towarów i usług, jeżeli wywóz jest dokonany przez dostawcę (przez podmiot działający na jego rzecz) lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju (podmiot działający na jego rzecz). W związku z powyższym, sam wywóz towaru do państwa trzeciego, nie jest jeszcze eksportem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Eksportem jest natomiast wywóz, który jest związany z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na podmiot, który owe towary nabywa.

We wniosku o wydanie wiążącej interpretacji prawa podatkowego, Podatnik słusznie odnosi się do definicji eksportu, wskazując iż dla zastosowania stawki 0%, koniecznym jest potwierdzenie przez urząd celny wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, przy czym wywóz towarów musi być dokonany w ramach czynności, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-4. Z opisanego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż będzie on dokonywał sprzedaży to-warów na rzecz kontrahentów z Ukrainy lub innych państw trzecich. Jeżeli więc, dojdzie do transakcji kupna - sprzedaży, a towar zostanie w związku z wykonaniem owej umowy wywieziony poza terytorium Wspólnoty, Podatnik będzie miał prawo do zastosowania stawki 0%, po spełnieniu warunków określonych w art. 41 ust. 4, 6-9 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług i w tym zakresie, przedstawione stanowisko Podatnika należy uznać za słuszne.

Tut. organ nie podziela jednak opinii Wnioskodawcy, który twierdzi równocześnie, iż ewentualne ustalenia organów podatkowych, w kwestii istnienia bądź nieistnienia kontrahentów zagranicznych, nie mają znaczenia dla oceny prawa do zastosowania stawki 0%. Jeżeli bowiem, w rzeczywistości prawo do rozporządzania towarem jak właściciel nie zostanie przeniesione, z uwagi na brak podmiotu, który rzekomo wywożone towary miałby nabywać, to wykonana czynność nie będzie dostawą w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1-4. W powyższej sytuacji, wywóz towaru poza granice RP nie będzie mógł być uznany za eksport w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i zastosowanie stawki preferencyjnej prze-widzianej dla eksportu, nie będzie możliwe.

W zaskarżonym postanowieniu, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie wskazał, iż w przypadku, gdy nabywca towaru nie figuruje w odpowiedniej ewidencji swojego kraju (przewidzianej tamtejszym prawem krajowym), bądź nie zostanie przez organ podatkowy odnaleziony, czy też odnaleziony nabywca nie potwierdzi transakcji - transakcja sprze-daży eksportowej nie ma miejsca, ponieważ brak jest podmiotu dokonującego zakupu towaru. W ocenie tut. Organu, kwestionowanie realności transakcji, możliwe jest jedynie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w którym należy zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy, przy czym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a co nie jest sprzeczne z prawem. Tymczasem, wydawanie pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, możliwe jest jedynie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku podatnika (płatnika lub inkasenta). Wydając wiążąca interpreta-cję prawa podatkowego, organy podatkowe nie mogą kwestionować realności transakcji przedstawionych przez podatnika we wniosku, tym bardziej, iż przedmiotem zapytania są zdarzenia, które wystąpią dopiero w przyszłości.

Mając powyższe na uwadze, tut. Organ postanowił jak w sentencji. Niniejsza interpretacja została udzielona na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i w oparciu o stan prawny obowiązujący w dnia 23.02.2005r. - dzień złożenia wniosku. Zgodnie z regulacją art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, zmiana postanowienia organu I instancji wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym niniejsza decyzja zostanie doręczona podatnikowi. W myśl postanowień art. 221 oraz 223 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, od decyzji niniejszej służy Stronie prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie w terminie 14 dni od daty jej doręczenia.