IPPP2/443-158/11-4/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28.01.2011r. (data wpływu 09.02.2011r.), uzupełnione pismem z dnia 03.03.2011r. (data wpływu 07.03.2011r.) oraz pismem z dnia 24.03.2011r. (data wpływu 28.03.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 09.02.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne oraz braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 23.02.2011r. znak IPPP2/443-158/11-2/MM oraz pismem z dnia 18.03.2011r. znak IPPP2/443-158/11-3/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług na rzecz organizatorów wypoczynku dzieci i młodzieży. Usługi te polegają na pełnieniu przez pracowników podatnika (zatrudnionych na etat lub na umowy zlecenie) funkcji wychowawców na koloniach, obozach, zimowiskach i innych formach wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej. Pracownicy podatnika spełniają kryteria określone w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania z dnia 21 stycznia 1997r. (Dz. U. Nr 12, poz. 67).

Zgodnie z § 12 ww. rozporządzenia w placówkach wypoczynku wychowawcą mogą być:

nauczyciele;

studenci szkół wyższych kierunków i specjalności których program obejmuje przygotowanie pedagogiczne, po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia;

słuchacze kolegiów nauczycielskich i nauczycielskich kolegiów językowych po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia;

osoby posiadające zaświadczenia o ukończeniu kursu dla wychowawców kolonijnych;

instruktorzy harcerscy od stopnia przewodnika włącznie;

przodownicy turystyki kwalifikowanej oraz instruktorzy Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego;

trenerzy i instruktorzy sportowi.

Przepis ten określa zakres obowiązków wychowawcy, do którego należy w szczególności:

zapoznanie się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku,

prowadzenie dziennika zajęć,

opracowywanie planów pracy wychowawczej grupy,

organizowanie zajęć zgodnie z rozkładem dnia,

sprawowanie opieki nad uczestnikami grupy w zakresie higieny, zdrowia, wyżywienia oraz innych czynności opiekuńczych,

zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom grupy,

prowadzenie innych zajęć zleconych przez kierownika placówki wypoczynku

Podatnik w dniu 23 marca 2010 r. otrzymał interpretację nr IPPP1-443-1372/09-2/BS potwierdzającą, że usługi świadczone przez Podatnika są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Wnioskodawca potwierdza, że usługi świadczone przez niego poprzez swój wykwalifikowany personel są usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywanymi w formie i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. Najważniejszym aktem prawnym regulującym system oświaty w Polsce jest Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U.04.256.2572). Art. 92a powyższej ustawy stanowi, że „w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku”. Ust. 2 powołanego artykułu daje delegację Ministrowi właściwemu do spraw oświaty, aby określił szczegółowo zasady organizowania kolonii, obozów i innych form wypoczynku. Na tej podstawie wydano Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania z dnia 21 stycznia 1997 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 67). Zatem oba te akty prawne należą do przepisów o systemie oświaty w Polsce.

Powyższe akty prawne regulują kompleksowo formy i zasady opieki nad dziećmi i młodzieżą podczas różnych form wypoczynku. Ustawa określa w art. 92a ust. 1, że wypoczynek może być organizowany w formie kolonii, obozu lub innej formie. Natomiast § 1 Rozporządzenia wymaga od organizatora wypoczynku zatrudnienia odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej. § 12 Rozporządzenia określa szczegółowe warunki jakie musi spełniać taka kadra pedagogiczna. Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę zapewnienia takiej właśnie kadry pedagogicznej organizatorom wypoczynku. Zgodnie z przepisami o systemie oświaty taka forma zapewnienia personelu jest jak najbardziej dozwolona. Wnioskodawca musi także przestrzegać określonych zasad świadczenia tych usług uregulowanych w wyżej wymienionych przepisach. Przede wszystkim przepis ten określa, że Wnioskodawca ma obowiązek świadczyć swoje usługi zatrudniając odpowiednio wykwalifikowany personel (m.in. nauczycieli, instruktorów harcerskich, instruktorów PTTK, trenerów sportowych). Po wtóre wylicza on jakie zasady obowiązują ten personel podczas wykonywania usługi. Są to w szczególności:

zapoznanie się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku,

prowadzenie dziennika zajęć,

opracowywanie planów pracy wychowawczej grupy,

organizowanie zajęć zgodnie z rozkładem dnia,

sprawowanie opieki nad uczestnikami grupy w zakresie higieny, zdrowia, wyżywienia oraz innych czynności opiekuńczych,

zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom grupy,

prowadzenie innych zajęć zleconych przez kierownika placówki wypoczynku.

Gdyby Wnioskodawca nie spełniał powyższych warunków, nie mógłby on wykonywać swoich usług. Zatem właściwe jest stwierdzenie, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywanymi w formie i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2011r. usługi świadczone przez podatnika na rzecz organizatorów wypoczynku dzieci i młodzieży będą nadal podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług...

W interpretacji uzyskanej przez Podatnika w dniu 23 marca 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził że usługi świadczone przez Podatnika klasyfikowane jako usługi w zakresie pozaszkolnych form kształcenia gdzie indziej nie sklasyfikowanych będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie załącznika nr 4 poz. 7 do ustawy o podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2011 r. nastąpiła zmiana. przepisów w tym zakresie i załącznik nr 4 do ustawy został uchylony. Jednocześnie w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawodawca przewidział zwolnienie dla usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty.

Podatnik świadczy usługi dostarczania wychowawców organizatorom wypoczynku dla dzieci i młodzieży na koloniach, obozach i innych formach wypoczynku. Opieka wychowawców nad dziećmi i młodzieżą na koloniach, obozach i innych formach wypoczynku jest uregulowana w art. 92a ustawy dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. 04 256 2572). Ust. 2 powołanego artykułu daje delegację Ministrowi właściwemu do spraw oświaty, aby określił szczegółowo zasady organizowania kolonii, obozów i innych form wypoczynku. W § 12 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania z dnia 21 stycznia 1997 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 67) Minister określił, jakie warunki muszą spełniać wychowawcy na koloniach, obozach i innych formach wypoczynku. Z powyższego wynika, że aby podatnik mógł świadczyć swoje usługi musi spełnić wymagania jakie określa ustawa o systemie oświaty i przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Zatem zdaniem Podatnika, świadczy on usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywaną w formie i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, czyli zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 24 są to usługi zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty.

Ustawodawca precyzuje, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług w zakresie opieki na dziećmi i młodzieżą, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT obowiązującej od 1 stycznia 2011r.

Zgodnie z art. 92a ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty (Dz. U. 2004r., Nr 256, poz. 2572 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku.

W myśl art. 92a ust. 2 ustawy Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasady jego organizowania i nadzorowania.

Na podstawie wyżej wymienionego przepisu wydano rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem”. Stosownie do § 1 rozporządzenia organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej są obowiązani do zapewnienia bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej. Organizatorzy wypoczynku są również obowiązani zatrudniać odpowiednio przygotowaną kadrę pedagogiczną.

Zgodnie z § 12 rozporządzenia wychowawcami w różnych formach wypoczynku mogą być:

nauczyciele,

studenci szkół wyższych kierunków i specjalności, których program obejmuje przygotowanie pedagogiczne, po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia,

słuchacze kolegiów nauczycielskich i nauczycielskich kolegiów językowych, po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia,

osoby posiadające zaświadczenia o ukończeniu kursu dla wychowawców kolonijnych, obejmującego program określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia,

instruktorzy harcerscy w stopniu co najmniej przewodnika,

przodownicy turystyki kwalifikowanej oraz instruktorzy Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego,

trenerzy i instruktorzy sportowi.

Stosownie do § 12 ust. 4 rozporządzenia do obowiązków wychowawcy należy w szczególności:

zapoznanie się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku,

prowadzenie dziennika zajęć, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia,

opracowywanie planów pracy wychowawczej grupy,

organizowanie zajęć zgodnie z rozkładem dnia,

sprawowanie opieki nad uczestnikami grupy w zakresie higieny, zdrowia, wyżywienia oraz innych czynności opiekuńczych,

zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom grupy,

prowadzenie innych zajęć zleconych przez kierownika wypoczynku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z uzupełnienia do niego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług na rzecz organizatorów wypoczynku dzieci i młodzieży. Usługi te polegają na pełnieniu przez pracowników podatnika (zatrudnionych na etat lub na umowy zlecenie) funkcji wychowawców na koloniach obozach, zimowiskach i innych formach wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej. Pracownicy podatnika spełniają kryteria określone w rozporządzeniu – jest to odpowiednio wykwalifikowany personel (m.in. nauczyciele, instruktorzy harcerscy, instruktorzy PTTK, trenerzy sportowi). Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy podczas wykonywania usług opieki nad dziećmi i młodzieżą podczas trwania wypoczynku w formie obozów, kolonii, zimowisk itp. personel Wnioskodawcy obowiązują odpowiednie zasady, w szczególności: zapoznanie się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku, prowadzenie dziennika zajęć, opracowywanie planów pracy wychowawczej grupy, organizowanie zajęć zgodnie z rozkładem dnia, sprawowanie opieki nad uczestnikami grupy w zakresie higieny, zdrowia, wyżywienia oraz innych czynności opiekuńczych, zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom grupy, prowadzenie innych zajęć zleconych przez kierownika placówki wypoczynku.

Biorąc pod uwagę opisaną we wniosku treść zaistniałego stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 roku. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są z podatku VAT usługi w zakresie opieki na dziećmi i młodzieżą, prowadzone w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty. Aktem prawnym regulującym system oświaty jest w/w ustawa o systemie oświaty oraz wydane na jej podstawie rozporządzenie w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania. Z treści wniosku wynika natomiast, iż Wnioskodawca nie jest podmiotem, który organizuje wypoczynek dla dzieci i młodzieży. Jego usługa ogranicza się jedynie do dostarczenia na rzecz organizatora wykwalifikowanego personelu, który umożliwia mu zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej. Fakt, iż wykwalifikowany personel Wnioskodawcy spełnia wszystkie przesłanki przewidziane w wyżej wymienionym rozporządzeniu nie ma na gruncie niniejszej sprawy żadnego znaczenia, bowiem Wnioskodawca nie jest podmiotem, do którego odnoszą przepisy rozporządzenia – nie jest organizatorem wypoczynku, a jedynie podmiotem dostarczającym personel organizatorowi.

W związku z powyższym tut. Organ podatkowy stwierdza, iż Wnioskodawca świadczy jedynie usługę dostarczania wykwalifikowanego personelu na rzecz organizatora wypoczynku dla dzieci i młodzieży, tym samym nie świadczy usług w zakresie opieki na dziećmi i młodzieżą, prowadzonych w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. W konsekwencji nie będzie uprawniony do skorzystania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT ze zwolnienia z podatku VAT przy świadczeniu tych usług – są one opodatkowane podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.