IBPP2/443-92/10/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010r. (data wpływu 2 lutego 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem przyłączy wodociągowych do spółki z o.o. – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 2 lutego 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem przyłączy wodociągowych do spółki z o.o.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Gmina) realizuje ustawowe zadania własne dotyczące zaopatrzenia w wodę przy pomocy Wodociągów Spółka z o.o., w której posiada udziały. W 2009r. osoby fizyczne, które same sfinansowały budowę przyłączy wodociągowych (nie korzystały z odliczenia podatku VAT) przekazały je bezpłatnie Gminie w oparciu o umowę cywilnoprawną (umowa bezpłatnego przekazania). Gminie w związku z tym nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Gmina w miesiącu marcu zamierza wnieść aportem przyłącza wodociągowe oraz wykonaną sieć wodociągową do spółki.

Zarówno sieci wodociągowe jak i przyłącza wodociągowe są klasyfikowane jako budowle. W okresie od otrzymania przyłączy wodociągowych Gmina nie poniosła wydatków na ich ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym przypadku aport przyłączy wodociągowych będzie zwolniony od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, aport przyłączy wodociągowych będzie zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Przyłącza wodociągowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane, są w art. 3 pkt 3 w powiązaniu z pkt 9 definiowane jako budowle lub urządzenia techniczne wchodzące w skład budowli - sieci wodociągowych. Uznając przyłącza wodociągowe jako urządzenia wchodzące w skład budowli ma zastosowanie zwolnienie od podatku VAT, ponieważ nie przysługiwało dokonującemu dostawy, czyli wnoszącemu aport prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dodatkowo nie ponosił on wydatków na ulepszenie budowli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Pojęcie towaru ustawodawca zawarł w przepisie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym, towarem są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 tej ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W definicji dostawy towarów sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług niewątpliwie mieści się wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci towarów do innego podmiotu (spółki), bowiem w takim przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wkład rzeczowy wniesiony do spółki staje się od tego momentu jej własnością. Następuje przeniesienie na spółkę praw własności do przedmiotu wkładu.

Ponadto wniesienie wkładu niepieniężnego spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (wniesieniem wkładu) a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać udziału w spółce tj. wszystkich praw wynikających z uczestnictwa w tej spółce (w tym prawo do udziału w zysku spółki). Wynagrodzenie to ma charakter wzajemny i ekwiwalentny, co oznacza, ze z tytułu wniesienia wkładu, dla wnoszącego wynika bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść. Powyższe przesądza o odpłatnym charakterze czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki.

Jeżeli zatem przedmiotem wkładu niepieniężnego są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, czy też grunty – czyli towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami przez spółkę jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy o VAT.

Od dnia 1 kwietnia 2009r. wkłady niepieniężne wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego są przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Oznacza to, że wysokość opodatkowania uzależniona będzie od przedmiotu wkładu tzn. w zależności od przedmiotu wkładu czynność ta będzie zwolniona od podatku bądź opodatkowana właściwą, dla wnoszonego towaru, stawką podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści samej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku lub opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub

2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwsze zasiedlenie ma zatem miejsce w momencie oddania do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi:

1. nowo wybudowanego budynku (budowli lub jego części) lub

2. gruntownie odnowionego (nakłady na odnowienie to co najmniej 30% jego wartości początkowej) budynku (budowli lub jego części)

­- w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT (np. sprzedaż, najem, dzierżawa, leasing).

Tak więc, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Wówczas, jak wynika z przepisów ustawy, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, jeśli jest ona już zasiedlona bądź zamieszkana.

Ze przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina realizuje ustawowe zadania własne dotyczące zaopatrzenia w wodę przy pomocy Wodociągów Ziemi Cieszyńskiej Spółka z o.o., w której posiada udziały. W 2009r. osoby fizyczne, które same sfinansowały budowę przyłączy wodociągowych (nie korzystały z odliczenia podatku VAT) przekazały je bezpłatnie Gminie w oparciu o umowę cywilnoprawną (umowa bezpłatnego przekazania). Gminie w związku z tym nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Gmina w miesiącu marcu zamierza wnieść aportem przyłącza wodociągowe oraz wykonaną sieć wodociągową do spółki.

Zarówno sieci wodociągowe jak i przyłącza wodociągowe są klasyfikowane jako budowie. W okresie od otrzymania przyłączy wodociągowych Gmina nie poniosła wydatków na ich ulepszenie.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotem aportu będą przyłącza wodociągowe, które według Wnioskodawcy są budowlami, konieczne jest dokonanie oceny czy aport ten, pomimo iż stanowi odpłatną dostawę towarów, nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnieniem z podatku VAT objęta została dostawa budynków, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy wskazać, iż przepisy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia – budowla, stąd też w tym względzie należy odwołać się do innych przepisów, które taką definicję formułują. I tak, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przez „budowlę” należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Tym samym przyłącza wodociągowe, należy uznać za budowle.

Z przywołanych powyżej przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wynika, iż dostawa (a zatem także czynność aportu) budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, iż osoby fizyczne, które same sfinansowały budowę przedmiotowych przyłączy wodociągowych (nie korzystały odliczenia podatku VAT), przekazały je bezpłatnie w 2009r. Wnioskodawcy, w oparciu o umowę cywilnoprawną (umowa bezpłatnego przekazania). Zatem w świetle powołanego wyżej przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT powyższe przekazanie nie nastąpiło w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu tego przepisu, bowiem nie nastąpiło ono w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W tych okolicznościach dopiero zamierzona przez Wnioskodawcę czynność aportu ww. przyłączy zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W konsekwencji powyższego, w odniesieniu do ww. czynności aportu nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tych okolicznościach rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy w ww. sytuacji nie będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nieodpłatnym przekazaniem na jego rzecz ww. przyłączy wodociągowych. Ponadto w okresie od otrzymania tych przyłączy nie poniósł on wydatków na ich ulepszenie.

W świetle zatem przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zamierzona przez Wnioskodawcę w marcu 2010r. czynność aportu, opisanych we wniosku przyłączy wodociągowych, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii opodatkowania aportu przyłączy wodociągowych.

Nie stanowi ona natomiast rozstrzygnięcia w odniesieniu do problemu opodatkowania czynności aportu sieci kanalizacyjnej, gdyż Wnioskodawca nie sformułował w tym zakresie pytania, jak też własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.