ITPP1/443-112B/07/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 07 lipca 2007 r.(data wpływu 09 sierpnia 2007 r.) uzupełnionym pismami z dnia 19, 23, 25 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek przeznaczonych pod budowę drogi krajowej - jest nieprawidłowe

Uzasadnienie

W dniu 09 sierpniu 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania w podatku od towarów i usług dostawy działek przeznaczonych pod budowę drogi krajowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 lipca 2007 r. została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości gruntowej, na mocy której sprzedający ( małżeństwo) zobowiązali się dokonać sprzedaży na rzecz wnioskodawcy działek o nr …o pow. 48 m , nr…. o pow. 5.86.004 ha, nr…. o pow. 2.12.59 ha, nr… o pow. 1.29.59 ha, nr 95/26 o pow…. ha. Przedmiotowe działki zostały nabyte przez sprzedających w latach 1999 i 2002 na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Jeden z małżonków prowadzi działalność gospodarczą, nie związaną z przedmiotowym gruntem. Grunty były wykorzystywane przez sprzedających na potrzeby gospodarstwa rolnego.

Jak wynika z uzupełnienia wniosku zawartego w piśmie z dnia 25 października 2007 r. przedmiotowe działki w katastrze nieruchomości oznaczone są symbolem R - grunty orne. W księdze wieczystej opisywane tereny oznaczone są jako grunty orne, pastwiska, rowy. Działki wykorzystywane były przez zbywców w sposób rolniczy. Dodatkowo wnioskodawca poinformował, że z dniem wydania decyzji o lokalizacji drogi krajowej nr DP-I/13/05 z dnia 21 października 2005 r., zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w sprawach dotyczących lokalizacji dróg przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuje się.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż przedmiotowych działek podlegać będzie obowiązkowi naliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług ...

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu z tytułu podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych, niż budowlane bądź przeznaczone pod zabudowę. W chwili zawarcia transakcji tereny wykorzystywane były przez sprzedających wyłącznie na potrzeby gospodarstwa rolnego. Sprzedający nie realizowali przedmiotowej sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W niniejszej sprawie nie zaistniały, też żadne przesłanki do uznania, iż sprzedający dokonali zakupu nieruchomości w celu jej dalszej odsprzedaży, co mogłoby zdecydować o uznaniu, że prowadza działalność gospodarcza związaną z obrotem ziemia. Przedmiotowy grunt został nabyty jako majątek osobisty bez zamiaru dalszej odsprzedaży Z tego względu w niniejszej sprawie winien mieć zastosowanie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy skutkujący zaniechaniem naliczenia podatku VAT, ponieważ przedmiotowa sprzedaż działek nie może być traktowana jako sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej co, potwierdzają wyroki: WSA we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. sygn. I/SA/Wr830/06 i NSA w Warszawie z dnia 04 października 2000 r. sygn. III SA1901/99.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z którą, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie tych przepisów tj. od 1 maja 2004 roku zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów ww. podatkiem.

Na potrzeby tego podatku pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy te wskazują że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Jak wynika z wniosku przedmiotowe grunty wykorzystywane były przez sprzedających do celów działalności rolniczej, co jest istotnym elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności. Dlatego też nie można się zgodzić, że sprzedaż przedmiotowych gruntów to sprzedaż majątku osobistego. Jak wynika z wniosku przedmiotowe grunty wykorzystywane były przez sprzedających do celów działalności rolniczej, co jest istotnym elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności. Dlatego też nie można się zgodzić, że sprzedaż przedmiotowych gruntów to sprzedaż majątku osobistego. Ponadto z dniem wydania decyzji o lokalizacji drogi krajowej nr DP-I/13/05 z dnia 21 października 2003 r., przesądzono o przeznaczeniu przedmiotowych gruntów pod budowę drogi krajowej. W efekcie dostawę gruntów, wykorzystywanych w działalności rolniczej, przeznaczonych pod budowę drogi krajowej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a planowaną sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, iż od podatku od towarów i usług – w odniesieniu do gruntów – zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), transakcje zawarte przez Jednostkę dotyczące opisanych działek winny być opodatkowane 22% stawką podatku.

Ponadto należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku.

Odnosząc się natomiast do powołanych w treści złożonego wniosku wyroków WSA we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. sygn. I/SA/Wr 830/06 i NSA we Warszawie z dnia 04 października 2000 r. sygn. III SA/1901/99 stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Należy zaznaczyć, iż interpretację indywidualną wydano wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i pismach stanowiących jego uzupełnienie. Dokumenty dołączone do pisma z dnia 25 października 2007 r. nie podlegały ocenie przez tutejszy organ.

Końcowo nadmienia się, że z uwagi na fakt, iż adresatem niniejszej interpretacji jest nabywca gruntów, a nie podmiot, po stronie którego leży obowiązek podatkowy przepisy zawarte w art. 14 k – 14 n Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania .

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego wdacie zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.