IBPP1/443-7/07/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2007r. (data wpływu 11 lipca 2007r.), uzupełnionym w dniu 17 września 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług dotyczącej sprzedaży gruntu wraz z budynkiem – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 11 lipca 2007r. (9 lipca 2007r. data stempla pocztowego) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług dotyczącej sprzedaży gruntu wraz z budynkiem. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 września 2007 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na gruncie stanowiącym własność Gminy, zostały wybudowane, przez dotychczasowego dzierżawcę, budynki mieszkalne w stanie surowym zamkniętym, na podstawie uzyskanego przez dzierżawcę pozwolenia na budowę i na jego koszt. Gmina zamierza sprzedać w trybie bezprzetargowym te dzierżawione nieruchomości, które już zostały zabudowane oraz działki przeznaczone pod budowę drogi wewnętrznej – dojazdowej do tych budynków.

W planie zagospodarowania przestrzennego, działki przeznaczone pod budowę budynków jednorodzinnych oznaczone są jako „tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”, natomiast działki, na których dzierżawca buduje drogę dojazdową, jako „tereny dróg publicznych, ulica dojazdowa”. Gmina zleciła wycenę działek przeznaczonych do sprzedaży, w której określona została wartość rynkowa całej nieruchomości, wartość składnika gruntowego oraz wartość składnika budowlanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zastosowanie stawki podatku VAT 7% od łącznej wartości gruntu i budynku, przy sprzedaży działek, na których dotychczasowy dzierżawca wybudował ze swoich środków budynki w stanie surowym zamkniętym i stawki podatku VAT 22% od wartości działek przeznaczonych pod budowę drogi wewnętrznej – dojazdowej do tych budynków...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować 7% stawkę podatku VAT od łącznej wartości gruntu i budynku w przypadku sprzedaży działek zabudowanych budynkami jednorodzinnymi i 22% stawkę podatku VAT w przypadku sprzedaży działek przeznaczonych pod drogę wewnętrzną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Obiektami budownictwa mieszkaniowego, w rozumieniu art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, są budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl przepisu art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość stanowiąca teren zabudowany, wartość gruntu stanowi element podstawy opodatkowania tej nieruchomości według stawki podatku od towarów i usług właściwej dla budynku lub budowli albo części takich budynków lub budowli.

Jak wynika z przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży m.in. działek, na których dotychczasowy dzierżawca wybudował ze swoich środków budynki mieszkalne w stanie surowym zamkniętym. W piśmie z dnia 17 września 2007r. znak: AG.0717-101/07, będącym uzupełnieniem wniosku z dnia 5 lipca 2007 r., Wnioskodawca wyjaśnił, iż budynki te są budynkami jednorodzinnymi o funkcji wyłącznie mieszkaniowej i zostały wzniesione w terenie, na którym nie planuje się działalności gospodarczej.

W związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym istotne jest ustalenie czy przedmiot sprzedaży – obiekt budowlany w trakcie inwestycji (stan surowy zamknięty) jest budynkiem, o którym mowa w art.2 pkt 6 ustawy. Należy zauważyć, że ustawa z dnia 11 marca 2004 r. nie definiuje pojęcia „budynek”. W tej sytuacji, skoro prawo podatkowe nie definiuje na swój użytek pojęć utrwalonych w innych dziedzinach systemu prawnego – w tym przypadku pojęcia budynku – zasadnym jest sięgnięcie do prawa budowlanego, aby na gruncie utrwalonych w nim pojęć rozstrzygnąć, w sytuacji prowadzenia inwestycji budowlanej, od którego momentu mamy do czynienia z budynkiem, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Tak rozumiany budynek może być już klasyfikowany według PKOB, ponieważ wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku w określonym miejscu zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym jest tym budynkiem (obiektem) w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowego gruntu wraz z rozpoczętą na nim budową budynków mieszkaniowych jednorodzinnych w stanie surowym zamkniętym, (które w zaistniałej sytuacji wyczerpują definicję budynku zawartą w prawie budowlanym), w sytuacji gdy rodzaj obiektu wynika z zatwierdzonego projektu budowlanego, będzie podlegała opodatkowaniu stawką 7% w świetle art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod drogę dojazdową, należy stwierdzić, że odpłatna dostawa gruntów podlega co do zasady opodatkowaniu 22% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jako wyjątek od ww. zasady, ustawodawca, w art. 43 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy, zwolnił od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W świetle wskazanego przepisu, zwolniona od podatku VAT jest dostawa gruntów niezabudowanych, pod warunkiem jednak, że tereny te nie są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę.

Ponieważ ustawa z dnia 11 marca 2007r. nie definiuje również na własne potrzeby pojęcia „teren pod zabudowę”, zatem należy tutaj odnieść się ponownie do przepisów prawa budowlanego. W myśl art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego, przez budowę rozumie się wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Z kolei przez obiekt budowlany należy rozumieć: budynek, budowlę, obiekt małej architektury (art. 3 pkt 1 cytowanej ustawy). Zgodnie z art. 3 pkt 3, budowlą jest każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty tunele itp. Zatem teren przeznaczony pod drogę jest terenem przeznaczonym pod zabudowę (budowlą – drogą).

W konsekwencji, przywołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miał zastosowania w sytuacji wskazanej we wniosku, zatem dostawa działek przeznaczonych pod drogę dojazdową podlegać będzie opodatkowaniu według 22% stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.