ILPP2/443-256/10-3/MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy i Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data wpływu 13 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od kosztów utrzymania obiektu oraz

* nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących realizację inwestycji.

Uzasadnienie

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od kosztów poniesionych w związku z budową sali widowiskowo-sportowej, udokumentowanych fakturami otrzymanymi po dokonaniu rejestracji podatnika dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z kosztami utrzymania obiektu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data wpływu 13 kwietnia 2010 r.) o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina) w dniu 11 czerwca 2004 r. złożył wniosek o dofinansowanie realizacji projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Priorytetu 3 – Rozwój lokalny, Działania 3.5 – Lokalna infrastruktura społeczna, Poddziałania 3.5.1 – Lokalna infrastruktura edukacyjna i sportowa. Sytuacja w Gminie, w zakresie zajęć z wychowania fizycznego, była niezwykle trudna. W Gminie były jedynie dwie sale gimnastyczne po jednej w P i w X o wymiarach 9x18 m każda. Sala sportowa w P. nie spełniała i nie spełnia wymogów prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego w zakresie gier zespołowych oraz pod względem oświetlenia. Przedmiotem wniosku była budowa sali widowiskowo-sportowej. Głównym celem projektu było wyrównanie szans w dostępie do edukacji pomiędzy uczniami z obszarów wiejskich i miejskich oraz poprawa dostępu społeczności lokalnych do podstawowej infrastruktury sportowej. W dniu 3 grudnia 2004 r. została podpisana umowa o dofinansowanie projektu pn. „Budowa sali widowiskowo-sportowej.” Z/2.30/III/3.5.1/5/04 w ramach Priorytetu 3 – Rozwój lokalny. Podatek VAT był kosztem kwalifikowanym. Poprzez wybudowanie sali widowiskowo-sportowej zakładany we wniosku cel został osiągnięty. W sali widowiskowo -sportowej odbywają się lekcje wychowania fizycznego. Oprócz dzieci i młodzieży szkolnej z sali korzystają lokalne grupy sportowe. Na sali odbywają się rozgrywki piłki halowej, rozgrywki międzyszkolne, gry zespołowe. Przedmiotowa sala wykorzystywana jest także przy organizacji imprez okolicznościowych, m.in. takich jak: akademia z okazji Święta Niepodległości, dla dzieci z terenu Gminy spotkanie z Świętym Mikołajem, organizacja Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, itd. Udostępniana jest ona społeczności lokalnej przez co realizowane jest zadanie statutowe związane z organizacją życia publicznego na terenie Gminy. Wszystkie te czynności mają charakter nieodpłatny. Został spełniony także wymóg art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym z wykonywaniem zadania publicznego z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W dniu 15 września 2006 r. Wnioskodawca zgłosił się do Urzędu Skarbowego jako czynny podatnik podatku VAT z uwagi na przekroczoną kwotę limitu obrotu uprawniającego Urząd Gminy Miasta do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług. Budowa sali widowiskowo-sportowej objętej projektem trwała od dnia 22 listopada 2004 r. do dnia 24 listopada 2006 r. Część faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją Zainteresowany otrzymał po dokonaniu rejestracji dla potrzeb podatku VAT. Gmina nie miała możliwości odzyskania podatku VAT, który w ww. zadaniu był wydatkiem kwalifikowanym, ponieważ zakupy dotyczące inwestycji nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

Sala widowiskowo-sportowa od momentu oddania do użytkowania cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Udostępniana jest do późnych godzin wieczornych, co wiąże się ze znacznym wzrostem kosztów utrzymania. W związku z powyższym Burmistrz nosi się z zamiarem pobierania opłat za udostępnianie tej sali od pełnoletnich osób fizycznych i grup zorganizowanych z terenu Gminy. Planowane wpływy z tytułu udostępniania sali w roku budżetowym wyniosłyby około 14.000,00 zł. Natomiast koszty utrzymania sali za 10 m-cy bieżącego roku bez kosztów związanych z wypłatą wynagrodzeń pochodnych od wynagrodzeń wyniosły 55.145,61 zł. Reasumując, sala będąca przedmiotem wniosku generuje straty. Opłaty dotyczyłyby najmu sali widowiskowo-sportowej, czyli naliczana byłaby 22% stawka podatku VAT. Usługi klasyfikowane byłyby zgodnie z PKWiU 70.20.12-00.20.

Od dnia 1 stycznia 2010 r. Gmina stała się czynnym płatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od kosztów poniesionych w związku z realizacją inwestycji, udokumentowanych fakturami otrzymanymi po dokonaniu rejestracji podatnika dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z kosztami utrzymania obiektu...

Zdaniem Wnioskodawcy, udostępniając (oddając w najem) salę widowiskowo-sportową Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z kosztami utrzymania, tylko w tym zakresie w jakim usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanej. Wnioskodawca uważa również, że opłaty pobierane z tytułu najmu sali widowiskowo-sportowej po okresie zakończenia realizacji nie mają wpływu na ocenę podatku VAT jako kosztu kwalifikowanego projektu finansowanego ze środków Unii Europejskiej.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina wskazała, że nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od kosztów poniesionych w związku z realizacją inwestycji udokumentowanych fakturami otrzymanymi po dokonaniu rejestracji podatnika dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od kosztów utrzymania obiektu oraz

* nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących realizację inwestycji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,

2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

nbspnbspnbsp - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 11 czerwca 2004 r. złożył wniosek o dofinansowanie realizacji projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Priorytetu 3 – Rozwój lokalny, Działania 3.5 – Lokalna infrastruktura społeczna, Poddziałania 3.5.1 – Lokalna infrastruktura edukacyjna i sportowa. Przedmiotem wniosku była budowa sali widowiskowo-sportowej. Głównym celem projektu było wyrównanie szans w dostępie do edukacji pomiędzy uczniami z obszarów wiejskich i miejskich oraz poprawa dostępu społeczności lokalnych do podstawowej infrastruktury sportowej. Poprzez wybudowanie sali widowiskowo-sportowej zakładany we wniosku cel został osiągnięty.

W sali będącej przedmiotem wniosku odbywają się lekcje wychowania fizycznego. Oprócz dzieci i młodzieży szkolnej z sali widowiskowo-sportowej korzystają lokalne grupy sportowe. Na sali odbywają się rozgrywki piłki halowej, rozgrywki międzyszkolne, gry zespołowe. Sala widowiskowo-sportowa wykorzystywana jest także przy organizacji imprez okolicznościowych m.in. takich jak: akademia z okazji Święta Niepodległości, dla dzieci z terenu Gminy spotkanie z Świętym Mikołajem, organizacja Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, itd. Przedmiotowa sala udostępniana jest społeczności lokalnej przez co realizowane jest zadanie statutowe związane z organizacją życia publicznego na terenie Gminy. Wszystkie te czynności mają charakter nieodpłatny. Został spełniony także wymóg art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym z wykonywaniem zadania publicznego z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W dniu 15 września 2006 r. Zainteresowany zgłosił się do Urzędu Skarbowego jako czynny podatnik podatku VAT z uwagi na przekroczoną kwotę limitu obrotu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług. Budowa sali widowiskowo-sportowej objętej projektem trwała od dnia 22 listopada 2004 r. do dnia 24 listopada 2006 r. Część faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją Wnioskodawca otrzymał po dokonaniu rejestracji dla potrzeb podatku VAT. Gmina nie miała możliwości odzyskania podatku VAT, który w ww. zadaniu był wydatkiem kwalifikowanym, ponieważ zakupy dotyczące inwestycji nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie warunek wskazany w art. 86 ustawy nie był zatem spełniony, gdyż wydatki związane z realizacją przedmiotowej inwestycji nie były związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z budową sali widowiskowo-sportowej, w tym również od wydatków udokumentowanych fakturami otrzymanymi po dokonaniu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, gdyż sala widowiskowo-sportowa nie była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (…).

Art. 91 ust. 4 ustawy stanowi, iż w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż (…) – art. 91 ust.5 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;

2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ten ostatni przepis adresowany jest więc do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy nie odliczyli podatku naliczonego w całości, jako że nabyty towar służył wyłącznie sprzedaży nieopodatkowanej.

Art. 91 ust. 7a ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotowa sala widowiskowo-sportowa ma być udostępniana pełnoletnim osobom fizycznym oraz grupom zorganizowanym z terenu gminy za określoną opłatą.

Zatem, nabywane towary i usługi, związane z realizacją przedmiotowej inwestycji nie miały służyć czynnościom opodatkowanym u Wnioskodawcy i w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur.

Natomiast w związku z planowanym wynajmowaniem sali będącej przedmiotem wniosku pojawi się związek z czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, w związku ze zmianą przeznaczenia sali widowiskowo-sportowej, zobowiązany będzie do dokonania korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w przedmiotowej sprawie wynika również, że sala widowiskowo-sportowa od momentu oddania do użytkowania cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Udostępniana jest do późnych godzin wieczornych, co wiąże się ze znacznym wzrostem kosztów utrzymania. W związku z powyższym Burmistrz nosi się z zamiarem pobierania opłat za udostępnianie sali widowiskowo-sportowej od pełnoletnich osób fizycznych i grup zorganizowanych z terenu Gminy. Planowane wpływy z tytułu udostępniania sali w roku budżetowym wyniosłyby około 14.000,00 zł. Natomiast koszty utrzymania sali za 10 m-cy bieżącego roku bez kosztów związanych z wypłatą wynagrodzeń pochodnych od wynagrodzeń wyniosły 55.145,61 zł. Reasumując, sala widowiskowo-sportowa generuje straty. Opłaty dotyczyłyby najmu sali widowiskowo-sportowej czyli naliczana byłaby 22% stawka podatku VAT. Usługi klasyfikowane byłyby zgodnie z PKWiU 70.20.12-00.20.

Od dnia 1 stycznia 2010 r. Gmina stała się czynnym płatnikiem podatku VAT.

W związku z planowaną zmianą przeznaczenia przedmiotowej inwestycji w rozliczeniu podatku naliczonego należy uwzględnić poniższe przepisy.

Jak stanowi cytowany już art. 86 ust 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),

2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie mniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę jego płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W art. 90 ust. 2 ustawy postanowiono, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Z powyższego wynika, że przy obliczaniu proporcji istotne jest ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (nie stanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Oznacza to, iż przepis art. 90 ustawy stosuje się wyłącznie do tej części obrotów i zakupów, która związana jest z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie dotyczy działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza prowadzić opodatkowaną działalność gospodarczą jaką jest wynajem sali widowiskowo-sportowej. W związku z tym, iż Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest on zobowiązany do rozliczania podatku VAT od ww. usług, ale także ma możliwość ten podatek odliczać od wydatków służących sprzedaży opodatkowanej.

Odnosząc powyższe przepisy do opisu sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca wykonuje czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT oraz czynności niepodlegające podatkowi VAT, dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia nie ma zastosowania art. 90 ust. 1 i 2 ustawy, bowiem czynności niepodlegające opodatkowaniu nie mają wpływu na ustalenie proporcji – art. 90 ust. 3 ustawy.

Wskazać jednak należy, iż w przypadku wydatków poniesionych przez Zainteresowanego służących zarówno działalności – niepodlegającej przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, jak i czynnościom podlegającym tej ustawie, w odniesieniu do części zakupów służących czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT, wystąpi prawo do odliczenia podatku VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca nie ma jednak prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie ponoszonych wydatków w części związanej z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca w pierwszej kolejności powinien przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności statutowej i opodatkowanej działalności gospodarczej w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Podatnik uwzględniając np. specyfikę i indywidualne cechy tej działalności.

Reasumując, sala widowiskowo-sportowa nie była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, zatem Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z budową sali widowiskowo-sportowej, w tym także od wydatków udokumentowanych fakturami otrzymanymi po dokonaniu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Jednakże ze względu na zmianę przeznaczenia sali widowiskowo-sportowej, Zainteresowany będzie miał prawo do odliczenia z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z budową przedmiotowej sali, poprzez korektę podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy.

W zakresie kosztów utrzymania przedmiotowej sali, poniesionych przez Wnioskodawcę wystąpi prawo do odliczenia podatku VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, tylko w części dotyczącej wydatków służącym czynnościom opodatkowanym tym podatkiem. Natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego nie będzie przysługiwało w części związanej z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w przypadku zakupów towarów i usług, które są wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej, Zainteresowanemu przysługuje – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki w całości.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.