ILPP1/443-150/10-4/AI
Interpretacja indywidualna
z dnia 13 kwietnia 2010
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Parafii, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu 10 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa (...)” – jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 10 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa (...)”. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca – Parafia zrealizowała zadanie inwestycyjne pn. „Przebudowa (...)”, polegające na wykonaniu (ułożeniu) chodnika z kostki brukowej wokół Kościoła/cmentarza parafialnego. Ww. inwestycja współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, Działanie „Odnowa i rozwój wsi”. Nieruchomość i zadanie na niej zrealizowane stanowią własność Parafii i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Za zrealizowane zadanie wykonawca wystawił fakturę VAT. Faktura zostanie zapłacona w kwocie brutto z podatkiem VAT i przedstawiona do rozliczenia w Urzędzie Marszałkowskim Województwa. w związku z tym, że Parafia nie będzie mogła w żaden sposób odzyskać zapłaconego wykonawcy podatku VAT, uznała wydatek ten jako kwalifikowany do refundacji ze środków Unii Europejskiej. Przedmiotowa interpretacja jest niezbędna do przedstawienia w Urzędzie Marszałkowskim w celu udowodnienia, ze Parafia nie może odzyskać podatku VAT naliczonego od zrealizowanej inwestycji.
Wnioskodawca nadmienia, że Parafia choć posiada NIP nie jest podatnikiem VAT czynnym tj. korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
Z pisma uzupełniającego z dnia 6 kwietnia 2010 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż kostka brukowa, materiały użyte jako podbudowa oraz usługa polegająca na ułożeniu chodnika dla ww. zadania inwestycyjnego nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Parafia ma możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego od zrealizowanego zadania pn. „Przebudowa (...)”...
Zdaniem Wnioskodawcy, Parafia korzystająca ze zwolnienia podmiotowego nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
W myśl art. 88 ust. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.
Stosownie natomiast do przepisu art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, zgodnie z którym podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Z powyższych przepisów wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Parafia zrealizowała zadanie inwestycyjne pn. „Przebudowa (...)”, polegające na wykonaniu (ułożeniu) chodnika z kostki brukowej wokół Kościoła/cmentarza parafialnego. Ww. inwestycja współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, Działanie „Odnowa i rozwój wsi”. Nieruchomość i zadanie na niej zrealizowane stanowią własność Parafii, a towary i usługi nabyte w celu realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT czynnym, tj. korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT warunkowane jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W omawianej sprawie warunek nie jest spełniony, gdyż przedmiotowe zadanie inwestycyjne nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Tak więc, brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy i dokonania zwrotu, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
W zakresie przedmiotowego projektu Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów przysługuje zarejestrowanym podatnikom podatku VAT i obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m. in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 7 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Parafia nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia (do dnia 31 grudnia 2009 r. na podstawie przepisów rozdziału 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. u. Nr 212, poz. 1336).
Reasumując, Parafia nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonanych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa (...)”.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.