IPPP1-443-1288/09-4/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.09.2009 r. (data wpływu 09.12.2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 04.02.2010r. (data wpływu 10.02.2010r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 28.01.2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykonywanych przez dealerów napraw gwarancyjnych - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 09.12.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykonywanych przez dealerów napraw gwarancyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

SPÓŁKA jest dystrybutorem pojazdów i innych produktów Spółki (Produkty) na terenie Polski. Produkty są sprzedawane przez SPÓŁKĘ docelowym użytkownikom bezpośrednio poprzez własny salon sprzedaży lub pośrednio poprzez sieć sprzedaży dealerów. Dealerzy sprzedający Produkty, dokonują sprzedaży we własnym imieniu i na własną rzecz.

Produkty sprzedawane w salonie sprzedaży SPÓŁKI i w salonach dealerów objęte są gwarancją SPÓŁKI obejmującą m.in. bezpłatne dokonywanie napraw gwarancyjnych.

Naprawy gwarancyjne produktów wykonywane są przez SPÓŁKĘ lub przez dealerów. Naprawa gwarancyjna może zostać dokonana przez każdego dealera. Nie ma wymogu, aby naprawy gwarancyjnej dokonywał tylko ten dealer, który sprzedał dany produkt.

Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy SPÓŁKĄ a dealerami (umowy dealerskie), SPÓŁKA dostarcza dealerom nieodpłatnie części zamienne niezbędne do dokonania napraw gwarancyjnych oraz zwraca im koszty robocizny.

Wysokość kosztów robocizny ustala się według cennika za koszt i średni czas naprawy, określonego w materiałach producentów produktów. Główną formą zapłaty jest kompensata z aktualnymi lub kolejnymi zobowiązaniami dealerów wobec SPÓŁKI.

Rozliczenia pomiędzy SPÓŁKĄ, a dealerami dokonywane są na podstawie faktury VAT. Do kwoty faktury doliczany jest podatek VAT w wysokości 22 %, który u SPÓŁKI stanowi podatek naliczony odliczany od kwoty podatku VAT należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.) rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą, a dealerami z tytułu zwrotów kosztów napraw gwarancyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i czy w związku z powyższym SPÓŁKA ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o całość podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez dealerów z tytułu wykonanych napraw gwarancyjnych ...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodne z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powyższa definicja uprawnia do przyjęcia takiej wykładni, zgodnie z którą przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie niebędące dostawą. Do świadczenia usług dochodzi jeżeli pomiędzy stronami występuje wzajemna relacja wynikająca z umowy, polegająca na wykonaniu danej czynności za wynagrodzeniem. Innymi słowy każde zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak i podmiotu świadczącego usługę stanowi świadczenie usług. Jednocześnie przyjmując, że dane zachowanie podatnika odpowiada ustawowej definicji świadczenia usług, to co do zasady, niezbędnym elementem do uznania takiego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Należy podkreślić, iż w opisanym powyżej stanie faktycznym strony wiąże stosunek umowny w postaci umowy dealerskiej, zaś naprawy gwarancyjne dokonywane są za odpłatnością, tzn. SPÓŁKA zwraca dealerom koszty robocizny związane z dokonywaniem napraw gwarancyjnych. Odpłatność jest związana ze świadczeniem, jest bezpośrednią konsekwencją świadczenia i została wyrażona w sposób określony. W ocenie wnioskodawcy rozliczenia gwarancyjne dokonywane w ramach umowy zawartej między SPÓŁKĄ, a dealerami stanowią część wzajemnych świadczeń pomiędzy stronami (wykonania określonej czynności w zamian za wynagrodzenie), który to stosunek prawny swą treścią odpowiada czynności odpłatnego świadczenia usług podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z ustawą VAT.

W związku z powyższym rozliczenia pomiędzy stronami podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT a SPÓŁKA zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego określonego w fakturach wystawionych przez dealerów dokumentujących wykonanie napraw gwarancyjnych (obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikające z faktur wystawionych przez dealerów).

Podobne stanowisko wyraziły organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydanych na wniosek podatników w latach 2008-2009 (np. w interpretacji indywidualnej sygn. ITPP2/443-25/08/AP z dnia 27.03.2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy).

W nadesłanym w dniu 05.02.2010 r. uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, iż działając na terenie Polski poprzez swój oddział zawiera z dealerami umowy dystrybucyjne. Zgodnie z powyższymi umowami Wnioskodawca udziela klientom dealera gwarancji na dostarczone dealerowi przez Wnioskodawcę Produkty, które znajdują się w ofercie handlowej dealera. Dealer zobowiązany jest do dostarczenia każdemu z klientów, któremu sprzedał produkt podlegający gwarancji, pisemną kopię gwarancji wystawionej przez wnioskodawcę dla danego produktu, a także informację o tym, że wszelkie roszczenia wynikające z gwarancji dotyczącej produktów sprzedanych przez dealera należy zgłaszać bezpośrednio do dealera.

Dealer zobowiązany jest na podstawie umowy do zapewnienia usługi naprawy gwarancyjnej wszystkim osobom oraz wszystkich produktów, na które została udzielona gwarancja przez Wnioskodawcę działającego poprzez Oddział w Polsce, niezależnie od faktu nabycia konkretnego produktu od danego dealera. O każdorazowym fakcie zgłoszenia się osoby z roszczeniem gwarancyjnym, Dealer jest zobowiązany niezwłocznie poinformować Wnioskodawcę i postępować dalej zgodnie z jego instrukcjami. Dealer nie może obciążać ostatecznego nabywcy korzystającego z gwarancji żadnymi kosztami związanymi bezpośrednio z realizacją uprawnień z niej wynikających. Naprawy gwarancyjne dokonywane będą jedynie, gdy Wnioskodawca poinformuje danego dealera, że zgłoszenie gwarancyjne jest zasadne.

Oznacza to, że Wnioskodawca nie pełni roli gwaranta wobec dealerów, a dealerzy nie występują w charakterze gwaranta wobec ostatecznych nabywców. Gwarancji udziela ostatecznym nabywcom tylko Wnioskodawca. Naprawy gwarancyjne dokonywane są przez dealerów na zlecenie Wnioskodawcy, w jego imieniu i na podstawie dokumentu gwarancyjnego wystawionego przez Wnioskodawcę dla ostatecznego nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. w myśl tych przepisów, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powołanych przepisów wynika, iż każde świadczenie nie będące dostawą towarów stanowi świadczenie usług. Do świadczenia usług dochodzi jeśli, pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą występuje wzajemna relacja wynikająca z umowy polegająca na wykonaniu danej czynności za wynagrodzeniem. Czynnik odpłatności (wynagrodzenie za usługę) jest podstawową przesłanką wynikającą z ogólnej definicji, kwalifikującą wykonanie czynności jako odpłatne świadczenie usługi.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż jest on dystrybutorem pojazdów i innych produktów na terenie Polski. Produkty są sprzedawane przez Wnioskodawcę docelowym użytkownikom bezpośrednio poprzez własny salon sprzedaży lub pośrednio poprzez sieć sprzedaży dealerów. Dealerzy dokonują sprzedaży produktów we własnym imieniu i na własną rzecz. Produkty Spółki sprzedawane w salonie sprzedaży i w salonach dealerów objęte są gwarancją Spółki obejmującą m.in. bezpłatne dokonywanie napraw gwarancyjnych. Naprawy gwarancyjne wykonywane są bezpośrednio prze Spółkę lub przez dealerów. Naprawa gwarancyjna może zostać dokonana przez każdego dealera. Nie ma wymogu, aby naprawy gwarancyjnej dokonywał tylko ten dealer, który sprzedał dany produkt. Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy Wnioskodawcą, a dealerami (umowy dealerskie), Spółka dostarcza dealerom nieodpłatnie części zamienne niezbędne do dokonania napraw gwarancyjnych oraz zwraca im koszty robocizny. Główną formą zapłaty jest kompensata z aktualnymi lub kolejnymi zobowiązaniami dealerów wobec Spółki. Rozliczenia pomiędzy Spółką, a dealerami dokonywane są na podstawie faktury VAT. Wnioskodawca zaznaczył, iż nie pełni roli gwaranta wobec dealerów, a dealerzy nie występują w charakterze gwaranta wobec ostatecznych nabywców. Gwarancji udziela ostatecznym nabywcom tylko Wnioskodawca. Naprawy gwarancyjne dokonywane są przez dealerów na zlecenie Wnioskodawcy, w jego imieniu i na podstawie dokumentu gwarancyjnego wystawionego przez Wnioskodawcę dla ostatecznego nabywcy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż dealerzy wykonujący naprawy gwarancyjne faktycznie świadczą usługi na rzecz Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje wzajemna relacja zobowiązaniowa pomiędzy obydwoma podmiotami. Przedmiotowe naprawy wykonywane są przez dealerów wyłącznie na wyraźne zlecenie Spółki, w jej imieniu i na podstawie dokumentów gwarancyjnych wystawionych przez Spółkę na ostatecznego nabywcę. Natomiast o odpłatnym charakterze świadczonych usług przemawia fakt, iż Spółka w zamian dokonuje zapłaty na rzecz dealerów, przy czym forma w jakiej jest ona dokonywana (kompensata) jest bez znaczenia.

Zatem, w przedstawionych w stanie faktycznym okolicznościach rozliczenia pomiędzy dealerami i Zainteresowanym z tytułu napraw gwarancyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zakresie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez dealerów z tytułu wykonanych napraw, wskazać należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podsumowując, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT z 22%-owym podatkiem wystawianych przez dealerów dokumentujących w ten sposób usługi napraw gwarancyjnych, gdyż jak mają one związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.