ILPP2/443-1652/09-4/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 6 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty deklaracji i zwrotu nadpłaconego podatku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty deklaracji i zwrotu nadpłaconego podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 6 stycznia 2010 r.) o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 2008-2009 Gmina realizowała inwestycję pn.: Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości x i Budowa sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami i przepompowniami w miejscowości x. Gmina nie skorzystała wówczas z odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Obecnie Wnioskodawca chce dokonać korekt deklaracji VAT-7 od 2008 r. i uwzględnić w nich podatek naliczony z tytułu budowy kanalizacji oraz wystąpić z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku od towarów i usług. Od miesiąca kwietnia 2010 r. Gmina planuje przekazać w odpłatną dzierżawę Spółka z o.o. sieci kanalizacyjne wraz z oczyszczalniami ścieków.

Wydatki związane z realizacją ww. inwestycji mają bezpośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną. Do momentu oddania w dzierżawę wybudowanej sieci kanalizacyjnej Gmina będzie czerpała dochody z tytułu zrzutu odpadów płynnych do kanalizacji, a czynność ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%. Po oddaniu sieci kanalizacyjnej w dzierżawę Gmina będzie czerpała dochody z tytułu czynszu dzierżawnego, który jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji Gmina może złożyć korekty deklaracji VAT-7 od 2008 roku i uwzględnić w nich podatek naliczony w związku z budową sieci kanalizacyjnych oraz czy może zwrócić się z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 13 i art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zrealizowanych inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 6 ustawy stanowi, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336). z przepisu tego wynika, iż zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. u. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. w szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że w latach 2008-2009 Gmina realizowała inwestycję pn.: Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości x i Budowa sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami i przepompowniami w miejscowości x. Gmina nie skorzystała wówczas z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Obecnie Wnioskodawca chce dokonać korekt deklaracji VAT-7 od 2008 r. i uwzględnić w nich podatek naliczony z tytułu budowy kanalizacji oraz wystąpić z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku od towarów i usług. Od miesiąca kwietnia 2010 r. Gmina planuje przekazać w odpłatną dzierżawę Zakładowi Usług Wodnych Spółka z o.o. sieci kanalizacyjne wraz z oczyszczalniami ścieków. Wydatki związane z realizacją ww. inwestycji mają bezpośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną. Do momentu oddania w dzierżawę wybudowanej sieci kanalizacyjnej Gmina będzie czerpała dochody z tytułu zrzutu odpadów płynnych do kanalizacji, a czynność ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%. Po oddaniu sieci kanalizacyjnej w dzierżawę Gmina będzie czerpała dochody z tytułu czynszu dzierżawnego, który jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem w przedmiotowej sprawie, w sytuacji, gdy nabywane, w ramach realizacji projektu pn.: Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości x i Budowa sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami i przepompowniami w miejscowości x, towary i usługi służą do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. do czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (do momentu oddania w dzierżawę wybudowanej sieci kanalizacyjnej – dochody z tytułu zrzutu odpadów płynnych do kanalizacji opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 7%, a po oddaniu sieci kanalizacyjnej w dzierżawę – dochody z tytułu czynszu dzierżawnego opodatkowanego podatkiem VAT w wysokości 22%), to Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 72 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Jeżeli wpłata dotyczyła zaległości podatkowej, na równi z nadpłatą traktuje się także część wpłaty, która została zaliczona na poczet odsetek za zwłokę (art. 72 § 2 Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 73 § 1 Ordynacji podatkowej, nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem:

1. zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;

2. pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;

3. zapłaty przez płatnika lub inkasenta należności wynikającej z decyzji o jego odpowiedzialności podatkowej, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

4. wpłacenia przez płatnika lub inkasenta podatku w wysokości większej od wysokości pobranego podatku;

5. zapłaty przez osobę trzecią lub spadkobiercę należności wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Według art. 73 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, nadpłata powstaje z dniem złożenia:

1. zeznania rocznego – dla podatników podatku dochodowego;

2. deklaracji podatku akcyzowego – dla podatników podatku akcyzowego;

3. deklaracji o wpłatach z zysku za rok obrotowy – dla jednoosobowych spółek Skarbu Państwa i przedsiębiorstw państwowych;

4. deklaracji kwartalnej dla podatku od towarów i usług – dla podatników podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Uprawnienie określone w § 1 – zgodnie z art. 75 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej – przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli:

1. w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej,

2. w deklaracjach innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek,

3. nie będąc obowiązanymi do składania zeznań (deklaracji), dokonali wpłaty podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

W przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a i b oraz w pkt 2 lit. a i b, podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) – art. 75 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina nie skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu. Obecnie Wnioskodawca chce dokonać korekt deklaracji VAT-7 od 2008 r. i uwzględnić w nich podatek naliczony z tytułu budowy kanalizacji oraz wystąpić z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę przytoczone regulacje oraz opis zaistniałego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Gmina nie skorzystała z przysługującego jej prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizacją projektu pn.: Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości x i Budowa sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami i przepompowniami w miejscowości x i nie ujęła tego podatku w deklaracjach VAT-7 – ma prawo dokonać korekty tych deklaracji i ująć w nich podatek naliczony związany z ww. projektem, w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego – na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy.

W konsekwencji, jeżeli w wyniku złożonych korekt deklaracji powstanie nadpłata podatku, Wnioskodawca wraz z korektą deklaracji VAT-7 może – zgodnie z art. 75 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa – złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Niniejsza interpretacja nie przesądza jednak o sposobie rozstrzygnięcia postępowania podatkowego dotyczącego stwierdzenia nadpłaty, co pozostaje w kompetencji naczelnika właściwego urzędu skarbowego.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2010 r. weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT – w dniu 22 stycznia 2010 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie Nr ILPP2/443-1652/09-5/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.