PP-3/i/4407/323/05

Pytanie podatnika:

Zapytanie dotyczyło prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup paliwa do samochodu spełniającego definicję samochodu ciężarowego w świetle przepisów art. 25 ust. 1 ptk 2 i 3a ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz nie spełniającego wymagań określonych w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po rozpoznaniu Pana zażalenia z dnia 07.12.2005 r., na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście z dnia 28.11.2005 r., nr PP/443-52/b/05/PK w sprawie udzielenia interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.) odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia uznając, iż zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego we wniosku jest prawidłowa.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 30.08.2005 r., uzupełnionym pismem z dnia 28.09.2005 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że użytkuje Pan na podstawie leasingu samochód , który spełniał wymogi samochodu ciężarowego w świetle przepisów art. 25 ust. 1 pkt 2 i 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.), zatem przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup paliwa do tego samochodu. Jednocześnie samochód ten nie spełniał wymogów określonych w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 21 sierpnia 2005 r. oraz wymogów wynikających z art. 86 ust. 3 i 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22.08.2005 r. Twierdzi Pan, iż miał Pan prawo do odliczania podatku naliczonego przy nabywaniu paliwa do przedmiotowego samochodu zarówno po dniu 30 kwietnia 2004 r. jak również po dniu 22 sierpnia 2005 r. Postanowienia art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy pozbawiające Pana prawa do odliczenia pozostają w sprzeczności z rozwiązaniami Unii Europejskiej zawartymi w VI Dyrektywie Rady, dlatego wnosi Pan o przyznanie prawa do odliczania w całości podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do w/w samochodu w oparciu bezpośrednio o prawo unijne, z pominięciem sprzecznych z nim przepisów krajowych. Na poparcie swojego stanowiska przytacza Pan wyroki Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości: z dnia 8.01.2002 r. w sprawie C-409/99, z którego wynika, że państwa członkowskie mają prawo do utrzymania w mocy tych krajowych wyłączeń z prawa do odliczenia, które miały zastosowanie przed dniem wejścia w życie VI Dyrektywy oraz z dnia 14.06.2001 r. w sprawie C-345/99, według którego jedynie zmiany, które zmniejszają zakres wyłączeń z prawa do odliczenia podatku VAT nie naruszają art. 17 ust. 2 VI Dyrektywy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście w postanowieniu z dnia 28.11.2005 r. nr PP/443-52/b/05/PK wydanym na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 Ordynacji podatkowej stwierdził, że świetle art. 86 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r. i po tej dacie nie ma Pan prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu paliwa do tego samochodu, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Dodatkowo Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że VI Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej : ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) zaczęła obowiązywać Polskę z dniem wejścia w życie Traktatu Akcesyjnego na mocy którego Polska przystąpiła do Wspólnoty tj. z dniem 1 maja 2004 r. Tym samym ograniczenie prawa do odliczenia wynikające z obowiązującego od dnia 1 maja 2005 r. art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług może być przez Polskę utrzymane.

Na powyższe postanowienie zażalił się Pan pismem z dnia 07.12.2005 r., podnosząc, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa które weszło w życie z dniem 1 maja 2004 r. zaczęło obowiązywać równocześnie z VI Dyrektywą, zatem nie może być mowy o zachowaniu praw nabytych. Ponadto zauważa Pan, że państwo polskie zobowiązane jest do przyznania prymatu prawu wspólnotowemu nad prawem krajowym gdy zachodzi sprzeczność między nimi, zgodnie art. 91 ust. 2 Konstytucji. Niewątpliwie traktat o przystąpieniu Polski do Unii jest umową międzynarodową. Na potwierdzenie swojego stanowiska przytacza Pan wyrok warszawskiego WSA z dnia 12.10.2005 r., nr III SA/Wa 2219/05, w którym sąd stwierdził, iż jeżeli Polska nieprawidłowo zaimplementowała normy unijne, to podatnik nie powinien ponosić negatywnych tego konsekwencji. W Pana ocenie wyrok ten potwierdza wprost zasadę, według której w razie rozbieżności między regulacją prawa krajowego a normą VI Dyrektywy podatnik może dochodzić swych praw, opierając się bezpośrednio na przepisie unijnym z pominięciem sprzecznych z nią krajowych aktów prawnych.

Po rozpoznaniu złożonego zażalenia oraz akt sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że użytkowany przez Pana na podstawie umowy leasingu samochód jest pojazdem samochodowym o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r. Natomiast według art. 86 ust. 3 w/w ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 22.08.2005 r. samochód, o którym mowa odpowiada kategorii pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Nie jest też żadnym z pojazdów określonych w pkt 1- 6 ust. 4 w/w art. 86.

Zatem od dnia 01.05.2004 r. nie przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodu, o którym mowa w w/w wniosku, stosownie do postanowień art. 88 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r. i po tej dacie.

Wynikające z postanowień w/w art. 88 ust. 1 pkt 3 wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego obowiązywało również na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.). Zgodnie z bowiem z art. 25 ust. 1 pkt 3a w/w ustawy podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg.

Zatem od dnia 01.05.2004 r. zmianie uległ jedynie sposób określenia kategorii pojazdów, z którymi jest związane wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa. Powyższa zmiana nie dotyczy jednak samej istoty tego ograniczenia. Zatem dopuszczalne jest utrzymanie przedmiotowego wyłączenia w obecnie obowiązującej ustawie o VAT, skoro istniało ono już na gruncie poprzedniej ustawy. Tym bardziej, iż jego wprowadzenie jest zgodne z legislacjami narodowymi innych państw członkowskich i służy wyłączeniu z prawa do odliczenia wydatków związanych ze środkami transportu w odniesieniu, do których zachodzi duże prawdopodobieństwo, że mogą być dokonywane również na prywatny użytek podatnika. Ma to miejsce zwłaszcza w przypadku, gdy wydatki te są związane z pojazdami samochodowymi, które konstrukcyjnie nie są przeznaczone wyłącznie do przewozu towarów. Zasadą prawa wspólnotowego jest natomiast, iż podatek naliczony nie powinien podlegać odliczeniu w odniesieniu do wydatków nie poniesionych na cele działalności gospodarczej w ścisłym znaczeniu tego pojęcia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie zauważa ponadto, że dyrektywy Rady Unii Europejskiej nie obowiązują wprost państw członkowskich ale wymagają implementacji do systemu prawa krajowego. Dlatego nie można mówić o wejściu w życie dyrektywy w takim znaczeniu jak wchodzą w życie przepisy prawa krajowego. Tym samym nie jest możliwe odliczanie przez podatnika podatku naliczonego wprost na podstawie VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej.

Ponadto organ podatkowy nie jest upoważniony do dokonywania samoistnej oceny zgodności przepisów prawa krajowego z normami prawa wspólnotowego. Jednocześnie organ ten obowiązany jest do respektowania tych przepisów dla potrzeb dokonania oceny prawnej na podstawie art. 14a i 14b ustawy Ordynacja podatkowa.Z w/wymienionych względów, kierując się postanowieniami art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę; traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,

- nie jest wiążąca dla podatnika, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

W przypadku jej niezgodności z prawem służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.