ILPP2/443-750/10-2/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 24 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT np. edukacja stacjonarna (dzienna), opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT np. usługi badawcze dla podmiotów zewnętrznych, dzierżawa wolnych pomieszczeń, zwolnione od podatku od towarów i usług np. edukacja na studiach niestacjonarnych (zaocznych).

Projekt „Geokompozyty sorbujące wodę – innowacyjne technologie wspomagające wegetację roślin” ma charakter aplikacyjny i jest ukierunkowany na bezpośrednie zastosowanie w praktyce. Wskazany projekt realizowany jest w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, lata 2007-2013, dla którego m.in. priorytet określono jako Badania i Rozwój Nowoczesnych Technologii, Poddziałanie jako projekt rozwojowy. Odnosząc się do charakteru projektu należy zauważyć, iż: celem niniejszego Projektu jest naukowe opracowanie innowacyjnego produktu w postaci geokompozytów sorbujących wodę wraz z instrukcją aplikacji i użytkowania w zależności od ich docelowego przeznaczenia. W tym celu powołano konsorcjum składające się z Uniwersytetu – inicjatora oraz lidera oraz Politechnikę ,a także Instytut x.

Projekt prezentuje nowy, dotąd nigdzie nie stosowany, sposób retencji wody opadowej w glebie, za pomocą geokompozytu. Przedmiotem projektu jest zadanie badawcze o charakterze aplikacyjnym, które ma umożliwić opracowanie normatywnych parametrów technologii trwałego zatrzymywania wody przez geokompozyt, warunków w jakich może on pracować skutecznie oraz jego normatywnych cech, jak również innych zagadnień związanych ze środowiskowym ryzykiem biologicznym i innym.

Projekt posiada swoje realne uzasadnienie, poparte wstępnymi badaniami cząstkowymi, przesłanki świadczące o pozytywnym wpływie geokompozytów na zwiększenie retencji wody w glebie. Głównym celem zatrzymania wody zmagazynowanej w geokompozycie jest wydłużenie czasu, w którym roślinność może bezpośrednio z niej korzystać. Wszystko to spowoduje optymalizację warunków wegetacji roślin, ale również zmniejszenie ogólnego zużycia wody m.in. w rolnictwie poprzez lepsze jej wykorzystanie.

Badania będą długotrwałe, a charakter ich będzie kompleksowy interdyscyplinarny, co przekłada się na aspekt kosztowy. Istotnym uzasadnieniem tego typu przedsięwzięcia badawczo-rozwojowego jest łączenie interesu naukowego wiążącego się z korzyściami placówek naukowych wchodzących w skład konsorcjum (patenty, awanse), oraz utylitarnego wiążącego się z korzyściami podmiotów gospodarczych w postaci innowacji wspierających konkurencyjność.

Możliwość zrealizowania projektu w pełni wiąże się również z zainteresowaniem podmiotów gospodarczych, które zadeklarowały chęci w postaci listów intencyjnych wdrażania uzyskanych wyników badań. Wyniki badań mogą być wykorzystane w ogólnie dostępnych publikacjach naukowych, pracach magisterskich itp.

Co należy podkreślić, w sytuacji, gdy prace nad badaniami przebiegną pomyślnie, tzn. osiągnięty zostanie cel badań, Wnioskodawca ma zamiar wdrożyć projekt na rynek, w tym poprzez odpłatne odsprzedanie go podmiotom gospodarczym, co w zamierzeniu przynieść ma finansowy zysk Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z prowadzonym przez Wnioskodawcę projektem badawczym, ma on pełne prawo do odliczenia podatku przy zakupie wszystkich towarów i usług, jakie prowadzić mają do osiągnięcia celu badawczego, bez względu na efekt prowadzonych prac naukowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z literalnego brzmienia wyżej zacytowanego przepisu wynika, iż uznanie podmiotu za podatnika nie jest uzależnione od celu czy rezultatu jego działalności. Ustawa o VAT definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność gospodarcza nie jest uzależniona od rezultatu, czyli widocznego efektu podejmowanych przez podatników działań. Działalność gospodarcza nie musi, więc oznaczać konieczności osiągania zysków. Zgodnie z orzecznictwem ETS nie ważny jest rezultat prowadzonej działalności, istotnym staje się zamiar prowadzeniu działalności i ponoszone w związku z tym faktem koszty. Przy ponoszeniu kosztów poniesionych na wydatki inwestycyjne w pełni korzystać można z prawa odliczenia już na etapie ich przygotowywania, prawo do odliczenia może zostać wyłączone jedynie w przypadku ewentualnego oszustwa ze strony podatnika i jego nadużyć, co potwierdza wyraźnie orzeczenie ETS w sprawie C-15/81 z dnia 5 maja 1982 r. pomiędzy Schul a lnspecteur der Invoerrechten en Aceijzen. Istotny jest więc zamiar prowadzonej działalności, potwierdzony obiektywnymi dowodami. Podatek płacony przez podatnika nie może stanowić dla niego faktycznego kosztu. W orzeczeniu w sprawie 50/87 Trybunał wskazał, iż zadaniem wszystkich państw jest zadbanie, by podatnicy nie ponosili ekonomicznego ciężaru podatku, jaki płacony jest w trakcie prowadzenia przez nich działalności. W sprawie C-110/94 podkreślono wyraźnie, że już pierwsze wydatki inwestycyjne jakie poniesiono dla celów i z zamysłem rozpoczęcia działalności, muszą zostać potraktowane jak działalność gospodarcza. Ponadto, samo prawo odliczenia nie może być ograniczane czasem czy zakresem przedmiotowym. Możliwość wykonywania tego prawa zapewniona ma być niezwłocznie i w odniesieniu do wszystkich kwot podatku (sprawa C-177/99). Podstawą dla funkcjonowania podatku od wartości dodanej jest jego neutralność. Zasada neutralności niejednokrotnie była przedmiotem orzeczeń ETS. W odniesieniu do przedmiotowej sprawy, a dokładnie prawa do odliczenia w przypadku ewentualnego zaniechania inwestycji, jakie zostały podjęte w celu prowadzenia działalności gospodarczej, na bazie osiągniętych z niej rezultatów stwierdzić należy, że ETS uznaje w takich sytuacjach prawo do odliczenia w pełnym zakresie i bezwarunkowo (wyjątek stanowi dokonanie ewentualnego oszustwa przez podatnika). Trybunał w orzeczeniu z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, wyraźnie wskazał, iż podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego za towary i usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Jednak sam fakt niewykorzystania towarów czy usług, jakie jednak nabyto w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności, nie stanowi podstaw do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego. Trybunał w uzasadnieniu podkreślił, iż „prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”. Trybunał w orzeczeniu w sprawie C-110/94, która dotyczyła przedsięwzięcia, jakie nigdy nie miało związku z żadną transakcją opodatkowaną, stwierdził wyraźnie, że prawo do odliczenia jeśli powstało, to pozostaje w mocy, nawet jeśli planowana wcześniej działalność gospodarcza nigdy nie zakończyła się transakcją podlegającą opodatkowaniu.

Inne orzeczenia Trybunału podobnie wskazują, iż osiągnięty rezultat podjętej działalności nie jest istotny przy możliwości dokonania odliczeń. Przykładem jest orzeczenie w sprawie 268/83 z dnia 14 lutego 1985 r., w którym Trybunał stwierdził, iż „wspólny system VAT zapewnia zatem to, aby całość działalności gospodarczej niezależnie od jej celu czy rezultatów, pod warunkiem że działalność ta sama w sobie podlega VAT, była opodatkowana w całkowicie naturalny sposób”. Podobnie w sprawie C-400/98 w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r., Trybunał stwierdził, iż art. 4 i 17 (ustanawiający prawo do odliczenia podatku naliczonego) VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że prawo do odliczenia VAT zapłaconego w związku z transakcjami wykonywanymi w celu zrealizowania planowanej działalności gospodarczej istnieje nadal, nawet jeżeli organ skarbowy ma świadomość, że zamierzona działalność gospodarcza, która miała doprowadzić do wykonywania czynności opodatkowanych, nie zostanie podjęta. A także, w sprawie C-736/02, wyrok z dnia 26 kwietnia 2005 r., Trybunał stwierdził, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT podlegającego zapłacie lub zapłaconego w ramach jego działalności gospodarczej. Wspólny system VAT gwarantuje w ten sposób w zakresie ciężaru podatkowego pełną neutralność jakiejkolwiek działalności gospodarczej, niezależnie od celów bądź rezultatów, pod warunkiem że co do zasady podlega ona opodatkowaniu VAT. Odnosząc powyższe uwagi do regulacji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Ustawodawca wyraźnie, więc uzależnił prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o naliczony od związku towarów i usług zakupionych z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Czynności niewykorzystywane do takich celów nie mogą korzystać z prawa odliczenia. Po dokonaniu analizy przepisów art. 15 ust. 1 oraz 86 ustawy o VAT należy stwierdzić, iż podatnikiem jest podmiot bez względu na rezultat prowadzonej działalności, a prawo do odliczenia podatku od nabytych towarów i usług istnieje, jeśli pozostają one w związku z tą działalnością. Podatnikiem jest, więc nawet podmiot który ponosiłby straty z takiej działalności. Wnioskodawca nie może z góry przewidzieć rezultatu podejmowanych przez siebie obecnie badań. Z założenia jednak, uzyskane wyniki badań naukowych będą publikowane w czasopismach naukowych prezentowane na konferencjach krajowych i zagranicznych. Zostaną również udostępnione podmiotom zainteresowanym ich wdrożeniem lub komercjalizację na równych zasadach rynkowych odpłatnie lub nieodpłatnie. Prawa autorskie do uzyskanych w wyniku realizacji Projektu wyników badań naukowych będą przysługiwać wyłącznie Beneficjentowi lub Partnerowi Konsorcjum, który wykonał dane prace. W przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań, będzie istniała możliwość ich komercjalizacji poprzez udzielenie licencji na korzystanie z praw autorskich lub sprzedaż tych praw zainteresowanym podmiotom. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana VAT. Możliwość sprzedaży nastąpi po zakończeniu Projektu, tj. po 30 czerwca 2013 r., lub w wyjątkowych przypadkach wcześniej, po uzyskaniu odpowiednich wyników badań i znalezieniu zainteresowanych ich komercjalizacją podmiotów.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż związek wszelkiego rodzaju nabytych towarów czy usług celem prowadzenia opisanego we wniosku projektu o zamierzonych przez jego współtwórców rezultatach, jest podstawą do możliwości odliczenia podatku przy ich zakupie, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Na prawo do odliczenia nie będzie miał także inny niż planowany obecnie rezultat badań, lub ich całkowity brak.

Co należy podkreślić w sytuacji, gdy prace nad badaniami przebiegną pomyślnie, tzn. osiągnięty zostanie cel badań, Wnioskodawca ma zamiar wdrożyć projekt na rynek, w tym poprzez odpłatne odsprzedanie go podmiotom gospodarczym, a zatem zakupy przeznaczone na realizację projektu badawczego o nazwie „Geokompozyty sorbujące wodę – innowacyjne technologie wspomagające wegetację roślin” służyć będą czynnościom opodatkowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,

2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

nbspnbspnbsp - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo – prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawowe znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,

2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,

3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, art. 7 i art. 8 ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokonuje nabycia towarów i usług, które zmierzają do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz usługi zwolnione od podatku od towarów i usług.

W ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 Zainteresowany realizuje Projekt pn. „Geokompozyty sorbujące wodę – innowacyjne technologie wspomagające wegetację roślin”. Celem niniejszego Projektu jest naukowe opracowanie innowacyjnego produktu w postaci geokompozytów sorbujących wodę wraz z instrukcją aplikacji i użytkowania w zależności od ich docelowego przeznaczenia.

Badania będą długotrwałe a charakter ich będzie kompleksowy interdyscyplinarny, co przekłada się na aspekt kosztowy. Istotnym uzasadnieniem tego typu przedsięwzięcia badawczo-rozwojowego jest łączenie interesu naukowego wiążącego się z korzyściami placówek naukowych wchodzących w skład konsorcjum (patenty, awanse), oraz utylitarnego wiążącego się z korzyściami podmiotów gospodarczych w postaci innowacji wspierających konkurencyjność. Możliwość zrealizowania projektu w pełni wiąże się również z zainteresowaniem podmiotów gospodarczych, które zadeklarowały chęci w postaci listów intencyjnych wdrażania uzyskanych wyników badań. Wyniki badań mogą być wykorzystane w ogólnie dostępnych publikacjach naukowych, pracach magisterskich itp.

W przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań, będzie istniała możliwość ich komercjalizacji poprzez udzielenie licencji na korzystanie z praw autorskich lub sprzedaż tych praw zainteresowanym podmiotom. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana VAT. Możliwość sprzedaży nastąpi po zakończeniu Projektu, tj. po 30 czerwca 2013 r., lub w wyjątkowych przypadkach wcześniej, po uzyskaniu odpowiednich wyników badań i znalezieniu zainteresowanych ich komercjalizacją podmiotów.

Zatem w sytuacji, gdy osiągnięty zostanie cel badań, Wnioskodawca ma zamiar wdrożyć Projekt na rynek, w tym poprzez odpłatne odsprzedanie go podmiotom gospodarczym, co w zamierzeniu ma mu przynieść finansowy zysk.

Niewątpliwie udzielenie licencji na korzystanie z praw autorskich bądź sprzedaż tych praw będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w cytowanym na wstępie art. 5 ust 1 ustawy.

Jak wynika z wniosku, nie można przewidzieć czy Wnioskodawca w wyniku wdrożenia projektu badawczego będzie osiągał przychody, bowiem nie wiadomo czy w wyniku przeprowadzonych badań osiągnięty zostanie zamierzony cel. Może wystąpić bowiem sytuacja, iż po zakończeniu badań nastąpi sprzedaż opodatkowana VAT, jak i gdy z przyczyn niezależnych od Zainteresowanego, w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów, planowana sprzedaż opodatkowana VAT nie zostanie zrealizowana.

Jednakże, jak wskazano powyżej, dla określenia prawa do odliczenia, istotny jest zamiar z jakim dokonywany jest zakup towaru lub usługi w momencie nabycia, a w przedmiotowej sprawie projekt realizowany jest z założeniem, że jego efekty powinny zostać wdrożone na rynek poprzez odpłatne odsprzedanie go podmiotom gospodarczym, co w zamierzeniu przynieść ma finansowy zysk Wnioskodawcy.

Oczywistym jest, iż w wyniku, realizacji badań Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał żadnych przychodów, jednakże powodzenie całego projektu uzależnione jest właśnie od pozytywnego zakończenia tych badań. Zatem wszystkie wydatki ponoszone od początku realizacji projektu związane są z opracowaniem produktu w postaci geokompozytów sorbujących wodę wraz z instrukcją aplikacji i użytkowania w zależności od ich docelowego przeznaczenia.

Zatem, projekt będzie służył działalności opodatkowanej, bo założeniem projektu jest wdrożenie go na rynek poprzez odpłatne odsprzedanie go podmiotom gospodarczym. Należy podkreślić, iż nie jest to projekt, którego wyniki służą wyłącznie celom naukowym. Wyniki przedmiotowego projektu nie zmierzają wyłącznie do podniesienia poziomu wiedzy lecz mają przede wszystkim znaczenie praktyczne. Zamierzeniem projektu jest jego komercjalizacja. Podstawowe znaczenie w przedmiotowej sytuacji ma założenie wykorzystania wyników opisanego projektu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy również wskazać, iż bez względu na fakt, czy realizacja projektu odniesie zamierzony skutek, to w momencie nabycia towarów i usług zachowana pozostanie pierwotna intencja ich nabycia – zostały one nabyte celem wykonywania czynności opodatkowanych. Jeżeli nawet Wnioskodawca z tytułu realizacji projektu nie osiągnie żadnych przychodów z powodów obiektywnych, tzn. badania nie zakończą się pozytywnym wynikiem, to czynność opodatkowana nie wystąpi nie dlatego, że Wnioskodawca świadomie zmienił pierwotne przeznaczenie nabytych towarów i usług, lecz dlatego że wskutek niezależnych od niego czynników, wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych stało się niemożliwe.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, iż w rozpatrywanej sprawie zostanie spełniona podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych. Powyższe wynika z faktu, iż założeniem Wnioskodawcy – po uzyskaniu odpowiednich wyników badań i znalezieniu zainteresowanych ich komercjalizacją podmiotów – jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaż pozyskanej w trakcie badań wiedzy i osiągnięcie zysku finansowego.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Projektu pn.: „Geokompozyty sorbujące wodę – innowacyjne technologie wspomagające wegetację roślin”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.