ITPP3/443-200/09/ZG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 roku (data wpływu 21.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku w związku z realizacją projektu „Zintegrowany System Informatyczny Politechniki” - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 21 grudnia 2009 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku w związku z realizacją projektu „Zintegrowany System Informatyczny Politechniki”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Politechnika zrealizowała projekt pod nazwą „Zintegrowany System Informatyczny Politechniki" współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach priorytetu 1 ZPRR działanie 1.5.

Głównym celem projektu było wsparcie rozwoju województwa poprzez rozbudowę infrastruktury społeczeństwa informacyjnego, co skutkować miało m.in. poprawą obsługi administracyjnej studentów i pracowników Politechniki.

Aby cel ten osiągnąć uruchomiono zintegrowany system informatyczny poprzez zapewnienie bezpłatnego internetu na terenie uczelni, wirtualnego dziekanatu, nowoczesnego portalu informacyjnego, a także bezpieczeństwa ochrony danych.

Zakupy dokonane w trakcie realizacji projektu można podzielić na dwie grupy:

1. służące czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT oraz zwolnionym od podatku, wykorzystywane przez pracowników administracyjnych uczelni (kilkadziesiąt komputerów typu PC, oprogramowanie antywirusowe, serwery wraz z niezbędnym oprogramowaniem systemowym i narzędziowym, system archiwizacji, rozbudowa portalu uczelni),

2. służące czynnościom zwolnionym od podatku, wykorzystywane przez obecnych i potencjalnych studentów Politechniki (kilkanaście punktów publicznego dostępu do internetu, bezpłatny internet bezprzewodowy na terenie uczelni).

Powyższe zakupy będą służyły również czynnościom, które nie są objęte ustawą o VAT. Mają one związek z nieodpłatnymi usługami dotyczącymi kształcenia studentów na studiach stacjonarnych, finansowanych dotacją z budżetu państwa.

Zakupy wymienionego sprzętu oraz oprogramowania służyć będą działalności całej uczelni, gdyż prac administracyjnych oraz księgowych nie można bezpośrednio przyporządkować do poszczególnych rodzajów działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku nauczonego VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy Politechnice w ramach realizowanego projektu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów towarów i usług określonych w grupie 1 stanu faktycznego, ponieważ są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz zwolnionych od podatku.

W związku z tym, że uczelnia wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz niepodlegające opodatkowaniu (związane z jej działalnością statutową), ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego zgodnie z wyliczoną proporcją z zastosowaniem dwuetapowego podziału podatku naliczonego, stosując ustalony klucz podziałowy.

Zastosowany klucz podziałowy zdaniem uczelni jest uzasadniony i miarodajny oraz pozwala na przyporządkowanie odpowiedniej wartości podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności statutowej (nieodpłatnej) i działalności objętej ustawą o podatku VAT (odpłatnej-opodatkowanej i zwolnionej).

Z uwagi na to, iż nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których uczelni przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Politechnika do wyodrębnionej części dotyczącej działalności gospodarczej stosuje przepisy art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do zakupów towarów i usług określonych w grupie 2 stanu faktycznego, prawo do odliczenia nie przysługuje, gdyż zakupy związane są ze sprzedażą zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.”

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja; proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej - art. 90 ust. 4 ustawy.

Jak wyżej wskazano, przy obliczaniu struktury sprzedaży, w liczniku uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2–22, art. 30 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem natomiast jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów o usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę jego płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Jednostka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, zwolnione od podatku oraz niepodlegające opodatkowaniu, które są świadczone nieodpłatnie.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, wykonując czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, zwolnione od podatku oraz niepodlegające opodatkowaniu, ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi przy czym o ile nie jest w stanie przyporządkować wydatków do określonej działalności to może skorzystać z powołanego wyżej art. 90 ustawy.

Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie ustalić stosowny podział czynności w celu wyliczenia prawidłowej proporcji, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Należy nadmienić, iż postępowanie dotyczące wydania interpretacji indywidualnej nie ma na celu oceny działania podatnika, a jedynie ocenę jego stanowiska w świetle przepisów prawa podatkowego w związku z zaistniałym stanem faktycznym lub mogącym zaistnieć zdarzeniu przyszłym (art. 14c Ordynacji podatkowej).

Reasumując należy stwierdzić, iż w opisanym przypadku prawo do odliczenia przysługuje uczelni w stosunku do zakupów wykorzystywanych, z uwzględnieniem proporcji ustalonej w oparciu o art. 90 ustawy, w takim zakresie w jakim dokonywane zakupy będą służyły czynnościom opodatkowanym, natomiast prawa takiego uczelnia nie posiada w stosunku do zakupów wykorzystywanych do czynności nieopodatkowanych i zwolnionych.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca prezentując własne stanowisko w sprawie wskazał, że w stosunku do czynności opodatkowanych oraz zwolnionych od podatku VAT, wymienionych w pkt 1 stanu faktycznego posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego uznano stanowisko za nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości przyporządkowania przez Wnioskodawcę wykonywanych czynności odpowiednio do działalności niepodlegającej opodatkowaniu, opodatkowanej, czy też zwolnionej od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.