ILPP2/443-1435/09-5/BA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 22 października 2009 r.), uzupełniony pismami z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 5 listopada 2009 r.) oraz z dnia 10 grudnia 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu dnia 22 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 5 listopada 2009 r.), w którym wskazano adres do korespondencji oraz pismem z dnia 10 grudnia 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia domu wczasowego położonego w górach. Dom – nieruchomość, którego jest on właścicielem jest wpisany jako środek własny, zaś księgowość prowadzona jest w postaci podatkowej książki przychodów i rozchodów. Dom jest wpisany do ewidencji środków trwałych. Zainteresowany ma zamiar sprzedać dom, co będzie równoznaczne ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako, że sprzedaż obejmować będzie wszelkie należności i zobowiązania związane z prowadzeniem domu, jako samodzielnego bytu gospodarczego zdolnego do samodzielnego funkcjonowania, niezależnie od tego, kto w jakiej formie prawnej będzie jego kolejnym właścicielem.

W skład przewidzianej do zbycia części prowadzonego przedsiębiorstwa wchodzą:

1. Budynek główny składający się z:

* 31 pokoi gościnnych w pełni wyposażonych w sprzęty niezbędne do zakwaterowania gości,

* recepcji czynnej całą dobę, wyposażonej we wszystkie sprzęty do obsługi gości i prowadzenia dokumentacji związanej z ich pobytem,

* kuchni wyposażonej w sprzęty do przygotowywania i wydawania posiłków gościom hotelowym,

* zaplecza kuchennego,

* jadalni,

* kawiarni z zapleczem,

* sali bankietowej

* sal rekreacyjnych (bilard, siłownia, sauna, sala zabaw dla dzieci),

* kotłowni,

* pomieszczeń biurowych, w których poza sprzętem biurowym znajduje się dokumentacja dotycząca wszystkich koniecznych do prowadzenia (Hotelu, Ośrodka) zezwoleń, akta osobowe pracowników oraz inne niezbędne dokumenty dla wyodrębnionej jednostki.

2. Pawilon, w którym znajduje się:

* apartament dla gości, pokój 2 osobowy,

* pomieszczenie gospodarcze.

Teren Ośrodka jest ogrodzony, przed obiektem oraz wewnątrz ogrodzenia znajdują się parkingi. Zbywane razem z Ośrodkiem będzie prawo wieczyste użytkowania gruntu oraz prawo własności działek dotyczące terenu obiektu. w Ośrodku zatrudnieni są pracownicy zapewniający prawidłowe funkcjonowanie Ośrodka. Ośrodek jest w pełni samodzielny. Pracownicy w dniu zbycia Ośrodka wraz z wszelkimi prawami wynikającymi z umowy o pracę przechodzą do pracodawcy – nabywcy Ośrodka. w obecnym stanie organizacyjnym Ośrodek według opinii Wnioskodawcy spełnia wymogi art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w związku ze sprzedażą domu wczasowego powstanie obowiązek korekty podatku naliczonego związanego z zakupem i rozbudową hotelu – domu, przy czym wszystkie wydatki dotyczące rozbudowy nie przekroczyły 30% wartości z dnia zakupu...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku korekty podatku naliczonego, jako, że zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wyłączone ze stosowania odnośnie tego zbycia przepisów ustawy o VAT. Transakcja wyłączona z ustawy o podatku VAT nie rodzi żadnych skutków w zakresie tej ustawy – jest neutralna dla podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy) oraz obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, w poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna, bowiem na mocy art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego (…).

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do treści art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. z jego treści wynika, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości i jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży Ośrodka, który spełnia definicję art. 2 pkt 27e ustawy, tzn. jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Sprzedaż będzie obejmować wszelkie należności, zobowiązania do samodzielnego funkcjonowania, budynek wraz z wyposażeniem oraz pawilon. z Ośrodkiem zbywane będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz praw własności działek dotyczącego terenu. Kupujący przejmie dotychczasowych pracowników Ośrodka wraz z wszelkimi prawami wynikającymi z umowy o pracę. Nabywca otrzyma wszelkie dokumenty dotyczące przejmowanych pracowników.

Biorąc pod uwagę brzmienie przywołanych przepisów oraz opis zawarty we wniosku stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekt odliczonego podatku, w związku ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek dotyczący zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa został rozstrzygnięty pismem z dnia 06 stycznia 2010 r. nr ILPP2/443-1435/09-4/BA

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.