1401/HTI/4407/14-143/05/BT

Pytanie podatnika:

Czy w związku ze zprzedażą samochodów osobowych jako zwolnionych na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm./, przy zakupie których dokonano odliczenia podatku naliczonego w kwocie 5.000 zł. nie więcej niż 50%, należy dokonać korekty (zwrotu) podatku naliczonego w przypadku gdy podatnik nie ma obowiązku stosowania przepisów art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./?

Decyzja

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /tj. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm./, art. 91 ust. 2 - 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./, § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm./, art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./, po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez B. na postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 20 września 2005 r., znak: 1473/WV/443/239/160/2005/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia:

- odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 20 czerwca 2005 r. Strona wystąpiła z zapytaniem "czy w związku ze sprzedażą samochodów osobowych jako zwolnionych na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm./, przy zakupie których dokonano odliczenia podatku naliczonego w kwocie 5.000 zł. nie więcej niż 50%, należy dokonać korekty (zwrotu) podatku naliczonego w przypadku gdy podatnik nie ma obowiązku stosowania przepisów art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./".W ocenie Strony nie ciąży na niej obowiązek przedmiotowej korekty.

Postanowieniem z dnia 20 września 2005r., znak: 1473/WV/443/239/160/2005/AG Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie, w uzasadnieniu którego ponownie przedstawiła argumentację zawartą we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji. Dodatkowo, na poparcie swojego stanowiska Strona powołała się na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 26 września 2005 r., znak: 1471/NTR1/443-316/05/AS wydane dla innego podatnika.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zauważa, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Strona jest dealerem samochodowym dokonującym sprzedaży samochodów na terenie kraju. Stosownie do art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług Stronie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur zakupu.

Ponadto z partii nabywanych samochodów osobowych niektóre z nich Strona przeznacza na potrzeby związane z prowadzoną działalnością i zalicza do środków trwałych. Zaliczenie wydzielonych samochodów do środków trwałych jest powiązane z korektą pełnej kwoty podatku naliczonego odliczonego przy ich zakupie do wysokości 50% kwoty podatku naliczonego, nie więcej niż 5 000 zł.

Następnie po upływie założonego okresu eksploatacji oraz po upływie co najmniej 6-cio miesięcznego okresu ich używania przez Stronę, samochody te są sprzedawane jako składniki Jej majątku z zastosowaniem zwolnienia, o którym mowa w § 8 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm./.

W związku z powyższym wątpliwości Strony budzi kwestia korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu osobowego.

Na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 w/w rozporządzenia zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli samochody te i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 91 ust. 1-3 w/w ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-9 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł. przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W tym miejscu Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, iż w/w zasady stosuje się w odniesieniu do podatników, u których występuje tzw. sprzedaż mieszana (opodatkowana i zwolniona), a podatnik nie jest w stanie określić odrębnie kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną.

Ponadto należy wskazać, iż ustawodawca ustalił też zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

I tak zgodnie z art. 91 ust. 4-6 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji rozliczeniowej za okres, w którym nastąpiła sprzedaż.

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4 zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;

zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Powyższe przepisy odnoszą się więc do przypadków odliczania i korygowania podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi a przy tym nie jest możliwe odrębne określenie tych kwot.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Cytowany przepis dotyczy podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis ten nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości (zgodnie z art. 90 ust. 1), jako że podatek ten służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Jak wynika z przedmiotowego stanu faktycznego, nabyte samochody służyły wyłącznie czynnościom opodatkowanym, zatem Strona miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o przysługującą Jej kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem spornych samochodów, z uwzględnieniem przepisów art. 86 ust. 3 i nast. Ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedając przedmiotowe samochody jako towar używany, korzystający ze zwolnienia, od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zmieni jego wykorzystanie z czynności w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego na czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W konsekwencji powyższe spowoduje, że w rozpatrywanej sprawie zastosowanie będą miały przepisy art. 91 ust. 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług co oznacza, że Strona ma obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego odliczonej z tytułu nabycia samochodów, w miesiącu dokonania sprzedaży przy przyjęciu, że dalsze ich użytkowanie służyłoby wyłącznie sprzedaży zwolnionej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podziela stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego wyrażone w zaskarżonym postanowieniu, iż fakt nie brania pod uwagę dostawy tych środków trwałych przy wyliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 cyt. ustawy, wykorzystywanej następnie do wyliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu nie ma znaczeniu, ponieważ obowiązek korekty występuje również w przypadku, gdy Strona miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, a następnie to prawo się zmieniło.

Odnosząc się do zarzutu Strony istnienia odmiennej od zaskarżonej, interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez inny organ, Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że w myśl art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /tj. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm./, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Tak więc skoro każde postanowienie w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wydawane jest w indywidualnej sprawie w oparciu o konkretny stan faktyczny, stąd nie może ono wywoływać skutków w stosunku do innych podmiotów, dlatego też podnoszony przez Stronę zarzut w świetle obowiązujących przepisów nie znajduje uzasadnienia.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak sentencji decyzji.