IPPP3-443-1013/09-2/JF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.10.2009 r. (data wpływu 09.11.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania rachunków uproszczonych i wystawienia faktur VAT - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 09.11.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania rachunków uproszczonych i wystawienia faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Klub) w latach 2004 – 2007 otrzymywał od swoich sponsorów wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług reklamowych i sponsoringu (reklama wizualna na terenie stadionu sportowego, w gazecie, reklama produktów i firm na stadionie, reklama w biuletynach meczowych, plansze reklamowe).

Na udokumentowanie wymienionych usług, Klub wystawiał rachunki (zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej). W 2009 roku, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego wydał decyzje za poszczególne miesiące 2004, 2005, 2006 i 2007 roku, w których określił zobowiązanie w podatku od towarów i usług w związku ze świadczeniem przedmiotowych usług. Uznał, że zgodnie z obowiązującymi przepisami usługi te były opodatkowane. Wychodząc z założenia, że otrzymane wynagrodzenie z tytułu usług jest wynagrodzeniem brutto, dokonał wyliczenia podatku od poszczególnych usług tzw. rachunkiem „w stu”. Klub zaakceptował wydane przez Organ kontroli skarbowej decyzje i stały się one ostateczne (nie zostały zaskarżone).

Klub, już w trakcie kontroli złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R i z dniem 5 stycznia 2009 roku stał się zarejestrowanym podatnikiem czynnym.

W związku z tym, że reklamodawcy wyrazili chęć skorzystania z przysługującego im prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Klub zamierza dokonać korekty wystawionych dotychczas rachunków do zera i w to miejsce wystawić faktury VAT. U kontrahentów będą one podstawą do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wyszczególnionego na tych fakturach. W Klubie faktury nie będą już podlegały rozliczeniu w deklaracjach VAT-7, ponieważ podatek w nich wykazany został już rozliczony przez wskazane wyżej decyzje organu kontroli skarbowej.

W związku z powyższym Klub zamierza:

1. wystawić rachunki korygujące na całą kwotę (do zera). Rachunki te zostaną doręczone kontrahentom.

2. wystawić faktury VAT na kwotę netto, od której obliczy należny podatek VAT. Kwota brutto faktur będzie taka sama jak kwota wynikająca z rachunku. Data wystawienia faktury będzie datą bieżącą, natomiast data sprzedaży będzie wynikała z okresu świadczenia usług, czyli wskazywać będzie daty z lat 2004 - 2007. Faktury zostaną doręczone kontrahentom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przedstawione przez Klub przyszłe zdarzenie polegające na skorygowaniu rachunków do zera i w to miejsce wystawienia faktur VAT jest zgodne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności z art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług...

2. Czy kontrahenci Klubu będą mogli dokonać obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wyszczególnionego na tych fakturach w miesiącu (kwartale) ich otrzymania...

Zdaniem Wnioskodawcy w przepisach ustaw podatkowych brak jest zakazu wystawiania korekt rachunków. Przepisy Ordynacji podatkowej w Rozdziale 12 normują kwestie związane z samym wystawianiem rachunków. Nie ma w nich jednak żadnych wskazówek dotyczących ewentualnego sprostowania błędów, które są w nich zawarte. Przyjąć zatem należy, że każdy sposób doprowadzenia wystawionych dokumentów do zgodności ze stanem rzeczywistym jest dopuszczalny. Pewną wskazówką mogą być przepisy ustawy o rachunkowości, które to Klub musi stosować. Zgodnie z art. 22 ust. 2 tej ustawy błędy w dowodach źródłowych zewnętrznych obcych i własnych można korygować jedynie przez wysłanie kontrahentowi odpowiedniego dokumentu zawierającego sprostowanie, wraz ze stosownym uzasadnieniem, chyba że inne przepisy stanowią inaczej. A zatem, aby skorygować błąd w zakresie wysławienia błędnego dokumentu konieczne jest zniwelowanie jego skutków prawnych poprzez wystawienie całościowej korekty do takiego dokumentu. Do korekt rachunków dołączone zostanie odpowiednie wyjaśnienie.

O ile jednak w zakresie korekt rachunku nie ma bezpośrednich wskazówek w znanych Wnioskodawcy aktach prawnych o tyle sprawy regulujące zasady wystawiania faktur są zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie z § 9 ust. 1 tegoż rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usług, z zastrzeżeniem § 10-12. Przepis ten narzuca zatem na podatnika obowiązek wystawienia faktury w określonym terminie. Rozporządzenie i przepisy ustawy nie regulują jednak przypadku, gdy podatnik nie dotrzymuje wyznaczonego w nim terminu. Uznać zatem należy, że skoro zgodnie z art. 106 podatnicy mają obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży, faktura wystawiona po terminie jest co prawda fakturą wystawioną niezgodnie z przepisami rozporządzenia, ale jako taka pozostaje ważną i wywołuje skutki prawne dla niej przewidziane.

W zakresie prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazanego w tak wystawionych fakturach, przez kontrahentów Klubu stwierdzić należy, że o ile świadczone przez Klub usługi mają związek z ich działalnością opodatkowaną, pomimo tego, że usługi były świadczone w poprzednich latach podatkowych będzie im przysługiwało to prawo. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. A zatem prawo od odliczenia jest bezpośrednio powiązane z okresem, w którym podatnik otrzymał fakturę, a nie w którym podatnik nabył usługę lub też w którym nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego. Prawidłowym jest zatem uznanie, że kontrahenci Klubu uzyskają prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących usługi świadczone w poprzednich latach i będą mogli z niego z skorzystać w okrasie ich otrzymania.

Powyższe stanowisko potwierdził już Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach wydanych w dniu 19 grudnia 2008 roku (sygn. ILPP1/443-919/08-2/HW - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu) i w dniu 2 lipca 2008 roku, (sygn. ILPP1/443-364/08-4/AT), gdzie taki sposób skorygowania rachunków w podobnych sytuacjach uznał za prawidłowy. W pismach tych potwierdzone również zostało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur, które zostały wystawione w miejsce skorygowanych rachunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwana dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powyższe oznacza, iż kwota pobrana jest kwotą brutto (tzn. zawiera podatek od towarów i usług). Wartość należności powinna wynikać z zawartej umowy i w przypadku, gdy stanowi ona wartość netto, powinno to być w umowie wyraźnie sprecyzowane.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje natomiast zasad zawierania między stronami umów oraz zasad ustalania cen. Stanowiącą podstawę opodatkowania kwotę należną z tytułu sprzedaży, ustalają strony zawartej umowy.

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z dyspozycją § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.11.2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Stosownie do § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zawarte unormowanie w § 17 pkt 5 ww. rozporządzenia stanowi, iż za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 22.

W związku z powyższym, fakturę korygującą wystawia się do faktury VAT w okolicznościach wskazanych w przepisach cytowanego rozporządzenia, nie ma więc podstaw do wystawienia faktur korygujących do rachunków dokumentujących wykonanie usługi. W takich okolicznościach wystawione rachunki winny być skorygowane na zasadach dotyczących korekty faktur VAT poprzez wystawienie korekt rachunków. Następnie dla udokumentowania obrotu opodatkowanego w miejsce rachunków powinno się wystawić faktury VAT.

Z treści przedstawionej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, od momentu przekroczenia limitu ww. obrotu, błędnie kontynuował dokumentowanie czynności świadczenia usług reklamowych i sponsoringu rachunkami. W okresie wystawienia rachunków potwierdzających sprzedaż ww. usług, nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, tym samym więc nie był uprawniony do wystawiania faktur VAT. Po przeprowadzeniu kontroli podatkowej określono zobowiązanie w podatku od towarów i usług z tytułu świadczonych usług reklamy i sponsoringu uznając iż przedmiotowe usługi winny zostać opodatkowanymi. W tym przedmiocie wydano decyzję za poszczególne miesiące 2004, 2006 i 2007 roku. Na skutek tego Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R i z dniem 5 stycznia 2009 r. stał się zarejestrowanym podatnikiem dla celów podatku od towarów i usług. Na żądanie reklamodawców Wnioskodawca zamiera dokonać korekty wystawionych wcześniej rachunków „do zera” i w ich miejsce za lata 2004-2007 wystawić faktury VAT z datą sprzedaży zgodną z okresem sprzedaży usług. Przy czym kwota faktury będzie taka sama jak kwota wynikająca z rachunku.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Wnioskodawca po dokonaniu rejestracji dla celów podatku od towarów i usług jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur dokumentujących dokonanie sprzedaż (w rozpatrywanym przypadku świadczenie usług dla sponsorów i reklamowadców). Zatem, prawidłowym będzie więc skorygowanie rachunku (drugim rachunkiem) do kwoty „0” i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku VAT należnego. Przy czym, wystawione faktury VAT muszą spełniać wymogi zawarte w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., regulującym szczegółowe zasady wystawiania faktur, a ponadto faktura powinna zawierać informację o rzeczywistej dacie sprzedaży usługi.

Należy zaznaczyć, iż w rozpatrywanym przypadku właściwe jest wystawianie korekt rachunków dokumentujących świadczenie usług sprzed rejestracji w podatku VAT. Zatem, konsekwentnie prawidłowym będzie skorygowanie rachunków (drugim rachunkiem) do kwoty „0” i wystawienie w jego miejsce faktury VAT z uwzględnieniem podatku należnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wskazać również trzeba, że ze względu na to, iż zobowiązanie podatkowe dla Wnioskodawcy zostało określone w decyzji wydanej po przeprowadzeniu kontroli podatkowej, wystawienie przez Wnioskodawcę w tej sytuacji faktur VAT w miejsce skorygowanych rachunków nie powoduje powstania obowiązku podatkowego i wykazania podatku w deklaracji.

Nadmienić jednakże należy, iż w sprawie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych przez Wnioskodawcę zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.