PP-3/i/4407/312/05

Pytanie podatnika:

Czy biegły sądowy może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT?

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po rozpoznaniu Pana zażalenia z dnia 25 listopada 2005 r. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie z dnia 18.11.2005 r. nr PP/443-82/05 w sprawie udzielenia interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.) odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia uznając, iż zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego we wniosku jest prawidłowa.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 17.10.2005 r. (wpływ do Urzędu Skarbowego - w dniu 20.10.2005 r.) zwrócił Pan się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

Zapytanie dotyczyło następującej kwestii: czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy biegły, który po raz pierwszy w 2005 r. wykonał na zlecenie prokuratury określone czynności w ramach postępowania przygotowawczego, a w poprzednim roku podatkowym nie dokonywał żadnych czynności opodatkowanych i przewidywana wartość sprzedaży w roku bieżącym nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) - jest z mocy prawa zwolniony podmiotowo z tego podatku.

Pana zdaniem - na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy - jest Pan zwolniony z podatku od towarów i usług, a przeprowadzonego przez Pana badania i wydania opinii na zlecenie prokuratury nie można zaliczyć do usług prawniczych oraz usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 18.11.2005 r. nie podzielił Pana stanowiska. Uznał bowiem, iż usługi świadczone przez biegłych polegające na wydawaniu opinii, ekspertyz dotyczące ściśle specjalistycznej problematyki są usługami rzeczoznawców, o których mowa w poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U nr 95, poz. 798). Oznacza to, że z tytułu świadczenia ww. usług biegły staje się podatnikiem VAT niezależnie od wysokości osiągniętego obrotu.

Na powyższe postanowienie wniósł Pan zażalenie podnosząc, iż w ww. postanowieniu główny nacisk został położony na interpretację art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, a uregulowanie to nie było przedmiotem złożonego wniosku. Natomiast argumentacja przedstawiona przez Pana odnośnie rozszerzenia w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów kręgu podatników wobec których nie stosuje się zwolnień o rzeczoznawców, mimo, że w ustawie mowa jest wyłącznie o doradcach - praktycznie nie została wzięta pod uwagę.

Ponadto nie zgadza się Pan ze stwierdzeniem, iż usługom biegłym można przypisać doradczy charakter. Opinie wydawane przez biegłych są jedynie jednym z dowodów w prowadzonych postępowaniach i dlatego nie można uważać osób posiadających wiadomości specjalne i wydające w określonej dziedzinie opinie za doradców.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza.

Od dnia 01.05.2004 r. czynności wykonywane przez biegłego na zlecenie sądu czy prokuratury podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy o VAT. Taką ocenę zawarł w postanowieniu Naczelnik Urzędu Skarbowego, po uprzednim przeanalizowaniu przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, który reguluje przesłanki jakie muszą być spełnione, aby dana czynność wykonywana w oparciu o umowę zlecenia nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wprawdzie powyższa kwestia nie była przedmiotem Pana zapytania. Z jego treści wynikało, iż nie miał Pan co do powyższego wątpliwości. Jednakże organ podatkowy w swoim postanowieniu odniósł się szczegółowo do tego zagadnienia uznając, iż jest ono związane z tematyką zapytania, stanowi bowiem kwestię pierwotną. W tym przypadku odniesienia się w szerszym zakresie do Pana zapytania nie może zostać uznane za wadę zaskarżonego postanowienia. Naczelnik Urzędu Skarbowego odniósł się bowiem także do problematyki wyłączenia ze zwolnienia podmiotowego w przypadku usług świadczonych przez biegłych, która to była przedmiotem Pana zapytania.

Z postanowień § 28 ww. rozporządzenia Ministra Finansów wynika, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 6 ustawy o VAT nie ma zastosowania do wymienionego w poz. 37 załącznika - rzeczoznawstwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 w/w ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej identyfikowane są za pomocą tych klasyfikacji.

Usługi rzeczoznawstwa nie są klasyfikowane w wyodrębnionym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze zm.). Z tego względu oraz z powodu braku w ustawie o podatku od towarów i usług definicji pojęć "rzeczoznawstwa" i "doradztwa" należy odwołać się do wykładni gramatycznej.

Według "Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, pod redakcją prof. Stanisława Dubisza) rzeczoznawstwo to funkcja, zajęcie rzeczoznawcy. Natomiast rzeczoznawca "według w/w słownika" to specjalista powoływany do wydawania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, biegły, ekspert.

Ustalenie czy czynności biegłego sądowego mieszczą się w zakresie przedmiotowym rzeczoznawstwa wymaga zdefiniowania tychże czynności. Według w/w Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego biegły to specjalista w danej dziedzinie, często pełniący funkcję doradcy przy podejmowaniu społecznie ważnych decyzji, rzeczoznawca, ekspert. Takie znaczenie pojęcia "biegły" potwierdzają również postanowienia rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych (Dz. U. nr 15, poz. 133) Czynności biegłego sądowego mają zatem charakter czynności wchodzących w zakres rzeczoznawstwa. W konsekwencji do czynności biegłego nie maja zastosowania postanowienia art. 113 ust. 1 i 9 w/w ustawy o VAT dotyczące zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

W świetle powyższego podniesione przez Pana w zażaleniu zarzuty należy uznać za nieuzasadnione.

Wykonywane przez Pana, jako biegłego sądowego, czynności nie mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Z w/wymienionych względów Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

W przypadku jej niezgodności z prawem służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.