PP-I-44081/11/AD/05

Pytanie podatnika:

Spółka świadczy usługi polegające na organizowaniu kolonii, obozów i zimowisk młodzieżowych. Organizacja tego wypoczynku polega na: zakupie świadczeń zakwaterowania i wyżywienia od właścicieli obiektów, zakupie transportu od przewoźników, zatrudnieniu kadry pedagogicznej na umowę zlecenie oraz organizacji programu turystycznego, sportowego itp.

Jaką stawkę podatku VAT ma zastosować Podatnik 22% czy 7%?

Decyzja

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zmienia interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, udzieloną postanowieniem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu z 5 kwietnia 2005r., Nr PP/443-58-1/05 w zakresie podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Pismem z 28 lutego 2005r. P.U.H T Spółka z o.o. zwróciła się zwnioskiem o ponowne udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w swojej indywidualnej sprawie. Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, że Spółka świadczy usługi polegające na organizowaniu kolonii, obozów i zimowisk młodzieżowych. Organizacja tego wypoczynku polega na: zakupie świadczeń zakwaterowania i wyżywienia od właścicieli obiektów, zakupie transportu od przewoźników, zatrudnieniu kadry pedagogicznej na umowę zlecenie oraz organizacji programu turystycznego, sportowego itp. Podatnik w roku 2004 stosował stawkę 22 % od uzyskanej marży zgodnie z wydaną przez Pierwszy Urząd Skarbowy w Opolu dnia 19.07.2004r. interpretacją Nr PP/443-103/04 w przedmiotowej sprawie. Jednakże, zdaniem Podatnika, usługi te winny być opodatkowane stawką 7%.

Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2005r. Nr PP/443-58-1/05 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, gdyż jego zdaniem, tylko w przypadku organizowania przez Podatnika kolonii, obozu, zimowiska, wycieczek itp. przy wykorzystaniu własnego majątku (np. zakwaterowania we własnym ośrodku) można zastosować stawkę 7% - zgodnie z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług: "PKWiU ex 55.2 Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15)". Natomiast w przypadku, gdy organizowane przez podatnika imprezy polegają na zakupie całego pakietu świadczeń (np. zakwaterowania, wyżywienia, transportu itp.), stanowiących jedną usługę, od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty zastosowanie będzie miał art. 119 ustawy, czyli usługa objęta będzie szczególną procedurą- opodatkowaniu wg stawki 22 % podlegać będzie marża.

Na powyższe postanowienie Spółka złożyła zażalenie.Spółka podniosła, iż jej zdaniem usługi organizacji wypoczynku polegające na: zakupie świadczeń zakwaterowania i wyżywienia od właścicieli obiektów, zakupie transportu od przewoźników, zatrudnianiu kadry pedagogicznej, ratowników, pielęgniarki itp., organizacji programu turystyczno - sportowego (impreza zgłoszona w kuratorium oświaty), klasyfikuje się jako PKWiU 55.23.11-00.00 "Usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci". Spółka oparła swoje stanowisko na opinii klasyfikacyjnej Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi wydanej dla tego rodzaju usług. W związku z powyższym usługi te zgodnie z poz. 140 zał. Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. podlegają opodatkowaniu stawką 7%.

Rozpatrując sprawę w skutek zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zważył, co następuje:

Z przedstawionych dokumentów w sprawie wynika, iż Spółka T organizujeplacówki wypoczynku dla dzieci i młodzieży tj. kolonie, zimowiska, obozy oraz zielone szkoły. Do jej obowiązków należy, więc - zgodnie z wymogami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania - zapewnienie dzieciom i młodzieży należytych warunków socjalno - bytowych oraz opieki odpowiednio wykwalifikowanej kadry.

W celu zorganizowania placówek wypoczynku Spółka zakupuje: świadczenia zakwaterowania i wyżywienia od właścicieli obiektów, transport od przewoźników, zatrudnia kadrę pedagogiczną, ratowników, pielęgniarki, organizuje program turystyczno - sportowy oraz składa zgłoszenie w kuratorium oświaty. Oznacza to, że Spółka spełnia wymogi organizatora wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, określone rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej.

Z zażalenia Spółki wynika, iż świadczone przez siebie usługi klasyfikuje pod symbolem PKWiU 55.23.11-00.00 "Usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci". Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danej usługi do odpowiedniego grupowania należy do obowiązków podatnika (nie zaś do organów podatkowych), ponieważ to on posiada wszelkie informacje niezbędne do prawidłowego zaliczenia usług do odpowiedniej grupy PKWiU. Podkreślenia wymaga fakt, iż klasyfikacja powinna być dokonana w oparciu o stan faktyczny, nie zaś w oparciu o korzyści mogące wypływać z zaklasyfikowania usług do danego grupowania PKWiU. W przypadku trudności w dokonaniu klasyfikacji usług podatnik może zwrócić się o wydanie wiążącej opinii klasyfikacyjnej do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, iż jeśli przedmiotowe usługi sklasyfikowano w grupowaniu PKWiU 55.23.11-00.00 "Usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci", opodatkowane będą stawką podatku 7% - zgodnie z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.): "PKWiU ex 55.2 Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15)", a do ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy opodatkowania zastosowanie będą miały zasady ogólne, nie zaś przepisy art. 119 ustawy.

Do korzystania ze szczególnego sposobu opodatkowania usług turystycznych uprawniony jest tylko podatnik, który zgodnie art. 119 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.):

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniejkorzyści turysty;

4. prowadzi ewidencje, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usługod innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, zktórych wynikaj ą te kwoty.

Ustawa jednak nie określa powyższych warunków jako czynności obligatoryjnych. Opodatkowanie marży jest wyjątkiem od zasad ogólnych i ma stanowić udogodnienie dla podmiotów świadczących usługi turystyczne, spełniających łącznie warunki zawarte w art. 119 ustawy o VAT. Nie ma jednak podstaw by twierdzić, iż każdy podmiot świadczący usługi turystyczne obowiązany jest do spełniania powyższych warunków.

Dodatkowo stwierdza się, iż z przedstawionych dokumentów nie wynika jasno, że Spółka wszystkie te warunki spełnia.

Spółka może zastosować procedurę szczególną dla opodatkowania swoich usług, czyli opodatkować marżę wg. stawki 22%., tylko w przypadku, gdy spełni łącznie wszystkie warunki określone w art. 119 ustawy. W przeciwnym razie stosować musi zasady ogólne, czyli opodatkować obrót a nie marżę.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Na podstawie art. 53 § 1 i art. 54 §1 ustawy z 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze. zm.) na decyzje przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, którą wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia otrzymanianiniejszej decyzji.