P-I/423/42/AN/05

Pytanie podatnika:

Czy w związku z opóźnieniem wypłaty dywidendy akcjonariuszom Spółka uzyska przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń?

Wnioskiem z 27.04.2005r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy w dniu 22.04.2005 r. podjęło uchwałę o podziale zysku netto za 2004 r. m.in. poprzez przeznaczenie części zysku do podziału pomiędzy akcjonariuszy. W uchwale ustalono, że dzień wypłaty dywidendy przypada na 30.09.2005 r. Spółka zaplanowała jednak, że w dniu tym, z uwagi na planowane inwestycje i inne wydatki Spółki, wypłata dywidendy nie nastąpi. Świadczenie to zostanie spełnione z opóźnieniem, przy czym na dzień złożenia niniejszego wniosku Spółce trudno jest określić przybliżoną datę jego spełnienia.

Uchwała Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy nie reguluje kwestii skutków opóźnienia w wypłacie dywidendy, a w szczególności nie określa, że po ustalonym w uchwale dniu wypłaty dywidendy akcjonariuszom zostaną wypłacone odsetki. Spółka nie planuje wypłacenia akcjonariuszom odsetek (ani ustawowych ani umownych) za zwłokę w płatności tego świadczenia.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy w związku z opóźnieniem wypłaty dywidendy akcjonariuszom Spółka uzyska przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń?

Według stanowiska Spółki w związku ze zwłoką w wypłacie dywidendy nie uzyskuje ona przychodu, w tym z tytułu nieodpłatnego czy też częściowo odpłatnego świadczenia. Na uzasadnienie swojego stanowiska Spółka cytuje wyrok NSA z dnia 16.04.2003 r., Sygn. Akt ISA/Wr2968/00, zgodnie z którym brak jest podstaw do opodatkowania jako nieodpłatnych świadczeń wszystkich nieterminowo regulowanych zobowiązań podmiotów gospodarczych, uznając, że wierzyciele świadczą je nieodpłatnie na rzecz swoich dłużników chyba, że organ podatkowy wykazałby, iż strony celowo tak układały swoje stosunki aby ominąć przepisy prawa.

Spółka zaznacza przy tym, że odmiennie uregulowana pod względem skutków podatkowych byłaby sytuacja, w której zysk należny akcjonariuszom zostałby wyłączony z podziału na podstawie wadliwie wydanej uchwały Zgromadzenia Akcjonariuszy i nie zostałaby wypłacona akcjonariuszom dywidenda. Wówczas możliwe byłoby rozważenie wystąpienia tzw. nieodpłatnego świadczenia, czy też uznanie, że oznacza to pożyczkę, udzieloną Spółce przez akcjonariuszy (ze wszystkimi konsekwencjami podatkowymi). Jednakże sytuacja taka nie występuje w przedmiotowej sprawie.

W Spółce nie powstaje przychód podatkowy również w związku ze zmianami, wprowadzonymi ustawą z dnia 18.11.2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, a zwłaszcza ze zmianą poszerzającą katalog świadczeń powodujących przychód podatkowy o wartość częściowo odpłatnych świadczeń.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 348 § 2 ustawy z dnia 15.09.2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy nie może być wyznaczony później niż w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 347 § 1. Uchwałę o przesunięciu dnia dywidendy podejmuje się na zwyczajnym walnym zgromadzeniu.

Uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy ustalono dzień wypłaty dywidendy akcjonariuszom Spółki na 30.09.2005 r. Jednak należna do tego dnia dywidenda nie będzie wypłacona akcjonariuszom w tym terminie, ponieważ środki te Spółka planuje przeznaczyć na inwestycje i inne wydatki.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Przez nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie na potrzeby prawa podatkowego rozumie się zatem zdarzenia, wskutek których następuje przysporzenie w majątku podatnika. Wg zapisu w/w art. 12 ust. 1 pkt 2 przychód podatkowy powstaje, gdy świadczenie to podatnik faktycznie otrzyma.

Jeśli w rozpatrywanej sprawie podjęto uchwałę, iż dywidenda będzie wypłacona w określonym dniu a termin ten nie zostanie dotrzymany to jest to typowa sytuacja zwłoki dłużnika.

Wypłacając dywidendę ze znacznym opóźnieniem w stosunku do terminu, określonego w uchwale walnego zgromadzenia o przeznaczeniu zysku rocznego do podziału Spółka uzyskała w ten sposób korzyść w postaci możliwości dysponowania w okresie zwłoki w wypłacie dywidendy określonymi środkami pieniężnymi lub w postaci uniknięcia kosztów związanych ze zgromadzeniem środków, np. przez zaciągnięcie pożyczki lub kredytu, na wypłatę dywidendy w razie braku na ten cel własnych środków pieniężnych. Jednakże korzyść ta nie powstała w wyniku otrzymania świadczeń spełnionych przez akcjonariuszy, ale w wyniku zachowania samej Spółki (opóźnienia w wykonaniu obciążającego ją świadczenia).

Aby mówić o otrzymaniu świadczenia przez świadczeniobiorcę, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę świadczenia, tzn., że chce przekazać świadczenie na rzecz świadczeniobiorcy. A zatem ewentualna korzyść, jaką osiągnie dłużnik z nieterminowego spełnienia ciążącego na nim świadczenia, będzie wynikać nie z otrzymania świadczenia spełnionego przez wierzyciela, ale z samego zachowania dłużnika - polegającego na powstrzymaniu się z wykonaniem świadczenia, do którego spełnienia jest zobowiązany.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy podziela stanowiska Strony w tym zakresie, stąd też postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.