BI/4117-0033/05

Pytanie podatnika:

Czy podatnik ma obowiązek złożenia zeznania PIT-36 o wysokości dochodów uzyskanych w 2004 roku w Wielkiej Brytanii w sytuacji , gdy w Polsce nie uzyskał żadnych dochodów?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia Pana ... na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Malborku z dnia 25 maja 2005r. Nr DFI - AW/415-15/05 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

* uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 18 marca 2005r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu pracy świadczonej na terytorium Wielkiej Brytanii.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynikało, że podatnik od maja 2004 roku przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie był i jest nadal zatrudniony na czas nieokreślony i zamierza pozostać tam przez najbliższych kilka lat. W Polsce w 2004 nie pracował i nie uzyskiwał dochodów.

W związku z powyższym powstała wątpliwość czy podatnik ma obowiązek złożenia zeznania PIT-36 o wysokości dochodów uzyskanych w 2004 roku w Wielkiej Brytanii w sytuacji , gdy w Polsce nie uzyskał żadnych dochodów.

Zdaniem podatnika nie ciąży na nim obowiązek złożenia zeznania rocznego za 2004 rok ponieważ obecnie i w najbliższej przyszłości Wielka Brytania stanowi i będzie stanowić ośrodek jego interesów życiowych (tam stale pracuje, płaci podatki i składki na ubezpieczenie zdrowotne, a w Polsce bywa rzadko).

Postanowieniem z dnia 25 maja 2005r. Nr DFI - AW/415-15/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że "... sposób rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2004 przez podatnika zależy od rozstrzygnięcia , w którym z państw : w Polsce czy w Wielkiej Brytanii w istocie znajduje się centrum jego interesów życiowych , a w ślad za tym miejsce zamieszkania podatnika ( tj. miejsce rezydencji podatkowej.)" oraz że " ... Jeżeli zatem przy zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów zostanie ustalone , iż miejsce zamieszkania podatnika znajduje się na terytorium Polski , to będzie on podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W takim przypadku w zeznaniu podatkowym za rok 2004 ( PIT-36) podatnik powinien wykazać dochody uzyskane z pracy najemnej w Wielkiej Brytanii."

Podatnik, korzystając z przysługującego prawa, złożył zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego, w którym twierdzi, że w Wielkiej Brytanii posiada ścisłe powiązania zarówno gospodarcze jak i osobiste, przebywa tam z zamiarem stałego pobytu i nie ma obowiązku składania zeznań podatkowych o osiągniętych za granicą dochodach.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zarzutów tego zażalenia stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy ).

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl postanowień art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Art. 4 ust 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. nr 7, poz. 20) stanowi: jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

4. jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy sam fakt zamieszkania i pracy poza granicami Polski nie świadczy jeszcze o tym, iż podatnik przestał podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Decydujące znaczenie w tej kwestii ma miejsce zamieszkania podatnika, a ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia miejsca zamieszkania, to w tym przypadku będzie miała zastosowanie definicja określona w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) zgodnie z którą - miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Zatem miejsce zamieszkania - jako miejsce rezydencji podatkowej - nie musi pokrywać się z miejscem nawet dłuższego pobytu danej osoby poza granicami Polski, jeżeli temu pobytowi nie towarzyszy zamiar stałego pobytu. Jeśli zaś podatnik wskaże, że ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, wówczas do określenia państwa, w którym podatnik podlegać będzie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zastosowanie znajdzie art. 4 ust. 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976r. W takiej sytuacji należy zatem brać pod uwagę wszelkie okoliczności faktyczne, które mogłyby mieć znaczenie przy określaniu "ośrodka interesów życiowych" podatnika (jego powiązania rodzinne i towarzyskie, wykonywane zajęcia, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz wszelkiego rodzaju inne powiązania z danym państwem). Za tym, iż podatnik przestał być polskim rezydentem, mógłby więc przemawiać argument, iż ma on silniejsze związki z innym państwem niż Polska, przykładowo - jego rodzina (żona, dzieci) znajduje się poza granicami Polski. To jednak można ustalić tylko na podstawie bardzo dokładnej znajomości stanu faktycznego.

We wniosku z dnia 18 marca 2005r. podatnik wskazał jedynie, że od maja 2004 roku przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie jest zatrudniony na czas nieokreślony i zamierza pozostać tam przez najbliższych kilka lat. W Polsce w 2004 nie pracował i nie uzyskiwał dochodów. Stwierdził ponadto, że obecnie Wielka Brytania stanowi i w najbliższej przyszłości będzie stanowić ośrodek jego interesów życiowych, ponieważ tam stale pracuje, płaci podatki i składki na ubezpieczenie zdrowotne, a w Polsce bywa rzadko.

Zatem w związku z faktem, iż na podstawie tak przedstawionego stanu faktycznego trudno było wywnioskować, w którym państwie podatnik w myśl wyżej powołanych przepisów ma miejsce zamieszkania Naczelnik Urzędu Skarbowego zasadnie stwierdził, że jeżeli przy zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów zostanie ustalone , iż miejsce zamieszkania podatnika znajduje się na terytorium Polski , to będzie on podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W takim przypadku w zeznaniu podatkowym za rok 2004 ( PIT-36) podatnik powinien wykazać dochody uzyskane z pracy najemnej w Wielkiej Brytanii.

W kwestii natomiast podniesionych przez podatnika w zażaleniu dodatkowych argumentów, że w Wielkiej Brytanii posiada ścisłe powiązania zarówno gospodarcze jak i osobiste oraz, że przebywa na terenie Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wyjaśnia co następuje:

Organ podatkowy pierwszej instancji na wniosek podatnika dokonuje oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i w formie postanowienia stwierdza, czy stanowisko podatnika w sprawie jest prawidłowe czy też nie. Przedstawione przez podatnika w zażaleniu nowe argumenty nie podlegały ocenie prawnej przez organ podatkowy pierwszej instancji - tym samym nie mogą być uwzględnione przy rozpatrzeniu zażalenia przez organ odwoławczy, gdyż organ odwoławczy dokonuje wyłącznie weryfikacji zasadności postanowienia Naczelnika Urzędu wydanego w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w stanie faktycznym, który został przedstawiony we wniosku o interpretację. Tym samym postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w odniesieniu do przedstawionego we wniosku z dnia 18.03.2005r. stanu faktycznego jest prawidłowe.