IPD3/415-35/05 PBB1/423-949/05

Pytanie podatnika:

Czy obywatel Polski, który od 2000 r. mieszka wraz z rodziną w Wielkiej Bytanii i tam prowadzi firmę budowlaną, musi rozliczać się ze swoich dochodów w Polsce?

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20.04.2005, który wpłynął w dniu 22.04.2005 o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresui sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej rozliczenia dochodów osiągniętych w Anglii wyłącznie tam, bez obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 22.04.2005 do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 06.05.2005 organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 13.05.2005.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że od 2000 r. wraz z żoną nie mieszka w Polsce tylko w Anglii. Tam od 3 lat ma zarejestrowaną firmę budowlaną i płaci z tego tytułu podatek, opłaca należne składki zdrowotne i korzysta z wszystkich przywilejów jakie ma każdy obywatel brytyjski.

Zasadą polskiego prawa podatkowego wyrażoną w treści art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz.176 ze zm.) jest ograniczony obowiązek podatkowy. Zasada powyższa oznacza, iz osoby fizyczne, jeżeli nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 4 pkt. 2a umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii z dnia 29.03.1978 w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. Nr 78, poz. 20) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym umawiającym się państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, wówczas uważa się ją za mająca miejsce zamieszkania w tym umawiającym się państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

W Anglii mieszka Pan od 2000 r., tam też znajduje się Pana miejsce pracy (powiązania gospodarcze), podczas gdy w Polsce nie posiada Pan żadnych źródeł dochodów ani majątku, w Anglii przebywa też Pańska żona (powiązania osobiste). Wobec powyższego, jeżeli stan faktyczny przedstawiony przez Pana nie zmieni się, tzn. nie będzie Pan osiągał przychodów w Polsce - z dochodów osiągniętych w Anglii nie ma obowiązku rozliczania się w polskim organie podatkowym.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.