PO 4/GK-722-981/96

Odpowiadając na pismo z dnia 2 grudnia 1996 r. Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, firma P-C w celu zwiększenia sprzedaży i konsumpcji ich produktów poczyniła inwestycje w postaci zakupu lodówek, półek, podświetlanych znaków z napisem P. oraz dystrybutorów do napojów, które zgodnie z zawartymi umowami zostały przekazane do nieodpłatnego używania supermarketom, hurtowniom i sklepom spożywczym dokonującym sprzedaży produktów firmy. Analiza tych umów wskazuje, że nie mają one charakteru typowej umowy użyczenia. Z pisma spółki oraz postanowień przedłożonej umowy wynika bowiem, że najemca zobowiązuje się do przechowywania i ekspozycji w powierzonym sprzęcie tylko i wyłącznie napojów z marką towarową P. lub dystrybuowanych przez tę firmę. Ponadto zobowiązuje się, w zamian za dostarczony sprzęt, do zakupu od firmy P-C napojów tej firmy. Cena sprzedawanych napojów kalkulowana jest w ten sposób, że uwzględnia ona wartość sprzętu przekazanego do używania klientom.

Oznacza to, że mamy w tym przypadku do czynienia z umową sprzedaży napojów P., połączonej z udostępnieniem do używania urządzeń niezbędnych w tej sprzedaży, a fakt ten ma niewątpliwie wpływ na wielkość osiąganego przez spółkę przychodu.

W tej sytuacji podatnik, tj. firma P-C, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów z tym związanych, wykazując, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Kosztem uzyskania są także odpisy amortyzacyjne dokonywane przez firmę P-C od wartości początkowej środków trwałych przekazanych do używania klientom (supermarketom, hurtowniom i sklepom).

Przekazanie do używania tego sprzętu na zasadach, o których mowa wyżej, nie kreuje u klienta dodatkowego przychodu w formie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 wspomnianej ustawy.