IBPBII/2/415-935/10/HSt

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 27 sierpnia 2010r.), uzupełnionym w dniach 11 i 18 października 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 27 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 28 września 2010r. Znak: IBPB II/2/415-935/10/HSt wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 11 i 18 października 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zakupiła w 1999r. działkę, na której w 2000r. małżonkowie rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego. W tym czasie małżonkowie nie podpisywali umowy o rozdzielności majątkowej. W dniu 21 listopada 2008r. wnioskodawczyni otrzymała od męża w formie aktu notarialnego darowiznę działki wraz z budynkiem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym, jednocześnie ustanawiając na rzecz męża nieodpłatnie i dożywotnio służebność osobistą. W dniu 04 maja 2010r. wyrokiem sądu małżeństwo wnioskodawczyni zostało rozwiązane.

Obecnie wnioskodawczyni jest zmuszona sprzedać przedmiotową nieruchomość, gdyż były mąż domaga się spłaty służebności w wysokości 280.000 zł, czyli prawie całej części, którą darował jej mąż w 2008r. Dom został wystawiony na sprzedaż za kwotę 650.000 zł. Były mąż wnioskodawczyni przystąpi do umowy kupna-sprzedaży, w której zostanie zniesiona jego służebność za kwotę 280.000 zł.

Wnioskodawczyni dodała, iż przez ostatnie 2 lata sama wykańcza dom zaciągając kredyty, korzystając z pomocy rodziny, co systematycznie podnosi wartość tej nieruchomości, dodatkowo boryka się z problemami finansowymi chcąc utrzymać dom oraz dwoje dzieci.

W uzupełnieniu wnioskodawczyni wskazała, iż budynek jest niewykończony i nie była ona w nim zameldowana. Obecnie wykańcza budynek i kompletuje dokumentację, aby uzyskać pozwolenie na użytkowanie, nadanie numeru, co umożliwi jej zameldowanie siebie i dzieci w tym domu. Wnioskodawczyni zdaje sobie sprawę, iż sprzedaż domu może potrwać wiele miesięcy, dlatego do momentu sprzedaży jest zmuszona w nim zamieszkać. Obecnie jest ona zameldowana wraz z dziećmi u byłych teściów i ma nadzieję zameldować się w przedmiotowej nieruchomości najpóźniej w grudniu tego roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek dochodowy od połowy wartości za jaką sprzeda nieruchomość, ponieważ od podpisania umowy darowizny nie minęło 5 lat...

Zdaniem wnioskodawczyni, przy założeniu, że sprzeda dom za 650.000 zł, po zmniejszeniu dochodu o kwotę 280.000 zł wypłaconą na rzecz byłego męża, kwota jej dochodu wyniesie 45.000 zł, a nie 325.000 zł jakby wynikało z przepisów.

Wnioskodawczyni uważa, iż sprzedając dom, jednocześnie spłacając służebność byłego męża za kwotę stanowiącą prawie połowę wartości nieruchomości, powinna pomniejszyć przychód ze sprzedaży o kwotę wypłaconą na rzecz byłego męża. Kwota ta nie stanowi dla niej dochodu. Połowa nieruchomości jest jej własnością od 1999r., a drugą połowę otrzymała w formie darowizny w 2008r. Wnioskodawczyni uważa, iż sprzedając dom oddaje swojemu byłemu mężowi wartość jego darowizny z 2008r. Darowizna ta – zdaniem wnioskodawczyni – była darowizną warunkową, która nie pozwalała jej nigdy sprzedać domu bez spłaty byłego męża z jego części, co jednocześnie sprawia, że nigdy nie stanowiła dla niej dochodu. Wnioskodawczyni nie posiada środków pieniężnych, aby spłacić męża ze służebności i pozostać w tym domu razem z dziećmi, tak więc jest zmuszona sprzedać dom.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m.in.:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego z jej zbycia, istotne jest z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni wspólnie z mężem zakupiła w 1999r. działkę, na której małżonkowie w 2000r. rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego. W tym czasie małżonkowie nie podpisywali umowy o rozdzielności majątkowej. W dniu 21 listopada 2008r. wnioskodawczyni otrzymała od męża w formie aktu notarialnego darowiznę działki wraz z budynkiem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym, jednocześnie ustanawiając na rzecz męża nieodpłatnie i dożywotnio służebność osobistą. W dniu 04 maja 2010r. wyrokiem sądu małżeństwo wnioskodawczyni zostało rozwiązane. Obecnie wnioskodawczyni planuje sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, gdyż były mąż domaga się spłaty służebności w kwocie 280.000 zł.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, co oznacza, iż należy skorzystać z definicji nieruchomości zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym.

Z powyższego wynika, że budynek trwale związany z gruntem jako część składowa gruntu nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego też w przedmiotowej sprawie sprzedaż nieruchomości obejmować będzie zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku mieszkalnego, trwale z nim związanego.

Stwierdzić zatem należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej powołanej ustawy, będzie liczony od daty nabycia prawa własności gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek ani kiedy uzyskano pozwolenie na jego użytkowanie.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustrój wspólności ustawowej ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa, przy czym zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Natomiast zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, a więc wszystkie nieruchomości, ruchomości oraz zbywalne prawa majątkowe, czyli takie, które mogą być przedmiotem sprzedaży. Darowizną można objąć także rzeczy przyszłe. Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli - i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej odpłatności. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

W związku z powyższym oraz mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni nabyła udziały w zbywanej nieruchomości w dwóch datach:

udział wynoszący #189; w nieruchomości w 1999r. w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej,

udział wynoszący #189; w nieruchomości w 2008r. w drodze darowizny od swojego męża.

Mając na uwadze, iż w stosunku do wynoszącego #189; udziału w nieruchomości nabytego w 1999r. pięcioletni termin, o którym mowa w cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z dniem 31 grudnia 2004r., to sprzedaż działki z domem nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Tak więc połowa przychodu jaki wnioskodawczyni uzyska w 2010r. lub w okresie późniejszym ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie będzie stanowić dla niej w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do wynoszącego #189; udziału w nieruchomości nabytego w 2008r. w drodze darowizny od męża wnioskodawczyni znajdą zastosowanie przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2008r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r. Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż przy sprzedaży nieruchomości mogą wystąpić koszty dwojakiego rodzaju:

koszty odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

koszty uzyskania przychodu.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszt sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 296 Kodeksu cywilnego służebność osobista polega na obciążeniu nieruchomości na rzecz oznaczonej osoby fizycznej prawem, którego treść odpowiada treści służebności gruntowej (służebność osobista). W przedmiotowej sprawie służebność osobista ma charakter służebności mieszkania.

Zasadniczym źródłem powstania służebności osobistej jest umowa. Służebność taka wygasa najpóźniej z chwilą śmierci uprawnionego, co wynika z jej celu i funkcji jako prawa ściśle związanego z osobą uprawnionego i ograniczonego czasem jego życia. Jest ona niezbywalna, co oznacza, że nie może być przedmiotem obrotu. Ustanowionej służebności można się jednak zrzec.

Zgodnie bowiem z art. 246 § 1 Kodeksu cywilnego jeżeli uprawniony zrzeka się ograniczonego prawa rzeczowego, prawo to wygasa. Oświadczenie o zrzeczeniu się prawa powinno być złożone właścicielowi rzeczy obciążonej.

Z wniosku wynika, że mąż wnioskodawczyni zrzeknie się przysługującej mu służebności mieszkania w zamian za kwotę 280.000 zł. Wnioskodawczyni argumentując prawo do obniżenia przychodu o tę kwotę podnosi, że jej zdaniem od samego początku darowizna męża miała charakter warunkowy i nie pozwalała sprzedać domu bez spłaty męża. Z twierdzeniem tym nie można się jednak zgodzić. Zgodnie z art. 157 § 1 Kodeksu cywilnego własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu. Tym samym ustawodawca zabrania przenoszenia własności nieruchomości pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu. Taka umowa rozporządzająca byłaby nieważna. Powyższe oznacza, że nie ma mowy o warunkowym darowaniu nieruchomości. Faktu tego nie zmienia nawet okoliczność ustanowienia na nieruchomości służebności osobistej. Wszak umowa darowizny polega właśnie na nieodpłatnym świadczeniu przez darczyńcę na rzecz obdarowanego, kosztem swego majątku i takiego świadczenia dokonał też mąż wnioskodawczyni. Jednoczesne obciążenie nieruchomości służebnością mieszkania na jego rzecz nie niweluje istoty darowizny. Wszak wnioskodawczyni otrzymała w wyniku tej umowy wyłączne prawo własności do przysługującego mężowi udziału w nieruchomości bez uszczuplenia swego majątku. Nie zobowiązywała się też przecież – bo wynika to z wniosku – do jakiegokolwiek świadczenia na rzecz męża w przyszłości. Nie uszczupliła zatem swego majątku w zamian za przedmiot darowizny. I okoliczności tej nie zmienia ustanowienie na nieruchomości służebności osobistej. Jeżeli wnioskodawczyni chce ułożyć stosunki z mężem tak, że w zamian za zrzeczenie się tej służebności zobowiąże się do wypłaty kwoty 280.000 zł winna jednak pamiętać, że o kwotę tę nie pomniejszy przychodu uzyskanego ze sprzedaży wynoszącego #189; udziału w nieruchomości.

Wydatek na spłatę męża nie stanowi kosztu odpłatnego zbycia nieruchomości. Podkreślić należy bowiem, że wydatek ten wnioskodawczyni poniesie wyłącznie z tego powodu, że mąż wystąpił z propozycją zrzeczenia się służebności w zamian za wynagrodzenie. Wnioskodawczyni zapłaci zatem za zrzeczenie się służebności. Nieruchomość - jak sama wskazuje we wniosku – sprzeda zaś tylko dlatego, że nie dysponuje pieniędzmi, z których mogłaby pokryć owo wynagrodzenie. Sprzedaż następuje zatem tylko po to aby zdobyć pieniądze na wynagrodzenie za zrzeczenie się służebności. Tym samym nie ma żadnego powodu, aby uważać, że owo wynagrodzenie może być kosztem odpłatnego zbycia. Wynagrodzenie to nie będzie również kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży.

Przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje, iż kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze darowizny mogą być wyłącznie:

udokumentowane nakłady na nieruchomość zwiększające jej wartość,

kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.

Tymczasem kwota za zrzeczenie się służebności nie jest udokumentowanym nakładem na nieruchomość zwiększającym jej wartość. Nakładem tym będą wydatki na budowę budynku, pod warunkiem udokumentowania ich fakturami VAT i jedynie w wysokości #189; - stosownie do udziału nabytego od męża. Każdy wydatek bowiem ponoszony jest na całą nieruchomość a więc i na udział nabyty w 1999r. jak i na ten nabyty w 2008r.

Tak więc stwierdzić należy, iż planowany przez wnioskodawczynię wydatek związany z wypłatą rekompensaty za zrzeczenie się służebności mieszkania, stanowiącej osobiste zobowiązanie wnioskodawczyni względem jej byłego męża, nie stanowi kosztu odpłatnego zbycia (nie jest bezpośrednio związany z czynnością sprzedaży), jak również nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Kwota przeznaczona przez wnioskodawczynię na wypłatę rekompensaty pieniężnej za zrzeczenie się służebności nie będzie miała wpływu na wysokość podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, gdyż zasady opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości nie zależą w żaden sposób od przyczyny zbycia, czyli od powodu jakim kieruje się podatnik przeznaczając nieruchomość do sprzedaży.

Reasumując, stwierdzić należy, iż połowa przychodu jaki wnioskodawczyni uzyska w 2010r. lub w okresie późniejszym ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie będzie stanowić w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z dniem 31 grudnia 2004r.

Natomiast w odniesieniu do połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze darowizny od męża w 2008r. wnioskodawczyni będzie obowiązana do zapłaty podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. jeżeli odpłatne zbycie nastąpi przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości, czyli przed dniem 01 grudnia 2014r.

Wnioskodawczyni uiszczając należny podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości nie może pomniejszyć podstawy opodatkowania o kwotę wypłaconej rekompensaty za zrzeczenie się służebności mieszkania przez jej byłego męża, gdyż takiej możliwości nie przewidują obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłacona rekompensata nie stanowi kosztów odpłatnego zbycia ani kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia.

Ustalone we wniosku okoliczności wskazują na konieczność zbycia nieruchomości w celu uzyskania niezbędnych środków pieniężnych na wypłatę należnej rekompensaty. Tymczasem, w świetle przepisów prawa podatkowego, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu. Wypłacenie rekompensaty nie następuje w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości i nie stanowi niezbędnego wydatku, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku. Mąż wnioskodawczyni proponuje bowiem zrzeczenie się służebności w zamian za wynagrodzenie a ona zgadza się na taki warunek i planuje sprzedaż nieruchomości aby takie środki uzyskać. Obie transakcje chce zaś przeprowadzić w tym samym czasie.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości nabytej w drodze darowizny, można uznać udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z żadną warunkową darowizną, ani z żadną odpłatnością za nią. Z wniosku jednoznacznie wynika, że udział został przekazany wnioskodawczyni nieodpłatnie, a jedynie nieruchomość została obciążana służebnością mieszkania. Odpłatnością za darowiznę w żadnym przypadku nie jest wynagrodzenie wypłacone mężowi. Jest to wyłącznie należność za zrzeczenie się przysługującej mu służebności.

Z wniosku wynika również, że wnioskodawczyni kończy budowę budynku położonego na nieruchomości i dopiero po ukończeniu prac planuje się w tym budynku zameldować. Gdyby zatem przed dokonaniem sprzedaży wnioskodawczyni była zameldowana w budynku na pobyt stały przez 12 miesięcy oraz po sprzedaży, najpóźniej do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dokona sprzedaży – złożyła we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia, to miałaby prawo skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej w odniesieniu do tej części przychodu, która przypadłaby na #189; budynku nabytego od męża w 2008r. (art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Skoro jednak w chwili składania wniosku o interpretację wnioskodawczyni nie spełnia warunku zameldowania na pobyt stały w budynku, organ stwierdza, że w takich okolicznościach #189; przychodu ze sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych bez prawa do zwolnienia i bez prawa pomniejszenia go o kwotę wynagrodzenia za zrzeczenie się przez męża służebności osobistej.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku dołączone zostały przez wnioskodawczynię dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.