LK-7/LP/03/MS

Odpowiadając na pismo z dnia 17 grudnia 2002 r. znak: (...) dotyczące podatku od nieruchomości - Ministerstwo Finansów wyjaśnia:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) budynki lub ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych podlegają opodatkowaniu niższą, preferencyjną stawką w stosunku do budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innego rodzaju.

Definicja pojęcia "świadczenie zdrowotne" znajduje się w ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408 ze zm.). Art. 3 ww. ustawy stanowi, że świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z:

1) badaniem i poradą lekarską,

2) leczeniem,

3) badaniem i terapią psychologiczną,

4) rehabilitacją leczniczą,

5) opieką nad kobietą ciężarną i jej płodem, porodem, połogiem oraz nad noworodkiem,

6) opieką nad zdrowym dzieckiem,

7) badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną,

8) pielęgnacją chorych,

9) pielęgnacją niepełnosprawnych i opieką nad nimi,

10) opieką paliatywno-hospicyjną,

11) orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia,

12) zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczne oraz szczepienia ochronne,

13) czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji,

14) czynnościami z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.

Natomiast art. 4 ww. ustawy określa, jakie podmioty mogą udzielać świadczeń zdrowotnych. Należą do nich zakłady opieki zdrowotnej, osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny oraz grupowe praktyki lekarskie, grupowe praktyki pielęgniarek i położnych.

Osobą wykonującą zawód medyczny jest, na podstawie art. 18d ww. ustawy, osoba, która na podstawie odrębnych przepisów (np. ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza - Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204 ze zm.) uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Oznacza to, że prywatne gabinety lekarskie, gabinety masażu leczniczego będą korzystały z preferencyjnej stawki, jeżeli są w nich udzielane świadczenia zdrowotne przez osoby, które nabyły kwalifikacje do udzielania takich świadczeń, potwierdzone odpowiednimi dokumentami wydanymi przez uprawnione do tego organy.

Natomiast prowadzenie apteki i sprzedaż leków nie spełnia definicji "świadczenia zdrowotnego" zawartej w ustawie o Zakładach Opieki Zdrowotnej, w związku z tym budynki lub ich części, w których znajdują się apteki, nie korzystają z preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości określonej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.