PB5/IK-066-504-2374/04

Stosownie do przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wy płat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a po nadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordy nacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy wolna od po datku jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Na mocy tego przepisu ustawodawca zwolnił od po datku wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

-świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,

-źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub związków zawodowych,

-wartość tych rzeczowych świadczeń nie przekracza kwoty 380 zł.

Należy podkreślić, iż użyte w tym przepisie sformułowanie "sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych" oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wy łącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy.

Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając, że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby praco dawca bądź związek zawodowy nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub fundusz związków zawodowych. Ustawodawca nie odnosi się natomiast do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, tj. możliwe jest zarówno pokrycie przez zakład pracy lub związek zawodowy 100% wartości świadczeń bądź częściowe jego sfinansowanie z wymienionych w przepisie źródeł.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że bilety wstępu, karnety na basen itp., zakupione przez praco dawcę (związek zawodowy), korzystają ze zwolnienia, pod warunkiem że wydatki z tego tytułu pracodawca lub związek zawodowy finansuje w całości z funduszu świadczeń socjalnych lub funduszu związków zawodowych. Natomiast w przypadku gdy pracodawca (związek zawodowy) finansuje świadczenie rzeczowe z innych źródeł, niż wymienione wyżej fundusze, zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy nie ma za stosowania.

Zauważyć również należy, że świadczeniem "rzeczowym" jest świadczenie o charakterze materialnym; nie odpłatnym, odpłatnym bądź częściowo odpłatnym. Natomiast dopłata, dofinansowanie czy refundacja wydatków poniesionych przez pracownika, np. na zakup biletu do kina, jest świadczeniem pieniężnym pracodawcy.

Zatem wszelkie wypłaty pieniężne ze środków wyżej wymienionych funduszy na poczet pokrycia wydatków poczynionych przez pracownika nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy. Przepis ten nie przewiduje również zwolnienia z opodatkowania ekwiwalentów pieniężnych w zamian świadczeń rzeczowych.